သံုးပင္လိမ္ အခ်စ္ ဇာတ္သိမ္းပိုင္း

pyaesone101 (52)in #myanmar • 6 years ago

ရက္မ်ားကတေရြ ့ေရြ ့ႏွင့္ကုန္ဆံုးလာသည္။ အခ်ိန္ၾကာလာေလေလ ၾကည္ျဖဴ ့ရင္ထဲက သံသယအမႈန္ေလးက ၾကီးထြားလာေလေလပင္။ၾကည္ျဖဴတို ့ႏွစ္ေယာက္အတူရိွခ်ိန္တိုင္း ၀င္လာတတ္သည့္ဖုန္း ၊ အျမဲတမ္းေနာက္က်ေနတတ္သည့္ ညေနရံုးဆင္းခ်ိန္။ ၾကည္ျဖဴ တတ္ႏိုင္သမွ် မ်ိဳသိပ္သည္။ သူ ့ကိုဖြင့္မေမး။ သူ ့ေပ်ာ္ေနပါေစေလ။
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ခြင့္လႊတ္ႏိုင္တဲ့အတိုင္းအတာထိ ၾကည္ျဖဴခြင့္လႊတ္ေနအံုးမွာပါ။ ျပတင္း၀တြင္ရပ္ကာ အျပင္ဘက္သို ့ေငးေနေသာ ၾကည္ျဖဴ ့မ်က္၀န္းတြင္ မ်က္ရည္မ်ားေ၀့လာသည္။ ဘာလိုလိုႏွင့္ ၾကည္ျဖဴ ေနာက္ဆံုးႏွစ္ ေျဖျပီးေလျပီ။ အျပင္ဘက္တြင္ မိုးကသည္းထန္စြာရြာလွ်က္။ ျပတင္းအျပင္မွ မိုးစက္မ်ားက ၾကည္ျဖဴ ့့ကိုလာစင္ေနၾကကာ ၾကည္ျဖဴ အက်ႌ တစ္ျပင္လံုး ရဲႊေနေပျပီ။ စိုစမ္းပါေစမိုးရယ္။ မိုးရဲ့အေအးဓာတ္က ရင္ထဲကအပူကို ဘယ္မီွႏိုင္ပါ့မလဲ။

လြင္ျပင္အလုပ္မ်ားကို ျမန္ျမန္အျပီးသတ္ေနသည္။ ရံုးတြင္ တျခား၀န္ထမ္းမ်ား ဆင္းသြားၾကျပီ။ သူႏွင့္ မမအၾကင္နာသာက်န္ခဲ့၏။ ဒီညေနၾကည္ျဖဴက လာၾကိဳမည္ဟုေျပာသည္။ နာရီကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ၆နာရီ၄၅။ အျပင္တြင္ နည္းနည္းေမွာင္ေနျပီ။ လြင္ျပင္ ဒီေန ့ေပ်ာ္ေနသည္။ ဒီေန ့လြင္ျပင္တို ့ခ်စ္သူသက္တမ္း ၄ႏွစ္ေျမာက္ေန ့။ဒီေန ့ပင္ သူၾကည္ျဖဴ ့ကို လက္ထပ္ခြင့္ေတာင္းဖို ့စဥ္းစားထားသည္။ၾကည္ျဖဴ ့ကိုပိုင္ခ်င္ျပီ။ ေက်ာင္းပီးေအာင္ထိ ေစာင့္ေနရသည္။

သူလက္ထပ္ခြင့္ေတာင္းရင္ ၾကည္ျဖဴ ေပ်ာ္သြားေပလိမ့္မည္။ ေပ်ာ္ေနမည့္ ၾကည္ျဖဴ ့မ်က္ႏွာကို ျမင္ေယာင္ရင္း လြင္ျပင္ျပံဳးေနမိသည္။

ေငြစာရင္းမ်ားကို ဒုတိယအၾကိမ္စစ္ရင္းက အၾကင္နာသူ ့မ်က္ႏွာကို ခိုးၾကည့္လိုက္သည္။ ဒီေန ့သူ ့မ်က္ႏွာက ခါတိုင္းထက္လန္းေနသည္။ ဘာလို ့ပါလိမ့္။ထိုအခိုက္ လမ္းတစ္ဖက္မွ ကူးလာေသာ လြင္ျပင့္ေကာင္မေလးကို လွမ္းျမင္လိုက္မိသည္။ အၾကင္နာပင္ မေတြးထားမိေသာ အျပဳအမႈတစ္ရပ္ကို လုပ္လိုက္မိေလသည္။

