ဘဝရဲ႕ တက္တူး အပိုင္း(3) ဇာတ္သိမ္းပိုင္း

myintlwinsoe (61)in #myanmar • 7 years ago (edited)

တစ္ေန႕ေဖေဖမွ "သား…ေက်ာင္းနဲ႕ နီးတဲ႕ ျမိဳ႕ထဲကအမ်ိဳးအိမ္မွာ ေနျပီး ေက်ာင္းသြားတက္ရမယ္"တဲ႕။

" ဟင့္အင္း ေဖ႕ေဖ႕ကိုမခြဲနိုင္ဘူး"

" သား ေဖေဖကိုေသခ်ာျကည့္ သားပညာတတ္ေအာင္သင္ရမယ္ တစ္ေန႕ပညာတတ္ျပီး ျဖစ္ျပီး ေဖေဖဂုဏ္ယူရတဲ႕သားျဖစ္ေအာင္ ျကိဳးစားစမ္းပါ"ဟုေျပာေလသည္။မနက္ေရာက္ေတာ့ ေဖေဖက အထုပ္ေလးေတြ အဆင့္သင့္ထုပ္ထားေလသည္။ ျမိဳ႕ထဲမွေက်ာင္းႏွင့္ နီးျပီးစိတ္ခ်ရေသာ အမ်ိဳးအိမ္သို႕ ေခါသြားကာ ထိုမွေန၍ ေက်ာင္းတက္ေစသည္။ ေဖေဖျပန္ေသာအခါ ေဖေဖမွ က်ြန္ေတာ့္ကိုဖတ္ျပီး"သံမဏိ စာျကိဳးစားေနာ္…ေက်ာင္းပိတ္ရင္ ေဖေဖျပန္လာေခါမယ္" ဟုေျပာကာ တစ္ခါမွငိုတာမေတြ႕ဘူးေသာ ေဖေဖမ်က္လံုးမွာ မ်က္ရည္ေတြနွင့္ နႈတ္ဆက္သြားသည္။

က်ြန္ေတာ္ေက်ာင္းတက္ေသာအခါ ဆင္းရဲေသာက်ြန္ေတာ္႕ကို အေပါင္းအသင္းလုပ္သူ မ်ားမ်ားစားစား မရွိေပ။ဆရာမွ"မင္းအေဖ ဘာအလုပ္လုပ္လဲ"ေမးရာတြင္ ကူလီထမ္းတယ္လို႕ေျပာေသာအခါ ဆရာမမွလြဲ၍ အကုန္ဝိုင္းရီက်သည္။က်ြန္ေတာ္ လံုးဝမရွက္ပါ။ ကူလီသမားသားမို႕ အေပါင္းအသင္းမရိွေသာေျကာင့္ က်ြန္ေတာ္ စာပိုလုပ္ျဖစ္ပါသည္။ထို႔ေျကာင့္အျမဲတမ္း အခန္းထဲတြင္ က်ြန္ေတာ္ပထမရပါသည္။ ကူလီထမ္းသမားသားနဲ႕မေပါင္းနဲ႕ ဆိုတာကိုလဲ က်ြန္ေတာ္ဂရုမစိုက္ပါသည္းခံနိုင္ပါသည္။ေဖေဖအတြက္ က်ြန္ေတာ္အျမဲပထမျဖစ္ဖို႕အေရးျကီးပါသည္။က်ြန္ေတာ္ပထမရေသာေျကာင့္ ေက်ာင္းဆုေပးပြဲသို႕ ေဖေဖတက္ေရာက္ခြင့္ ရပါသည္။ က်ြန္ေတာ္ ဆုတက္ယူတာျကည့္ရင္း ေဖေဖ ငိုေနတာကိုအေဝးမွ လွမ္းေတြ႕ရပါသည္။အျပန္လမ္းတြင္ေတာ့ " ငါ့သားသံမဏိ" ကြဟုေအာ္ကာ ေဖေဖအရမ္းေပ်ာ္ေနေလသည္။

