“အေဖေပးသည့္ အေမြ”
“အေဖေပးသည့္ အေမြ”
“အေမြ” ဒီစကားကို ကၽြန္ေတာ္တို႕အားလုံး ၾကားဖူးၾကသည္။ ဘာသာသာသနာအေမြ၊ မိဘအေမြ၊ မိရိုးဖလာအေမြ၊ လူမ်ိဳးစုအေမြ၊ ႏိုင္ငံေတာ္အေမြ စသည္စသည္ျဖင့္ အေမြဆိုသည္မွာ သူ႕နယ္ပါယ္ႏွင့္သူ ရွိေနၾကပါ၏။ ကၽြန္ေတာ္ေျပာလိုေသာ အေမြမွာ မိဘမွ သားသမီးကို ေပးခဲ့ရေသာအေမြကို အဓိကေျပာလိုပါသည္။
လူသားတစ္ေယာက္စတင္ေမြးဖြားရာမွ လူ႕ေလာကတြင္ ေရာက္ရွိလာၾကသည္ဆိုသည္ႏွင့္ ကၽြန္ေတာ္တို႕သည္ မိဘႏွင့္ ဒါရိုက္ဆက္သြယ္၊ ထိေတြ႕ၾကရသည္။ ေကာင္းဆိုး ႏွစ္တန္အား ေ၀ဖန္ပိုင္းျခားသိျမင္ႏိုင္ရန္ လက္ဦးဆရာမ်ားျဖစ္ၾကသည့္မိဘႏွစ္ပါးတို႕မွ ကၽြန္ေတာ္တို႕အား လမ္းျပသြန္သင္၊ ဆိုဆုံးမေပးခဲ့ၾကသည္။ ထို႕ေနာက္တဖန္ ေက်ာင္းေန အရြယ္တြင္ ဆရာ၊ ဆရာမမ်ားမွ ပညာအသိ၊ ဥာဏ္မ်က္စိအလင္းတို႕အား ဖြင့္လွစ္ေပး ခဲ့ၾကသည္။ ထိုမွဆက္၍ အရြယ္ေရာက္လာသည့္အခ်ိ္န္ခါတြင္ေတာ့ သင္ဆရာ၊ ျမင္ဆရာ၊ ၾကားဆရာမ်ားမွ ဘ၀ျဖတ္သန္းရာ လမ္းတေလ်ာက္ အသိအျမင္၊ အေတြးတို႕အား လက္ဆင့္ကမ္း သယ္ေဆာင္ၾကျပန္သည္။ ထိုသုိ႕ျဖင့္ ကၽြန္ေတာ္တို႕သည္ မိဘအေမြ၊ ဆရာဆရာမ်ားအေမြ၊ ဘ၀ေပးအေမြမ်ားစြာကို ပိုင္ဆိုင္လာခဲ့ၾကသည္။
ဤတြင္ အေမြႏွင့္ ပတ္သက္၍ ပုံေဆာင္၀တၳဳေလးအား အလ်င္းသင့္ေလသျဖင့္ ထပ္ဆင့္ တင္ျပေပးပါမည္။ တစ္ခါတုန္းက သူဆင္းရဲ သားအဖႏွစ္ေယာက္ရွိၾကရာ သားျဖစ္သူမွ ဖခင္ျဖစ္သူထံ အေမြေတာင္းေလသည္ဆို၏။ ဖခင္ႀကီးမွလည္း သားျဖစ္သူအား “ေကာင္းၿပီ အေဖက အေမြေပးမယ္ ဒါေပမယ့္ ဒီအေမြကိုမေပးခင္ သားနဲ႕အတူ ဟိုမွာျမင္ေနရတဲ့ ေတာင္တန္းႀကီးေပၚ တစ္ေခါက္ေလာက္ အတူသြားၾကမယ္၊ ေတာင္တန္းႀကီးေပၚ ေရာက္တာနဲ႕ သားလိုခ်င္တဲ့ အေမြကို အေဖကေပးမယ္”လို႕ ဖခင္ျဖစ္သူက သားျဖစ္သူကို ေျပာေလတယ္။ သို႕ႏွင့္ သားျဖစ္သူမွာ စဥ္းစားေလတယ္ “အေဖက သူ႕ပိုင္ဆိုင္တဲ့ ပစၥည္းဥစၥာေတြကို အဲဒီေတာင္တန္းႀကီးရဲ႕ တစ္ေနရာမွာ ၿမဳပ္ႏွံထားလို႕ျဖစ္ရမယ္”လို႕ ေတြးမိေလသတဲ့။
