“စာေရးရာမွာ ေၾကာက္ေနသလား”

“စာေရးရာမွာ ေၾကာက္ေနသလား”

ယေန႕သည္ ကၽြန္ဳပ္ကီြးေရႊ၏ ရွားရွားပါးပါး အားလပ္ရက္မ်ားအတြင္းမွ ေႏြရာသီ အားလပ္ရက္ေလး တစ္ရက္ျဖစ္သည္။ ယခု႕ကဲ့သို႕ အားလပ္ရက္ကေလး ရရွိလာ၊ ႀကဳံလာတိုင္း စိတ္ပန္းကိုယ္ပန္းမ်ားကို ေျပေပ်ာက္ ေစေသာငွာ အပန္းေျဖရန္အတြက္ စတင္းရြာစြန္ရွိ သီးသန္႕ေနအိမ္ေလးတြင္ ေရာက္ရွိေနပါသည္။ ကၽြန္ဳပ္၏ အစီအစဥ္မွာ အပန္းေျဖရင္း စိတ္ကူးတည့္ရာ စာေလးတစ္ပုဒ္ေလာက္ေရးမည္ ေအးေအးလူလူေနမည္ ဟူ၍ျဖစ္သည္။

ထိုသို႕ စိတ္ကူးျဖင့္ ေနရာမွ ကၽြဳန္ဳပ္ကြီးေရႊ ယခင္ေရးခဲ့ၿပီးေလေသာ စတင္းပလက္ေဖာင္းမွ စာေပမ်ားအား ျပန္လည္ လွန္ေလွာ ဖတ္ရႈေနမိသည္။ ထို႕အတူ စတင္းရြာသားမ်ား၏ လက္စြမ္းျပ ေရးသားထားၾကေလေသာ စာေပမ်ိဳးစုံအားလား ၀င္ေရာက္ဖတ္ရႈျဖစ္သည္။ ဤတြင္ ဖတ္ရႈရသည့္ စာေပမ်ားမွ အခ်ိဳ႕ေသာ စတင္းကေလာင္ရွင္တို႕မွာ စာေရးသားျခင္းအရာ၌ မျပည့္မစုံ အဖုံဖုံေသာ လစ္ဟာကြက္မ်ားကို ေတြ႕ျမင္ရသည္။ တစ္ခ်ိဳ႕မွာ မေရးတတ္ေရးတတ္ ေၾကာက္စိတ္ေလးမ်ားျဖင့္ ေရးသားထားဟန္မ်ားကို အထင္းသားေတြ႕ျမင္ေနရသည္။

ထိုထိုေသာ ကေလာင္ရွင္ေလးမ်ားသည္ မည္သည္ကိုေၾကာက္ေနၾကသနညး္။ စာေရးသားျခင္းတြင္ ဘာကိုေၾကာက္ေနၾကသနည္း။ ကၽြန္ဳပ္ကြီးေရႊ နည္းလမ္းေပးမည္။ စာေရးရမွာ မေၾကာက္ၾကလင့္--

မည္သို႕ အေၾကာင္းရွိ၍ မည္သို႕လမ္းညႊန္မည္နည္း- ေကာင္းပါပီ ေမးခြန္းတစ္ခုေမးမည္ ေျဖၾကည့္ၾကေစလိုသည္- မိမိသြားေနၾကေနရာ၊ သို႕မဟုတ္ လမ္းခရီးတစ္ခု ဥပမာ အိမ္မွေက်ာင္းသို႕ လမ္းေလ်ာက္သြားၾကမည္ဆိုလ်င္ ေၾကာက္စရာရွိပါသလား။ အေျဖကေတာ့ မရွိပါဟုေျဖၾကမည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ ဆိုေသာ္ မိမိသြားေနၾကေနရာ၊ သြားေနၾကလမ္းမ်ား၊ သြားေနၾကပတ္၀န္းက်င္ျဖစ္ေန၍ အေၾကာင္းသိေန၍ ေၾကာက္ရြံ႕မႈမရွိျခင္း၊ ေၾကာက္စိတ္ မရွိျဖင္းျဖစ္ေပသည္။ ထိုလမ္းကိုသြားလ်င္ ဘယ္ေနရာတြင္ ကိုက္တတ္ေသာ ေခြးရွိသည္၊ ဘယ္ေနရာ လမ္းတြင္ခ်ိဳင့္ခြက္ရွိသည္၊ ဘယ္ေနရာတြင္ ဘယ္သို႕ေသာ အခက္အခဲရွိေနသည္ဆိုသည္ကို ႀကိဳတင္သိရွိထား၍ ေၾကာက္ရြံ႕သည့္ စိတ္တို႕ ကင္းရွင္းေနျခင္းျဖစ္သည္။