က်ြန္ေတာ့္အတန္းျကီးလာတာနွင့္အမ်ွ ေဖေဖကေတာ့ ေက်ာင္းစရိတ္အတြက ္ပိုက္ဆံကို ေန႕မနား ညမနား ရွာရေလသည္။ကြ်န္ေတာ္ ေက်ာင္းပိတ္ေသာအခါမ်ားတြင္ ေဖေဖနွင့္အတူ ကူလီထမ္း လက္တိုလက္ေတာင္းကူလုပ္ရင္း ပိုက္ဆံရွာရေလသည္။ထိုကဲ႕သို႔ ေန႔ရက္မ်ားကိုကုန္ဆံုးရင္း က်ြန္ေတာ္ ၁၀တန္းတို႕ေရာက္လာခဲ႕ျပီ။ ေဖေဖသည္လဲ အသက္ျကီးလာျပီျဖစ္ကာ မိုးထဲေလထဲတြင္ ေန႕မနားညမနား လုပ္ထားတဲ႕ဒဏ္ပိလာေလသည္။က်ြန္ေတာ္ ၁၀တန္းစာေမးပြဲ ေျဖရေတာ့မည္။ေဖေဖ့အတြက္ လက္ေဆာင္ျကီးျကီး က်ြန္ေတာ္ေပးရမည္။စာကို ခါတိုင္းထက္ ပိုႀကိဳးစားခဲ႕သည္။

ဤသို႔ျဖင့္ ေနာက္ဆံုးဘာသာေျဖျပီး အိမ္ျပန္ခ်ိန္တြင္ ဦးေလးမွ " သံမဏိေရ မင္းေဖေဖ ေနမေကာင္းဘူးတဲ႕ကြ အိမ္ကို ဒီညေနပဲျပန္ကြာ…မင္းအေဖ တစ္ေယာက္ထဲျဖစ္ေနအံုးမယ္"က်ြန္ေတာ္အေျပးအလြား အထုပ္သိမ္းကာ က်ြန္ေတာ့္ကိုေစာင့္ေရွာက္ေပးတဲ႕ ဦးေလးနဲ႕အန္တီကို ကန္ေတာ့ရင္း အိမ္သို႔ျပန္ခဲ႕ေတာ့သည္။
အိမ္သို႕ေရာက္ေသာအခါ ေဖေဖအိပ္ယာထဲတြင္လွဲေနပါသည္။ "ေဖေဖ က်ြန္ေတာ္ျပန္လာ"ဟု ဆိုကာ ေျပးဖတ္မိသည္။ေႀသာ္… ေဖေဖေတာင္ေတာ္ေတာ္ အိုစာသြားပါလားလို႕ေတြးမိသည္။ေနာက္ေန႔မနက္ က်ြန္ေတာ္အလုပ္စလုပ္ေလသည္။

ေဖေဖ႔ေရာဂါမွာ တစ္ေျဖးေျဖး ပိုဆိုးလာေလသည္။ "က်ြန္ေတာ္ေဆးရံုသို႕သြားရေအာင"္ဟု ေျပာေသာအခါ "ေဖေဖကေတာ့ ေပ်ာက္သြားမွာပါ"ဟုေခါင္းမာစျမဲပင္။ က်ြန္ေတာ္အတင္းေခၚကာ သြားျပေသာအခါတြင္ေတာ့ ေဖေဖကို ေဆးရံုတင္ေလသည္။ေက်ာက္ကပ္မေကာင္းေတာ့ေသာေႀကာင့္ ေက်ာက္ကပ္ေဆးရမည္ဟု ဆရာဝန္ထံမွ ေဆးစာထြက္လာေလသည္။ က်ြန္ေတာ္ ပိုက္ဆံပိုရွာရေတာ့မည္။ က်ြန္ေတာ္ ေတြ႕ရာအလုပ္ ျကံဳရာလုပ္ အကုန္လုပ္သည္ လိုအပ္သာေငြ ကလံုးဝမေလာက္ေသးေပ။

