က်ြန္ေတာ့ရဲ႕အိမ္ရွင္မ
စထြက္သြားသူမကို အျမန္ျပန္လာမယ္လို့ ေျပာသြား ခဲ႔ပါသည္။ဒါေပမဲ႔က်ြန္ေတာ့စိတ္ထဲကအလိုလိုသိေနပါသည္။ထင္သေလာက္မလြယ္ေသာခရီးဆိုတာသူမသိရင္အဲ႔ဒီေန့ကသူဒီလိုနုတ္ဆက္ခဲ႔လိမ့္မည္မဟုတ္ပါ။သူမကိုက်ြန္ေတာ္အရမ္းခ်စ္ပါသည္။သူမမ်က္နွာေလးကိုအခိ်ဳ႕အခ်ိဳ႕ေသာကိစၥေတြေျကာင့္မညိဳေစလိုပါ။သူမနွင့္အိမ္ေထာင္သက္တမ္းတြင္ခ်စ္စရာေကာင္းေသာသားေလးတစ္ေယာက္လည္းရွိပါသည္။နွစ္ေယာကစလံုးကလည္းခ်စ္သလို့နွစ္ဖက္ေဆြမ်ိဳးေတြကလည္းခ်စ္ျကပါသည္။အရမ္းလိမ္မာျပီး ခ်စ္တတ္ေအာင္ေနတတ္ေသာေျကာင့္အဖိုးအဖြားေတြရဲ႕အသဲေက်ာ္ေလးလည္းျဖစ္ေနရသည္ေပါ့။က်ြန္ေတာ့တို့ နွစ္ေယာက္ရဲ႕အသက္ကေလးဆိုလည္းမမွားဘူးေပါ့။သူမဆီကထြက္ခဲ႕ျပီး အလုပ္ေတြလုပ္ေနရင္းအခ်ိန္နဲ႔အမ်ွသူတို့နွစ္ဦးကို သတိရေနခဲ႔မိပါသည္။က်ြန္ေတာ့အက်င့္တစ္ခုရွိသည္သူတို့နွစ္ဦး၏အသံကိုတစ္ေန့မျကားရလ်င္ ေနမထိထိုင္မထိျဖစ္ေနတတ္သည္။သံေယာဇဥ္လို့ပဲဆိုရမည္ေပါ့။ဘယ္ေနရာပဲေရာက္ေရာက္ဆုေတာင္းတိုင္းမွာသူတို့နွစ္ဦးက်န္းမာေစေျကာင္ အျမဲတမ္းဆုေတာင္းေပးခဲ႕ပါသည္။သူတို့နွစ္ဦးသာေဘးနာမွာရွိရင္ အရာအားလံုးကိုေမ့ေနတတ္ပါသည္။ သူမကအျမဲတမ္းေမးတတ္ပါသည္ရွင္က်မနဲ႔သားကိုခ်စ္ေသးရဲ႔လား။အဲ႕ဒီလိုေမးတိုင္းက်ြန္ေတာ့မွာေျဖစရာေမးခြန္းထက္သူမကိုျပန္ေမးစရာေမးခြန္းတစ္ခုပိုခဲ့ရပါသည္။ေမးေနစရာလိုေသးလို့လားေပါ့။အခုေတာ့ေျပာသြားတာထက္ပိုျကာေနေတာ့သူမနုတ္ခမ္းေလးစူေနျပီေပါ့။ 
photo creadit , google image
writing by sanaung53
You got a 50% upvote from @aungzawhtwe courtesy of @sanaung53 ! its cool fee free .
@resteemator is a new bot casting votes for its followers. Follow @resteemator and vote this comment to increase your chance to be voted in the future!