ကီးမွားေနခဲ့ေသာ အခ်စ္သီခ်င္းတစ္ပုဒ္(အပိုင္း - ၃)
ကီးမွားေနခဲ့ေသာ အခ်စ္သီခ်င္းတစ္ပုဒ္
အပိုင္း - ၁ ကိုဤေနရာအားႏွိပ္ၿပီးဖတ္ရန္
အပိုင္း - ၂ ကိုဤေနရာအားႏွိပ္ၿပီးဖတ္ရန္
ဤဝတၳဳတိုေလးအား မိမိ၏ေတြ႔ၾကံဳခံစားခဲ့ရေသာ ခံစားခ်က္မ်ားႏွင့္ ေပါင္းစပ္၍ ေရးသားထားျခင္းျဖစ္ပါသည္။
စာေရးဆရာမဟုတ္၍ အဆင္မေခ်ာသည္မ်ား႐ွိပါက သည္းခံေပးၾကပါဗ်ာ...
တစ္ေယာက္ႏွင့္တစ္ေယာက္ နားလည္မႈ ၊ ယံုၾကည္မႈ ၊ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာတရား တို႔ျဖင့္ ထံုလႊမ္းခဲ့ေသာ သူတို႔၏ ခ်စ္ျခင္းသည္သူတို႔ႏွစ္ကိုယ္စာအတြက္ လံုေလာက္ခဲ့ေသာ္လည္း ဘဝႏွစ္ခုၾကားစည္းတစ္ခု ျခားေနခဲ့သည္ကို သူတို႔မသိခဲ့ၾကေပ။
.......................××××××××...................
အပိုင္း - ၃
ေက်ာ္ရဲေႏွာင္ မႏၱေလးမေရာက္တာ တစ္ႏွစ္ေက်ာ္သြားၿပီျဖစ္သည္။
အရာအားလံုးဟာ ဘာမွထူးထူးျခားျခား ေျပာင္းလဲသြားျခင္းမ႐ွိေပမဲ့
အသည္းကြဲဒဏ္ရာတစ္ခုကို ကုစားဖို႔အတြက္ေတာ့ လံုေလာက္ခဲ့ပါ
သည္။သူမႏွင့္ပက္သက္လာလွ်င္ေမ့ေမ့ေပ်ာက္ေပ်ာက္ ႐ွိခဲ့ၿပီျဖစ္
သည္။ သို႔ေသာ္ အမွတ္တမဲ့တိုက္ဆိုင္မႈ႐ွိလာခဲ့လွ်င္ေတာ့ ဒဏ္ရာေဟာင္းသို႔ ျပန္ေပၚလာတက္သည္။ အထူးသျဖင့္ ခိုက္ခိုက္တုန္ေအာင္ ခ်မ္းေအးေသာ ေဆာင္းညမ်ားတြင္ ပိုၿပီးသူမ
ကိုလြမ္းဆြတ္တမ္းတမိသည္။
ဦးေလးေဖလွ အသည္းသန္ ေနမေကာင္းျဖစ္ေနေသာေၾကာင့္ သတင္းေမးရန္ မႏၱေလးသို႔ ေက်ာ္ရဲေႏွာင္ ေရာက္လာခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။
အမွန္တကယ္ေတာ့ မႏၱေလးကို ရာသက္ပန္ ေက်ာခိုင္းဖို႔ သူဆံုးျဖတ္ထားခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ မႏၱေလး ၿမိဳ႕ႀကီးကို ေက်ာ္ရဲေႏွာင္
ခ်စ္ပါသည္ သို႔ေသာ္ ေခ်ာ၏ အေငြ႔သက္ေတြျပည့္ေနတဲ့ ဒီၿမိဳ႕က
သူ႔ကိုနာက်င္ေစေသာေၾကာင့္ မုန္းမိခဲ့ရသည္။ ဦးေလးေဖလွ အား လူမမာသတင္းေမးရင္း မႏၱေလးေရာက္ေနတာတစ္ပက္႐ွိၿပီျဖစ္သည္။
ဒီေန႔ေတာ့ ဦးေလးအိမ္မွာ ေနရတာပ်င္းတာနဲ႔ စိတ္ေျပလက္ေပ်ာက္
မနက္စာ စားဖို႔ထြက္လာခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ မနက္စာ ဘာစားရေကာင္းႏိုးႏိုးနဲ႔ မိမိသိေသာ ဆိုင္မ်ားကိုစဥ္းစားသည္။
စဥ္းစားလို႔မရ။ ေက်ာ္ရဲေႏွာင္ စိတ္ထဲမွက္မိေနေသာ ထိုဆိုင္ေလးကို