ေက်ာက္ကပ္တစ္ခါေဆးရင္ ပိုက္ဆံအမ်ားျကီးကုန္သည္။ ေဖေဖအသက္ရွင္ဖို႕အေရးျကီးသည္။ ေဖ့ေဖ့အတြက္ဘယ္နည္းနဲ႕ ျဖစ္ျဖစ္ပိုက္ဆံရွာရမည္။ ပိုက္ဆံလို၍ ေဆြမ်ိဳးတို႔ထံ ေခ်းငွာသည္။တိုက္ႀကီးႏွင့္ေန ကားအေကာင္းစားႀကီးစီးျပီး ႏိုက္ကလပ္ ေန႔တိုင္းတက္ျပီး ေနသူမ်ားက မရွိေႀကာင္း အလုပ္အဆင္မေျပေႀကာင္း ညီးညူျပႀကသည္။ပါင္စရာပစၥည္းကလည္း မရိွေသာေႀကာင့္ က်ြန္ေတာ္ အခက္ေတြ႕ေလေတာ့သည္။

က်ြန္ေတာ္ပိုက္ဆံရဖို႕ဖ်က္လမ္းကစလိုက္ေတာ့သည္။ က်ြန္ေတာ္ စတင္ခိုးသည္။ရပ္ကြက္ထဲမွ ေျပလည္ေသာအိမ္ကို စတင္၍ ခိုးသည္။မူးယစ္ေဆးဝါး ေမွာင္ခို လုပ္ခိုင္းရင္ လုပ္သည္။ ေန႕ဘက္တြင္ဟန္ျပ ကူလီထမ္းသည္။ ညဘက္တြင္ သူခိုးအလုပ္ ေမွာင္ခိုအလုပ္ တစ္ခါတစ္ရံတြင္ ခါးပိုက္နိႈက္ အကုန္လုပ္သည္။ က်ြန္ေတာ္မေကာင္းတဲ႕ဘက္မွာ "သံမဏိ"ဆိုျပီးနာမည္ျကီးေလျပီ။ေငြေႀကးေလးလဲ မေကာင္းမႈ အကူညီျဖင့္ အဆင္ေျပလာသည္။သူမ်ားတကာက ခႏၱာယ္ကိုယ္တြင္ လံုးဝမပ်က္သည့္ ေသရာပါ Tattooကိုထိုးသည္။က်ြန္ေတာ္ကေတာ့ ခိုးဆိုးလုႏိႈက္ျဖင့္ ဘဝရဲ႕ Tattoo ကိုစတင္ထိုးေလသည္။

ေဖေဖကိုေတာ့ ေဆးရံုမွာပဲေနေစသည္။ေဖေဖ့ထံသို႔ ၃ရက္တစ္ခါေလာက္ အလုပ္မရိွေသာအခါမ်ိဳးတြင္ ညသြားအိပ္တတ္သည္။ ေဖေဖကေတာ့ ေဆးရံုကမဆင္းရေသးေပမဲ႕ ျပည့္ျဖိဳးစိုေျပလာသည္။ေက်ာက္ကပ္ကေတာ့ေဆးေနရစျမဲပင္။ေဖေဖ့လက္ထဲသို႕ ပိုက္ဆံထည့္ေပးေသာအခါ ေဖေဖက "သားဒီပိုက္ဆံ အမ်ားျကီးဘယ္ကရတာလဲ"ေမးေသာအခါ က်ြန္ေတာ္က ကူလီထမ္းတယ္။ပြဲစားလုပ္တယ္ဟ ုညာေျပာရပါသည္။တကယ္ေတာ့ ထိုအလုပ္ေတြက ဟန္ျပပင္ျဖစ္သည္။က်ြန္ေတာ္ ေျခေခ်ာ္လက္ေခ်ာ္ဆိုသည့္ အေတြးျဖင့္ ဦးေလးႏွင့္အေဒါတို႕ထံမွာ ေဖေဖ့အတြက္ ဘဏ္စာအုပ္တစ္အုပ္ အပ္ထားေပးသည္။