ရုတ္တရက္ မိမိအေပၚသို ့ပစ္လဲက်လာေသာ မမအၾကင္နာေၾကာင့္ လြင္ျပင္လန္ ့သြားသည္။ ဟင္ ဘာျဖစ္လို ့လဲမမ ။မမ ေခါင္းေတြမူးျပီး မိုက္ခနဲ ျဖစ္သြားတာေမာင္ေလး။ ထထမမ က်ေနာ္ေဆးသြား၀ယ္ေပးမယ္။ လြင္ျပင္ အၾကင္နာ့ကို ထူလိုက္သည္။
အခန္းထဲမွ ျမင္လိုက္ရေသာ ျမင္ကြင္းေၾကာင့္ ၾကည္ျဖဴ ့မ်က္လံုးမ်ားျပာသြားသည္။ လည္ေခ်ာင္း၀မွ အသံက ထစ္ေငါ့စြာ ထြက္လာသည္။ ကို ဒါကဘာလဲ ။အခန္း၀မွ ထြက္လာေသာ ၾကည္ျဖဴ ့အသံေၾကာင့္ လြင္ျပင္ထိတ္သြားသည္။ တဲြထားေသာ အၾကင္နာ လက္မ်ားကို အလွ်င္အျမန္ျဖဳတ္လိုက္သည္။ ၾကည္ျဖဴ မဟုတ္ဘူးေနာ္ ၾကည္ျဖဴ တစ္ခုခုကို အထင္မလဲြနဲ ့ၾကည္ျဖဴ ထင္သလိုမဟုတ္ဘူး။

ၾကည္ျဖဴ ့မ်က္၀န္းမွ မ်က္ရည္မ်ားတေပါက္ေပါက္က်လာသည္။ ေကာင္းျပီကို ဒါဆို ၾကည္ျဖဴ သူ ့ကိုေမးမယ္။ ဒီမွာအမ ဒီအေျခအေနကို ရွင္းျပေစခ်င္တယ္။ အၾကင္နာမဲ့ျပံဳးတစ္ခ်က္ျပံဳးလိုက္သည္။ မင္းျမင္တဲ့အတိုင္းပဲကြယ္ ။ ေယာက္က်ာ္းေလးနဲ ့မိန္းကေလး အလုပ္အတူလုပ္ၾကတယ္။အေနနီးစပ္တယ္ ။ခု မမတို ့တဲြေနၾကတယ္။

ဘာ လြင္ျပင့္အံကိုတင္းခနဲၾကိတ္လိုက္သည္။ ခင္ဗ်ားဘာစကားေျပာတာလဲ။ ခင္ဗ်ားေခါင္းမူးတယ္ဆိုျပီး က်ေနာ့္အေပၚလဲက်တာေလ။ ဒါက်ေနာ္လက္ထပ္မယ့္မိန္းကေလး။အမွန္တရားကို ေျပာလိုက္ပါ။ ဒါအမွန္တရားပဲေလေမာင္။ မမက ေမာင့္ကို ျမင္ျမင္ခ်င္းခ်စ္မိတာ။ ေမာင့္မွာခ်စ္သူရိွေနမွန္းသိသိၾကီးနဲ ့ကိုခ်စ္တာ ။ ေမာင္လည္း မမကိုျပန္ခ်စ္ခဲ့တယ္မလား ။မညာပါနဲ ့ေမာင္။ သူ ့ရင္ခြင္ထဲကထြက္ခဲ့ပါ။ မမအျမဲၾကိဳေနမွာပါ။ ခင္ဗ်ားခင္ဗ်ားရူးသြားျပီ။
ၾကည္ျဖဴ ကိုယ္ေျပာတာကိုပဲ နားေထာင္ပါေနာ္ ။ကိုယ္ရွင္းျပမယ္။

မေျပာနဲ ့မၾကားခ်င္ဘူး ကိုလြင္ျပင္။ ရွင္နဲ ့က်မနဲ ့ျပတ္ျပီ။ က်မကို ေနာက္ထပ္ ဘယ္ေတာ့မွ မဆက္သြယ္ပါေတာ့နဲ ့။ ၾကည္ျဖဴငိုကာေျပးထြက္လိုက္ရင္း ရံုးေရွ ့တြင္ ထြက္လုဆဲျဖစ္ေနေသာ ဘတ္စ္ကားေပၚသို ့ေျပးတက္လိုက္သည္။ လုပ္ရက္လိုက္တာကိုရယ္။ ကိုတစ္ေယာက္တည္းကိုပဲ စူးစူးနစ္နစ္ ခ်စ္ခဲ့မိတဲ့ ၾကည္ျဖဴ ့အေပၚမွာမွ လုပ္ရက္လိုက္တာ ။

