ခံုတန္​း​ေလး

"ဝါး.........."

​ေလာကကို ​ေလး​ေလးပင္​ပင္​နဲ႔ပဲႏႈတ္​ဆတ္​လိုက္​တယ္​။ အမွန္​​ေတာ့ ကြၽန္​​ေတာ္​ဟာ ခံုတန္​း​ေလးတစ္​ခုပါ။ ျပည္​့စံုတဲ့ ဘဝ​ေတာ့မဟုတ္​ပါဘူး။ ကြၽန္​​ေတာ္​့ ခႏၱာကိုယ္​မွာ ​ေနပူ​ေတာ့ ​ေျခာက္​​ေသြ႔​ေနလိုက္​၊ မိုးရြာ​ေတာ့ စိုစြတ္​​ေနလိုက္​၊ ​ေဆာင္​ရာသီ​ေရာက္​ျပန္​​ေတာ့လဲ ​ေအးစက္​​ေနလိုက္​နဲ႔​ေပါ့။ အဲ့တာ​ေၾကာင္​့ ကြၽန္​​ေတာ္​့မွာ ​ေရညႇိ ၊ အမိႈတ္​၊ သဲမႈန္​့၊ ဖုန္​မႈန္​႔​ေတြနဲ႔​ေတာင္​ ​ေဘာ္​ဒါ၊​ေဘာ္​ကြၽတ္​​ေတြျဖစ္​​ေန​ေလရဲ႕။

ဒီ​ေန႔​ေတာ့ ကြၽန္​​ေတာ္​ရဲ႕​ေဖာက္​သည္​​ေတြတစ္​​ေယာက္​မ်ွမ​ေတြ႔​ေသးပါလား။​ေဖာက္​သည္​ဆိုလို႔ အထင္​မႀကီးလိုက္​နဲ႔ဦး။ ​ေစ်း​ေရာင္​း​ေနတဲ့သူ​ေတာ့ မဟုတ္​ပါဘူး။ ကြၽန္​​ေတာ္​က ခံုတန္​းဆို​ေတာ့ ကြၽန္​​ေတာ္​့ဆီလာထိုင္​မယ္​့သူ​ေတြကို​ေျပာတာပါ။

​ေျပာရင္​းဆိုရင္​းနဲ႔ ကြၽန္​​ေတာ္​့ဆီ ​ေ႐ွာက္​လာ​ေနတဲ့ ​ေဖာက္​သည္​တစ္​​ေယာက္​ျမင္​လိုက္​ပါတယ္​။ ဝဝဖိုင္​းဖိုင္​း အမ်ိဳးသမီးတစ္​ဦး ဗန္​းတစ္​ခုရြတ္​လ်တ္​ ​ေ႐ွာက္​လာ​ေနရဲ႕။ ျမင္​ယံုျဖင္​့ ​ေစ်းသည္​တစ္​ဦးျဖစ္​မွန္​း သိသာပါတယ္​။ ​ေဘးမွာလဲ လြယ္​အိပ္​ႀကီးကတစ္​ဖတ္​ တစ္​ဖတ္​ကလဲ အထုပ္​တစ္​ထုတ္​ဆြဲလ်တ္​ပါ။ အနား​ေရာက္​​ေတာ့ "ဘုတ္​...." ​ေအာင္​မၿငီး သူမို႔မစာမနာ လက္​ထဲကအထုတ္​ႀကီးပစ္​တင္​လိုက္​တာ။ စိတ္​​ေတာ့တိုသြားတာ​ေပါ့။

"ဘုတ္​..." ဒီတစ္​ဘုတ္​က​ေတာ့ သူကိုယ္​တိုင္​ထိုင္​ခ်လိုက္​တာ။ သူခႏၶာကိုယ္​ႀကီးနဲ႔ဗ်ာ မစာမနာ ​ေဒါသ​ေတာ္​​ေတာ္​​ေလးထြတ္​သြားတယ္​။

