ေလာဘေသတၲာ

ေလာဘေသတၲာ
ေတာ္ေတာ္အသံုးမက်တဲ႔ ငါပဲ ။
ၾကည့္စမ္းပါဦး ၊ သူမ်ားေတြမွာျဖင့္ တိုက္ႀကီး္ကလည္းႀကီး ၊ င့ါမွာက နံကပ္တိုက္ေသးေသးေလး ။ ပုအိုက္အိုက္အိမ္ကေလးထည္းမွာ ငါမေနခ်င္ဘူး ၊ သူ႔လို တိုက္ႀကီးျဖစ္ရမယ္ ။
ၾကည့္စမ္းပါဦး ၊ ငါ့ရဲ႕ကားက ေမာ္လ္ဒယ္ေအာက္ေနၿပီ ၊ နံပါတ္ကလည္း နိမ့္လိုက္တာ ။ ဟိုလူရဲ႕ကားက ေအာ္တိုဂီယာနဲ႔ ။ ၿပီးေတာ့ ဒီဇယ္အင္ဂ်င္ တပ္ထားတယ္ဆိုေတာ့ အဲယားကြန္းကလည္း ေကာင္းမွေကာင္း ။ ငါ့ကားမွာေတာ့. . . အဲယားကြန္းလည္း မႏိုင္ ။ ဒီကားကို ငါမစီးခ်င္ဘူး ။ ဟိုလူကားမ်ိဳးဆို သိပ္ေကာင္းမွာ ။
ၾကည့္စမ္းပါဦး ၊ သူ႕ဆိုင္မွာ လူေတြအမ်ားႀကီး ဝယ္လိုက္ၾက ၊ ဝင္လိုက္ၾက ၊ ထြက္လိုက္ၾကနဲ႔ ေရာင္းေကာင္းေနလိုက္တာ ။ ငါ့ဆိုင္က်ေတာ့ သူ႕ဆိုင္ေလာက္လည္း ေရာင္းမေကာင္းဘူး ။သူ႔ဆိုင္ေလာက္လည္း လူမစည္ဘူး ။ သူ႔ဆိုင္ေလာက္လည္း ပစၥည္းမစံုဘူး ။ သူ႔ဆိုင္ထက္ ငါ သာခ်င္တယ္ ။
ၾကည့္စမ္းပါဦး ၊ သူ႔သမီးက ေဆးေက်ာင္းတက္ရတယ္တဲ႔ ။ ငါ့သားကေတာ့ ရိုးရိုးတကၠသိုလ္ပဲ တက္ရမယ္တဲ႔ ။ ေတာ္ေတာ္ညံ႔တဲ႔ ငါ့သားပဲ ။ ငါတို႔ ဒီေလာက္လုပ္ေပးေနတာေတာင္ သူတို႔ကို ငါ့သားက ဘာလို႔ မမွီရတာလဲ ။
ၾကည့္စမ္းပါဦး ၊ သူတို႔ထမင္းဝိုင္းက ဟင္းေတြက ေကာင္းလိုက္တာ ၊ စံုေနတာပဲ ။ စားပြဲခံုႀကီးကလည္း အပ်ံစားႀကီး ။ ထမင္းေတြ ၊ ဟင္းေတြကလည္း ေမႊးႀကိဳင္ေနတာပဲ ။ ငါတို႔အိမ္က ထမင္းဝိုင္းေလာက္ကေတာ့ ထံုးစံအတိုင္းပါပဲ ၊ ခ်ည္ေပါင္ဟင္းလား ၊ ဘဲဥေၾကာ္လား ၊ စိတ္ညစ္စရာေကာင္းလိုက္တာ ။
ၾကည့္စမ္းပါဦး. . .
ၾကည့္စမ္းပါဦး. . .
