ေမတၱာရွင္မေလးရဲ႕ သတို႔သား

နံနက္ေစာေစာ အိပ္ယာထေနာက္က်သျဖင့္ ၾကည္ျဖဴတစ္ေယာက္ သင္တန္းေနာက္က်ေနေပရာ ျပာျပာသလဲျဖစ္ေနသည္။ ဒီေန႔မွ စတက္ရမည္ ျဖစ္သျဖင့္ ေနာက္က်လို႔ မျဖစ္ေပ။ထို႔ေၾကာင့္ ၾကည္ျဖဴတစ္ေယာက္ ခပ္ျမန္ျမန္သြားေနသည္။ အေရးႀကီး ထြက္လာမိသျဖင့္ ဖိနပ္အေဟာင္းႀကီး စီးမိၿပီး ထြက္လာမိသည္။ ထိုအခိုက္ သူမေရွ႕တြင္ ပိတ္ရပ္ေနေသာ လူႀကီးတစ္ေယာက္ကို ေရွာင္လိုက္မိရင္းေျခေခ်ာ္ၿပီး ဖိနပ္ပ်က္သြားေလသည္။ "ကံဆိုးမသြားရာ မိုးလိုက္လို႔ရြာ" ဆိုသလို ျဖစ္ေနပါ့လား မိၾကည္ျဖဴရယ္..အင္း......ျဖစ္သမွ်အေၾကာင္း အေကာင္းပါပဲဟု စိတ္တင္းရင္း ဖိနပ္ပ်က္ကို အမိႈက္ပံုးထဲထည့္ကာ ေျခဗလာနဲ႔ပဲ ထြက္လာခဲ့ေပသည္။..

ထိုအခိုက္ ေရွ႕နားတြင္ အသက္မႀကီးမငယ္နဲ႔ ေဘာလံုးကန္ေနၾကေသာ ေကာင္ေလးတစ္သိုက္ေဆာ့ကစားေနၾကေပသည္။ ဆယ္တန္းေျဖပီးခါစ ဆိုေတာ့ကား ကေလးစိတ္ကမေပ်ာ္ေသး စခ်င္ေနာက္ခ်င္ေနေသးသည္။ ဟိုမွာ ဖိနပ္ဗလာနဲ႔ ေကာင္မေလး တေယာက္ လာေနပါ့ေကာ ... ကတၱရာလမ္းက ပူေနသျဖင့္ ေျခေထာက္က ပံုမွန္ေလွ်ာက္မရပဲ ခုန္စြ ခုန္စြ ျဖစ္ေနေသာ ေကာင္မေလး...အသားျဖဴျဖဴ နဲ႔ ပုပုေသးေသးေကာင္မေလး ...ဒါမယ့္ မ်က္ႏွာမွာေတာ့ အာငယ္ေနတဲ့ပံုမေပၚေပ..တစ္ေနေနရာသို႔ အေလာတႀကီး သြားေနပံုေပၚေပသည္။

ထိုအခိုက္ ကစားကြင္းမွ ေဘာလံုးလြင့္စင္လာကာ ၾကည္ျဖဴ၏ ေခါင္းကို တည့္တည့္သြားမွန္ေလသည္။ "ဗုန္း" ဟူေသာ အသံနဲ႔အတူ ၾကည္ျဖဴတစ္ေယာက္ လဲက်သြားေလသည္။ ကစားေနသည့္အဖြဲ႕မွ ရဲရင့္ေနာင္ ဆိုသည့္သူတစ္ေယာက္ ေျပးလာကာ သူမကို ထူေပးရင္း
"အဆင္ေျပရဲ႕လား ေဆာတီးပါဗ်ာ." မရည္ရြယ္ပါဘူး ဟု ေျပာေလသည္။ ထိုအခါ ၾကည္ျဖဴက " ရွင္လူတေယာက္လံုးလာေနတာကိုေတာင္ မျမင္ဘူးလား ..ဘယ္လိုလူေတြလဲ မသိဘူး ...နာလိုက္တာ" ဟု ဆိုလိုက္ေလသည္။ ရဲရင့္ေနာင္က" မျမင္လို႔ ျဖစ္တာေပါ့ကြာ "ေတာင္းပန္ပီးပီပဲ ...မေက်နပ္ရင္ ႀကိဳက္တဲ့ေနရာ သြားတိုင္ေပါ့ကြာ
"အံ့ဩပါရဲ႕ရွင္ ...ရတယ္ ရွင့္လိုလူမ်ဳိးဆီက ေတာင္းပန္တာကိုလည္း မလိုခ်င္ဘူး...ဖယ္ "ဟုဆိုကာ ထြက္သြားေလသည္။ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ သင္တန္းသို႔ ေရာက္လာခဲ့ေပသည္။ သင္တန္းေရာက္ေတာ့ သင္ခန္းစာေတာင္ စသင္ေနပီ....သင္တန္းတခုလံုး ဆရာမ၏ ေျခဟန္လက္ဟန္ကို အာ႐ံုစူးစိုက္စြာ ၾကည့္ေနၾကသည္။