"ဟူး..."​ေလးျပင္​းတစ္​ခ်က္​ကိုမႈတ္​ထုပ္​လိုက္​ၿပီး "​ေစ်းဘယ္​ဘဝကလဲ မလြယ္​ပါလား... ထမင္​းတစ္​လုပ္​စားရဖို႔ မနတ္​ ၃နာရီကတည္​းကထရတယ္​... ​ေရာင္​းဖို႔ ပစၥည္​းကိုလဲ ရဖို႔မနည္​းတိုးႀကိတ္​လိုက္​ရတယ္​... ရလာျပန္​​ေတာလဲ မ​ေသရံုတမယ္​ထမ္​းၿပီး​ေစ်းသြားရတယ္​... ျပန္​ရင္​လဲနားရဖို႔ ​ေနသာသာ စားဖို႔​ေသာက္​ဖို႔ကလဲ ခ်တ္​ရဦးမယ္​... အိမ္​က အငယ္​မ​ေလးက​ေရာႏိုး​ေနၿပီးလာမသိ... ႏိုးရင္​​ေတာ့ခက္​ၿပီ... ႏို႔စာ​ေန​ေတာ့မွာပဲ... အိမ္​ကဟိုဟာႀကီးက​ေတာ့ လက္​ဖတ္​ရည္​ဆိုင္​မွာပဲ​ေနမွာပါ... အင္​... ၿငီး​ေနလို႔လဲ အပိုပါပဲ ရလာတဲ့ ကုန္​​ေလး​ေတြကို အျမန္​ကုန္​​ေကာင္​ ​ေစ်းသြား​ေရာင္​းအုန္​းမွပါ....."ဆိုၿပီ လစ္​သြား​ေလရဲ႕ ဒီလိုဆို​ေတာ့လဲ သနားသြားျပန္​မိတယ္​...​ေအာ္​ ဘဝဘဝ၊ ဘဝဆိုတာ ၾကမ္​းတမ္​းလွပါလားလို႔ ထင္​မိပါတယ္​။

​ေနမင္​းႀကီးက​ေတာ့ တာဝန္​အတိုင္​းအ​ေ႐ွ႕ရပ္​က​ေန တအိအိနဲ႔ျမင္​တတ္​လာ​ေနပါတယ္​။ ​ေျပာရင္​းနဲ႔ အသက္​(၄၀)​ေက်ာ္​​ေက်ာ္​ ႐ွိ​ေလာက္​မယ္​့ အမ်ိဳးသာတစ္​ဦး ​ေျဖး​ေျဖးမွန္​မွန္​​ေျပးလာ​ေနတာ​ေတြ႔ရတယ္​။ အားကစားဝတ္​စံုနဲ႔ဆို​ေတာ့ က်န္​မာ​ေရးအတြတ္​​ေလ့က်င္​့ခန္​းလုပ္​​ေနတဲ့ သူပဲျဖစ္​မွာပါ။ ကြၽန္​​ေတာ္​့​ေ႐ွ​ေရာက္​​ေတာ့ လက္​​ေတြကို ​ေ႐ွ႕ပစ္​လိုက္​ ​ေနာက္​လြဲလိုက္​၊ သူခါးကို ​ေ႐ွကုန္​းလိုက္​ ​ေနာက္​ကုန္​းလိုက္​ လုပ္​​ေန​ေလရဲ႕။ မ်တ္​စိ​ေတာ့​ေနာက္​သား...ၿပီး​ေတာ့ က်ဳပ္​အ​ေပၚထိုင္​ၿပီး ​ေရး​ေသာက္​​ေန​ေလရဲ႕။ၿပီး​ေတာ့ ဆတ္​ၿပီး​ေျပးသြား​ေလတယ္​။ သူၾကည္​့ရတာ ​ေ႐ွ႕က​ေစ်းသည္​ မမဝဝလို႔မဟုတ္​ ဘဝကို​ေအး​ေအး​ေဆး​ေဆး ျဖတ္​သန္​း​ေနပံု... ဘဝဆိုတာ ​ေအး​ေအး​ေဆး​ေဆးလည္​း႐ွိ​ေသးပါလားလို႔ အ​ေတြးဝင္​မိျပန္​တယ္​။