ငါ. . .သူ႔ကို ႏိုင္ေစရမယ္ ။
က်ြန္မ ဆယ္တန္းေအာင္ေတာ့ မႏၲေလးတကၠသိုလ္ တက္ရပါတယ္ ။ အျပင္ေဆာင္မွာ ေနရပါတယ္ ။ အဲ႔သည့္တုန္းက အေၾကာင္းေလး ေျပာျပခ်င္ပါတယ္ ။
အေဖကေျပာပါတယ္ ။
''သမီး ၊ သမီးကို အျပင္ေဆာင္မွာ ထားေပးမယ္ ။ ကဲ. . .ဒီေတာ့ ျပင္ဆရာရွိတာ ျပင္ဆင္ ။ ဒီလဆန္းရင္ မႏၲေလးကို သြားရမယ္ ၊ '---------' ေဘာ္ဒါေဆာင္မွာ ေနရမယ္ ''
ကြၽန္မ အရမ္းကို ေပ်ာ္သြားပါတယ္ ။
ဒါနဲ႔ အိမ္မွာ ''ေဝခြဲေရး'' စလုပ္ရပါေတာ့တယ္ ။ ခက္တာက အဲ႔သည့္ပစၥည္းေတြထည့္ဖို႔ ''ေသတၲာ'' မရွိျခင္းပါပဲ ။ အဲ႔သည့္အခ်ိန္မွာ အေမက စာအုပ္ေတြထည့္ဖို႔ သိမ္းထားတဲ႔ သံေသတၲာတစ္လံုးကို ကြ်န္မအားေပးပါတယ္ ။
''ေပ်ာ္လိုက္တာ''
အဲ႔သည့္ '' ေသတၲာ'' ကို ေရးေဆးလိုက္ပါတယ္ ။ ေမာင္ေလးအား အကူညီေတာင္း၍ ေဆးသုတ္ခိုင္းပါတယ္ ။ က်ြန္မ၏နာမည္ ေရးထားလိုက္ပါတယ္ ။ အေဆာင္သြားရဖို႔ တစ္ပါတ္အတြင္းမွာ အိပ္လို႔ေတာင္ မပ်ာ္ႏိုင္ပါဘူး ။ ေပ်ာ္ရႊင္ေသာစိတ္ေတြေၾကာင့္မို႔ပါ ။
''ေသတၲာကို ဖြင့္လိုက္ ၊ ပိတ္လိုက္ႏွင့္ အက်ၤ ီ ေတြ ပံုစံမ်ိဳးစံုႏွင့္ ေခါက္လိုက္ ၊ ဟိုလိုထည့္ၾကည့္လိုက္ ၊ သည္လိုထည့္ၾကည့္လိုက္ႏွင့္ ကြၽန္မေပ်ာ္ရႊင္မႈမ်ားကို သည္စာဖတ္ေသာသူမ်ား ခံစားၾကည့္လို႔ရႏိုင္ပါတယ္ ။
ဒီလိုႏွင့္ အေဆာင္ကိုေရာက္လာပါတယ္ ။
က်ြန္မရဲ႕ အခန္းေဖာ္က က်ြန္မထက္အရင္ ေရာက္ႏွင့္ေနပါတယ္ ။ သူမက ကြ်န္မကို ဦးစြာ မိတ္ဆက္လာပါတယ္ ။
''တို႔နာမည္က နန္းလွလွမူ ။ ကြတ္ခိုင္မွာ ေနတယ္ ။ သူ႔နာမည္ေကာ ဘယ္သူလဲ ''
အဲ႔သည့္အခ်ိန္တြင္ က်ြန္မ၏ကုတင္ေပၚ သူမ၏ေသတၲာႀကီးႏွစ္လံုး တင္ထားပါတယ္ ။
''ကြ်န္မနာမည္ rattioo ပါ ၊ နတ္ေမာက္မွာေနပါတယ္ ။ သူငယ္ခ်င္းရဲ႕ေသတၲာ ေအာက္ခ်ေပးပါဦး''
သည္လိုႏွင့္ ရင္းႏွီးသြားၾကပါတယ္ ။
ညေနပိုင္းေရာက္လာခ်ိန္မွာေတာ့ ႏွစ္ဦးသား မုန္႔မ်ားဝယ္စားရန္ အေဆာင္အျပင္ဘက္သို႔ ထြက္လာပါေတာ့တယ္ ။ လိုအပ္သည္မ်ား ဝယ္ယူ၍ အေဆာင္ျပန္ေရာက္လာေသာ အခ်ိန္တြင္ ''နန္မူက '' သူ႔ေသတၲာကို ဖြင့္လိုက္ပါတယ္ ။
