အဆင္ေျပပါတယ္ အေမ
ႏွင္းစက္တို႕က မိုးေပါက္မ်ားသဖြယ္ တစ္စက္စက္က်ဆင္းေန၏ ျမင့္မားလွေသာ ေတာင္တန္းၾကီးမ်ားၾကားတြင္ လူတစ္ကိုယ္စာမ်ွ ေဖာက္လုပ္ထားေသာ လမ္းက်ဥ္းထက္တြင္မေတာ့ ပလိုင္းမ်ားကို ေခါင္းထက္တြင္ သိုင္းလြယ္ထားေသာ အမ်ိဳးသမီးငယ္တစ္စု။ ပလိုင္းထဲတြင္ သယ္ပိုးလာေသာ သစ္မ်ားကို တစ္ဖက္ႏိုင္ငံသို႕ သယ္ပို႔၍ ဝမ္းစာရွာေဖြေနရေသာ ထိုမိန္းမငယ္တစ္စုသည္ အေအးဒဏ္ကိုလည္း အ့ံတု။ ေမာပန္းရသည္ကိုလည္း မမႈ။ ဥပေဒလည္း နားမလည္။ အသက္ႏွင့္ အရွက္ အႏၲရာယ္ကိုလည္း ပဓာဏမထားဘဲ သမုဒၵရာ ဝမ္းတစ္ထြာအတြက္ ၾကိဳးစားရုန္းကန္ေနက်ရသည္။
မလြန္းသည္ နဖူးထက္က စီးက်လာေသာ ေခ်ြးစက္တို႔ကို ဘယ္လက္ဖမို႕ျဖင့္ ပင့္သုတ္လိုက္ရင္း ေခါင္းထက္တြင္ သိုင္းလြယ္ထားေသာ ပလိုင္းကို လက္ေနာက္ျပန္ထိမ္းမကာ ေရွ႕က ျမင္ေနရသည့္ အတက္ကို တက္လွမ္းႏိုင္ဖို႕ အားတင္းလိုက္ပါတယ္။ ထိုအတက္မွာ မိမိတို႔လို သစ္ပိုးသမမ်ား မာန္ခ်ရေသာ အတက္ျဖစ္သည္။ ေတာင္အျမင့္ကို ေမာ္မၾကည့္အား။ ေျခလွမ္းကိုသာ ငံု႕ၾကည့္တက္က်ရသည္။ တစ္ဖက္တြင္ေတာ့ အဆင္းျဖစ္၍ အတက္လမ္းေလာက္ ေမာပန္းျခင္းမျဖစ္ဘဲ ထိန္းဆင္းရံုသာ။ ဒီတစ္ေခါက္ သစ္ပိုးျပီးလ်ွင္ေတာ့ ၁ပတ္ခန္႔ နားအံုးမည္ဟု မလြန္း စိတ္ကူးထားသည္။မနားလို႕ကလည္း မျဖစ္။ ပန္းနာသည္ အေဖ့အတြက္ ျမိဳ႕တက္ကာ ေဆးဝယ္ရအံုးမည္။ ေမာင္ေလး ႏွင့္ ညီမေလးအတြက္လည္း လိူအပ္ေသာ စာအုပ္မ်ားဝယ္ေပးရအံုးမည္။ အေမ့တြင္လည္း လံုျခည္ေကာင္းေကာင္းမရွိ။ ရိုးရာဆင္ တပတ္ႏြမ္းေလး၂ထည္ကို ဖာေတးဝတ္ေနတာ ျမင္ေတာ့ မလြန္းစိတ္မေကာင္း။ ဒီေခါက္ပို႕ျပီးလ်ွင္ လိုအပ္တာေတြဝယ္ဖို႕ ပိုက္ဆံျပည့္ေလာက္ေပျပီ။ ေလာပန္းထံတြင္ ေခါက္ေၾကးမ်ားထုတ္ရမည္။ အေတြးႏွင့္ပင္ အေပ်ာ္ေလးမ်ားေၾကာင့္ မလြန္း မ်က္ႏွာေလး ျပံဳးရိပ္သန္းလာသည္။
credit image source
ေဆာင္းရာသီမို႔ ေနဝင္ပ်ိဳးပ် အခ်ိန္ေရာက္လာသည္ႏွင့္ အေအးဓာတ္က လႊမ္းမိုးလာသည္။ ဒီည မိသားစု ထမင္းဝိုင္းေလးက စိုေျပလွသည္။ ဆက္သားေျခာက္ကို ရွလက္ရြက္ ငရုတ္သီးစိမ္းတို႔ျဖင့္ ကခ်င္ခ်က္ ခ်က္ထားကာ ပန္းဥေထာင္းထားသည္။ ေက်ာက္ဂ်င္းကို ေလာဂ်စ္ႏွင့္ ခ်စ္ကာ အစိမ္းသုတ္ထားသည္။ ေခါင္းမေဖာ္တမ္းစားေနက်ေသာ ေမာင္ေလးႏွင့္ ညီမေလးမ်ားကိုၾကည့္ရင္း ထမင္းလက္က်န္နည္းေနျပီမို႕ မလြန္းတစ္ေယာက္ စားလက္စအရွိန္ကို သတ္လိုက္သည္။ စားေသာက္ျပီးသည္ႏွင့္ အိမ္ေရွ႕ ဝါးကြပ္ပ်စ္ေပၚတြင္ မိသားစု ဝိုင္းထိုင္လိုက္က်သည္။
credit image source
ဆက္ရန္....
