ဆရာမိုးႏွင့္အမွတ္တရအေၾကာင္းအရာအခ်ိဳ႕

ဘဝမွာ မူၾကိဳကစ တကၠသိုလ္အထိတက္ခဲ႔ရတဲ႕ အတန္းေတြထဲမွာ ၁၀တန္းတက္ခဲ႔ရတဲ႕အခ်ိန္ကာလကေတာ႔ က်ြန္မအတြက္ေပ်ာ္ရႊင္စရာအေကာင္းဆံုး,အဓိပါၸယ္အရိွဆံုးနဲ႕အမွတ္တရအျဖစ္ဆံုး အခ်ိန္ကာလေတြပါပဲ။အဲ႔ဒီလို အခ်ိန္ကာလေတြ ရရိွေစခဲ႕တဲ႕အဓိကအေၾကာင္းရင္းခံကေတာ႔ ဆရာမိုးပါပဲ။ဆရာမိုးအေၾကာင္းကို က်ြန္မaccountရဲ႕အစပိုင္းစာတစ္ခုမွာ ေရးခဲ႕ပါေသးတယ္။ဒါေပမဲ႕ အဲ႔ဒီ့ စာထဲမွာ ဆရာမိုးဟာ စာေပမ်ားစြာဖတ္ရႈ႕ျပီး ဗဟုသုတရိွတဲ႕သူ,စာသင္တာေကာင္းတဲ႕သူ အထူးသျဖင့္အဂၤလိပ္စာသင္တာေကာင္းတဲ႕သူ စတဲ႔အေၾကာင္းအရာေလာက္သာပါျပီးအျခားစိတ္ဝင္စားဖြယ္အေၾကာင္းအရာ မပါခဲ႔ပါဘူး။ဒီစာထဲမွာေတာ႔ ဆရာ့ဆီစာသင္ေနတဲ႕အခ်ိန္ေလးအတြင္းမွာ မွတ္သားမိတဲ႕,သတိရမိတဲ႔အေၾကာင္းအရာေလးတစ္ခ်ိဳ့ကို ေရးပါမယ္။

အဓိကအမွတ္ရဆံုး အေၾကာင္းအရာကေတာ႔ စာသင္ႏွစ္ျပီးခါနီးမွာ က်ြန္မတို႔ကို ဆရာက သဘာဝပတ္ဝန္းက်င္ထိန္းသိမ္းေရးနဲ႕ပက္သက္တဲ႔ စာစီစာကံုးတစ္ပုဒ္ သင္ေပးခဲ႔တာပါပဲ။ခုႏွစ္ကေတာ႔ ၂၀၀၇ခုႏွစ္ေလာက္ကပါ။ဆရာကျပိဳင္ပြဲတစ္ခုမွာ ဒီအေၾကာင္းအရာနဲ႕ပက္သက္ျပီး စာစီစာကံုးအျဖစ္ေမးတယ္။က်ြန္မတို႔ကိုလည္း ၁၀တန္းစာေမးပြဲမွာေမးႏိုင္တယ္ဆိုျပီးသင္ေပးခဲ႔တာပါပဲ။ေျပာရရင္ အဲ႔ဒီ့အခ်ိန္ကာလတုန္းက အခုလို မုန္တိုင္းခဏခဏျဖစ္တာ,ငလ်င္လႈပ္တာ,ေရၾကီးတာ,ေနတအားပူမိုးတအားရြာတာေတြ သိပ္မျဖစ္ေသးေတာ႔ ရာသီဥတုဆိုးရြားမႈေတြနဲ႕ပက္သက္ျပီး ျမန္မာႏိုင္ငံကလူေတြ သိပ္သတိမျပဳမိ,သတိမထားမိထားေသးတဲ႕အခ်ိန္ကာလေပါ့။က်ြန္မအေနနဲ႕လည္းရာသီဥတုေျပာင္းလဲမႈနဲ႕ပက္သက္ျပီးဘာမွသိပ္မသိေသးပါဘူး။ဆရာရွင္းျပမွပဲ ကမာၻ႕အိုဇုန္းလႊာေပါက္ျပဲမႈေၾကာင့္ေနေရာင္ျခည္ေတြ ကမာၻေပၚကိုပိုမိုက်ေရာက္ျပီး ကမာၻၾကီးပူေႏြးလာတာေတြ,အပူရွိန္ေၾကာင့္ဝင္ရိုးစြန္းေဒသက ေရခဲျမစ္ေတြအရည္ေပ်ာ္လာတာေတြ စသျဖင့္ သဘာဝပတ္ဝန္းက်င္ ေဖာက္လြဲေဖာက္ျပန္ျဖစ္တဲ႕အေၾကာင္းအရာေတြသိရွိခဲ႔ရျပီး ေနာင္တစ္ခ်ိန္ကမာၻ႕ၾကီးသဘာဝပတ္ဝန္းက်င္ဆိုးရြားမႈေၾကာင့္ပ်က္စီးႏိုင္တဲ႕အေၾကာင္းအထိပါ သိရိွနားလည္ခဲ႕ရပါတယ္။ဆရာက ဒီအေၾကာင္းေတြေျပာရင္း လြန္ခဲ႕တဲ႕အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္က စာေရးဆရာဂ်ာနယ္ေက်ာ္ဦးခ်စ္ေမာင္ "ကမာ႓ၾကီးပ်က္စီးလုနီးျပီေလာ" ဆိုတဲ႕ရာသီဥတုဆိုးရြားမႈနဲ႕ပက္သက္တဲ႕ စာအုပ္ေရးခဲ႕တဲ႕အေၾကာင္းပါ ေျပာျပခဲ႕ပါေသးတယ္။ဆရာေျပာျပခဲ႕တဲ႕အတြက္ အဲ႕ဒီ့စာေရးဆရာၾကီးရဲ႕ေရွ့ကို ၾကိဳတင္ေမ်ွာ္ၿမင္ႏိုင္တဲ႔အသိဥာဏ္ပညာကိုလည္း ေလးစားမိခဲ႕ရပါတယ္။