သြားဖို႔ သတိရလိုက္သည္။ " မျဖစ္ဘူး... ေခ်ာနဲ႔ေတြ႔ရင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ " ထို႔ေၾကာင့္ ထိုဆိုင္ေလးအားမသြားဖို႔ ဆံုးျဖတ္ခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္ ထိုဆိုင္မွလြဲ၍ တျခားဆိုင္မ်ားကိုလည္း
ေက်ာ္ရဲေႏွာင္ ေကာင္းေကာင္းမသိေျခ။" ဟာ... ေတြ႔ေတာ့ဘာျဖစ္လဲ...ငါကအမွားလုပ္ထားတာမွမဟုတ္တာ ၊ ငါကဘာကိုေၾကာက္ရမွာလဲ ။ သူကသာ ငါနဲ႔ေတြ႔ရင္ ႐ွက္သင့္တာ "
ထိုကဲ့သို႔ ေတြးလိုက္ၿပီး စိတ္ကိုတင္းကာ ထိုဆိုင္ေလးျဖစ္ေသာ
ယခု FOREVER ဆိုင္ေလးတြင္ ေက်ာ္ရဲေႏွာင္တစ္ေယာက္ ပါမုန္႔ၾကက္ဥေၾကာ္ႏွင့္ မနက္စာ စားေနျခင္းျဖစ္သည္။
ဒီဆိုင္ေလးသုိ႔ ေက်ာ္ရဲေႏွာင္ကို ေခ်ာက ေခၚလာခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။
" ေမာင္... ေခ်ာ ဒီေန႔ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ အျပင္သြားရင္း ဆိုင္တစ္ဆိုင္ေတြ႔လာတယ္ ၊ ဆိုင္နာမည္က FOREVER တဲ့၊
ဆိုင္နာမည္ေလးကအဓိပၸာယ္ရွျိပီး ဆိုင္အျပင္ဆင္လည္းသန္႔ျပန္႔တယ္ ထိုင္ခ်င္စရာေလး ေနာက္အပက္ Sunday အလုပ္နားရင္ လိုက္ပို႔ေနာ္....။"
( ေက်ာ္ရဲေႏွာင္ထက္တစ္ႏွစ္ ငယ္ေသာ္လည္း ေမာင္ဟုသာ ေခ်ာက
ေခၚခဲ့သည္)
" အင္းပါ ေမာင္လိုက္ပို႔ပါ့မယ္ေခ်ာရဲ႕ "
" တကယ္ေနာ္... အဲ့ဒါေၾကာင့္ ေမာင့္ကိုခ်စ့္ေနရတာ..မြမြ "
ေက်ာ္ရဲေႏွာင္ ရဲ႕ပါးကို ေခ်ာက အတင္းဖိကပ္နမ္းလိုက္သည္။
တကယ့္ ခေလးေလးတစ္ေယာက္လိုပင္။
ဤ FOREVER ဆိုင္ေလးသို႔ အျမဲလိုလို လာျဖစ္ခဲ့ၾကသည္။
ေက်ာ္ရဲေႏွာင္က ႐ိုး႐ိုးထမင္းေၾကာ္သာ စားေလ့႐ွိေသာ္လည္း
ေခ်ာကေတာ့ ဂဏန္းခ်ဥ္စပ္ ကိုသာ စားေလ့႐ွိသည္။ အႀကိဳက္ျခင္းမတူ ေသာ္လည္း ႏွစ္ေယာက္ၾကားတြင္ ျပႆနာမ႐ွိေပ။
တစ္ေယာက္ႏွင့္တစ္ေယာက္ နားလည္မႈ ၊ ယံုၾကည္မႈ ၊ ခ်စ္ျခင္း
ေမတၱာတရား တို႔ျဖင့္ ထံုလႊမ္းခဲ့ေသာ သူတို႔၏ ခ်စ္ျခင္းသည္
သူတို႔ႏွစ္ကိုယ္စာအတြက္ လံုေလာက္ခဲ့ေသာ္လည္း ဘဝႏွစ္ခုၾကား
စည္းတစ္ခု ျခားေနခဲ့သည္ကို သူတို႔မသိခဲ့ၾကေပ။
႐ုတ္တရက္ ဖုန္း ringtone သံေၾကာင့္ သူ႔အေတြးတို႔
လြင့္စင္သြားခဲ့ရျပန္သည္။
" ဟဲလိုေမေမ... "
" သား... သားရဲ႕ ဦးေလးအေျခေနဘယ္လို႐ွိလဲ ၊
သက္သာရဲ႕လား သား..."
