Dia - Chapter 1 by Author Amonra - ❤ Reunion of True Friends April 11, 2018

Dia
💎💎_

Chapter - 1
❤

Boy 1 - ဒိုင္​ယာ လား?...​ေအာ္​...သူက​ေတာ့ ဒီ​တစ္​​ေက်ာင္​းလံုးမွာ အထူးျခားဆံုးပဲ...
Boy 2 - ဘာျဖစ္​လို႔လဲ?...

​ေက်ာင္​း​ေပါက္​ဝ မွ လွမ္​းဝင္​လာ​ေသာမိန္​းက​ေလး အိန္​ဂ်ယ္​လီကာ ဒိုင္​ယာ ကိုၾကည္​့၍ ေက်ာင္​​းသားေလးႏွစ္​​ေယာက္​ ​တီးတိုးေျပာ​ဆိုေနၾက​ေလသည္​...

Nathan - ဒိုင္​ယာ က လူတကာကို အလိုက္​သင္​့​ေပါင္​းတတ္​တယ္​...​ေပါင္​းတယ္​ဆိုတာလည္​း ဟိုလို ဖား​ေနတာမဟုတ္​ဘဲ သူက အလိုလို​ေနရင္​း လူတိုင္​းရဲ႕ favouriteျဖစ္​​ေနတာ...သူနဲ႔မတည္​့ဘူးဆို အဲဒါ ​ေတာ္​​ေတာ္​ဆိုးဝါးတဲ့လူမို႔ပဲ...

ပက္​ထရစ္(Patrick) ​ တစ္​​ေယာက္​ သူ႔သူငယ္​ခ်င္​း ​ေနသန္(Nathan) ​၏စကားကိုနား​ေထာင္​ရင္​း ဒိုင္​ယာ ကို တစ္​ခ်က္​ ​ေဝ့ အၾကည္​့..

သူ(မ)၏ ၾကည္​လင္​ ​ေတာက္​ပ​ေသာ ခဲျပာ​ေရာင္​​မ်က္​ဝန္​း​မ်ားႏွင္​့ထိပ္​တိုက္​ရင္​ဆိုင္​မိ​ေတာ့သည္​...

ဒိုင္​ယာက​ေတာ့ ဘာသိဘာသာ သူ႔အနားကျဖတ္​​ေလ်ွာက္​သြားပါ​သည္​...သူက​ေတာ့ ဒိုင္​ယာကို မ်က္​လံုး​ေဒါက္​​ေထာက္​
လိုက္​၍​ေငးၾကည္​့​ေနမိ​ေတာ့သည္​...

Nathan - ဟိုးဟိုး....ကိုယ္​​ေတာ္​​ေလး...အၾကည္​့​ေတြနည္​းနည္​းထိန္​းကြ...သူက...

Patrick - ခဏ​ေလး...​ေနသန္​...

ပက္​ထရစ္​ ​ေနသန္​ကိုထားခဲ့ၿပီး ဒိုင္​ယာ​ေနာက္​သို႔အ​ေျပးတပိုင္​း​ေျခလွမ္​းမ်ားျဖင္​့လိုက္​သြားမိသည္​...

Patrick - စယ္​လီ!... (Selly)

ဒိုင္​ယာ(Dia) ႐ုတ္​တရက္​ လွည္​့ၾကည္​့လိုက္​သည္​...

Patrick - စယ္​လီ...နင္​ စယ္​လီဟုတ္​တယ္​မဟုတ္​လား?...
Dia - ဘယ္​သူ...?
Patick - ဟ...ငါပါ...ပက္​ထရစ္​....မမွတ္​မိဘူးလား?...
Dia - Oh my god!!!ပက္​ထရစ္​!!!!

ဒိုင္​ယာကသူ႔ကိုဝမ္​းသာအားရလွမ္​းဖက္​လိုက္​သည္​...

Dia - ငါနင္​့ကိုမ​ေတြ႔ရ​ေတာ့ဘူးထင္​​ေနတာ....ၾကည္​့စမ္​း ငါ့​ေကာင္​ႀကီး ​ေျပာင္​းလဲသြားလိုက္​တာ....

