ကံၾကမၼာေစရာ

tharpauk (53)in #myanmar • 7 years ago

“ ကံၾကမၼာေစရာ”
ကိုျပဳံးခ်ိဳတစ္ေယာက္ နယ္မွာလုပ္ကိုင္းစားေသာက္ရတာအဆင္မေျပတာေၾကာင့္ ၿမိဳ႕တက္အလုပ္လုပ္ရန္ ေရာက္လာသည္မွာ တစ္ပတ္ခန္႕ရွိျပီျဖစ္ေသာ္လည္း အလုပ္ရရန္ႀကိဳးစားေနရဆဲဘဲျဖစ္ပါသည္။ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္း၌ ေနရေသာေၾကာင့္သာ စရိတ္သက္သာေနေပသည္။အဆင္မေျပ၍သာ လာလုပ္ရေသာ္လည္း မိသားစုကုိနယ္တြင္ထား၍လာရသည္မွာ စိတ္တြင္မခ်မ္းေျမ႕လွပါ။

ဒီလုိႏွင့္ ၁၀ရက္၀န္းက်င္ေလာက္တြင္ လက္ဖက္ရည္ဆုိင္တြင္ စားပြဲထုိးအလုပ္သမားလုိအပ္ေသာေၾကာင့္ ေလာေလာဆယ္၀မ္းေရးအတြက္အဆင္ေျပေစရန္ ရရာအလုပ္ကိုသာ၀င္ေရာက္လုပ္ကိုင္ရေပေတာ့မည္။ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္း၌ ေနရေသာ္လည္း မိမိစား၀တ္ေနေရးကုိ မိမိဘာသာႀကိဳးစားရွာေဖြစားေသာက္ခ်င္သည္။ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္း၌ ေနစရာေပးထားသည္ပင္ ေက်းဇူးႀကီးမားလွပါျပီ။သည္လုိႏွင့္ လက္ဖက္ရည္ဆုိင္တြင္ ညနက္အထိလုပ္ရေသာေၾကာင့္ သြားလာေရးအဆင္မေျပသည့္အတြက္ ဘုန္းဘုန္းအား ခြင့္ေတာင္းကာ လက္ဖက္ရည္ဆုိင္တြင္ပင္ ေျပာင္း၍ေနလုိက္ပါေတာ့သည္။
လက္ဖက္ရည္ဆုိင္တြင္ေနသည့္အခ်ိန္မွစ၍ ေအာက္ေျခသိမ္းအလုပ္မွစ၍ အလုပ္မ်ားအားလုံးကို မခုိမကပ္ဘဲ သူမ်ားေတြႏွင့္မတူဘဲ ၀ီရိယထား ႀကိဳးစားလုပ္ကုိင္ခဲ့ပါသည္။တစ္ဖက္မွလဲအလုပ္ကိုႀကိဳးစားလုပ္သလုိ မိမိဘ၀ေအာင္ျမင္ေရးအတြက္ ရႏုိင္သမွ်ေသာပညာမ်ားကုိလည္း ႀကိဳးစား၍သင္ယူခဲ့ပါသည္။ပန္းကန္ေဆး ၊စားပြဲထုိးအလုပ္မွစ၍ အလုပ္မ်ားအားလုံးကုိ ေစတနာထားလုပ္ကုိင္လာေသာေၾကာင့္ဆုိင္ရွင္မွလဲ သူ႕အား ယုံၾကည္မႈတုိး၍လာခဲ့ပါသည္။ဒီလုိႏွင့္အေဖ်ာ္ဆရာမွ တျဖည္းျဖည္းခ်င္းသင္ေပးမႈျဖင့္ လက္ဖက္ရည္ေဖ်ာ္ျခင္းမ်ားကုိလည္း ေကာင္းစြာေဖ်ာ္တတ္လာခဲ့ပါသည္။တုိး၍ရလာေသာ လစာမ်ားကုိလည္း အတတ္ႏိုင္ဆုံးစုကာ ဘ၀ရဲ့ရည္မွန္းခ်က္ျပည့္ေျမာက္ေအာင္ အျမဲတမ္းစဥ္းစားခဲ့ပါသည္။၅လေလာက္ ၾကာေသာအခါတြင္ေတာ့ ကုိျပဳံးခ်ိဳတစ္ေယာက္ ႀကိဳးစားမႈေၾကာင့္ လက္ဖက္ရည္ဆုိင္တစ္ခုလုံးရွိ လက္ဖက္ရည္ေဖ်ာ္ျခင္း ၊မုန္႕လုပ္နည္းမ်ားမွအစ အားလုံးကုိကၽြမ္းက်င္စြာပုိင္ႏုိင္စြာလုပ္ကုိင္ႏုိင္ခဲ့ပါသည္။
ဒီလုိႏွင့္တစ္ရက္တြင္ေတာ့ ဆိုင္တြင္အျမဲလာေသာက္ေလ့ရွိေသာ ဦးလွေမာင္မွ