ဆရာေျပာျပခဲ႕တဲ႕အေၾကာင္းအရာေတြထဲမွာ Hero ဇာတ္ကားအေၾကာင္းေလးကလည္း စိတ္ဝင္စားစရာပါ။ဇာတ္လမ္းထဲမွာ ေလယဥ္ပ်က္ထဲကလူေတြကို တကယ္စြန္႕စားျပီး ကယ္တဲ႕လူက ခါးပိုက္ႏိႈက္တစ္ေယာက္ျဖစ္ေနတဲ႕ ဇာတ္လမ္းေလးပါ။ေနာက္ပိုင္းအိမ္မွာ ေဖေဖကလည္း အဲဒီ့ကားေလးဝယ္လာလို႕အစအဆံုး ႀကည့္လိုက္ရပါတယ္။တကယ္စိတ္ဝင္စားစရာေကာင္းတဲ႕ဇာတ္လမ္းေလးပါ။

ေနာက္ဆရာ professional အေၾကာင္း ရွင္းျပတာလည္း မွတ္မိပါေသးတယ္။professionalဆိုတာေၾကးစားေပါ့။က်ြမ္းက်င္သူလည္းျဖစ္တာေပါ႕။သူတို႔ကိုအလုပ္ခိုင္းလ်ွင္ ဥပမာ_ဝက္အူေလးတစ္ခ်က္လွည့္ရရံုေလာက္နဲ႕လည္း ပိုက္ဆံအမ်ားၾကီးေပးရတဲ႕အေၾကာင္းပါ။သူတို႕ကို ဝက္အူေလးတစ္ခ်က္လွည့္ရံုနဲ႕ပိုက္ဆံအမ်ားၾကီးေပးရတယ္ဆိုျပီး မေက်မနပ္ျဖစ္လို႔ရိွရင္ ကိုယ္တိုင္ဝက္အူေလးယူျပီးလုပ္ၾကည့္ပါ။မလုပ္တတ္ဘူးေလ။ဘယ္ေနရာလွည့္ရျပဳျပင္ရမွန္းလည္း မိမိတို႔မသိပါ။Professionalေတြၾကေတာ႕ က်ြမ္းက်င္သူျဖစ္တဲ႕အတြက္ အလြယ္တကူလုပ္တတ္ပါတယ္။Professional ေတြဟာ ဒီပညာတတ္ဖို႕အတြက္ အခ်ိန္ေတြေငြေတြရင္းႏွီးထားတဲ႕အျပင္ စိတ္ေရာလူပါနစ္ျမဳပ္ျပီး ႏွစ္ကာလၾကာရွည္စြာသင္ၾကားထားရတာျဖစ္တဲ႔အတြက္ က်ြန္မတို႔ပိုက္ဆံမ်ားမ်ားေပးရျခင္းဟာ ဝက္အူေလးတစ္ေခ်ာင္းလွည့္တဲ႕အလုပ္အေပၚပိုက္ဆံေပးရတဲ႕သေဘာထက္ သူ႔ရဲ႕ပညာနဲ႕ၾကိဳးစားအားထုတ္မႈအေပၚပိုက္ဆံေပးရျခင္းသေဘာသက္ေရာက္ေၾကာင္းရွင္းျပတာလည္း မွတ္မိပါေသးတယ္။

