သစၥာမ့ဲသူ က်မ ျဖစ္ေစသား ( ဇာတ္သိမ္း )

သည္လိုႏွင့္ ေက်ာင္းေတြ ျပန္ဖြင့္ခ်ိန္ျပန္ေရာက္ခ့ဲေလျပီ။ မွတ္မွတ္ရရ ေက်ာင္းစတက္ေသာရက္တြင္ စံပယ္ က်မကို ေက်ာင္းလိုက္ပို႔ပါသည္။ ေက်ာင္းေရွ႕တြင္ ေမာင္ႏွင့္ ဆံုက်ျပီး စံပယ္ပါ က်မတို႕ ေက်ာင္း ကင္တင္းလို႕ လိုက္လာကာ အတူတူထိုင္ျဖစ္က်သည္။ ထို အခ်ိန္ကတည္းက ေမာင္ႏွင့္ စံပယ္ကို ေသခ်ာေစာင့္ၾကည့္ခ့ဲမိလ်ွင္ က်မ ဒီေလာက္ခံစားရမည္ မဟုတ္ပါ။ ၾကိဳတင္ျပင္ဆင္ႏိုင္ေကာင္း ျပင္ဆင္ႏိုင္ပါလိမ့္မည္။ ေနာက္ေန႔တြင္ စံပယ္သည္ က်မ အိမ္သို႔ ေရာက္လာကာ ကားပ်က္ေနသျဖင့္ ေမာင့္ကားႏွင့္ လိုက္မည္ ျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာေသာအခါ က်မ အ့ံၾသသင့္ခ့ဲရေသာ္လည္း ႏံုအေသာ က်မသည္ ခ်စ္သူႏွင့္ သူငယ္ခ်င္းကို အဆင္ေျပေစခ်င္သည့္ ဆႏၵျဖင့္ ေပ်ာ္ရႊင္ေနခ့ဲပ့သည္။ ေနာက္ရက္မ်ားတြင္လည္း စံပယ္ရယ္ က်မရယ္ ေမာင္ရယ္ ေက်ာင္းအတူသြား အတူျပန္ႏွင့္ ေန႔ရက္အခ်ိဳ႕ကို ျဖတ္သန္းခဲ႕က်ပါသည္။

ေမာင္က အစပိုင္းတြင္ စံပယ္႕ကို အရင္ပို႔ျပီးမွ က်မတို႕ ၂ေယာက္အတူတူေက်ာင္းသို႕ သြားခ့ဲက်ေသာ္လည္း ေနာက္ပိုင္းတြင္ ကိစၥတစ္ခ်ိဳ႕ကို အေၾကာင္းျပဳကာ က်မကို အရင္ ေက်ာင္းပို႔ျပီးေနာက္ စံပယ္ကို ေနာက္မွပို႕ပါသည္။ ေမာင္တို႔ ၂ေယာက္အတူတူထြက္သြားတာ ျမင္လၽွင္ ေဝဒနာအခ်ိဳ႕ က်မရင္ကို ျဖတ္သြားေသာ္လည္း သံသရေတာ့ မရွိခ့ဲပါ။ သူငယ္ခ်င္းမ်ားက တိုးတိုးတိတ္တိတ္သတိေပးက်ေသာ္လည္း က်မကပင္ ကာဆီးေျပာဆိုခ့ဲပါသည္။ အခ်စ္ဆံုး သူငယ္ခ်င္းႏွင့္ အခ်စ္ရဆံုး ခ်စ္သူတို႕၏ ကိုယ္က်င့္တရားကို က်မ ယံုၾကည္သည္ေလ။ ေနာက္ပိုင္းတြင္ ေမာင္သည္ အတန္းခ်ိန္မ်ားပင္ ပ်က္လာကာ က်မ ဖုန္းဆက္လ်ွင္ပင္ ဖုန္းမကိုင္ပါ။ ထို႕အတြက္ ဆင္ေျခမ်ားသည္ ေမာင့္ထံတြင္ အဆင္သင့္ရွိေနပါသည္။

[credit image source facebook]

တေန႔တြင္ ဇြန္ဇြန္႔အကိုထံမွ သတင္းတစ္ခု အတိအက်ရပါသည္။ ဇြန္႔ သူငယ္ခ်င္းကို သတိေပးလိုက္အံုးဟု ေျပာကာ ဇြန္ဇြန္က ျဖစ္ေၾကာင္းကုန္စင္ ေျပာျပပါသည္။