အမေလးေလး. . .အက်ၤ ီေတြ အမ်ားႀကီးပါလား ။ ဂ်င္းေဘာင္းဘီကလည္း သံုးထည္ေလာက္ပါတယ္ ။ က်ြန္မအရမ္းဝတ္ခ်င္ခဲ႔ေသာ အက်ၤ ီမ်ားလည္း ပါလိုက္ပါေသးတယ္ ။ ရွပ္အက်ၤ ီမ်ားလည္း ပါလိုက္ေသးတယ္ ။
ေနာက္ထပ္ '' ေသတၲာ'' တစ္လံုးကို ထပ္ဖြင့္ျပန္တယ္ ။
အမေလးေလး. . . ပါတိတ္ေတြ တစ္ထပ္ႀကီးပါလား ။ တီရွပ္ အက်ၤ ီေတြလည္း မနည္းဘူးေလ ။
သူ႔အားၾကည့္၍ က်ြန္မ သိမ္ငယ္သြားပါသည္ ။
တစ္ပါတ္လံုး ေပ်ာ္ခဲ႔သမ်ွေသာ ေပ်ာ္ရႊင္မႈေတြသည္ သူ႔ေသတၲာကို ျမင္လိုက္ရေသာ အခ်ိန္မွစ၍ လြင့္ေပ်ာက္ကုန္ေတာ့သည္ ။ ေက်ာင္းသို႔အတူတူသြားေပမဲ႔လည္း က်ြန္မ မေပ်ာ္ရြင္ေတာ့ပါဘူး ။ ကန္တင္း အတူတူသြားၾကေပမဲ႔လည္း က်ြန္မ မေပ်ာ္ႏိုင္ပါဘူး ။ စာက်က္လို႔လည္း မရဘူး ။ အိပ္လို႔လည္းမရဘူး ။
သူမရဲ႕ေသတၲာကို က်ြန္မရဲ႕ေသတၲာနဲ႔ယွဥ္ၿပီး က်ြန္မစိတ္ေတြဆင္းရဲ ေနခဲ႔ဖူးတယ္ ။
သည္စာကို ဖတ္ေနေသာသူမ်ားရွင့္. . .
က်ြန္မတို႔အားလံုးမွာ '' ေလာဘေသတၲာ '' ေတြ ကိုယ္စီ ရွိၾကပါတယ္ ။
ကိုယ့္ေသတၲာနဲ႔ကိုယ္ ၊ သူ႔ေသတၲာနဲ႔သူ ဆိုေသာစိတ္မ်ိဳး မထားမိၾကပါဘူး ။ ကိုယ့္ေသတၲာျပည့္ရင္ ေတာ္ၿပီစိတ္မ်ိဳး ၊ ကိုယ့္အထြာနဲ႔ကိုယ္ ၊ သူ႔အထြာနဲ႔သူေပါ့ ။
တစ္ဖက္လူကို အႏိုင္ရဖို႔ ႀကိဳးစားေနၾကရင္းနဲ႔ က်ြန္မရဲ႕ တန္ဖိုးရွိေသာ အခ်ိန္ေတြ ကုန္ဆံုးခဲ႔ရပါၿပီ ။
တစ္ဖက္လူရဲ႕ ပိုင္ဆိုင္မႈကို အားက်ရင္း ၊ မနာလိုျဖစ္ရင္းနဲ႔ အဓိပါယ္ရွိတဲ႔ လူ႔ဘဝကို အဓိပါယ္မဲ႔စြာ ျဖဳန္းတီးေနခဲ႔ၾကပါၿပီ ။
ထို႔ေၾကာင့္ လူတိုင္းသည္ မနာလိုစိတ္မ်ားကို ပယ္ဖ်က္၍ မိမိရရွိေနေသာ အတိုင္းအတာမ်ားကို အခ်ိန္တိုင္းအႀကိဳးရွိေအာင္ ဖန္တီး၍ ဘဝအဓိပါယ္ ေဖာ္ေဆာင္ႏိုင္ၾကပါေစ. . .
MSC မွ မိသားစုမ်ားအားလံုး က်န္းမာခ်မ္းသာၾကပါေစ. . .

MSC-206
written @rattioo