ဘတ္စ္ကားေပၚေျပးထြက္သြားေသာ ၾကည္ျဖဴကို ၾကည့္ကာ လြင္ျပင္ တာလမ္းေပၚတြင္ ဒူးေထာက္ခ်လိုက္သည္။ မဟုတ္ဘူးၾကည္ျဖဴ ။မဟုတ္ဘူး။
မ်က္ရည္မ်ားျဖင့္ျပည့္ေနေသာ လြင္ျပင့္မ်က္၀န္းတြင္ နာၾကည္းရိပ္မ်ား သမ္းလာသည္။ ရံုးခန္းတြင္းသို ့၀င္လိုက္၏။ အၾကင္နာက ေက်ာက္ရုပ္တစ္ရုပ္အတိုင္း မမိွတ္မသုန္ ရပ္လ်က္။ လြင္ျပင္ လက္ညိဳးေငါက္ေငါက္ထိုးလိုက္သည္။ မုန္းတယ္။ ခင္ဗ်ားကို က်ဳပ္အရမ္းမုန္းတယ္။ ခုဒီလိုအေျခအေနျဖစ္သြားျပီေလ။ ခင္ဗ်ားေပ်ာ္လား။ ခင္ဗ်ားျဖစ္ေစခ်င္တာဒါလား။ ဟင္ ေျပာစမ္းပါေဒၚအၾကင္နာရဲ့။ အၾကင္နာ အားတင္းကာ စကားစလိုက္သည္။ အၾကင္နာေမာင္ေလးကို တစ္ကယ္ခ်စ္ခဲ့တာပါ။

ေတာ္စမ္းပါ။ ခ်စ္တယ္ဟုတ္လား။ ခင္ဗ်ားအခ်စ္ကို ဘယ္ေလာက္နားလည္လို ့လည္း ခင္ဗ်ားလို စိတ္ဓာတ္ရိွတဲ့လူဆီမွာ အခ်စ္မရိွဘူး။ ခင္ဗ်ားမွတ္ထား ဒီေလာကၾကီးထဲမွာ ခင္ဗ်ားကို အမုန္းဆံုးလူတစ္ေယာက္ရိွတယ္ ။အဲ့ဒါက်ဳပ္ပဲ။ လွည့္ထြက္သြားေသာ သူ ့ေက်ာျပင္ကို ၾကည့္ကာ အၾကင္နာ ဒူးေထာက္က်သြားသည္။အၾကင္နာဘာေတြလုပ္ခဲ့မိျပီလဲ။ အၾကင္နာဘာမွားခဲ့လို ့လဲေမာင္ရယ္။အၾကင္နာ့မွာ အျပစ္ရိွခဲ့ရင္ေတာင္ ေမာင့္ကိုေနာက္က်မွ ေတြ ့ခဲ့မိတဲ့ အျပစ္ပဲရိွတာပါ။ ပိုင္ဆိုင္သူရိွေနျပီးသားလူတစ္ေယာက္ကို တစ္ဖတ္သတ္ခ်စ္ခဲ့မိတဲ့အျပစ္ပဲရိွတာပါေမာင္ရယ္။
နံရံတြင္ကပ္ထားေသာ ေစာင္းေဘာက္ဆီမွ သီခ်င္းသံသဲ့သဲ့ ပ်ံ ့လြင့္ေနသည္။ အၾကင္နာ့ကိုေလွာင္ေနတာလား။

"တိမ္ေတြ ဆီကိုပ်ံကာ၀ဲတဲ့ဒို ့ရဲ့ေရာင္စံုအိပ္မက္စကၠဴစြန္ငယ္.....
အတူတူေပ်ာ္ရႊင္ပ်ံေနဆဲမွာ ခ်စ္ၾကိဳးေတြျပတ္သြားတယ္"!

ေလယာဥ္ကြင္းတြင္ ၾကည္ျဖဴ ပစၥည္းမ်ားကိုစစ္ေနမိသည္။ စိတ္ႏွင့္ကိုယ္ႏွင့္မကပ္။ ေဘးနားမွသီရိက ၾကည္ျဖဴ ့လက္ကိုဆုပ္ကိုင္ထားသည္။ နင့္ဒဏ္ရာေတြ ေပ်ာက္သြားတဲ့ေန ့က်ရင္ေတာ့ ျပန္လာခဲ့ပါျကည္ျဖဴ။ ျမန္မာျပည္နဲ ့ငါကနင့္ကိုေစာင့္ေနမွာပါ။ အင္းပါ။ ၿကည္ျဖဴအားတင္းကာညာလိုက္သည္။ ၾကည္ျဖဴဘယ္ေတာ့မွျပန္မလာေတာ့ဘူးဆိုတာ ၾကည္ျဖဴပဲသိတယ္ေလ။ ေဘးမွခရီးသည္၏ ဖုန္းမွ သီခ်င္းသံပ်ံ ့လြင္လာသည္။