'' ေနေန ေျပာရမွာ စိတ္ေတာ့ မေကာင္းဘူးဟာ ကိုလတ္က ေျပာလို႕ ငါလည္း ၾကားၾကားျခင္း ယံုေတာင္မယံုဘူး ဒါေပမ့ဲေသခ်ာေအာင္ေတာ့ နင္ စံုစမ္းၾကည့္သင့္တယ္ဟာ''

'' ေျပာမွာသာ ေျပာပါ ဇြန္ရယ္ ယံုသင့္မယံုသင့္ ငါ ဆံုးျဖတ္ပါမယ္''
ဇြန္ဇြန္က ေတြးဆဟန္ေလးျဖင့္

'' ဟိုေန႔က ကိုလတ္တို႕ RC 2ဘက္ ေရာက္တယ္ အ့ဲမွာ စံပယ္နဲ႕ ေမာင္ေမာင္ လက္တြဲျပီး မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ တြဲလာက်တာ ျမင္တယ္ ကိုလတ္ကို ေတြ႕ေတာ့ ေမာင္ေမာင္က မ်က္ႏွာလႊဲသြားတယ္ဆိုဘဲဟ''

'' ငါ မယံုႏိုင္ဘူး ဇြန္ဇြန္''

'' ယံုတာ မယံုတာထက္ ေသခ်ာေအာင္ နင္ စံုစမ္းသင့္ျပီ ေနေန
ဒီေက်ာင္းမွာလည္း နင္နဲ႕ ေမာင္ေမာင္ကို ယူေတာ့မယ္ေတာင္ ေျပာေနက်တာ နင့္ သိကၡာအတြက္ တစ္ခုခုေတာ့ လုပ္ရမယ္လို႔ ငါေတာ့ ထင္တယ္ဟာ''

ႏွင္းႏွင္းကလည္း ေနေန႔ မ်က္ႏွာ ခပ္ႏြမ္းႏြမ္းေလးကို ၾကည့္ကာ

'' အားမငယ္ပါနဲ႕ ေနေနရယ္ စိတ္မေကာင္းလည္း အရမ္းမျဖစ္နဲ႕ ငါတို႕အားလံုး နင့္ ဘက္ကရွိေနတယ္''

က်မလည္း ေဝ႔တက္လာေသာ မ်က္ရည္စကို သိမ္းရင္း

'' အေျဖတစ္ခုေတာ့ ငါ ရေအာင္ ရွာမွာပါဟာ ကိုလတ္ကို အေျခအေန ေစာင့္ၾကည့္ေပးဖို႕ အကူအညီေတာင္းခ်င္တယ္ ဇြန္ရယ္ ငါ့ကို အ့ဲဒါေလးေတာ့ ကူညီပါ''

သို႔ႏွင့္ ကိုလတ္သည္ ေမာင္ေမာင္ႏွင့္ စံပယ္တို႕၏ အေျခအေနကို RC 2မွ သူငယ္ခ်င္းမ်ား၏ အကူအညီျဖင့္ စံုစမ္းေပးခ့ဲရာ ခ်စ္သူမ်ားျဖစ္ေၾကာင္း သိရွိခ့ဲရပါသည္။ ထိုေန႔သည္ က်မ ႏွလံုးသားတစ္ခုလံုး ဆြဲစုတ္ခံလိုက္ရေသာ ေန႔ျဖစ္ပါသည္။ ခ်စ္သူကို ဆံုးရံႈး၍ ခံစားရျခင္းထက္ ယံုၾကည္မႈကို ဆံုးရံႈးလိုက္ရေသာ ခံစားခ်က္သည္ ပိုမိုျပင္းထန္ကာ က်မ ၏ ႏွလံုးသားအိမ္သည္ ဒဏ္ရာမ်ားႏွင့္ ျပည့္ႏွက္ေနခ့ဲပါသည္။

ေမာင္ႏွင့္ အျပီးသတ္ရွင္းလင္းရန္ က်မသည္ ေမာင့္ကို အင္းလ်ားကန္ေဘာင္သို႕ ခ်ိန္းဆိုလိုက္ေတာ့ ေမာင္ ေရာက္လာပါသည္။ က်မ ခ်စ္ခ့ဲေသာ ေမာင္ႏွင့္ ယခု ေမာင္သည္ ဆန္႔က်င္ဘက္ လူႏွစ္ေယာက္လို က်မ စိတ္ထဲ ခံစားလိုက္ရပါသည္။ က်လုလုမ်က္ရည္စကို ေမာင္ မျမင္ေစရန္ ဖံုးကြယ္ဖို႕ ၾကိဳးစားရင္း

