တစ္ေထာင့္တစ္ည အေတြးမ်ား- ၂
Writer >>>@nyinyiwin(Steemit) MSC-006
Writing End Time >>> 12:00 AM (12.3.2018)
Above article is using Google Images
#Myanmar #Literature #Life #Writing #Esteem
Writer >>>@nyinyiwin(Steemit) MSC-006
Writing End Time >>> 12:00 AM (12.3.2018)
Above article is using Google Images
#Myanmar #Literature #Life #Writing #Esteem
ခုေခတ္ ေစ်းႏႈန္းနဲ ့ စာမႈခေတြ အရ နညး္တာနဲ ဆိုရင္ အဆင္မေျပေလာက္ေတာ့ဘူး ကိုေရႊေရ
ဟုတ္တယ္ ညီေရ ေခတ္အဆက္ဆက္ စာေရးဆရာမ်ားဟာ သူတို႕ေရးလိုက္တဲ႕ စာကေန ထြက္က်လာတဲ႕ ပီတိကိုပဲ စားၿပီး အားရွိေနၾကတာပါ။ အခုလိုသာ စတီးမစ္ ပလက္ေဖာင္းလြန္ခဲ႕တဲ႕ ၁၀ႏွစ္ေလာက္က ေပၚထြက္လာခဲ႕ရင္ သိပ္ေကာင္းမွာပဲ ။
ေလးစားပါတယ္ဗ်ာ....အဲ့လို တလ ငါးပုဒ္ကရတဲ့ အသျပာထက္ စာေရးလို႔ ရတဲ့ပီတိက ပိုခ်ိဳၿမိန္မွာပါ...
ဟုတ္တယ္ညီေရ စာေရးဆရာဆိုတာ ပီတိကိုစားပီး အားရွိေနၾကသူေတြပါ။ သူ႕ေခတ္နဲ႕ သူ႕အခါ တလ ၅ပုဒ္ဆိုတာ အေတာ္ ရတယ္ေျပာရမယ္ ညီရ ။
တစ္လအပုဒ္၁၀၀ေလာက္ေရးမွကိုက္မယ္ထင္တယ္ေနာ္။ခုေခတ္ကုန္ေစ်းႏူွန္းနဲ႔ဆိုရင္ေလ။
ခုေခတ္ ကုန္ေစ်းႏႈန္းနဲ႕ေတာ့ မလြယ္ပါဘူး ညီမေရ။ စာေရးဆရာတစ္ေယာက္ရဲ႕ ေရွးက တကယ္ျဖစ္ခဲ႕တဲ့ ပုံရိပ္ေလး အမ်ားသိေစခ်င္လို႕ ပုံေဖာ္ျပထားျခင္းပါ။
တစ္္လ ၅ ပုဒ္ဆိုေတာ့ ၁၅၀၀၀၀ ေပါ့ေနာ္အစ္ကို ဖတ္ရတာအရမ္းေကာင္းပါတယ္ဗ်
တလ၅ပုဒ္ အဲေခတ္က ၁၅၀၀၀ က်ပ္ပါ
သူ႕ေခတ္နဲ႕ သူ႕ခါ အေတာ္မ်ားတဲ႕ေငြပါဗ်။ စာေရးဆရာတို႕ဘဝ အခက္အခဲ မျပည့္စုံမႈေတြအမ်ားသား။
အားေပးလာတာ ေက်းဇူးပါ။
ဝါသနာအရင္းခံနဲ႔ စာေပေရးသာေနၾကတဲ့လူေတြတကယ္ေလးစားစရာေကာင္းတယ္ဗ်ာ
နည္းပါးလြန္းတဲ့စာမူခေလးေတြနဲ႔တင္းတိမ္ေရာင့္ရဲႏိုင္တာလည္းအားက်စရာပါ
