သူမ

က်ြန္ေတာ္ထိုင္ေလ႔ရိွေသာ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္သည္ သူမစားေလ႕ရိွေသာ မုန္႕ဟင္းခါးဆိုင္၏ေရွ့တြင္ရိွသည္။ထို႔ေၾကာင့္ သူမကို စတင္သတိထားမိသြားသည္။ဆံပင္ရွည္ရွည္,မ်က္ႏွာဘဲဥပံုစံရိွေသာ သူမ၏မ်က္ႏွာေလးသည္ မုန္႔ဟင္းခါးပန္းကန္ကိုငံုကာ စားေနရင္း တစ္ခ်က္ တစ္ခ်က္ေမာ႕အလိုက္တြင္ အလြန္ခ်စ္စရာေကာင္းလွသည္။ထို႔ေၾကာင့္ ဘာရယ္မဟုတ္...က်ြန္ေတာ္သည္ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္မွာထိုင္ရင္း ဂ်ာနယ္ဖတ္သလိုလိုႏွင့္ မုန္႔ဟင္းခါးငံု႕စားေနေသာ သူမ၏မ်က္ႏွာေလးကို ေခ်ာင္းေခ်ာင္းၾကည့္မိသည္။တစ္ခါတစ္ရံ သူမက မ်က္ႏွာအေမာ႕ က်ြန္ေတာ္ကလည္း သူ႕မ်က္ႏွာေလးကိုေခ်ာင္းၾကည့္ခ်ိန္ မ်က္လံုးခ်င္းဆံုမိလ်ွင္ သူမက က်ြန္ေတာ့္ကိုစူးစိုက္ၾကည့္ကာ မ်က္ေစာင္းထိုးတတ္ေသးသည္။ထို႕ေၾကာင့္ က်ြန္ေတာ္လည္း...ဘာရယ္မဟုတ္....သူမ၏ထိုအျပဳအမႈေလးကို သေဘာက်ႏွစ္သက္သြားမိသည္။

ဒီလိုႏွင့္ သူမသည္ က်ြန္ေတာ္သေဘာက်ႏွစ္သက္ေသာ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ျဖစ္လာပါသည္။က်ြန္ေတာ္ေျပာျပ၍ထိုအေၾကာင္းမ်ားကိုသိေသာ က်ြန္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္းက အျမဲတမ္းထိုင္၍ၾကည့္မေနဘဲ လိုက္ရန္တိုက္တြန္းသည္။သို႕ေသာ္ က်ြန္ေတာ့္မွာ ထိုသို႕ျပဳလုပ္ရန္ဆႏၵမရိွ။ရည္းစားလည္းမျဖစ္ခ်င္။မုန္႕ဟင္းခါးစားေနေသာ သူမ၏မ်က္ႏွာေလးကိုသာ ျမင္ခ်င္မိသည္။ထို႕ေၾကာင့္ သူမေနာက္ ရည္းစားစကားလိုက္မေျပာရန္ ဆံုးျဖတ္မိသည္။

ဒီလိုႏွင့္ အခ်ိန္ေတြၾကာလာသည္။ထိုအခ်ိန္မ်ားအတြင္း သူမသည္အျမဲေစ်းသို႕လာကာ ေဒၚတုတ္ၾကီးဆိုင္မွာ အျမဲမုန္႕ဟင္းခါးစားမပ်က္ခဲ႕သလို။က်ြန္ေတာ္ကလည္း လက္ဖက္ရည္ဆိုင္မွာထိုင္ရင္း သူမကိုေခ်ာင္းၾကည့္သည့္အက်င့္ မပ်က္ခဲ႕ပါ။က်ြန္ေတာ့္ဘက္က ဘာမွမေျပာင္းလဲခဲ႕ေသာ္လည္း သူမကေတာ႕ က်ြန္ေတာ္ႏွင့္ မ်က္လံုးခ်င္းဆံုမိလ်ွင္ ယခင္လို မ်က္ေစာင္းမထိုးေတာ႕ဘဲ မ်က္လႊာခ်ေခါင္းငံု႕ကာ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနတတ္လာသည္။

ဒီလိုႏွင့္ တစ္ေန႔မွာ သူမ မုန္႕ဟင္းခါးဆိုင္သို႕မလာခဲ႕ပါ။ေနာက္တစ္ေန႔မွာလည္း မလာခဲ႕ပါ။ဒီလိုႏွင့္ အခ်ိန္ေတြၾကာလာျပီး ေနာက္တစ္ေန႔...ေနာက္တစ္ေန႕ႏွင့္ တစ္ျဖည္းျဖည္းရက္ေတြမ်ားလာေသာအခါ က်ြနိေတာ္စိုးရိမိေသာကၾကီးလာရသည္။သူမဘာေၾကာင့္ ေစ်းသို႕မလာ,မုန္႔ဟင္းခါးဆိုင္သို႔မလာေတာ႕သည္ကိုလည္း သိခ်င္လာသည္။ထို႕ေၾကာင့္ က်ြန္ေတာ္သည္ တစ္ေန႔ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္မွာမထိုင္ဘဲ ေဒၚတုတ္ၾကီးမုန္႕ဟင္းခါးဆိုင္သို႕သြားကာ မုန္႕ဟင္းခါးစားမိသည္။က်ြန္ေတာ္ သူ႔ဆိုင္မွာ မုန္႕ဟင္းခါးစားေလ႔မရိွေသာ္လည္း တစ္လမ္းတည္းေနသည့္သူေတြမို႕ ေဒၚတုတ္ၾကီးသည္ က်ြန္ေတာ္ကို ေကာင္းေကာင္းသိသည္။ထို႔ျပင္ ေဒၚတုတ္ၾကီးသည္ က်ြန္ေတာ္သူ႕ဆိုင္မွာလာစားေသာေကာင္မေလးကို ေခ်ာင္းေခ်ာင္းၾကည့္ေနတတ္သည္ကိုလည္း အေတာ္အသင့္ရိပ္စားမိပံုေပၚသည္။