"ကန္ေရျပင္ကိုၾကည့္ေငးရင္း ဒဏ္ရာေတြကိုေရတြက္ေန...
ကိုယ္စီကိုယ္စီစိတ္ကူးထဲ ဒီအလြမ္းေတြ ဘယ္လိုရင္ဆိုင္ရမွာလဲ...
အတူထိုင္ေနေပမယ့္ ပင္လယ္ျပင္လိုကြာေ၀းဆဲ
အိုဘယ္လို ဟန္ေဆာင္လည္း လမ္းခဲြခ်ိန္ႏႈတ္ဆက္အနမ္းေတြ ေအးစက္တယ္...
ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းေတြရယ္ ယံုၾကည္ျခင္းေတြရယ္ တိမ္စိုင္မ်ားကို ေလႏွင္ရာျပိဳကဲြတယ္.."

ၾကည္ျဖဴ ့မ်က္၀န္းမွ မ်က္ရည္မ်ား တလိမ့္ခ်င္းစီးက်လာသည္။ ဆက္ျပီးနားေထာင္ႏိုင္စြမ္းမရိွေတာ့။
ထိုင္ရာမွ ထလိုက္၏။ ငါသြားေတာ့မယ္သီရိ ။

ထြက္ခြါသြားေသာ ၾကည္ျဖဴ ့ေက်ာျပင္ကိုၾကည့္ကာ သီရိ ငိုခ်လိုက္မိသည္။

လြင္ျပင္အေရးၾကီးေနမိသည္။ ခုေလးတင္ အာကာဖုန္းဆက္သည္။ၿကည္ျဖဴသူ ့အကိုရိွရာ ႏိုင္ငံျခားထြက္သြားေတာ့မည္တဲ့ ေလယာဥ္ကြင္းနားနီးမွ ကားမ်ားက ပို၍ ၾကပ္ေနသည္။ ကားေပၚမွ ဆင္းကာ ေလယာဥ္ကြင္းဆီသို ့ေျပးထြက္လာခဲ့သည္။ ကိုယ့္ကိုေစာင့္ပါအံုးျဖဴ ။ဒီလိုၾကီးေတာ့မထားခဲ့ပါနဲ ့။ကိုယ္ ၾကည္ျဖဴ ့ကိုအရမ္းခ်စ္တာ ၾကည္ျဖဴရဲ့။ေျပးလႊားေနေသာ လြင္ျပင့္မ်က္၀န္းမွ မ်က္ရည္မ်ားစီးက်ေနသည္။

"ေလႏွင္တဲ့ဆီေျပး ေ၀းျပီကမၻာတစ္ဖက္စီ အိုရက္စက္လြန္းတဲ့ ဘ၀ကံတရားရယ္.....
ေလႏွင္တဲ့ဆီေျပး ကဲြျပီဒို ့အသည္းေတြ ေမ်ာလြင့္ေန ၾကိဳးမဲ့စြန္ေလးမ်ားရယ္...."!!

လြင္ျပင္ေနာက္က်သြားခဲ့ေပျပီ။ မိမိေခါင္းေပၚမွ ထြက္ခြါသြားေသာ ေလယာဥ္ၾကီးကို ေငးကာ လြင္ျပင္ဒူးေထာက္က်သြားသည္။ အခ်စ္ကအာ့ေလာက္မလြယ္ဘူးၾကည္ျဖဴ ့ရဲ့ ဒီလိုမ်ိဳး အေ၀းကိုေရွာင္ေျပးသြားရံုနဲ ့ျပီးသြားျပီလို ့ထင္တာလား။ တစ္ကယ္ေတာ့ အခ်စ္ဆိုတာ ဘယ္ေလာက္ပဲ ေရွာင္ေျပးေျပး ဘယ္ေလာက္ပဲ ေမ့ေပ်ာက္ထားထား အမွတ္တရတစ္ခုကို သတိရမိရံုနဲ ့ အတူနားဆင္ေနၾက သီခ်င္းတစ္ပိုင္းတစ္စကို ၾကားလိုက္မိရံုနဲ ့ျပန္လည္သစ္လြင္လာတဲ့အရာမ်ိဳး။ တစ္ေန ့ေတာ့ မင္းနားလည္လာမွာပါ။
ကိုယ္မင္းကို အရမ္းခ်စ္ခဲ့တယ္ဆိုတဲ့အေၾကာင္း