ဒီလိုနဲ႕ သားအဖႏွစ္ဦး ေတာင္ေပၚတက္ခဲ့ၾကတယ္။ ေတာင္တန္းတ၀က္ခန္႕ ေရာက္သည့္ အခါမွာေတာ့ ဖခင္ႀကီး၏ အကူအညီ ေတာင္ေ၀ွးဟာ က်ိဳးသြားေလသတဲ့။ အိုမင္းမစြမ္း ျဖစ္ေနသည့္ ဖခင္အား သားျဖစ္သူမွ လမ္းတစ္ေလ်ာက္လုံးပင္ ေဖးမတြဲကူကာ လိုအပ္သလို ျဖည့္ဆည္းေပးခဲ့ရတယ္ေပါ့။ တစ္ေရြ႕ေရြ႕ႏွင့္ သားအဖႏွစ္ဦးဟာ သူတို႕ဦးတည္ရာ ေတာင္တန္းရဲ႕ ထိပ္ပိုင္းကိုေရာက္ရွိလာၾကသည္။ ဖခင္ျဖစ္သူမွာ ေမာပန္းႏြမ္းနယ္ေန၍ ေရေသာက္လိုေၾကာင္း သားျဖစ္သူကို ေတာင္းဆိုသည့္အခါ။ သားျဖစ္သူမွာ အနီးအနားမွ ေရရႏိုင္ေသာေနရာကို ရွာေဖြရင္း စမ္းေခ်ာင္းစီးသံ၊ ေရတံခြန္မွ ေရက်သံတို႕အား ၾကားသည့္ေနရာသို႕ သြားေရာက္ကာ ေရကို လက္ခုပ္ျဖင့္ ခပ္ကာ အေဖျဖစ္သူထံ ယူေဆာင္ေပးေသာ္လည္း ဖခင္ႀကီးထံေရာက္ေသာ္ လက္ခုပ္တြင္းမွေရမွာ တစ္ေပါက္ႏွစ္ေပါက္သာ က်န္ေလသည္။ သို႕ႏွင့္ ေနာက္တစ္ႀကိမ္ စမ္းေခ်ာင္းရွိရာသို႕ တစ္ေခါက္ျပန္သြားကာ အနီးအနားမွ သစ္ရြက္ႀကီးႀကီးတစ္ရြက္ကို ခြက္သ႑ာန္လုပ္၍ ေရကို သယ္ခပ္ေလေတာ့မွ ဖခင္ျဖစ္သူထံ လုိအပ္ေသာေရအား သယ္ေဆာင္၊ ေရာက္ရွိ ႏိုင္ေလသည္။ ဖခင္ႀကီးမွာ သားျဖစ္သူလုပ္ေဆာင္ေနသည္တို႕အား ၾကည့္ရင္း ၿပဳံး၍သာ ေနေလသည္။
“ကဲအေဖေရာက္လိုတဲ့ ေတာင္ထိပ္လဲေရာက္ပီ သားကိုအေမြေပးပါေတာ့” “ေအး ငါ့သား အေဖခိုင္းတာအရင္လုပ္ပါအုန္း၊ ပီးရင္ သားလိုခ်င္တဲ့ အေမြကို ငါ့သားရေစရမယ္”
“ေဟာဟိုမွာ အခုေတာင္ထက္ျမင့္တဲ့ ေတာင္ကိုျမင္ရလား၊ အဲဒီေတာင္က ၾကားႏိုင္ေအာင္ အသံကုန္ ဟစ္ေအာ္ၾကည့္စမ္းပါ ငါ့သား”လို႕ ေျပာတဲ့အခါမွာေတာ့ သားျဖစ္သူက သူ႕ဖခင္ႀကီးခိုင္းသည့္အတိုင္း အသံကုန္ဟစ္ေအာ္လိုက္ပါတယ္။ “ေဟး--- ေဟး ---”။
Writer >>>@nyinyiwin(Steemit) MSC-006
Writing End Time >>> 10:00 PM (21.8.2018)
#Myanmar #Literature #Writing #Life #Blog
အသိပညာအေမြ ျဖစ္ဖို ့မ်ားတယ္ ဘယ္လို အသိပညာလဲ ဆိုတာကေတာ့ ေစာင့္ေမ်ွာ္ရမွာေပါ့ကြယ္
တင္ပါ့ဦးဇင္းဘုရာ့ မိဘျဖစ္သူကသားျဖစ္သူကို အသိပညာအေမြေပးေနျခင္းပါဘုရာ့။
အေမြ ေတြထဲမွာေတာ့ ပ ညာအေမြအေကာင္းဆံုးပါဘဲဗ်ာ
ဟုတ္ကဲ့ဗ်ာ အေမြမ်ားစြာအနက္ အေဖျဖစ္သူက သားျဖစ္သူကို ဘယ္လိုအေမြမ်ားေပးမလဲေနာ္။
ကိုယ္ျပဳေသာကံ ပဲ့တင္သံ မလြဲ ကိုယ့္ထံျပန္လာမည္ ပဲ့တင္သံေလးေတြကိုအသိဥာဏ္ပညာရေအာင္ေပးသြားလိမ့္မလားပဲ
ဟုတ္တယ္ကိုစိုး အဲဒါအျပင္ ေနာက္ထပ္ေျပာစရာေလးေတြရွိေသးတယ္ လာဖတ္လွည့္ဦးဗ်။