"Sign Language" ပညာရပ္ကို အခမဲ့သင္ၾကားေပးေသာ သင္တန္းျဖစ္သည္။ သင္ျပေပးသည့္ ဆရာမက သေဘာလည္းေကာင္း ၊ဒါ့အျပင္ ႏိုင္ငံျခားတကၠသိုလ္တစ္ခုမွ ထိုဘာသာရပ္ကို ဘြဲ႕ရထားေသာသူတစ္ဦးလည္း ျဖစ္သည္။ ၾကည္ျဖဴ တစ္ေယာက္ သူမ၏ မိဘမဲ့ ေဂဟာက နားမၾကားေသာ ကေလးေလးဆယ္ေယာက္အတြက္ သင္ေပးႏိုင္ၿပီး ဆက္သြယ္ေရးေပါင္းကူးတံတားေလး တည္ေဆာက္လို႔ရၿပီဆိုတဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေလးနဲ႔တင္ ေသခ်ာသင္မိေလသည္။
စာသင္ခ်ိန္ၿပီးလို႔ အိမ္ျပန္မည္လုပ္ေတာ့မွ ဖိနပ္ကမပါ ေန႔လည္ ၂ နာရီေတာင္ဆိုေတာ့ကား ႂကြက္ႂကြက္ဆူေအာင္ ပူလွသည္။ လက္ထဲတြင္ ပိုက္ဆံက အေႂကြႏွစ္ရာနဲ႔ ငါးဆယ္တန္ေလာက္သာ က်န္ေတာ့တယ္။ဘတ္စ္ကားေတာင္ မစီးပဲ နာရီဝက္ေက်ာ္ေက်ာ္လမ္းေလွ်ာက္ကာ သင္တန္းတက္ရန္ လာခဲ့သည္။ ဘယ္တတ္ႏိုင္ပါ့ေတာ့မလဲ ..ေနနည္းနည္း က်ေအာင္ထပ္ေစာင့္ပီးမွ ျပန္ေတာ့မည္ဟု ဆံုးျဖတ္လိုက္ေလသည္။ ထိုအခိုက္ ဆရာမက အနားလာၿပီး "ဘာျဖစ္လို႔လဲ မျပန္ေသးဘူးလားသမီး" ဟုေမးေတာ့ ၾကည္ျဖဴက " ဟုတ္ဆရာမ မျပန္ျဖစ္ေသးဘူး ဖိနပ္ျပတ္သြားလို႔ပါ"...ေအာ္ ဒါဆို ဆရာမလိုက္ဝယ္ေပးမယ္ေလ သမီး ...ရတယ္ဆရာမ ေဂဟာမွာ ေနာက္တရံအပိုရိွေနေသးလို႔ အပိုထပ္မကုန္ခ်င္လို႔ပါ ...ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ဆရာမ ....မၾကာခင္ပဲဘဆရာက ျပန္ႏွင့္သြားေလသည္။ ၾကည္ျဖဴတေယာက္ ပူတူးေလးအတြက္ သိုးေမြးအက်ၤႌထိုးရင္း ျပန္မည့္ အခ်ိန္ကို ေစာင့္ေနေလေတာ့သည္...ေဆာင္းရာသီဆိုေတာ့ အေအးပိုလာသျဖင့္ ေနာက္ဆံုးမွ ေဂဟာကို ေရာက္ရိွလာတဲ့ အငယ္ဆံုးေလးအတြက္ သိုးေမြးထိုးေနျခင္း ျဖစ္သည္။ သိုးေမြးထိုးေနရင္ ညေနေလးနာရီေတာင္ ထိုးသြားေတာ့သည္။ ၾကည္ျဖဴတေယာက္ အိမ္ျပန္ဖို႔ ျပင္ေလသည္။