“ေဟ့ ေမာင္ျပဳံးခ်ိဳ မင္းႏွယ္အလုပ္ေတြကုိႀကိဳးစားလွခ်ည္လားကြ”
“အဲလုိလဲမဟုတ္ရပါဘူး ဦးေလးရာ ကုိယ့္အလုပ္ကုိတာ၀န္ေက်ေအာင္လုပ္ေနတဲ့သေဘာပါဗ်ာ”
“ေအးကြာ မင္းကုိေတာ့ ခ်ီးက်ဴးပါတယ္ကြာ မင္းကတစ္ျခားလူေတြနဲ႕မတူဘဲ အလုပ္ကို ၀ီရိယထားႀကိဳးစားေတာ့ တစ္ေန႕မင္းေအာင္ျမင္မွာပါကြာ”
“ဦးေလးေျပာသလုိျဖစ္ပါေစဗ်ာ”
ကုိျပဳံးခ်ိဳဟာ နယ္တြင္မိဘႏွစ္ပါးရွိေသာ္လည္း နယ္တြင္အလုပ္အကုိင္မ်ားကမေကာင္းေသာေၾကာင့္ မိမိဘ၀ႀကီးပြားေအာင္ျမင္ရန္ ၿမိဳ႕ကုိတက္လာၿပီး အလုပ္လုပ္လာခဲ့သည္မွာ တစ္ႏွစ္ခန္႕ပင္ရွိပါျပီ။သူ႕၏လက္ထဲတြင္လည္း ရသမွ်စုေဆာင္းလာခဲ့သည္မွာ အရင္းအႏွီးအတြက္ အေတာ္အတန္ပင္စုမိခဲ့ပါျပီ။ေနာက္ဆုံးတြင္ သူ၏မိသားစုသဖြယ္ျဖစ္ေနေသာ ဆုိင္ရွင္အား မိမိရည္ရြယ္ခ်က္မ်ားကုိ ေျပာျပေသာအခါ ဆုိင္ရွင္မွလည္း သူရဲ့ျပင္းျပတဲ့စိတ္ဆႏၵကုိ မတားလုိ၍ သူ၏ကၽြမ္းက်င္ေသာ လက္ဖက္ရည္ဆုိင္ဖြင့္ရန္ ကူညီေပးခဲ့ပါသည္။ဒီလုိႏွင့္ ကုိျပဳံးခ်ိဳ ျဖစ္ခ်င္ေသာစိတ္ျဖင့္ ႀကိဳးစားမႈေၾကာင့္ သူ၏ဆုိင္ေလးမွာ ၃လအတြင္း သိသာစြားတုိးတက္လာခဲ့ပါသည္။ကုိျပဳံးခ်ိဳ၏ ဆက္ဆံေရးေကာင္းမြန္မႈတုိ႕ေၾကာင့္လည္း ပန္းသတင္းေလညွင္းေဆာင္သလုိ လူသတင္းလူခ်င္းေဆာင္ ဆုိသည့္အတုိင္းသူ၏ဆုိင္ေလးမွာ တစ္ေန႕တစ္ျခားပုိ၍တုိးတက္လာခဲ့ပါတယ္။ နယ္တြင္ရွိေသာမိဘမ်ားကုိလည္း ျပည့္ျပည့္စုံစုံထားႏုိင္လာခဲ့ပါတယ္။
ဒီလုိႏွင့္ အလုပ္ကုိသာ ႀကိဳးစားလုပ္ကုိင္ေနေသာ ကုိျပဳံးခ်ိဳဘ၀တြင္ ေျပာင္းလဲမႈျဖစ္မည့္ကိစၥတစ္ခု ေပၚေပါက္လာခဲ့ပါတယ္။တစ္ေန႕ ဆုိင္တြင္လာေရာက္ၾကေသာသူမ်ားထဲမွ ကုိျပဳံးခ်ိဳထက္ငယ္ေသာ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ကုိ သတိထားၾကည့္မိသြားပါတယ္။မိန္းကေလးကိုျမင္ျမင္ခ်င္း ကုိျပဳံးခ်ိဳစိတ္ထဲတြင္ တစ္ႀကိမ္တစ္ခမွမျဖစ္ဘူးေသာ ခံစားမႈေတြကိုျဖစ္ေပၚေစျပီး ထုိခံစားမႈေတြကဘာေၾကာင့္ဆုိတာလဲ ေ၀ခြဲမရခဲ့ပါ။ဘ၀ေအာင္ျမင္ေရးအတြက္သာ အာရုံစုိက္ႀကိဳးပမ္းခဲ့ေသာ လူပိ်ဳႀကိး ကုိျပဳံးခ်ိဳ၏ မာေက်ာ၍ခံစားမႈကင္းမဲ့သည္ဟုထင္ခဲ့ရေသာ ႏွလုံးသားသည္လည္း ထုိမိန္းကေလးကုိျမင္မွသာ အရည္ေပ်ာ္သလုိျဖစ္လာေတာ့သည္။ကုိျပဳံးခ်ိဳစိတ္တြင္လည္း လက္ဖက္ရည္ဆုိင္ကုိ အာရုံမေရာက္နုိင္ဘဲ အေတြးမ်ားျဖင့္သာ ေမ်ာေနပါသည္ ………….။
ဒုတိယပုိင္းဆက္ပါမည္……….
thant logo.jpg