“ဘာလာလာေဒါင္း”

“ဘာလာလာေဒါင္း”

“ဘာလာလာေဒါင္း” ဒီစကားစုေလးကို လူတိုင္းလိုလို ၾကားဖူးၾကမည္ထင္ပါသည္။ ယခု ကၽြန္ေတာ္ေျပာျပလိုေသာ အေၾကာင္းရာေလးမွာလည္း ထိုစကားစုေလးကို အထူးျပဳ ထားေသာ အေၾကာင္းအရာေလး တစ္ခုအေနႏွင့္ ကၽြန္ေတာ္တို႕ ရပ္ကြက္တြင္းတြင္ လူအမ်ား၏ ေျပာစမွတ္ျပဳစရာတစ္ခုအျဖစ္ ရွိေနခဲ့ရပါသည္။

Credit Imge Source

အခ်ိန္ကား မိုးေလး တေအးေအးႏွင့္ျဖစ္သည့္ ယခုလို မိုးရာသီ။ ၀ါဆို၀ါေခါင္ ေရေဖာင္ေဖာင္ ဆိုသည့္အတိုင္း မိုးရာသီ၏သရုပ္ကို အျပည့္အ၀ ေဖာ္ျပေနေသာ အခ်ိန္အခါသည္လည္း ျဖစ္ပါ၏။ ေန႕စဥ္ရက္ဆက္ မိုးကဆက္တိုက္လိုပင္ ရြာသြန္းေနမႈေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္တို႕ ရပ္ကြက္တြင္းမွ ဇာတ္လိုက္ေက်ာ္ၾကီး ကိုတင္ထြန္းတစ္ေယာက္ လုပ္ေနၾကအလုပ္မ်ား ရပ္နားထားရေလသျဖင့္ ေနမထိမထိုင္သာ ျဖစ္ေနရေလသည္။

နဂိုပင္ကိုဗီဇကိုက အညိမ္မေနတတ္ေသာ ကိုတင္ထြန္းတစ္ေယာက္ အလုပ္မသြားရေလသျဖင့္ အိမ္တြင္း ေအာင္းကာ ေနရသည္ကို သေဘာမက်ျဖစ္၍လာသည္။ သို႕ႏွင့္ ခေမာက္တစ္လုံးကို ေဆာင္းကာ မိုးဖြဲဖြဲရြာေနသည့္ၾကားမွ အိမ္အျပင္လမ္းမ ေပၚသို႕ထြက္လာလိုက္ေတာ့သည္။ ခါး၀တ္ပုဆိုးကို ခပ္တိုတို၀တ္ကာ ေျပာင္းဖူးဖက္ ေဆးလိပ္ႀကီးကို ဖြာကာဖြာကာႏွင့္ ကိုတင္ထြန္းတစ္ေယာက္ ရပ္ကြက္တြင္းက လမ္းေပၚတြင္ တစိုက္စိုက္ႏွင့္ ေလ်ာက္လာေနရင္း ဘယ္သြားလို႕ ဘယ္လာရမည္ ရည္ရြယ္ခ်က္မရွိ ေယာင္ေပေပ ျဖစ္ေနေလသည္။

ယခုလို မိုးေအးသည့္အခ်ိန္ဆိုလ်င္ အေသာက္၀ိုင္းေကာင္းတတ္ေသာ ဦးၾကင္တို႕ အိမ္ဘက္သို႕ သြားလ်င္ ေကာင္းမည္လား၊ စာေရးဆရာတစ္၀က္ ေက်ာင္းဆရာတစ္၀က္ ဆရာေလးကိုေရႊဘို အိမ္ဘက္သို႕သြားကာ လၹက္စား၊ ေရေႏြးၾကမ္းေသာက္၊ စကားစမည္ေျပာရေအာင္ သြားလ်င္ေကာင္းေလမည္လား၊ မိုးေအးလ်င္ စုကာေ၀းကာ ဖဲ၀ိုင္း ေကာင္းတတ္ေသာ ကာလသားေခါင္းေလး ကိုဖိုးေထာင္အိမ္ဘက္သို႕သြားလ်င္ ေကာင္းေလ မည္လား။ ကိုတင္ထြန္းတစ္ေယာက္ မိမိသြားမည့္ လမ္းေၾကာင္းကို ေရြးခ်ယ္ရခက္ ေနေလသည္။

