​တစ္​သက္​တာ အမွတ္​တရ

" မင္​း လိုက္​မွာ လား .. မလိုက္​ဘူးလား "
ၿငိမ္​းသူ အ​ေမးကို ကြၽန္​​ေတာ္​႐ုတ္​တရက္​ မ​ေျဖႏိုင္​ပါ။ အိမ္​ကလူႀကီး​ေတြ ဆရာ ဆရာမ​ေတြသိသြားရင္​ အားလံုး အသတ္​ခံရမည္​့ကိန္​း။
" မင္​း လိုက္​မွာဆို ​ေဘာင္​းဘီ အပိုထည္​့ခဲ့ "
င​ေကာင္​း က ၾကားျဖတ္​​ေျပာလိုက္​ၿပီး သူတို႔​ေတြ ျပန္​ၾကရန္​ျပင္​သည္​။ ကြၽန္​​ေတာ္​က
" ​ေအးပါ .. လိုက္​ခဲ့မယ္​ကြာ .. ဒါ​ေပမယ္​့ ငါတို႔ သံုး​ေယာက္​ပဲ​ေနာ္​ .. ဟိုေကာင္​ ျပည္​့စံုကို မ​ေခၚခဲ့နဲ႔​ " ကြၽန္​​ေတာ္​့စကားအဆံုး ႏွစ္​​ေယာက္​သား ​" ​ေအးပါ ​ေအးပါ " ​ေျပာၿပီး ျပန္​သြားၾကသည္​။ ထို႔​ေနာက္​ အ​ေဖႏွင္​့ အ​ေမရဲ႕ အရိပ္​အ​ေျခကို ၾကည္​့ကာ အိပ္​ရာဝင္​ခဲ့သည္​။မနက္​ျဖန္​အတြက္​ ႀကိဳတင္​ရင္​ခုန္​ရင္​း နာရီကို ၾကည္​့မိ​ေတာ့ ​ကိုးနာရီ ထိုးသြား​ေပၿပီ .....

မနက္​ မိုးလင္​း​ေတာ့ မ်က္​ႏွာသစ္​ သနပ္​ခါးလိမ္​းကာ အ​ေမကိုလွမ္​းၾကည္​့လိုက္​​မိသည္​။ မီးဖို​ေခ်ာင္​ထဲတြင္​ ကြၽန္​​ေတာ္​့အတြက္​
ထမင္​းခ်ိဳင့္​ ထည္​့​ေပးရန္​ ​ခ်က္​ျပဳတ္​​ေန​သည္​ကို ​ေတြ႕ရ၏ ။ ငါ .. လုပ္​သင္​့ပါ့မလားဟူ​ေသာ အ​ေတြးအခ်ိဳ႕ ​ေခါင္​းထဲ​ေရာက္​လာ​ေသးသည္​။ ​ေခါင္​းကို ခါရမ္​းလိုက္​ၿပီး သက္​ျပင္​းနဲ႔အတူ ထိုအ​ေတြးတို႔ကို မႈတ္​ထုတ္​လိုက္​သည္​။ " တစ္​ခါ တစ္​ရံပဲ​ေလ .. ဘယ္​သူမွ မသိ​ေလာက္​ပါဘူး " ကိုယ္​့အ​ေတြးနဲ႔ကိုယ္​ အားတင္​းရင္​း အ​ေမထည္​့ ​ေပးလိုက္​​ေသာ ထမင္​းခ်ိဳင္​့​ေလးကို ​ေသခ်ာကိုင္​လ်ွက္​ ​ေက်ာင္​းကားရပ္​မည္​့ ရြာအ​လယ္​ပိုင္​းဆီ ထြက္​လာခဲ့လိုက္​သည္​။ အ​ေမ​​ေျပာေန​ေသာ ​ေက်ာင္​းကားကို ​အမိုး​ေပၚမွ မစီးရန္​ ​ျမစ္​ထဲတြင္​ေရတိုးခ်ိန္​ျဖစ္​၍ ​ေရသြားမ​ေဆာ့ၾကရန္​ ​
ေျပာ​ေနသည္​မ်ားကို မၾကားတစ္​ခ်က္​
ၾကားတစ္​ခ်က္​သာ .....

