အေမ့ လက္ရာ

က်မတို႕ အိမ္မွာ မိသားစု ၆ေယာက္ရွိပါတယ္။ အေဖရယ္ အေမရယ္ အမ ၂ေယာက္ရယ္ က်မရယ္ ေမာင္ေလးတစ္ေယာက္ရယ္။ ဒါေပမ့ဲ တစ္ေန႔တာလံုး သူ႕အလုပ္ကိုယ့္အလုပ္နဲ႕ မိသားစု စံုတ့ဲ အခ်ိန္ဟာ ညေနစာ ထမင္းဝိုင္းဘဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အေမဟာ ညေနစာ ထမင္းဝိုင္းကို ဟင္း အမယ္စံုစြာနဲ႕ စားျမိန္ေအာင္ ခ်က္ေလ့ရွိပါတယ္။ စေန တနဂၤေႏြလို အလုပ္ပိတ္ရက္ ေက်ာင္းပိတ္ရက္ေတြဆိုရင္ မိသားစု ထမင္းဝိုင္းေလးဟာ ပိုျပီးစည္ကားစံုလင္ေနတက္ပါတယ္။ အေမသည္ ခ်က္ထားသမ်ွကို အဝအလင္ ေခါင္းမေဖာ္တန္း စားေနက်တ့ဲ မိသားစုကိုၾကည့္ျပီး ပင္ပန္းတယ္လို႕ေတာင္ မထင္ဘဲ ျပံဳးျပံဳးေလးနဲ႕ ၾကည့္ေနတက္ပါတယ္။

အေမ ခ်က္ေပးသမၽွ ထဲမွာ စားလို႔ အျမိန္ဆံုးနဲ႕ တစ္မိသားစုလံုး အၾကိဳက္တူတ့ဲ ဟင္းလ်ာကေတာ့ ငပိရည္က်ိဳနဲ႕ တို႔စရာပါဘဲ။ ငပိရည္ကို အေမက ၂ၾကိမ္ေလာက္ က်ေနေအာင္ ၾကိဳတက္ျပီးေတာ့ ငါးခူမီးအံုးေလးကို ထည့္ပါတယ္။ ငရုတ္သီးစိမ္းကို ေထာင္းျပီး နံနံပင္ေလးအုပ္ထားတ့ဲ ငပိရည္က်ိဳေလးဟာ အနံ႕ေမႊးေမႊးေလးနဲ႕ ခံတြင္း ျမိန္ေစပါတယ္။ အတို႕ အျမွပ္အေနနဲ႕ ဒညင္းသီးစားရည္စိမ္ သခြားသီး ေရွာက္ရြက္ႏု ဥသ်ွစ္ရြက္ ခရမ္းက်ြတ္သီး တမာရြက္ျပဳတ္ ဖရံုညႊန္႕ စတာေတြကို လင္ပန္းေလးနဲ႕ထည့္ျပီး သူ႕ အပံုလိုက္ပံုကာ စားခ်င္စဖြယ္ျပင္ဆင္ေပးပါတယ္။ ဒီလိုေန႔မ်ိဳးဆိုရင္ အသားဟင္းေတာင္ မလိုေတာ့ပါဘူး။ ခ်က္ထားတ့ဲ ထမင္းလည္း တက္တက္စင္ေအာင္ ေျပာင္ေတာ့တာပါဘဲ။ ငပိရည္ကိို ရႊဲရႊဲစမ္းျပီး ထမင္းလုပ္အလယ္မွာ အတို႕အျမွပ္ထည့္ကာ တလုပ္ျပီးတလုပ္အားရပါးရစားေသာက္က်ပါတယ္။