တကယ္ေကာင္းမြန္တဲ့ ပို႔ေလးပါ ဆရာညီ
ဟုတ္တယ္ကိုေအာင္ႀကီးေရ ေရွးက စာေရးဆရာႀကီးမ်ားထဲမွာမွ မထင္မရွားဆရာေတြ အမ်ားႀကီး အဲဒီ ဆရာႀကီးေတြေနရာက ခံစားေရးၾကည့္လိုက္တာ။
၁၉၈၀ - ၁၉၉၀ ဝန္းက်င္က စာေတြ တအား ဖတ္ၾကတာေပါ့ .. စာအုပ္အငွားဆိုင္ေတြ မႈိလိုေပါက္လို့ စီးပြာျဖစ္ၾကတာေပါ့ .. မဂၢဇင္းေတြ ဂ်ာနယ္ေတြ .. ကာတြန္းေတြ ဝတၳဳစာအုပ္ေတြ .. အသစ္ဆို ငွားလို့ေတာင္မရဘူး .. အလုအယက္ဘဲ .. ညေန ထမင္းစားျပီးရင္ သူသူငါငါ စာအုပ္ဆိုင္ ေန့တိုင္းသြားၾကတာ ယဥ္ေက်းမႈ တစ္ခု ျဖစ္ခဲ႔ဖူးတယ္ေလ .. ဖုန္းလည္းေပၚလာေရာ .. စာအုပ္ဆိုင္ေတြလည္းျပဳတ္ေရာ .. FB ဖက္ အာရံုေျပာင္းသြားၾကေရာ
ဟုတ္တယ္အမေရ 1980/90 ခုႏွစ္ေတြမွာ စာအုပ္စာေပဖတ္ၾကတာ စာအုပ္အငွားဆိုင္ေတြေပါမာ်းတာ တကယ္ပါပဲ .ကၽြန္ေတာ္တို႕ဆို လူငယ္ရွိေသးတာ အဲတုန္းက စာအုပ္ဆိုင္ဆို တန္းစီေစာင့္ရတယ္။
ဒီထက္မကပုိေရးႏုိင္ ပုိေအာင္ျမင္ပါေစ ကုိခ်မ္းသာေရ
ကိုခ်မ္းသာတစ္ေယာက္ ေရးရတာ အားရွိသြားပီေပါ့။
တစ္ေန႔ႏွစ္ပုဒ္ကြီးေရႊ။တစ္လအပုဒ္ေျခာက္ဆယ္။အာ့ဆိုမဆိုးဘူးေနာ္။
ပုံမွန္ေတာ့ ေရးမထုတ္ႏိုင္ေသးပါဘူးေလ။ ပ်မ္းမ်ခ်ရင္ တရက္ ၁ ပုဒ္ေတာ့ ရေနပါပီ။
meep
Hey meep
meep
Ohhh..
Glad you like it
thanks you meep.
က်ေတာ္တို႔ႏိုင္ငံကလူေတြစာဖတ္နဲကေ်တ့ာ စာေရးသူေတြဘဝက ဒီလိုပါပဲဆရာ
ဟုတ္တာေပါ့ဗ်ာ ႏိုင္ငံအလိုက္ စာဖတ္သူစာရင္းျပဳစုရင္ အကိုတို႕ ႏိုင္ငံက ဟိုးေနာက္ပိတ္ေခ်းမွာေလ။ အာ့ေၾကာင့္လဲ တိုးတက္မႈ ေတြ ေနာက္က်က်န္ေနခဲ့ရေတာ့တာေပါ့။
အုံးေနွာက္ေတြ အရည္ေပ်ာ္ ကုန္လိမ့္မယ္ေနာ႔
ေပ်ာ္ပါဘူးကြယ္ ဦးေဏွာက္ဆိုတာ ကုန္ခမ္းသြားတာမွ မဟုတ္တာ။ ေရးေရး ႀကိဳက္သေလာက္ေရး ပိုပိုေတာင္ ထက္လာေသးတယ္ေနာ္။