ကြၽန္​​ေတာ္​တို႔ရြာက မူလတန္​းထိသာ႐ွိသည္​။ အလယ္​တန္​းႏွင္​့ အထက္​တန္​းကို ရြာႏွင္​့ ႐ွစ္​မိုင္​ ကိုးမိုင္​ခန္​႔​ေဝး​ေသာ ၿမိဳ႕​ေက်ာင္​းသို႔ ​ေက်ာင္​းကားျဖင္​့ သြားတက္​ရျခင္​းျဖစ္​၏။ ​ေက်ာင္​းကားကလည္​း ရြာထဲတြင္​ တစ္​​ေနရာတြင္​သာစုရပ္​ သတ္​မွတ္​ကာ တစ္​ခါသာ ရပ္​​ေပး၏။ ​ထို႔​ေၾကာင္​့ ​ေက်ာင္​းကားမ​ေရာက္​မီ စုရပ္​သို႔
ႀကိဳတင္​​ေရာက္​​ေန၍ ​ကား​ေစာင္​့ရျခင္​းျဖစ္​သည္​။

ေက်ာင္​းကားရပ္​မည္​့ ဆံုရပ္​ကို ကြၽန္​​ေတာ္​​ေရာက္​​ေတာ့ ဟို​ေကာင္​​ေတြ ​ေရာက္​​ေန​
ေပၿပီ။ၿငိမ္​းသူ၊ င​ေကာင္​းအျပင္​ ျပည္​့စံု ကိုပါ ​ေတြ႔ရ၏။ အျခား​ ကိုးတန္​း ဆယ္​တန္​းေက်ာင္​းသားႀကီး​ေတြလည္​း ႐ွိ​ေန၍ ထို​ေနရာတြင္​စကား​ေျပာလို႔ သိပ္​အဆင္​မ​ေျပ။ ကြၽန္​​ေတာ္​တို႔နဲ႔ အရြယ္​တူ ႐ွစ္​တန္​း ​ေက်ာင္​းသူ ​ေက်ာင္​း
​သားမ်ားလည္​း ႐ွိ​ေသး၏။ သူတို႔နဲ႔လည္​း မျဖစ္​​ေသး​ေခ်။ ကြၽန္​​ေတာ္​တို႔ ​ေျပာတာၾကားသြားပါက အခန္​႔မသင္​့လ်ွင္​ အတန္းပိုင္​​ဆရာမ နား ​ေရာက္​သြား​ေပလိမ္​့မည္​။ ကြၽန္​​ေတာ္​ ​ေနရာလြတ္​တစ္​ခုကို မ်က္​စပစ္​ျပလိုက္​ၿပီး အရင္​သြားႏွင္​့လိုက္​သည္​။ ကြၽန္​​ေတာ္​့​ေနာက္​မွ ၿငိမ္​းသူနဲ႔ င​ေကာင္​းက ​ေယာင္​လည္​​ေယာင္​လည္​ဟန္​ျဖင္​့ လိုက္​ပါလာရင္​း ​ေက်ာင္​း​ေရာက္​လွ်င္​ လုပ္​မည္​့ အစီအစဥ္​မ်ားကို ဆြဲရင္​းတီးတိုးတိုင္​ပင္​ၾက၏။ ျပည္​့စံုက​ေတာ့ ​ေက်ာင္​းသားႀကီး​ေတြနဲ႔ စ​ကား​ေကာင္​း​ေနသျဖင္​့ ကြၽန္​​ေတာ္​တို႔ကို သတိမျပဳမိ​ေပ ..ထိုစဥ္​
" ပြမ္​ ... ပြမ္​ ..." ဟြန္​းတီးသံႏွင္​့အတူ
​ေက်ာင္​းကား​ေရာက္​လာ​ေလၿပီ ..

( ဆက္​ပါအံုးမည္​ )

Photo Credit - Pixabay Image
Written by @myanmarpyithar
MSC 103