'' စံပယ္နဲ႕ ေမာင့္ ကိစၥကို လူေတြ ေျပာေနက်တာ အမွန္ဘဲလား ေမာင္''
ေမာင္႔ ႏႈတ္ခမ္းမွ မဟုတ္ဘူးဆိုသည့္ အေျဖကို ေမ်ွာ္လင့္ခ့ဲေပမ့ဲ

'' ဟုတ္တယ္ ေန...ေမာင္ နဲ႕ စံပယ္ ခ်စ္သူေတြ ျဖစ္သြားက်ျပီ''

ေမာင့္ရဲ႕ အေျဖအဆံုးမွာ က်မသည္ ေမာင့္ပါးကို ရိုက္ခ်လိုက္ခ်င္ေပမ့ဲ ဆြံ႔အသြားသူ တစ္ေယာက္လို က်မ ရပ္ေနမိပါသည္။ မ်က္ဝန္းအိမ္မွ စီးက်လာေသာ က်မရဲ႕ မ်က္ရည္စမ်ား ေမာင္က ခပ္ေတြေတြေလး စိုက္ၾကည့္ေနခ့ဲပါသည္။ ျပီးမွ ေၾကကြဲေသာ အသံျဖင့္

'' ေမာင့္ကို ခြင့္လႊတ္ပါ ေန..''
ထို စကားကို ေျပာျပီး ေမာင္သည္ က်မ ေရွ႕မွ လွည့္ထြက္သြားခ့ဲပါသည္။ ေမာင့္ ေက်ာျပင္သည္ က်မ ျမင္ကြင္းမွ ေဝး၍ ေဝး၍

credit image facebook source

ထို႔ေနာက္ပိုင္းတြင္ မေတာ့ က်မသည္ ေဆြမ်ိးမ်ားရွိတာ မႏၲေလး တကၠသိုလ္သို႕ ေက်ာင္းေျပာင္းေရႊ႕လာခ့ဲျပီး ရင္ထဲက ေဝဒနာမ်ားကို အတက္ႏိုင္ဆံုး ေမ့ေဖ်ာက္ပစ္ခ့ဲပါသည္။ မဟာတန္းေအာင္ျမင္၍ Ph.Dကို ဂ်ပန္တြင္ ယူကာ တကၠသိုလ္ ဆရာမတစ္ေယာက္ ျဖစ္ခ့ဲျပီး ယခုဆိုလ်ွင္ အသက္ ၄၀ေက်ာ္ခ့ဲေပျပီ။ ဆုေတာင္းသည့္အတိုင္းပင္ ဘဝတြင္ က်မ အမုန္းဆံုး သစၥာမ့ဲသူ ၂ဦးကို ထပ္မျမင္ရေတာ့ပါ။ က်မ ဂ်ပန္က ျပန္လာကာစေလာက္ကေတာ့ သူတို႕၂ဦး လက္ထပ္လိုက္က်သည္ဟု ၾကားမိေသာ္လည္း ေနာက္ပိုင္းတြင္ က်မသည္လည္း နယ္တကာေျပာင္းေရႊ႕တာဝန္ထမ္းေဆာင္ေနရသူျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ရန္ကုန္ေျမကို ေျခမခ်ျဖစ္ေတာ့ပါ။ သို႕ေပမ့ဲ တိုက္ဆိုင္မႈ ရွိခ့ဲလၽွင္ေတာ့ ယခုက့ဲသို႔ ရင္ထဲတြင္ နာနာက်င္က်င္ ခံစားေနရတုန္းဆိုတာကိုေတာ့ျဖင့္ က်မ မျငင္းႏိုင္ပါ။ သစၥာမ့ဲသူ ၂ေယာက္ကေတာ့ျဖင့္ ေပ်ာ္ရႊင္စြာေပါင္းသင္းေနထိုင္က်ရျပီး သစၥာတရားကို တန္ဖိုးထားသူ က်မကေတာ့ျဖင့္ တသက္လံုး နာနာက်ဥ္းက်ဥ္း ခံစားေနရသည္မွာ ထိုက္တန္ပါသလားဟု က်မ အၾကိမ္ၾကိမ္ ေတြးေတာမိပါသည္။ ထို႕ေၾကာင့္ ဆုတစ္ခုေတာ့ျဖင့္ ထပ္ေတာင္းခ်င္ပါေသးသည္။ ေနာင္ဘဝမ်ားရွိခ့ဲလၽွင္ သစၥာမ့ဲသူသည္ က်မသာလ်ွင္ ျဖစ္ခ်င္စမ္းပါဘိဟု...

@ suhlaing
msc 175