@suhlaing
msc 175
အရမ္း စိတ္ဝင္စားဖို႔ေကာင္းၿပီး တိုငး္ရင္သားေတြရဲ႕ လူေနမႈဘဝေတြကို ျမင္ရေတာ့မယ္ ထင္တယ္မစုေရ ..အားေပးေနပါတယ္ဗ် ..
လြန္ခ့ဲတ့ဲ ၁လေလာက္ထဲက ဖ်က္လိုက္ျပင္လိုက္နဲ႕ ေသခ်ာေလးေရးထားပါတယ္ အားေပးပါလို႔
စိတ္ဝင္စားစရာေကာင္းပါတယ္။
ေနာက္ပိုင္း အခန္းေလးေတြက ပိုစိတ္ဝင္စားစရာေကာင္းမယ္ ထင္တယ္ ညီမေရ ဆက္လက္အားေပးပါအံုးေနာ္
Congratulations @suhlaing! You have completed some achievement on Steemit and have been rewarded with new badge(s) :
Click on any badge to view your own Board of Honor on SteemitBoard.
To support your work, I also upvoted your post!
For more information about SteemitBoard, click here
If you no longer want to receive notifications, reply to this comment with the word
STOPthanks
ဇာတ္လမ္းက စိတ္ဝင္စားစရာပါဗ်ာ။ေနာက္လည္း လာေရာက္ဖတ္ရႈပါအံုးမယ္ဗ်ာ။
ဟုတ္က့ဲ အခုလို လာေရာက္အားေပးတ့ဲအတြက္ ေက်းဇူးပါရွင့္
ေစာေစာစီးစီး ဗိုက္ဆာသြာၿပီဗ်ာ
စာအစာေလးေတာ့ ျပည့္သြားေစမလား
ဇာတ္လမ္းအပ်ိဳးကေတာ့
မိုက္ပါဗ်ာ ျႀကိဳက္ပဟေနာ့
ျမန္မာတိုင္းရင္းသူေလးတစ္ဦးရဲ႕ ဝမ္းစာေရးရွာေဖြရ ခက္ခဲပံုနဲ႕ ၾကမ္းတမ္းတ့ဲ သူ႕ဘဝအေၾကာင္းေလးကို ျဖစ္ရပ္မွန္နဲ႕ေရာျပီး ေရးဖြဲ႕ထားတာပါ ဦးေထြး
You got a 50% upvote from @aungzawhtwe courtesy of @suhlaing ! its cool fee free .
thanks, ကေထြး
ဆက္ရန္ေပါ့ေနာ္
ဒါနဲ႕ ပန္းဥ ဆိုတာ ဘာပန္းရဲ႕ဥလည္းဟင္
စားၾကည့္ခ်င္တာ
ပန္းဥဆိုတာ ကခ်င္ျပည္နယ္မွာဘဲေပါက္ျပီးေတာ့သူ႕ အနံ႕က နည္းနည္းျပင္းတယ္ အပင္ေသးေသးေလးေတြကေန ဥတာ ဂ်င္းနဲ႕ ခပ္ဆင္ဆင္တူတယ္ ညီမ ေဆးဘက္ဝင္ သစ္ဥထဲမွာပါတယ္ စာခ်င္းရင္ ပါဆယ္ပို႕ေပးလိုက္မယ္
မယ္စုေရ
မေတြ႕တာႀကာပီ how are you sis ?
ေနေကာင္းတယ္ မယ္ျပည့္ေရ လာလည္တာေက်းဇူးေနာ္ ညီမေလး
ဝမ္းစာေရးတြက္ဆိုေတာ့လည္း လုပ္ၾကရ႐ွာမေပါ့ အမ
ဝမ္းတစ္ထြာဘဲရွိလို႕ေတာ္ေသး ေအာင္ၾကီးေရ