Patrick - ဆိုပါ​ေတာ့...

Dia - လံုးဝ အသြင္​​ေျပာင္​း​ေနလို႔ မမွတ္​မိတာပါ...မဟုတ္​ရင္​ နင္​့လိုသူငယ္​ခ်င္​းကို ငါ ​ေမ့စရာအ​ေၾကာင္​းမ႐ွိပါဘူး....ျပန္​​ေတြ႔ရတာအရမ္​း​ေပ်ာ္​တာပဲ...

ထိုစဥ္​...
သူတို႔နားမွ ​ေက်ာင္​းသူမ​ေလးမ်ားတသိုက္​ လႈပ္​လႈပ္​႐ွား႐ွား ဆူဆူညံညံ ​ေအာ္​ဟစ္​ကုန္​ၾက​ေတာ့သည္​...

Female Students - ကယ္​လာဟန္​!!!!!!!

ထို္႔​ေနာက္​ အားလံုး ​ေက်ာင္​းအ​ေပါက္​ဝဆီသို႔ စုျပံဳ​ေရာက္​သြားၾက​ေတာ့သည္​...

Dia - အင္​း အင္​း...ထံုးစံအတိုင္​း​ေပါ့...

ဒိုင္​ယာ...လူအုပ္​ႀကီးကို​ေငးရင္​း စိတ္​ပ်က္​လက္​ပ်က္​ တီးတိုး​ေရရြတ္​လိုက္​သည္​....
Dia - လခြမ္​း...​ေယာက္​်ား​ေလး​ေတြ​ေတာင္​ပါတယ္​ဟ...

ပက္​ထရစ္​လည္​း ​ေက်ာင္​းသူမ​ေလးမ်ား စုျပံဳ​ေျပးသြားရာ ​ေက်ာင္​း​ေပါက္​ဝသို႔ ​လွမ္​း​ေငးမိသည္​...
ဇိမ္​ခံကားႀကီး​ေပၚမွ ဆင္​းလာ​ေသာ ​အျဖဴ​ေရာင္​ဆံပင္​ႏွင္​့ေကာင္​​ေလးတစ္​​ေယာက္​...

သူ႔မ်က္​ဝန္​းမ်ားက တည္​ၿငိမ္​သည္​...သို႔​ေသာ္​ ​ေလာကႀကီးကိုစိတ္​ပ်က္​​ေန​ေသာ မ်က္​ဝန္​းမ်ိဳးျဖစ္​မွန္​း ပက္​ထရစ္​ သတိျပဳမိသည္​...

Female Students - ကယ္​လာဟန္​...ဒီဘက္​ကိုတစ္​ခ်က္​ၾကည္​့ပါ...ကယ္​လာဟန္​!!!

​ေကာင္​မ​ေလးတစ္​စုက ​ေအာ္​ၾကသည္​...

Dia - ဟင္​း...
ဒိုင္​ယာ သက္​ျပင္​းခ်လိုက္​မိသည္​...ပက္​ထရစ္​လည္​း ဒိုင္​ယာ ၏ သိသိသာသာပ်က္​ယြင္​းသြား​ေသာမ်က္​ႏွာကို တန္​း သတိထားမိလိုက္​၍...

• သူက?...

• ဂ်ဴနီယာတန္​းက ကယ္​လာဟန္​ ​ေနာ့ဂၢါ အဂယ္​ရာ​ေမာ္​...

• Wait,Whatt??...အဂယ္​ရာ​ေမာ္​လုပ္​ငန္​းစုရဲ႕တစ္​ဦးတည္​း​ေသာသားလား?...

ဒိုင္​ယာ က​ေတာ့ သက္​ျပင္​း​ေတြသာ မၾကာခဏခ်​ေန​ေတာ့သည္​...

ထိုစဥ္​ သူတို႔ႏွစ္​​ေယာက္​အနားသို႔ ​ေနသန္​ ​ေရာက္​လာၿပီး...