တုိ႔ကုိျကီးကေတာ့ အေဖေပးသည့္႔အေမြ နဲ႔ စိတ္ကုိ ဆြသြားျပန္ပါျပီ။ဇာတ္သိမ္းပုိင္းေမ်ွာ္ဆုိေတာ့လည္း ဇာတ္ဆရာအလုိက် ေမ်ွာ္ရေတာ့မွာေပါ့။ေလးစားလ်က္
ဟား ကိုသန္႕ဇင္ကေတာ့ ေျပာပီ၊ ဟုတ္ကဲ့ဗ်ာ ေျပာရင္လဲခံရမွာပဲ ကၽြန္ေတာ္ အခ်ိန္လုေရးလိုက္ရလို႕ ေနာက္ပိုင္းနိဂုံးခ်ဳပ္ကို အားမရေသးလို႕ ေသခ်ာ ၂ ပိုင္းခြဲ။ လိုက္တာပါဗ်ာ။ အားေပးေနလို႕ ေက်းဇူးပါ
ဟိုက္ ပေဟဠိေလး ထားခ့ဲတယ္။သိခ်င္ပါတယ္ဆိုမွ။တန္ဘိုးရိွေသာအသိေလး သိဘို႔ ဘယ္ေလာက္ေစာင့္ ေစာင့္ ေစာင့္ေမ်ွာ္ေနပါ့မယ္။
ဟုတ္ကိုမေဟာ္ေရ ေနာက္တပိုင္း အျမန္တင္ေပးပါမယ္ နိဂုံးပိုင္းေလး က်န္ေနလို႕ ၂ပိုင္းခြဲလိုက္တယ္။
စိတ္ဝင္စားစရာပါ ဦးၫီ ဆက္ဖတ္ပါ့မယ္
ဟုတ္ကဲ့ မယ္ၾကည္ေရ လာေရာက္အားေပးတာ ေက်းဇူးပါ။
အေတြးေလးေတြ အင္မတန္ၾကိဳက္တ့ဲ စာေပအမ်ိဳးအစားပါ ကြီးေရႊ
ဟုတ္မစုလိႈင္ အႀကိဳက္ခ်င္းတူသြားပီေလ။ အားေပးေနလို႕ ေက်းဇူးဗ်ာ။
ေကာင္းေမြ ဆိုးေမြ ဤႏွစ္ေမြ
ေမြခံထိုက္သူ ရသေလ
အေမြဆိုတာကလဲ ထိုက္မွ ရၾကသကိုးဗ်ာ။
Congratulations! This post has been upvoted from the communal account, @minnowsupport, by nyinyiwin from the Minnow Support Project. It's a witness project run by aggroed, ausbitbank, teamsteem, someguy123, neoxian, followbtcnews, and netuoso. The goal is to help Steemit grow by supporting Minnows. Please find us at the Peace, Abundance, and Liberty Network (PALnet) Discord Channel. It's a completely public and open space to all members of the Steemit community who voluntarily choose to be there.
If you would like to delegate to the Minnow Support Project you can do so by clicking on the following links: 50SP, 100SP, 250SP, 500SP, 1000SP, 5000SP.
Be sure to leave at least 50SP undelegated on your account.
Thanks you.
ေအာ္ခုေတာ့
ကိုယ္ေတြလည္း Ko Shwe ေပးမယ့္ ဇာတ္သိမ္းပိုင္း အေမြ ေစာင့္ရ မေပါ့
😁
ဟဟ အေမြဆိုတာ ေပးကားေပး၏မရ ဆိုတာျဖစ္တတ္တယ္ ကိုဒြန္နဲ႕ ထုိက္ရင္ ရမွာေပါ့ဗ်ာ။ ဟိဟိ။