ထို႕ေၾကာင့္ ေဒၚတုတ္ၾကီးက က်ြန္ေတာ္မုန္႕ဟင္းခါးလာစားသည္ကိုျမင္ေသာ္ "ဘာေမးခ်င္လို႕လဲ ေမာင္ေဇယ်ရဲ႕" ဟု ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းၾကီးေမးခ်လိုက္သည္။ထိုအခါ က်ြန္ေတာ္လည္း ေရွာင္လႊဲမေနေတာ႕ဘဲ မုန္႕ဟင္းခါးစားေလ႕ရိွေသာေကာင္မေလးအေၾကာင္း ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းေမးလိုက္မိေလေတာ႕သည္။

ထိုအခါ ေဒၚတုတ္ၾကီးက ထိုေကာင္မေလးက ဆင္းရဲေၾကာင္း,ရိုးသားေၾကာင္း,က်ြန္ေတာ္တို႕လမ္းရဲ႕တစ္ဖက္ကလမ္းမွာေနေၾကာင္း,က်ြန္ေတာ္ၾကည့္ၾကည့္ေနတာကို ေကာင္မေလးက ရိပ္စားမိေၾကာင္း,တစ္ခါက ေကာင္မေလးက က်ြန္ေတာ့္အေၾကာင္းကို ေဒၚတုတ္ၾကီးထံမွာ ေမးျမန္းစံုစမ္းဖူးေၿကာင္း,ေနာက္ျပီးကာလၾကာရွည္ က်ြန္ေတာ့္ဘက္က ဘာမွဆက္လႈပ္ရွားမႈ႕မရိွသျဖင့္ ေကာင္မေလးက စိတ္ပ်က္သြားပံုရေၾကာင္း,ခုေကာင္မေလးက မိဘလက္ထပ္ေပးသည့္ေယာက်္ားကိုယူကာအျခားေနရပ္သို႔ေျပာင္းေရြ႕သြားျပီျဖစ္ေၾကာင္း စသျဖင့္ အေၾကာင္းစံုေျပာျပေလသည္။ထို႔ျပင္ ေဒၚတုတ္ၾကီးက ဆက္လက္ျပီး " ေကာင္မေလးက မင္းကိုစိတ္ဝင္စားပံုေတာ႔ရသား" "ဒါေပမဲ႕မင္းဘက္က ဘာမွမလႈပ္ရွားတာကိုး" "ခုေတာ႔မင္းက်န္ရစ္ ျဖစ္ျပီေပါ့ ေမာင္ေဇယ်ရဲ႕" ဟု ေျပာလိုက္သည့္စကားကို နားေထာင္အျပီးမွာ က်ြန္ေတာ္ေခါင္းငိုက္စိုက္က်သြားမိေလသည္။

ေဒၚတုတ္ၾကီးစကားကို နားေထာင္ရင္း က်ြန္ေတာ္ က်ြန္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္းကိုေၿပာခဲ႕ေသာ "က်ြန္ေတာ္သူ႕ကို ရိုးရိုးေလးပဲထိုင္ၾကည့္ခ်င္သည္,ရည္းစားမျဖစ္ခ်င္" စကားကိုျပန္ေတြးကာ ေနာင္တရမိသည္။အမွန္ေတာ႕က်ြန္ေတာ္သည္ သူမကို ရည္းစားမျဖစ္ခ်င္ျခင္းမဟုတ္ပါ။သူမကို ရည္းစားစကားမေျပာရဲျခင္းသာ။က်ြန္ေတာ္သူမကို ရည္းစားစကားေျပာမိလ်ွင္ သူမက်ြန္ေတာ့္ကိုျငင္းမွာ က်ြန္ေတာ္ေၾကာက္သည္။

စစ္မေရာက္မွီကတည္းက ျမွားကုန္ေနတတ္ေသာ,ၾကိဳတင္စိုးရိမ္ပူပန္ကာ ရံႈးနိမ့္မွာၾကာက္တတ္ေသာ က်ြန္ေတာ့္၏စိတ္ဓာတ္ႏွင့္အက်င့္မ်ားက က်ြန္ေတာ့္ကိုသူမႏွင့္ ေဝးကြာေစခဲေ့လျပီ။က်ြန္ေတာ္သည္ က်ြန္ေတာ္၏အားနည္းခ်က္မ်ားကို သိေသာ္လည္း ျပင္ႏိုင္ဖို႕ ေတာ္ေတာ္ၾကိဳးစားရဦးမည္။ထိုအက်င္႕ကို က်ြန္ေတာ္မျပင္ႏိုင္သေရြ႕ က်ြန္ေတာ္ခ်စ္ေသာ,က်ြန္ေတာ္ခ်စ္လာလတၲံေသာသူမမ်ားႏွင့္ ဘယ္ေလာက္ေဝးကြာေနရဦးမည္လဲ က်ြန္ေတာ္မသိေပ။ယခုေတာ႔ က်ြန္ေတာ္ခ်စ္ေသာ သူမတစ္ေယာက္ႏွင့္ေတာ႔ ေဝးကြာခဲဲ့ရျပီးျပီ ျဖစ္ေလသည္။

Photo crefit- https://svgsilh.com/00bcd4/image/3316428.html

Author-myothuzar,MSC-033