သူခိုးဖမ္းပဲြ

အခ်ိန္ကား ည (၂) နာရီခန္႔႐ွိေလၿပီ။ ဒီရက္ပိုင္းေတြမွာ က်မေကာင္းေကာင္း အိပ္မေပ်ာ္ေပ။ အိပ္မေပ်ာ္ဆို ေလျဖတ္ေနေသာ အေမ့အား ျပဳစုေနရသျဖင့္ျဖစ္သည္။ အေမသည္ လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္လခန့္မွစ၍ ေလျဖတ္သြား သည္။ က်မအိမ္တြင္ က်မအပါအဝင္ မိဘႏွစ္ပါး၊ အကို ႏွစ္ေယာက္ႏွင့္ ေဒၚေလး၊ အားလံုးမိသားစု (၅) ဦးသာ ႐ွိရာ အေမ့ကို ေဒၚေလးက ေန႔ခင္းတြင္ ျပဳစု၍ ညအခ်ိန္ တြင္ က်မက ျပဳစုရပါသည္။

အေဖႏွင့္ အကိုႏွစ္ဦးမွာ ေယာက်္ားေလးမ်ားျဖစ္၍ အေမေဝယ်ာဝစၥမ်ားကို မျပဳစုေပးႏိုင္သလို အ႐ွက္ အေၾကာက္ႀကီးေသာ က်မအေမကလည္း ျပဳစုမခံေပ။ က်မမွာ ေန႔ခင္းတြင္ ရံုးတက္ရ၍ ညအခ်ိန္ အေမ့အား ျပဳစုရသျဖင့္ ပင္ပန္းလွေသာ္လည္း အေမ့ကို ျပဳစုရ သည္ကို ေက်နပ္မိသည္။ေဒၚေလးမွာလည္း အေမ့ကို တေနကုန္ျပဳစုရသျဖင့္ ပင္ပန္းလွ၍ ညအခ်ိန္တြင္ နားေစရသည္။ ေနမေကာင္းသူ ကိုျပဳစုရပင္ပန္းသည္မွာ လူမမာ႐ွိဖူးေသာအိမ္မွသာ သိ႐ွိႏိုင္ပါသည္။

မေန႔ညကေတာ့ ညဥ့္ဦးပိုင္းတြင္လက္ဖက္စားတာမ်ား သြား၍ ေကာင္းေကာင္းအိပ္မေပ်ာ္ေပ။ ထိုအခ်ိန္တြင္ အိမ္အျပင္ဘက္ဆီမွ ေဂ်ာက္ကနဲအသံကို ၾကားလိုက္ရ ၍ နားစြင့္ေနမိသည္။ ေနာက္တစ္ႀကိမ္ၾကားလိုက္ေသာ အခါ ကိုေလးကို ႏိႈး၍ အိမ္အျပင္ဘက္ထြက္ၾကည့္မိ သည္။ လား...လား..လူတစ္ဦးဆိုင္ကယ္ဇက္ေသာ့မ်ား ကို ျဖဳတ္၍ တစ္စီးၿပီးတစ္စီး လမ္းမဘက္သို႔ ဦးလွည့္ ထားသည္ကိုျမင္လိုက္ရသည္။

က်မတို္႔ေဘးအိမ္မွာ အေဆာင္ျဖစ္၍ ဆိုင္ကယ္မ်ားကို အိမ္အျပင္ဘက္တြင္ ဇက္ေသာ့မ်ားခပ္ၿပီး တန္းစီထားရ ပါသည္။ ယခု သူခိုးက ထိုဆိုင္ကယ္မ်ားကို ဇက္ေသာ့ မ်ားျဖဳတ္၍ ခိုးေနျခင္းျဖစ္သည္။ တစ္စီးတည္းမဟုတ္၊ ေလးငါးစီးျဖစ္သည္။ အေတာ္အတင့္ရဲ ေသာသူခိုးပါ လား။ က်မေဒါသထြက္သြားသည္။ ဒီေလာက္ထိ မီးကို ထိန္လင္းေနေအာင္ ဖြင့္ထားတာေတာင္ ဆိုင္ကယ္မ်ား စိတ္တိုင္းက်ခိုးေနသည္။

က်မၾကည့္ေနစဥ္မွာပင္ ကိုေလးက သံခ်ိန္းႀကိဳးယူၿပီး အိမ္ျပင္ထြက္သြားရာ က်မလဲ သံဒုတ္ကိုင္ၿပီး ကိုေလး ေနာက္က အေျပးလိုက္သြားသည္။ ကိုေလးက ”ေဟ့ေကာင္...သူခိုးမေျပးနဲ႔”ဟု ေအာ္လိုက္ေသာအခါ သူခိုးလည္း ဇက္ေသာ့ျဖဳတ္လက္စ ဆိုင္ကယ္ကို အတင္းစက္ႏိႈးၿပီး ေျပးသည္။ ကံေကာင္း၍ ဆိုင္ကယ္ မွာ စက္မႏိုးေပ။ သူခိုးက ”ခင္ဗ်ားလမ္းဖယ္ေနာ္ က်ဳပ္ ဆိုင္ကယ္ က်ဳပ္ေမာင္းတာ” ဟု ေျပာၿပီး ဇြတ္တြန္း၍ ရပ္ကြက္ထဲမွ ထြက္ေျပးသြားသည္။