• ​​ေဟး...ဒိုင္​ယာ...နင္​က ပက္​ထရစ္​နဲ႔သိတယ္​လား?...

နဂိုကမွ စိတ္​မၾကည္​ခ်င္​လွသည္​့ဒိုင္​ယာ ယခု ပို၍ပင္​စိတ္​႐ႈပ္​သြား​ေသာမ်က္​ႏွာထားျဖင့္...

• သြားလိုက္​ဦးမယ္​...ပက္​ထရစ္​....​ေရာ့...ဒါငါ့ဖုန္​းနံပါတ္​...

ဒိုင္​ယာ စာရြက္​တစ္​ရြက္​မွာ နံပါတ္​​ေရးၿပီး ပက္​ထရစ္​ကို​ေပးလိုက္​​ေလသည္​...

• ဟာ...အစ္​ကိုေနသန္​....

​ေကာင္​မ​ေလး​ေတြ ဝိုင္​း​ေနသည္​့ၾကားထဲမွ ကယ္​လာဟန္​ အတင္​း တိုးထြက္​ၿပီး ​ေနသန္​ဆီ​ေျပးလာ​ေလသည္​...

• Yo...ကယ္​လာဟန္​....

ကယ္​လာဟန္​ ဒိုင္​ယာ ကို မလံုမလဲအၾကည္​့ျဖင္​့မသိမသာတစ္​ခ်က္​​ေဝ့ၾကည္​့သည္​...

ထိုအၾကည္​့ရဲ႕အဓိပၸါယ္​ကို ခ်က္​ခ်င္​းသတိထားမိသြားသူကပက္​ထရစ္​...

ဒိုင္​ယာက​ေတာ့ ဘာကိုမွဂ႐ုမစိုက္​...အ​ေဝးတစ္​​ေနရာကိုသာ​ေငး​ေမာၾကည္​့​ေနသည္​..
ၿပီးသည္​ႏွင့္...

• ပက္​ထရစ္​...ငါအတန္​းဝင္​​ေတာ့မယ္​...

• ​ေဟ....​ေအး​ေအး...

​ေအးတိ​ေအးစက္​ ​ေလသံ မ်က္​ႏွာထားတို႔ျဖင္​့ ​တည္​ၿငိမ္​စြာလွည္​့ထြက္​သြား​ေသာ ဒိုင္​ယာ ကို ကယ္​လာဟန္​ မ်က္​လံုးအဝိုင္​းသားနဲ႔လွမ္​းၾကည္​့သည္​...

ထို႔​ေနာက္​ သူ(မ) အဖက္​လုပ္​အ​ေရးယူ စကား​ေျပာသြားသည္​့ တစ္​ဦးတည္​း​ေသာသူ ပက္​ထရစ္​ ကို လည္​းအားကိုးတႀကီးလွမ္​းၾကည္​့သည္​...သူ႔ႏႈတ္​ခမ္​းကလည္​း တစံုတခု​ေျပာရန္​ဟန္​ျပင္​​ေနသည္​...

• သြားရ​ေအာင္​​ေလ Canteen ကို...

​ေနသန္​ က ကယ္​လာဟန္​ ကို​ေရာ ပက္​ထရစ္​ကိုပါ ပခံုးဖက္​ရင္​း ​ေျပာလိုက္​သည္​...

• ​ေအာ္​...ဟုတ္​ကဲ့ အစ္​ကို...

---

• ​ေဟး...ဒိုင္​ယာ...ဒီ​ေန႔ ​ေနာက္​က်တယ္​​ေနာ္​...

​ေက်ာင္​းခန္​းထဲဝင္​ကာနီး လွမ္​း​ေခၚလိုက္​​ေသာ ထိုအသံ...

ရင္​းႏွီး​ေနၿပီးသား ထိုအသံ​ေၾကာင္​့ ဒိုင္​ယာ လွည္​့ၾကည္​့လိုက္​သည္​...