ေနာက္ဆံုး ၁၀တန္းေအာင္တုန္းက ဆရာ႕ဆီမွာ စာအုပ္သြားငွားတဲ႕အျဖစ္အပ်က္ကလည္း အမွတ္တရပါပဲေလ။ဆရာ့ဆီမွာ ဂုန္နီအိတ္ေတြနဲ႕ထည့္ထားျပီး အခန္းတစ္ခုထဲမွာထားထားတဲ႔စာအုပ္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားရိွပါတယ္။က်ြန္မနဲ႕က်ြန္မသူငယ္ခ်င္းက က်ဴရွင္တက္တုန္းက ၁၀တန္းျပီးရင္သြားငွားၾကမယ္ဆိုျပီးတကယ္လည္း စာသင္ႏွစ္ျပီးေတာ႔သြားငွားျဖစ္ခဲ႕ႀကပါတယ္။သြားငွားတုန္းကေတာ႔ ဆရာ႔ဆီကစာအုပ္ေတြငွားျပီး စာအုပ္ေတြအဝဖတ္မယ္ဆိုျပီး ႏွစ္ေယာက္စလံုး ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္နဲ႕ေပါ႔။ဆရာ႔ဆီကစာအုပ္ေတြေတာင္တစ္ေယာက္၁၀အုပ္ေလာက္မလာခဲ႔ၾကေသးတယ္။မတုန္းကမလာျပီး အိမ္ျပန္ေရာက္မွ ျပႆနာနဲ႕ေတြ႕ပါေလေရာ။ျပႆနာကေတာ႔ ငွားလာတဲ႔စာအုပ္ေတြမဖတ္ႏိုင္တာပါ။စာအုပ္ေတြက ဖတ္လို႕ေကာင္းတဲ႕ လူငယ္ေတြဖတ္ခ်င္တဲ႕ ဝတၴဳဇာတ္လမ္းလိုမ်ိဳးသိပ္မပါဘဲ သုတပိုင္းဆိုင္ရာစာအုပ္ေတြ,ေရွးေဟာင္းက်မ္းစာအုပ္အထူၾကီးေတြျဖစ္ေနပါတယ္။ေရွးဘုရင္တစ္ေယာက္္အေၾကာင္းေရးထားတဲ႕ ပါဠိစာသားေတြပါပါတဲ႕ က်မ္းစာအုပ္အထူၾကီးတစ္အုပ္ေတာ႔ က်ြန္မၾကိဳးစားပမ္းစားဖတ္လိုက္ပါေသးတယ္။ဒါေပမဲ႔ၾကာၾကာမခံပါဘူး။စာအုပ္ရဲ႕သံုးပံုႏွစ္ပံုေလာက္လဲေရာက္ေရာ လူလဲေခါင္းေတြမူးျပီးလက္ေလွ်ာ႔လိုက္ရပါတယ္္။ေနာက္ႏွစ္ရက္သံုးရက္ေနေတာ႕ ခ်ိန္းထားတဲ႕အတိုင္း သူငယ္ခ်င္းဆီသြားေပါ့။သူငယ္ခ်င္းလည္းကိုယ့္လိုပါပဲ။သူလည္းစာအုပ္ေတြမဖတ္ႏိုင္ျဖစ္။သူ႕ဆီကစာအုပ္ေတြကိုယ္ယူျပီးဖတ္ေတာ႔လည္းႏွစ္အုပ္ေလာက္ပဲဖတ္ျဖစ္ပါတယ္။မွတ္မိသေလာက္ေတာ႔ သိပၸံေမာင္ဝစာအုပ္တစ္အုပ္နဲ႕ဆရာတိုက္စိုး စာအုပ္တစ္အုပ္ပါပဲ။က်န္စာအုပ္ေတြကေတာ႔မဖတ္ျဖစ္ေတာ႔ပါဘူး။တစ္ပတ္ေလာက္လဲၾကာေရာ သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္စာအုပ္ေတြ သြားအပ္လိုက္ၾကတယ္။ထပ္လဲမငွားရဲေတာ႔ပါဘူးေလ။လန္႕သြားတယ္ဆရာ႔စာအုပ္ေတြကို။

၁၀တန္းတုန္းကေတာ႔ဆရာေျပာျပခဲ႕တာေတြ,စိတ္ဝင္စားစရာအေၾကာင္းအရာေတြကေတာ႔အမ်ားၾကီးပါပဲေလ။အခုကေတာ႔ႏွစ္ေတြလည္း၁၀ႏွစ္ေလာက္ၾကာသြား,လူကလည္းမွတ္ဥာဏ္သိပ္မေကာင္းတစ္ခ်ိဳ႕အေၾကာင္းအရာေတြသိပ္မမွတ္မိေတာ႔,တစ္ခ်ိဳ႕အေၾကာင္းအရာေတြကလည္းေရးေလာက္စရာမေၾကာင္းအရာမျဖစ္ေတာ႔ ဆရာ႔အေၾကာင္းအမွတ္တရဒီေလာက္ပဲေရးျပီးနိဂံုးခ်ဳပ္လိုက္ပါတယ္။
Photo credit-Google image
Author-myothuzar,MSC-033