image source

က်မတို႔ေမာင္ႏွမလဲ သူခိုးေနာက္ အေျပးလိုက္ၾကရင္း တစ္ဖက္ရပ္ကြက္အေရာက္တြင္ သူခိုးကို ဖမ္းမိၾက သည္။ ထိုအခါမွ က်မတို႔ရပ္ကြက္ထဲက လူေတြလည္း ႏိုးလာၾကၿပီး မိသြားေသာ သူခိုးကို ဝိုင္းၿပီး ဆြမ္းႀကီး ေလာင္းၾကသည္။ သူခိုးမိေသာထိုရပ္ကြက္အနီးတြင္ ေဆာက္လက္စ တိုက္တစ္လံုး႐ွိ၍ ထိုတိုက္အနီးတြင္ လည္း ဆိုင္ကယ္ေလးငါးစီးခန္႔ တန္းစီထားရာ က်မတို႔ ”သူခိုး...သူခိုး” ဟု ေအာ္ေသာအခါမွ အဆိုပါတိုက္အနီး ေမွာင္ရိပ္ထဲမွ လူသံုးေလးဦး ခန္႔ ဆိုင္ကယ္ကိုယ္စီစီးၿပီး ထြက္ေႁပးသြားၾကသည္။

image source

ရပ္ကြက္ထဲမွ လူမ်ားလည္း ဆိုင္ကယ္သူခိုးကို ဝိုင္းဝန္း စစ္ေမးေသာအခါမွ အဆိုပါလူမ်ား စီးသြားေသာ ဆိုင္ကယ္မ်ားမွာလည္း တဖက္ရပ္ကြက္မွဆိုင္ကယ္မ်ား ျဖစ္ၿပီး ေဆာက္လက္စတိုက္အနီးတြင္ ထားျခင္းျဖင့္ ထင္ေယာင္ထင္မွားျဖစ္ေစရန္ ဖန္တီးထားသည္။ အေတာ္အၾကံႀကီးေသာ သူခိုးမ်ားပါကလား။ ဆိုင္ကယ္ တခ်ိဳ႕ သူခိုးမ်ားေနာက္ပါသြားေသာ္လည္း သူခိုးတစ္ဦး မိထားၿပီျဖစ္၍ စစ္ေမးရန္ လြယ္ကူလွသည္။ က်မတို႔ ေမာင္ႏွမႏွစ္ဦးလည္း ရဲမ်ားေရာက္လာၾကၿပီျဖစ္သျဖင့္ အိမ္ျပန္လာၾကသည္။

ဆိုင္ကယ္သူခိုးမ်ားမွာတစ္ဦးက ဇက္ေသာ့မ်ားျဖဳတ္ၿပီး အလြယ္တကူ ေမာင္းထြက္ႏိုင္ရန္ စီစဥ္ေပးရၿပီး က်န္သူ မ်ားမွာ ထိုဆိုင္ကယ္မ်ားကို လြတ္ကင္းရာသို႔ ေမာင္းေရႊ႔ ရသည့္ တာဝန္ယူၾကဟန္တူပါသည္။ ဪ...ေတာ္ေတာ္ ဥာဏ္မ်ားလွၾကပါလား။ ထိုဥာဏ္ မ်ားကို ေကာင္းသည့္ေနရာတြင္ သံုးလွ်င္ ဘယ္ေလာက္ ေကာင္းလိုက္မလဲ။ ခုေတာ့ သူမ်ားပစၥည္း အေခ်ာင္ယူ ခ်င္တာ ေထာင္က်ေတာ့မည္။ သူခိုးမွာ အသက္ႏွစ္ဆယ္ ဝန္းက်င္ေလာက္႐ွိမည္။

က်မရံုးကျပန္ေရာက္ေတာ့ အဆိုပါ သူခိုးစီးလာသည့္ ဆိုင္ကယ္ကို ရဲစခန္းမွ လာေရာက္သိမ္းသြားသည္ဟု ၾကားရသည္။ သူမ်ားပစၥည္းအေခ်ာင္လိုခ်င္ေတာ့ ကိုယ္ပစၥည္းလဲဆံုး၊ အဖမ္းလဲခံရ၊ မိသားစုလဲအ႐ွက္ရ၊ ကိုယ့္ဘဝလဲ လူၫြန္႔တံုးရေတာ့မည္လို႔ သူခိုးက အသိ တရားရ/မရ မသိ၊ က်မကေတြးၾကည့္မိသည္။

တဆက္တည္းပဲ မေန႔ညက သူခိုးဖမ္းခ်င္ေဇာျဖင့္ သူခိုး ေနာက္ ေကာက္ေကာက္ပါေအာင္ လိုက္မိေသာ က်မ အျဖစ္ကို ေတြးၾကည့္မိသည္။ ကံေကာင္းလို႔ပါလား။ သူခိုးတြင္ ဓားပါလွ်င္ က်မတို႔ေမာင္ႏွမ ကိုယ္က်ိဳးနည္း အံုးမည္။ ရပ္ကြက္ထဲက လူမ်ားက ေနာက္မွေရာက္လာ ျကသည္မဟုတ္လား။ ဘာပဲေျပာေျပာ က်မတို႔ေမာင္ႏွမ ေၾကာင့္ ဆိုင္ကယ္ဆယ္စီးခန္႔ သူခိုးခိုးခံရျခင္းမွ ကယ္တင္ႏိုင္လိုက္သည္ဟု မွတ္ယူရင္း ဆိုင္ကယ္ပိုင္႐ွင္ မ်ားကိုယ္စား ဝမ္းသာေနပါေတာ့တယ္႐ွင္။

15.7.2018 ေန႔ ညကျဖစ္ခဲ့ေသာ ျဖစ္ရပ္မွန္တစ္ခုကို ခံစားေရးသားထားျခင္း ျဖစ္ပါသည္။

Author@nweoomon
Photo @nweoomon
MSC 265
16.7.2018