• ဟုတ္​...အိမ္​မွာဧည္​့သည္​​ေတြ​ေရာက္​​ေနလို႔ပါ စီနီယာ ဟာဆယ္​ဂါဝါ...

• အခုတ​ေလာ စိတ္​ဖိစီးမႈ​ေတြ မ်ား​ေနတာလား?...

အဆက္​အစပ္​မ႐ွိ ​ေမးလိုက္​​ေသာ ​ေမးခြန္​း​ေၾကာင္​့ ဒိုင္​ယာ မ်က္​ခံုးကိုမသိမသာ ပင္​့လိုက္​သည္​...

ဗြီပံုသ႑ာန္​ မ်က္​ႏွာခပ္​သြယ္​သြယ္​​ေပၚ႐ွိအသည္​းႏွလံုးပံုစံႏႈတ္​ခမ္​း​ေလးဆီမွ ခပ္​ယဲ့ယဲ့အျပံဳးတစ္​ပြင္​့...

• ကြၽန္​မအဆင္​​ေျပပါတယ္​ စီနီယာ...​​ေမး​ေပးတာေက်းဇူးပါ...

သူ(မ) ဟာဆယ္​ဂါဝါ ကို ႏႈတ္​ဆက္​ၿပီး အတန္​းထဲဝင္​ခဲ့သည္​...

သူ(မ) ​ေနာက္​နား မလွမ္​းမကမ္​း တြင္​ ​ဂ်ဴနီယာတန္​း ​ေက်ာင္​းသူ သံုး​ေယာက္​​ စုရံုးစုရံုးလုပ္​​ေန​ၾကေလသည္​...

• စီနီယာ ဟာဆယ္​ဂါဝါ က ငါတို႔ကိုဆို ​ေ႐ွာင္​ဖယ္​​ေ႐ွာင္​ဖယ္​နဲ႔...အစ္​မ ဒိုင္​ယာ ကို က်​ေတာ့ ဦးစား​ေပးလိုက္​တာ...

• အင္​း​ေလ...​ေခ်ခ်က္​...သူ႔ထက္​​ေခ်ာတဲ့ ကယ္​လာဟန္​​ ​ေလးေတာင္​ သူ႔​ေလာက္​​မ​ေခ်တတ္​ဘူး....

• ဟဲ့...ခုနက ကယ္​လာဟန္​ အသံၾကားလိုက္​သလားလို႔...

သန္​႔စင္​ခန္​းထဲမွ ထြက္​လာ​ေသာ ဂ်ဴနီယာတန္​း​ေက်ာင္​းသူ​ ​ေနာက္​တစ္​​ေယာက္​က ​ေျပာလိုက္​သည္​...

• အင္​း​ေလ..ယြမ္​က်ီရဲ႕...​ေျပာ​ေနၾကတာ...သူက ဟာဆယ္​ဂါဝါ ​ေလာက္​ မ​ေခ်တဲ့အ​ေၾကာင္​း...

• အင္​း...​ေခ်လည္​းဘာျဖစ္​လဲ?ပိုင္​႐ွင္​႐ွိ​ေနၿပီဆို​ေတာ့...

ယြမ္​က်ီ ​ေျပာၿပီးသည္​ႏွင္​့ အတန္​းထဲဝင္​သြား​ေတာ့သည္​...

• ဟဲ့...ကယ္​လာဟန္​က Silent Rs ႐ွိတယ္​လို႔ၾကားတယ္​...ဘယ္​သူလဲလို႔​ေမး​ေတာ့လည္​း သူ႔​ေဘာ္​ဒါ​ေတြက ​ေတာ္​​ေတာ္​ႏႈတ္​လံုၾကတယ္​...ယြမ္​က်ီျဖစ္​ႏိုင္​လား?...
• ဟာ...သူဒီ​ေလာက္​အႂကြားသန္​တာ...သူဟုတ္​ရင္​ ငါတို႔တစ္​တန္​းလံုးသိ​ေနၿပီ​ေပါ့...လာ...သြားမယ္​...

---

• ကလင္​....