ဆိုပါဦးမည္ အကယ္၍ သုံးေပခန္႕ျမင့္ေသာ ေနရာမွ ေအာက္သို႕ ခုန္ခ်ခိုင္းလ်င္ သင္ခုန္ခ်ရဲမည္လား။ ေၾကာက္ဦးမည္လားဆိုလ်င္ - ခုန္ခ်ရဲသည္ မေၾကာက္ဟုပင္ေျဖမည္ျဖစ္သည္။ အဘယ္ေၾကာင့္နည္း သုံးေပအျမင့္မွခုန္ခ်လွ်င္ အႏၱရာယ္မရွိဆိုသည္ကို သိေနျမင္ေနရ၍ျဖစ္သည္။ ထိုသို႕ဆိုလွ်င္ ေပတစ္ေသာင္းရွိေသာ ေလယာဥ္ေပၚမွ ေလထီးျဖင့္ ညအခါတြင္ခုန္ခ်ပါဆိုလ်င္ မည္သူခုန္ခ်မည္နည္း။ ထိုသို႕ခုန္ခ်လ်င္ ေၾကာက္မည္ေလာ။ အေျဖမွာကား ထိုမွ်ျမင့္ေသာ အျမင့္မွ ေလထီးျဖင့္ ခုန္ခ်ရန္ကား သာမာန္လူမ်ားအေနျဖင့္ မျဖစ္ႏိုင္ စနစ္တက် ေလ့က်င့္ထားၾကေလေသာ ေလထီးစစ္သားမ်ားသည္သာလ်င္ ခုန္ခ်၀ံ့ေပမည္။ သာမာန္လူအားျဖင့္ေတာ့ ခုန္ခ်ရန္ ေၾကာက္ၾကေပမည္။

ညအခ်ိန္တြင္ ထိုသို႕အျမင့္မွ ေလထီးျဖင့္ခုန္ခ်လ်င္ သာမာန္သူတို႕ ဘာေၾကာင့္ေၾကာက္ၾကသနည္းဆိုရလ်င္၊ ထိုမွ်ျမင့္ေသာ အရပ္မွ ေအာက္ေျခေျမျပင္သို႕ မျမင္ႏိုင္၊ ေခ်ာက္ကမ္းရွိမည္လား၊ ေတာင္နံရံရွိေနမည္လား၊ ျမစ္ေခ်ာင္းပင္လယ္ရွိေနမည္လား၊ ေတာေတာင္မ်ားရွိေနမည္လား၊ သားရဲတိရိစာၦန္မ်ား ရွိေနမည္လားဆိုသည္ကို ေသေသခ်ာခ်ာ မသိႏိုင္၊ မျမင္ႏိုင္ၾကေပ။ ထို႕အတြက္ မျမင္ႏို္င္ေသာ ေဘးအႏၱရယ္ကိုမသိႏိုင္၍ ေၾကာက္ၾကျခင္း ျဖစ္သည္။

ကပ္သီးကပ္သတ္ေျပာရလ်င္ ေလထီးစစ္သားတို႕သည္လည္း မေၾကာက္ေပဘူးေလာဟု ေမးစရာပင္ ျဖစ္သည္။ မွန္ပါသည္ ထိုေလထီးစစ္သားတိုိ႕သည္လည္း အစတြင္ေၾကာက္ၾကပါသည္၊ သို႕ေသာ္ ေသေသခ်ာခ်ာ အႀကိမ္ႀကိမ္ အထပ္ထပ္ ေလ့က်င့္ထားၾကသည့္အတြက္ ေနာက္ဆုံးတြင္ ထိုအျမင့္မွ ေန႕ေရာညပါ ခုန္ခ်ရန္ မေၾကာက္ၾကေတာ့ေခ်။ သူတို႕သည္ ထိုသို႕ခုန္ခ်ျခင္းတြင္ ေအာက္တြင္ ဘာေတြရွိသည္။ မည္သို႕ေသာ အခက္အခဲမ်ားရွိသည္ဆိုသည္ကို ႀကိဳတင္ေလ့လာသိရွိထားၾကၿပီးလ်င္ လက္ေတြ႕တြင္လည္း အႀကိမ္ႀကိမ္အခါခါ ေလ့က်င့္ထားၾကသည့္အတြက္ မေၾကာက္ၾကေတာ့ျခင္းျဖစ္သည္။