ညေန ငါးနာရီေလာက္ သူမ၏ေဂဟာ သို႔ ျပန္ေရာက္လာခဲ့သည္။ ကေလးမ်ားက အေျပးအလႊား ၾကည္ျဖဴ႕ကို ဝိုင္းဖက္ေနၾကေတာ့သည္။ ၾကည္ျဖဴတို႔ ေဂဟာတြင္ ကေလးမ်ား အေယာက္ေလးဆယ္ေလာက္ရိွၾကသည္။ အလႉရွင္မ်ား ေပါမ်ားေသာ္လည္း ေသခ်ာစီစစ္ၿပီးမွ သံုးရသည္။ ၾကည္ျဖဴ၏ ေဖေဖျဖစ္ေသာ ေဂဟာမႉးက စည္းကမ္းပိုင္း အလြန္ ႀကီးၾကပ္ခဲ့သည္။ ေဖေဖဆံုးပါးသြားခဲ့ေတာ့ ၾကည္ျဖဴ႕အတြက္ ေငြေၾကးဥစၥာ ေပါေပါမ်ားမ်ား မထားခဲ့ႏိုင္ေပ...ကေလးမ်ားနဲ႔လည္း မခြဲႏိုင္သျဖင့္ ေဂဟာမွာပဲ ဆက္ေနကာ ေစာင့္ေရွာက္ေပးေနေလသည္။
ဆယ္တန္းကိုလည္း က်ဴရွင္မယူပဲ ဂုဏ္ထူး သံုးဘာသာျဖင့္ ေအာင္ခဲ့သည္။ ေဂဟာက ကေလးမ်ားအတြက္ သူမႀကိဳးစားေပးရမယ္ ေႏြးေထြးမႈေတြေပးႏို္င္ရမယ္..ေဖေဖခ်န္ခဲ့ေသာ ေငြကို ကေလးေတြအတြက္ က်န္းမာေရးစရိတ္အျဖစ္ လႉလိုက္ေလသည္.......

ရဲရင့္ေနာင္တစ္ေယာက္ ေန႔လည္ကေတြ႕ခဲ့သည့္ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္အေၾကာင္းပဲ ေတြးေနမိသည္။ေခါင္းထဲကလည္း ထုတ္လို႔မရ သိပ္ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းသည့္ ေကာင္မေလး ...ထိုစဥ္ မမႀကီးနဲ႔မမလတ္ေရာက္လာၿပီး " အငယ္ေကာင္ ...မနက္ျဖန္ ေမ့ေမ့ေမြးေန႔မွာ မိဘမဲ့ေဂဟာကို အလႉသြားလုပ္မွာ လိုက္ခဲ့ရမယ္ေနာ္..ဟုတ္ကဲ့ပါ မႀကီးေရ...လိုက္မွာေပါ့ဗ် "ဟု ေျပာလိုက္ေလသည္....ရဲေနာင္ေကာင္မေလးအေၾကာင္းေတြးရင္း ပံုတူပန္းခ်ီ ဆြဲထားေလသည္။ မမလတ္က ျမင္သြားရာ ဆြဲယူၾကည့္လိုက္ေတာ့ " ဟဲ့...အငယ္ေကာင္ ဒါငါတို႔သင္တန္းက ေကာင္မေလးပံုပဲ ...နင္ေနာ္..ဘယ္မွာေတြ႕လိုက္တာလဲ ..မမႀကီးေရ...ေကာင္မေလးက အေခ်ာေလးေတာ့ .." ရဲေနာင္က "ဟာ မႀကီးသင္တန္းကလား ..အေတာ္ပဲ သူ႕နာမည္ေျပာျပေပးပါလား မႀကီးတို႔ရယ္.." အမေလး ျဖစ္ေနလိုက္တာ သူ႕နာမည္က ၾကည္ျဖဴ တဲ့" ဟာ အရမ္းေက်းဇူးတင္သြားၿပီ ..မလတ္ရာ..
ေနာက္တေန႔မနက္ ေမ့ေမ့ေမြးေန႔အလႉအတြက္ မိဘမဲ့ေဂဟာေရွ႕သို႔ ေရာက္လာေလသည္။ ဟိုမွာ ကေလးေတြနဲ႔ ကစားေမတဲ့ ေကာင္မေလး ...ေသခ်ာတယ္ ..သူမပဲ ..ဝိုးးးးးးးအရမ္းခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတဲ့ ေကာင္မေလး ပါ့လား
ေက်းဇူးပါေမေမေရ.....သားေတာ့ ဒီတသက္ မိန္မရဖို႔ နီးေနပီဗ်ဳိ႕.......အရမ္းရွည္သြားမွ စိုးသျဖင့္ ဆက္ပါဦးမည္ ....ေမွ်ာ္......

Author. :Pyae Sone Aung
MSC. :023
Credit photo from google