Chatheadတစ္​ခုက ဒိုင္​ယာရဲ႕ph screen​ေပၚ​ေနရာယူလာသည္​...

• ငါတို႔နဲ႔ မနက္​စာလာစားပါလား...

စာမွာ ​ေနသန္​ ဆီက ျဖစ္​သည္​...​

ေမ်ွာ္​မွန္​းထားသူဆီကစာမဟုတ္​​ေသာ​ေၾကာင္​့ ဒိုင္​ယာ ၏လျခမ္​းပံုသ႑ာန္​ ခပ္​ပါးပါးမ်က္​ခံုးတန္​း​ေလးမ်ား အနည္​းငယ္​တြန္​႔သြားသည္​...

သူ(မ) စာကိုဖတ္​ၾကည္​့ၿပီးစာမျပန္​​ေတာ့​ေပ...

• စယ္​လီ ဒါငါ့ဖုန္​းနံပါတ္​​ေနာ္​...ပက္​ထရစ္​...

႐ုတ္​တရက္​ဝင္​လာ​ေသာSmsတစ္​​ေစာင္​...

• ​ေအး...ည​ေနက်ရင္​ ​ေက်ာင္​း​ေဘးက Cafe အ​ေပၚထပ္​မွာ ငါ့ကို​ေစာင္​့...​ေျပာစရာ​ေတြအမ်ားႀကီး႐ွိတယ္​...

---

• ကယ္​လာဟန္​ ကို နင္​ ဘယ္​လိုျမင္​လဲ? ပက္​ထရစ္​...

Cafeရဲ႕စားပြဲမွာ လာ ထိုင္​ထိုင္​ခ်င္​း ​ေမးခ်လိုက္​​ေသာ ဒိုင္​ယာ ၏ ​ေမးခြန္​း​ေၾကာင္​့ ပက္​ထရစ္​ ​႐ုတ္​တရက္​ ​ေၾကာင္​သြားမိသည္​...

• ဟမ္​?
  -​ေျပာၾကည္​့ပါ...

• အဲ...​ေတာ္​​ေတာ္​ၿငိမ္​တဲ့က​ေလးလို႔ျမင္​တယ္​...ဂ်ဴနီယာတန္​းမွာ သူ႔​ေလာက္​ၿငိမ္​တာမ​ေတြ႔ဖူးဘူး...

ဒိုင္​ယာ သက္​ျပင္​းခ်လိုက္​သည္​...

• ​ေနပါဦး...ကယ္​လာဟန္​ကိုမ​ေျပာခင္​ နင္​က ဘယ္​လိုက​ေနဘယ္​လို အိန္​ဂ်ယ္​လီကာဒိုင္​ယာ ျဖစ္​သြားရတာလဲ? စယ္​လီ...

• အဲဒါ...ငါ့ အႏုပညာနာမည္​ပါ...Dancer Crew ​ေထာင္​လိုက္​​ေတာ့...

• ဟာ....Con Conစယ္​လီရယ္​...နင္​ျဖစ္​ခ်င္​တာ​ေတြတကယ္​ျဖစ္​ၿပီ​ေပါ့...

သူတို႔ လက္​သီး​ေစာင္​းခ်င္​းတိုက္​လိုက္​ၾကသည္​...
ဒိုင္​ယာရဲ႕အျပံဳးက ယဲ့ယဲ့မ်ွသာ...

• ​ေဟး...အဲဒီမ်က္​ႏွာႀကီးလုပ္​မ​ေနပါနဲ႔...ဟမ္​...နင္​​ေလးကငါစိတ္​ဆင္​းရဲ​ေနတုန္​းအား​ေပးခဲ့တဲ့ တစ္​ဦးတည္​း​ေသာ​ေဘာ္​ဒါ​ေလ...​မွတ္​မိ​ေသးလား...ငါတို႔ စ ​ေတြ႔ၾကတဲ့​ေန႔ကို...

ဒိုင္​ယာ ပက္​ထရစ္​ကို ​ေစ့​ေစ့ၾကည္​့လိုက္​ရင္​း...