Credit Image Source

“ဗ်ိဳ႕ ကိုႀကီးတင္ထြန္း ေရေႏြးၾကမ္းေသာက္လာပါဦးဗ်။ မိုးေအးေအးနဲ႕ ဘယ္သြားမလို႕လဲ” စိတ္ကူးျဖင့္ ေလ်ာက္လာလိုက္တာ ဆရာေလးကိုေရႊဘို၏ အိမ္ေရွ႕ျဖတ္အေလ်ာက္ လွမ္းေခၚလိုက္သံေၾကာင့္ ကိုတင္ထြန္းတစ္ေယာက္ တြန္႕ခနဲျဖစ္သြားရသည္။ စာေရးဆရာ၊ ေက်ာင္းဆရာ ဆရာကိုေရႊဘိုကိုေတာ့ မေလးမခန္႕မလုပ္ရဲ ေလးစားသည့္ စိတ္အခံေလးက ရွိေနေတာ့ လွမ္းေခၚသည္ကို ကိုတင္ထြန္း မျငင္း၀ံ႕။ ကိုေရႊဘိုအိမ္တြင္းသို႕ လွမ္း၀င္လိုက္ ေတာ့သည္။ ေရေႏြးၾကမ္းတစ္အိုးႏွင့္ လၹက္သုပ္တစ္ပြဲက ဆီးႀကိဳလ်က္။

“ဘာရယ္လို႕ ဟုတ္ပါဘူးဗ်ာ ဆရာေရႊရာ၊ မိုးကလည္း တေအးေအးနဲ႕ က်ေနာ္လဲအိမ္ထဲေအာင္းေနရာ ပ်င္းပ်င္းရွိလို႕ ေျခဦးတည့္ရာ လမ္းသလားထြက္လာ တာဗ်”။ ေျပာေျပာဆိုဆို ကိုေရႊဘိုအနီး ၀င္ထုိင္လိုက္သည္။ “ကိုင္း-ဒါျဖင့္ ေရေႏြးၾကမ္းေသာက္၊ လၹက္စားဗ်ာ၊ အားမနာနဲ႕၊ စကားေလးဘာေလး ေျပာရတာေပါ့ဗ်ာ”။ ဆရာကိုေရႊဘို၏ စကားႏွင့္အတူ ေရေႏြးၾကမ္း၀ိုင္းေလးသည္ စကားတေျပာေျပာႏွင့္ စိုေျပလာေလ ေတာ့သည္။

Credit Image Source

အခ်ိန္ေလး အေတာ္ၾကာေတာ့ “ကဲဆရာေရႊ က်ေနာ္ျပန္ဦးမယ္ဗ်ာ၊ စကားေျပာ လို႕လဲေကာင္း၊ လၹက္လဲစားလို႕ေကာင္း၊ ေရေႏြးကလည္းေကာင္းပါ့ဗ်ာ၊ က်ေနာ္ကေတာ့ ဘာလာလာေဒါင္းပဲဗ်ာ၊ ျပန္လိုက္ဦးမယ္” ေျပာေျပာဆိုဆို စိတ္ျမန္လက္ျမန္ ကိုတင္ထြန္း ေကာက္ကနဲထျပန္သြားေလသည္ကို ဆရာေလးကိုေရႊဘိုမွာ အၿပဳံးႏွင့္ၾကည့္ရင္း က်န္ေနခဲ့ေလသည္။ ေက်ာင္းဆရာေလး ကိုေရႊဘိုသည္ ကိုတင္ထြန္းေျပာခဲ့ေသာ ဘာလာလာေဒါင္းဆိုသည့္ စကားကို သေဘာက်ကာေနေလေတာ့သည္။

----- ေနာက္တစ္ပိုင္း ဆက္လက္တင္ျပပါဦးမည္ -----

Writer >>>@nyinyiwin(Steemit) MSC-006

Writing End Time >>> 10:00 PM (14.8.2018)

#Myanmar #Writing #Literature #Funny #Blog

စာႀကြင္း -- အထက္ေဖာ္ျပပါ ဇာတ္လမ္းေလးသည္ ကၽြန္ေတာ္၏ ယခင္ရပ္ကြက္တြင္းက ကပ္ဖဲ့ၾကသူမ်ား ဇာတ္လမ္းတြဲေလးမ်ား၏ ေနာက္ဆက္တြဲဇာတ္လမ္းေလးပင္ျဖစ္ပါသည္။ ယခင္အတြဲမ်ားကို မဖတ္ရေသးသူမ်ားအေနျဖင့္ ေအာက္ေဖာ္ျပပါလင့္မ်ားတြင္ ၀င္ေရာက္ဖတ္ရႈကာ ဇတ္လမ္းအဆက္ကို မွ်ေ၀ခံစား၊ အားေပးၾကပါခင္ဗ်ာ။
ယခင္ အပိုင္းတြဲမ်ား >>>

Link 1
Link 2
Link 3
Link 4