ဆယ္တန္း ေအာင္စာရင္းထြက္မဲ႕ေန႕သို႕ ေရာက္ရိွလာသည္။ေဖေဖနွင့္ က်ြန္ေတာ္ရင္ခုန္ရပါသည္။ေအာင္စာရင္း ထြက္ေသာအခါ က်ြန္ေတာ္ ဂုဏ္ထူးငါးဘာသာပါသည္။ က်ြန္ေတာ္ ေဖေဖဆီသို႕ေျပးကာ "ေဖေဖ့ေရ…သား ဂုဏ္ထူး၅ဘာသာေတာင္ ပါတယ္ေဖေဖရ"ဟုေျပာေသာအခါ ေဖေဖက ေဆးပိုက္တန္းလန္းျဖင့္ ထက ေလသည္။ကမၻာေပါမွာ က်ြန္ေတာ္တို႕ သားဖနွစ္ေယာက္ အေပ်ာ္ဆံုးျဖစ္မည္ထင္သည္။ေဖေဖေပ်ာ္ေနတာကို ျကည့္ရင္း က်ြန္ေတာ္ မေကာင္းတာမလုပ္ေတာ့ဘူးဟု ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်မိသည္။

ေနာက္တစ္ေန႕တြင္ ေဆးေမွာင္ခိုသမားက အလုပ္ခိုင္းေလသည္။"က်ြန္ေတာ္မလုပ္ေတာ့ဘူး"ဟု ျငင္းေသာအခါ " တစ္ခါထဲပါကြာ ေနာက္ဆံုးပါဟု"အကူညီေတာင္းေလသည္။ "မင္းရတာထက္လဲပိုေပးပါ့မယ္"ဟုေျပာေသာအခါ က်ြန္ေတာ္လက္ခံလိုက္သည္။ ညေရာက္ေတာ့ပစၥည္းမ်ားကိုယူကာ က်ြန္ေတာ္ထြက္ခဲ႕သည္။ စိတ္ထဲတြင္ေတာ့ ေလးေနသည္။ ေဖေဖ့ ကိုလဲသတိရေနသည္။

ေႀသာ္…ေနာက္ဆံုးမို႕လို႕ျဖမ္မွာပါ"ဟုအေတြးျဖင့္ခရီးဆက္ခဲ႕သည္။ လမ္းတစ္ဝက္အေရာက္တြင္ေတာ့ လူ၃ေယာက္လမ္းကိုပိတ္ကာ ပစၥည္းျကားျဖတ္လုတာ ခံရေလသည္။"ဟိတ္ေကာင္ မင္းမွာပါတဲ႕ ပစၥညး္ေတြေပးစမ္း"ဟု ဆိုကာ ဓါးျဖင့္ခ်ိန္ထားေလသည္။"ဘာကိစၥေပးရမွာလဲက ေျခာက္တိုင္းေႀကာက္ တဲ႕အထဲမွာ သံမဏိ မပါဘူးဆိုတာမသိဘူးလားကြ…"ေျပာကာ ဓါးကို ပုတ္ထုတ္ျပီး စတင္တိုက္ခိုက္လိုက္သည္။တစ္ေယာက္ တစ္ေယာက္ခ်င္းဆိုလ်ွင္ သံမဏိ မမႈေသာ္လည္း သံုးေယာက္ တစ္ေယာက္ တိုက္ခိုက္ရသျဖင့္ ေမာပန္းလာသည္။နာက်င္လာသည္။ေနာက္ဆံုးတြင္ ကြ်န္ေတာ္ေလာက ႀကီးႏွင့္ ခတၱအဆက္ျပက္သြားေလေတာ့သည္။ပစၥည္းမ်ားလည္း ပါသြားသည္။ေဆးေမွာင္ခို သမားမ်ားက ကြ်န္ေတာ့အား မေက်နပ္က်ေပ။