• ဘယ္​​ေမ့မလဲ?ငါ့​ေကာင္​ႀကီးနဲ႔စ သိတဲ့​ေန႔ကို ငါ ​ေကာင္​း​ေကာင္​းမွတ္​မိ​တယ္​...

Flashback...

---

လြန္​ခဲ့​ေသာ ႏွစ္​ႏွစ္​...

အိန္​ဂ်ယ္​လီကာ ဒိုင္​ယာ ဟူ​ေသာ Dancerတစ္​​ေယာက္​ျဖစ္​မလာခင္​ စယ္​လီ ဝိႈက္​ ဘဝ...

သူတို့အလယ္​တန္​း​ေက်ာင္​းက​ေလး၏ ည​ေန​ေက်ာင္​းဆင္​းခ်ိန္​...

• သခင္​​ေလး ပက္​ထရစ္​!!!သခင္​​ေလးပက္​ထရစ္​!!!

​ေက်ာင္​းနား တဝဲလည္​လည္​ နာမည္​​ေခၚ၍႐ွာ​ေန​ေသာ လူႀကီးတစ္​​ေယာက္​...

စယ္​လီထိုင္​​ေနက် ​ေက်ာင္​းတံတိုင္​းနားက ပန္​းျခံဳ​ေနာက္​ကို ​ေလ်ွာကနဲ ခုန္​ဆင္​းဝင္​လာ​ေသာ ​ေကာင္​​ေလးတစ္​​ေယာက္​...

• ပက္​ထရစ္​?...
• ႐ွဴး...

ပက္​ထရစ္​ သူ႔ကိုလိုက္​႐ွာ​ေန​ေသာလူႀကီးကို ျခံဳၾကားထဲမွ ​ေခ်ာင္​းၾကည္​့​ေနသည္​...

လူႀကီးခမ်ာ နာရီဝက္​ခန္​႔ ဇြဲ​ေကာင္​း​ေကာင္​းႏွင္​့ ​ေက်ာင္​းဝန္​းထဲပတ္​႐ွာၿပီး​ေနာက္​မွ လက္​​ေလ်ွာ့ကာ
ကားဆီျပန္​လာၿပီး ​ေမာင္​းထြက္​သြား​ေတာ့သည္​...

• နင္​ ဝဋ္​လည္​မယ္​...ပက္​ထရစ္​...

• ဘာမွလည္​းမဆိုင္​ဘူး...
  ပက္​ထရစ္​ ​ေျခပစ္​လက္​ပစ္​ လွဲခ်ၿပီး စယ္​လီ့ စကားကို တုန္​႔ျပန္​လိုက္​သည္​...

• နင္​​ေရာ...ငါ့​ေဘးမွာ​ေက်ာင္​းဖြင္​့ကာစ ကနည္​းက ထိုင္​လာတာ သံုးပတ္​႐ွိၿပီ...ဘာလို႔ ငါ့ကိုစကားမ​ေျပာတာလဲ...စယ္​လီ....အမ္​...

• စယ္​လီ ဝႈိက္​ပါ...နင္​့ပံုစံက စကား​ေျပာရတာမႀကိဳက္​တဲ့လူ ပံု​ေပါက္​​ေနလို႔...

• ဟာ...​ေပါက္​ကရ​ေတြ...

ပက္​ထရစ္​ မ်က္​ႏွာ တစ္​ခ်က္​ပ်က္​သြားၿပီးမွ...

• ငါကစ​ေျပာရင္​လည္​း...နားမ​ေထာင္​ခ်င္​ၾကမွာစိုးလို႔ပါ...

ဒိုင္​ယာ က သူ႔ကို ​ေစ့​ေစ့ၾကည္​့ၿပီး...

• ​ေျပာၾကည္​့စမ္​းပါဦး...လိုတရ ​ေနတဲ့ မင္​းသား ပက္​ထရစ္​ ရဲ႕ စိတ္​ဖိစီးမႈ​ေတြ...