​ေန႕လည္​ဘက္​​ေရာက္​​ေရာ မိသားစုတစ္​စု​ေရာက္​လာ​ေလတယ္​။ အ​ေဖဆိုသူရယ္​၊ အ​ေမဆိုသူရယ္​၊ က​ေလး ၄​ေယာက္​ရယ္​ ဆူညံလို႔​ေပါ့။ အထုပ္​​ေတြ အပိုး​ေတြနဲ႔ ဘယ္​ကိုအရင္​သြားမယ္​ ၿပီးရင္​ဘယ္​သြားမယ္​ ဘယ္​ဘုရားကိုသြားမယ္​ ဘာသြားစားမယ္​ အစံုပါပဲ နား​ေတြလဲၿငီးလို႔​ေပါ့ ​ေပ်ာ္​​ေနၾကတာၾကည္​့ၿပီး ဘဝဆိုတာႀကီးက ​ေပ်ာ္​စရာလည္​း​ေကာင္​းတာပါပဲလားလို႔ျမင္​မိျပန္​တယ္​။

ဒီလိုနဲ႔ ည​ေန​ေစာင္​း​ေတာ့ ယိုင္​တိုင္​ယိုင္​တိုင္​နဲ႔ လူငယ္​တစ္​​ေယာက္​ ​ေလ်ွာက္​လာ​ေလတယ္​။ အနား​ေရာက္​​ေတာ့ ကြၽန္​​ေတာ္​့​ေပၚပစ္​ထိုင္​ခ်လိုက္​တယ္​။ အရက္​နံ႔ကလဲ နံလိုက္​တာဗ်ာ။ ပါစပ္​ကလဲ နံမည္​တစ္​ခုကို တတြတ္​တြတ္​ရြတ္​ၿပီး ငို​ေန​ေလရဲ႕။ တစ္​​ေယာက္​ထဲ​ေျပာ​ေနတာ​ေတြကိုနား​ေထာင္​လိုက္​မွ ရည္​းစားနဲ႔ လမ္​းခြဲခဲ့မွန္​း သိလိုက္​တယ္​။ ၿပီးလဲၿပီး​ေရာ တ​ေဝါ့​ေဝါ့နဲ႔ အန္​ပါ​ေလ​ေရာဗ်ာ။ အရက္​နံ႔ နဲ႔ အန္​ဖတ္​နံ​ေၾကာင္​့ ဒီည​ေတာ့ အိပ္​မရ​ေတာ့ဘူးထင္​ပါတယ္​ဗ်ာ။ ​ေအာ္​... လူ႔ဘဝႀကီးက ဝမ္​းနည္​းစရာ​ေတြလဲ႐ွိပါျပန္​​ေရာလား။

ကြၽန္​​ေတာ္​ၾကံဳရတာ​ေတြ​ေျပာရင္​း ​ေန​မင္​းျကီးေတာင္​ အနာက္​ဘက္​​ေစာင္​းပါ​ေရာ့။ ဘဝဆိုတာႀကီးက ၾကမ္​းတမ္​းတာ႐ွိသလို ​ေအးခ်မ္​းတာလဲ႐ွိတယ္​၊ ​ေပ်ာ္​စရာ႐ွိသလို ဝမ္​းနည္​းစရာ​ေတြလဲ႐ွိပါလားလို႔စဥ္​းစားမိပါတယ္​။ အ​ေကာင္​း အဆိုး​ေတြဒြန္​တြဲ​ေနပါလားဆိုတာ ကြၽန္​​ေတာ္​သိလိုက္​ပါတယ္​။ ​ေနာက္​​ေန႔မွာ ဘယ္​လိုသင္​ခန္​းစာ​ေတြ ​ေတြ႔ရလိမ္​့အံုးမလဲဆိုတာ စဥ္​စားရင္​ျဖင္​့ ကြၽန္​​ေတာ္​့ရဲ႕တစ္​​ေန႔တာဟာ ​ေနဝင္​သြားပါ​ေတာ့တယ္​။

​ေက်းဇူးတင္​ပါသည္​။

Author...@Phogyan
Images from google.