ဤသို႕ဆိုလ်င္ ကၽြန္ဳပ္ကြီးေရႊတို႕ စတင္းပလက္ေဖာင္းတြင္ စာေရးျခင္းအတြက္၊ စာေရးရန္အတြက္ ေၾကာက္ေနၾကသူမ်ားသည္လည္း မည္သည္ကိုေၾကာက္ေနၾကသနည္း။ အေျဖက သင့္ေရွ႕တြင္ပင္ရွိပါသည္။ စာေရးျခင္းတြင္ ႀကဳံေတြ႕လာႏိုင္ေသာ အခက္အခဲမ်ားကိုမသိ၍တစ္ေၾကာင္း၊ စာေရးျခင္းတြင္ အေလ့အက်င့္မရွိ၍ တစ္ေၾကာင္း၊ မိမိမကၽြမ္းက်င္ေသာ အတတ္ပညာစာေရးျခင္းကို ေရးေနရ၍တစ္ေၾကာင္း စသည့္အေၾကာင္းမ်ားကို မသိၾက၍ ေၾကာက္ေနၾကျခင္းျဖစ္သည္။ ေကာင္းပါၿပီ ေၾကာက္ရြံံ႕စိတ္ကို ဘယ္သို႕နည္းျဖင့္ေျခဖ်က္မည္နည္း။

စာေရးျခင္းအတြက္ လိုအပ္ေသာ အသိပညာ၊ ဗဟုသုတမ်ားအား စာအုပ္စာေပမ်ား ဖတ္ရႈေပးျခင္းျဖင့္ လည္းေကာင္း၊ သိလို တတ္လိုေသာ အေၾကာင္းအရာတို႕အား ရွာေဖြေလ့လာ၊ မွတ္သားနာယူျခင္းျဖင့္လည္းေကာင္း၊ မိမိကိုယ္တိုင္က လက္ေတြ႕စာေပမ်ား ေရးသားျခင္းျဖင့္လည္းေကာင္း ျပဳလုပ္ေဆာင္ရြက္ၾကရပါမည္။ ထိုသို႕ ျပဳလုပ္ေဆာင္ရြက္ၾကရာ၌ အႀကိမ္ႀကိမ္ အထပ္ထပ္ ေဆာင္ရြက္ရမည္။ ေရးရမည္။ ကၽြမ္းက်င္ပိုင္ႏိုင္သည္အထိ ေလ့က်င့္ရမည္။ ထုိသို႕ဆိုလ်င္ အဘယ္သူသည္ စာေရးျခင္းကို ေၾကာက္ဦးမည္နည္း။

ေလထီးခုန္စစ္သားမွ အျမင့္မွခုန္ခ်ရန္ ေၾကာက္စိတ္မရွိသလို ေလ့က်င့္ျခင္းဥပမာအား အတုယူလ်က္ မိမိတို႕ စာေရးသားျခင္းကိုလည္း စနစ္တက်၊ အထပ္ထပ္အခါခါ ေလ့က်င့္ေရးသားၾကလ်င္ျဖင့္ စာေရးျခင္းဆိုသည္မွာ ေၾကာက္စရာမဟုတ္ပဲ ေပ်ာ္ေမြ႕စရာအျဖစ္ ျမင္လာၾကေပမည္ဆိုသည္ကို ကၽြန္ဳပ္ကီံြးေရႊမွ အလငး္ဖြင့္ကာ ေပးလိုက္ပါေၾကာင္း ခ်စ္ေသာ ျမန္မာစတီးမစ္ မိတ္ေဆြအေပါင္းတို႕ခင္ဗ်ား။

ျမန္မာစတီးမစ္ကြန္ၿမဴနတီ အဖြဲ႕သားမ်ားအားလုံး ထူးခၽြန္ေျပာင္ေျမာက္ေသာ စာအေရးေကာင္းသူမ်ား ျဖစ္ၾကပါေစ။ ။

Writer >>>@nyinyiwin(Steemit) MSC-006
Writing End Time >>> 10:40 AM (25.3.2018)
Above Article is Using Google Images.

#Myanmar #Story #Writing #Knowledge