credit image source

အေမ့လက္ရာဟာ က်မ စားဖူးသမ်ွထဲမွာ အေကာင္းဆံုးပါဘဲ။ ယုတ္စြအဆံုး ၾကက္ဥေၾကာ္သည္ကပင္ အေမ ေၾကာ္သည့္ ၾကက္ဥသည္ သူမ်ားႏွင့္ အတူဟု ထင္မိပါသည္။ အေမသည္ ၾကက္ဥကို ေသခ်ာေၾကညက္ေအာင္ ဇြန္းျဖင့္ ေခါက္ပါသည္။ မြသြားေသာ ၾကက္ဥထဲသို႕ ဆား ဟင္းခက္မႈန္႔ သင့္ရံုထည့္ပါသည္။ ထို႕ေနာက္ ၾကက္သြန္နီကို ပါးပါးလွီးထည့္ကာ ျပန္ေခါက္ပါသည္။ ဆီကို က်က္ေအာင္ ခ်က္ကာ ဆီ က်က္ျပီဆိုမွ ၾကက္ဥထည့္ပါသည္။ ထို႕ေနာက္ မေမႊဘဲ ေဘးအနားေလးမ်ားမွ တက္လာေသာဆီကို ၾကက္ဥေၾကာ္ အလည္သို႕ ခပ္၍ ေလာင္းပါသည္။ ၾကက္ဥအနားေလးမ်ား နီျပီး က်ြတ္လာျပီဆိုမွ အထက္ေအာက္လွန္ကာ အနီေရာင္သန္းလာမွသာ ပန္းကန္ထဲသိူ႕ ထည့္ပါသည္။ ထိုေၾကာင့္ အေမ့ၾကက္ဥေၾကာ္ေလးသည္ ေမႊး၍ က်ြတ္ရြေနကာ စား၍ အင္မတန္ေကာင္းပါသည္။ ေဘးသား မာက်ြတ္က်ြတ္ေလးမ်ားသည္ က်မ အၾကိဳက္ဆံုး ျဖစ္ပါသည္။

credit image source

အေမသည္ ဟင္းခ်က္ရာတြင္ အျဖစ္ ခ်က္သည္ဟူ၍ မရွိပါ။ မိသားစု စားေကာင္းေအာင္ ခ်က္ျပဳတ္တက္ပါသည္။ ေစတနာ ေမတၲာျဖင့္ ခ်က္ျပဳတ္ေသာ အေမ့ဟင္းမ်ားသည္ မည့္သည့္ စားဖိုမႈးလက္ရာမ်ားႏွင့္မွ ႏိႈင္းယွဥ္၍ မရပါ။ အေမ့လက္ရာ ဟင္းလ်ာထမင္းဝိုင္းမ်ားမွ က်မ အသိတရားတစ္ခုရခ့ဲပါသည္။ ထိုအရာကာ မည့္သည့္ ကိစၥမဆို ေစတနာထားလုပ္ေဆာင္တက္ေစရန္ျဖစ္သည္။ က်မတို႕သည္ အရြယ္ေရာက္လာေသာ အခါ လုပ္ငန္းခြင္ ဝင္က်ရသည္။ ထိုအခါ မိမိလုပ္ကိုင္ေသာ အလုပ္အေပၚေစတနာထားတက္ရန္ လိုအပ္လွေပသည္။ တာဝန္တြင္ ေစတနာေပါင္းထည့္ လုပ္ကိုင္ျခင္းျဖင့္ အလုပ္ကိစၥမ်ား ေကာင္းစြာျပီးေျမာက္သလို ေစတနာ၏ အက်ိဳးကိုလည္း ျပန္ခံစားရေပမည္။ ထို႕ေၾကာင့္ အေမ့လက္ရာ ဟင္းတခြက္ႏွင့္ ႏိႈင္းယွဥ္ကာ လုပ္ငန္းေဆာင္တာမ်ားကို ေစတနာေလးေပါင္းကာထည့္လို႔ လုပ္ေဆာင္က်ရင္ျဖင့္ အရသာ ျပည့္စံုေကာင္းမြန္လွသည့္ ဘဝမ်ားကို လက္ဝယ္ပိုင္ပိုင္ရရွိက်မည္မွာ မလြဲဧကန္ျဖစ္ေပသည္ဟု ေရးသားတင္ျပအပ္ပါသည္။

credit image source
@suhlaing
msc 175