ေနာက္ရက္ အေဖ့ ေဆးဖိုးလိုလာ၍ အိမ္တစ္အိမ္ကို ဝင္ခိုင္းသည္။ကံးဆိုးမႈက အေဖာ္အေပါင္းႏွင့္ လာသည္ထင္။ကြ်န္ေတာ္ မိသြားသည္။ရဲမ်ားေရာက္လာျပီး ဖမ္သြားသည္။က်ြန္ေတာ္ေထာင္က်ေလျပီ။တရားရံုမွျပစ္ဒဏ္ ၂နွစ္ခ်မွတ္လိုက္သည္။အခုေတာ့က်ြန္ေတာ္ေထာင္ထဲေရာက္ခဲ႕ျပီ။က်ြန္ေတာ္အတြက္၂နွစ္တာငရဲခန္း ကျမန္ျမန္လႊတ္ပါေစ ဆုေတာင္းမိသည္။ အခုဆို ေဖေဖက်ြန္ေတာ္ကို မုန္းေနေလာက္ျပီ။ေဖေဖ ေနေကာင္းပါေစ က်ြန္ေတာ္ ဆုေတာင္းမိသည္။

ႏွစ္ျပည့္ေသာအခါ က်ြန္ေတာ္ေထာင္မွလႊတ္ခဲ႕ျပီ။ က်ြန္ေတာ္ ေဖေဖအိမ္ကို အေျပးအလႊားျပန္ခဲ႕သည္။ အိမ္ေရာက္ေသာအခါတြင္ေတာ့ အိမ္ေရွ႕မ႑ပ္ေလးကဆီးျကို ေနရွာသည္ ။ အိမ္ေပါသို႕အေျပးအလႊား တက္သြားေသာအခါတြင္ေတာ့ ေဖေဖလို႕ပင္မမွတ္မိေလာက္ေအာင္ ပိန္ေညွာင္အိုမင္းေနေသာ ေဖေဖ့အသက္မရိွေသာခႏၱာယ္ကိုယ္ကို ေတြ႕ရေလသည္။ က်ြန္ေတာ္အာေခါင္ေတြေျခာက္ကပ္သြားသည္။က်ြန္ေတာ့ကမၻာျကီးပ်က္သြားသလိုပင္။က်ြန္ေတာ္႕" ေဖေဖလို႕ေအာ္ေခါလိုက္သည္"။ အသံကလည္ေခ်ာင္းထဲက ထြက္မလာ မ်က္ရည္ေတြသာထြက္လာသည္။ ဦးေလးက ပုခံုးလာပုတ္၍ က်ြန္ေတာ္႕ကိုသတိေပးသည္။ ခဏေနေျမခ်မွာလူေလး "မင္းေဖေဖကိုေနာက္ဆံုး ကန္ေတာ့လိုက္တဲ႕" က်ြန္ေတာ္လက္အုပ္ေလးခ်ီရင္း ေဖေဖကို ေနာက္ဆံုးကန္ေတာ့ လိုက္သည္။ ပါးစပ္ကေတာ့ " က်ြန္ေတာ္ သံမဏိ ေဖေဖအတြက္ဂုဏ္ယူရတဲ႕ သားမျဖစ္ခဲ႕တဲ႕အတြက္သားကို ခြင့္လႊတ္ပါေဖေဖ"။ က်ြန္ေတာ္ဘဝရဲ႕ Tattoo မွားထိုးမိတဲ႕အတြက္က်ြန္ေတာ္ေသတဲ႕အထိအာ့Tattooကအျမဲပါေနမွာပါ။