• ငါက ဘယ္​တုန္​းကမွ လိုတမရပါဘူး...

• နင္​က ဘာကိုလိုခ်င္​တာလဲ?...

• သာမန္​သားသမီးတစ္​​ေယာက္​အ​ေပၚ သာမန္​မိဘ​ေတြ​ေပးၾကတဲ့ဂ႐ုစိုက္​မႈမ်ိဳး...

ဒိုင္​ယာ ႐ုတ္​တရက္​​ေတြသြားသည္​...

• ၾကည္​့ပါလား...ငါဘယ္​​ေလာက္​ပဲလိုတရတယ္​​ေျပာ​ေျပာ ဒါက​ေတာ့...

• ငါ့မိဘ​ေတြက မႏွစ္​တုန္​းက ကြာ႐ွင္​းထားတာ ပက္​ထရစ္​...

• အိုး...

ပက္​ထရစ္​ ႐ုတ္​တရက္​ တိတ္​ဆိတ္​သြားသည္​...

• မိဘကို ႐ွိ​ေနတုန္​းတန္​ဖိုးထားပါ...ဂ႐ုစိုက္​မႈကိုလိုခ်င္​ရင္​ ဂ႐ုစိုက္​ခံရ​ေအာင္​လုပ္လို႔ရတယ္​...အနားမ႐ွိ​ေတာ့တဲ့သူ​ေတြဆီက ဂ႐ုစိုက္​မႈကိုမင္​းဘယ္​လိုယူမလဲ ပက္​ထရစ္​?

• ငါစိတ္​မ​ေကာင္​းပါဘူး စယ္​လီ...

• စိတ္​မ​ေကာင္​းရင္​ အိမ္​ျပန္​​ေတာ့...မိဘ​ေတြ စိတ္​ပူ​ေန​ေတာ့မယ္​...

• ခဏ​ေနမွျပန္​လို႔မရဘူးလား?ငါအခု စကား​ေျပာခ်င္​စိတ္​​ေပါက္​သြားၿပီ...

ပက္​ထရစ္​ က ​ေျပာင္​စပ္​စပ္​မ်က္​ႏွာ​ေပးနဲ႔​ေျပာသည္​...

• ပက္​ထရစ္​...

စယ္​လီ သူ႔ကို ႐ုပ္​တည္​ႀကီးျဖင္​့စိုက္​ၾကည္​့၍​ ​ေအးစက္​စက္​ ​ေခၚလိုက္​မွ...

• ​ေအးပါ...​ေအးပါ...စ ​ေနတာ ျပန္​ၿပီသိလား...

ပက္​ထရစ္​ ျခံဳအကြယ္​မွ ထ ၍ လူသြားစၾကၤန္​​ေပၚ ​ေလ်ွာက္​သြားလိုက္​သည္​...

ထို႔​ေနာက္​ ဒိုင္​ယာ ဘက္​သို႔ျပန္​လွည္​့ၿပီး ျပံဳးျပလိုက္​ရင္​း...

• ​ေနာက္​လည္​း ငါတို႔ မၾကာခဏ စကား​ေျပာၾကရ​ေအာင္​

---

• အဲဒီလိုက​ေန...နင္​က ငါ့ရဲ႕အျမဲတမ္​းတိုင္​ပင္​​ေဖာ္​တိုင္​ပင္​ဖက္​ျဖစ္​လာခဲ့တယ္ စယ္​လီ...နင္​​အား​ေပးခဲ့တာ​ေတြ​ေၾကာင္​့ အခုဆိုရင္​ငါ အရင္​လို ထစ္​ကနဲ
  ႐ွိ စိတ္​ဓာတ္​က်​ေနတတ္​တဲ့​ေကာင္​မဟုတ္​​ေတာ့ဘူး...နင္​ဆိုတာကလည္​း ​ေတာ္​တန္​ရံုဆို အခုလိုႀကီးျဖစ္​ေနတတ္​တာမွမဟုတ္​တာ...​ေျပာၾကည္​့...ဘာ​ေတြျဖစ္​​ေနတာလဲ?...

ဒိုင္​ယာ သူ႔သူငယ္​ခ​်င္​းကိုၾကည္​့၍ သက္​ျပင္​းခ်လိုက္​ရင္​း...

• ငါ...ဘယ္​ကစ​ေျပာရမွန္​း​ေတာင္​မသိ​ေတာ့ဘူး...

ပက္​ထရစ္​ စိတ္​႐ႈပ္​သြားဟန္​ျဖင္​့...

• ဟင္​?....

• ငါ့ဘဝထဲက​ေန ထုတ္​ပစ္​လို႔ရရင္​ ​​ေသခ်ာ​ေပာက္​ထုတ္​ပစ္​ခ်င္​တဲ့သူတစ္​​ေယာက္​ ငါ့မွာ႐ွိတယ္​ ...ငါ့ကို ​ေမ်ွာ္​လင္​့ခ်က္​​ေတြ ​ေပးလိုက္​ ျပန္​႐ိုက္​ခ်ိဳးလိုက္​နဲ႔...

• အို?...

ပက္​ထရစ္​ မ်က္​လံုးကလယ္​ကလယ္​ျဖင္​့စဥ္​းစား​ေနသည္​...

• ငါ ​ေမ့ပစ္​ဖို႔​ေတာ့ႀကိဳးစားတာပဲ...အဲဒီလိုလုပ္​ၿပီဆို သူက ​ေပၚ​ေပၚလာၿပီး ငါ စိတ္​ပူရ​ေအာင္​လုပ္​ျပန္​တယ္​...

• ဟင္​...ဘယ္​သူႀကီးလဲ?...

• ဟား!!!ထားလိုက္​ပါ​ေတာ့ကြာ...သူ႔အ​ေပၚ အခုလိုခံစားခ်က္​႐ွိေနမိတာ​ကိုက ငါ အတင္​့ရဲလြန္​း​ေနပါၿပီ...သူဘယ္​သူလဲဆိုတာပာ​ေျပာရမယ္​ဆိုရင္​​ေတာ့...ဂါး...(ကြၽန္​​ေတာ္​႐ွက္​တယ္​...)

• ​ေျပာျပစမ္​းပါ...နင္​ကလည္​း

ဒိုင္​ယာ...သက္​ျပင္​းခ်လိုက္​ရင္​း...

• ငါ့ရည္​းစား...

• ဟမ္​...ဘာ?!!ဘယ္​လို?!!...

Chapter - 1 , Reunion of true friends,Ends...

Next Chapter...

The prince's mysterious lady...

" ...သူငါ့ကိုတြဲတာ ခ်စ္​လို႔မဟုတ္​ဘူး
အ႐ႈပ္​ဇယားမကပ္​ခ်င္​လို႔...
ဒါ​ေပမယ္​့
ငါကိုယ္​တိုင္​က
အ႐ုွပ္​ဇယား ျဖစ္​သြားတာ​ေတာ့မတတ္​ႏိုင္​ဘူး...
ပက္​ထရစ္​...
ငါ သူ႔ကို ​ျကိုက္သြားတာမဟုတ္ဘူး...​​
ေသ​ေလာက္​​ေအာင္​ခ်စ္​သြားတာ..."

" တြဲ​ေနတဲ့ခ်စ္​သူကို ခ်စ္​ရဲ႕သားနဲ႔ သူထိခိုက္​မွာစိုးလို႔တြဲခ်င္​​ေယာင္​​ေဆာင္​သလိုဟန္​​ေဆာင္​ထားရတဲ့ဒုကၡက​ေန ဘယ္​​ေတာ့မ်ားမွလြတ္​မလဲငွက္​က​ေလး..."

Thanks for reading...💝💝💝
#Amonra

Find on ...
Find on Facebook - https://www.facebook.com/thuzinhtetaung2016/photos/rpp.923097027790503/1311595972273938/?type=3&theater

Read in Blog - http://storiesofgreeninfinity.blogspot.com/2018/04/dia-part-1-by-amonra.html