" ဟုတ္ သက္သာပါတယ္ အေမ ၊ မေန႔ကမွ ဦးေလးကို ေဆးရံုးကဆင္းခြင့္ျပဳလိုက္တာ ၊ ဆရာဝန္က ဦးေလးကို ဘာအလုပ္မွ မလုပ္ေသးပဲ အိမ္မွာ သက္ေတာင့္သက္တာ အနားယူဖို႔ မွာလိုက္တယ္... "
" ေအးပါကြယ္ သက္သာတယ္ဆိုလို႔ အေမတို႔လည္း စိတ္မပူရေတာ့ဘူးေပါ့ သားဦးေလးကိုလိုက္ဦးေနာ္ သား..."
" ဟုတ္ကဲ့ စိတ္ခ်ပါေမေမ ၊ သားေသခ်ာ ဂ႐ုစိုက္ လိုက္ပါ့မယ္ "
" ေအ ေအ...သားလည္း က်န္းမာေရး ဂ႐ုစိုက္ေနာ္
ဒါပဲေနာ္သား... ႏွင္းပြင့္ကိုလည္း ဖုန္းဆက္လိုက္ဦး သူကသားကို စိတ္ပူေနတယ္... "
" ဟုတ္ သားကေနေကာင္းပါတယ္ ၊ အေမလည္း က်န္းမာေရး
ဂ႐ုစိုက္ဦး ၊ ႏွင္းပြင့္ကို သားဖုန္းဆက္လိုက္ပါ့မယ္... "
ႏွင္းပြင့္ျဖဴ ဆိုေသာ မိန္းခေလးမွာ ေက်ာ္ရဲေႏွာင္ ႏွင့္ ေစ့စပ္ထားေသာ မိန္းခေလး ျဖစ္သည္။ ႏွင္းပြင့္ျဖဴ ႏွင့္ ေက်ာ္ရဲေႏွာင္
တို႔က ငယ္သူငယ္ခ်င္းေတြ ျဖစ္ၾကၿပီး ႏွစ္ဖက္မိဘမ်ားသေဘာတူ
ေစ့စပ္ထားၾကျခင္းျဖစ္သည္။ အမွန္တကယ္ေတာ့ ႏွင္းပြင့္ကို ငယ္သူငယ္ခ်င္း သံေယာစဥ္ထက္မပိုေပ။ မိဘေတြ၏ အတင္းအက်ပ္စီစဥ္မႈ ႏွင့္ သူ၏စိတ္ဒဏ္ရာအားကုစားဖို႔အတြက္
ေက်ာ္ရဲေႏွာင္ ႏွင္းပြင့္ကို ေစ့စပ္ခဲ့သည္။
ဒီေန႔ ေက်ာ္ရဲေႏွာင္ စိတ္ေတြ အလိုလိုမြန္းၾကပ္လာ၍ ဦးေလးအိမ္သို႔
မျပန္ခ်င္ေသးေပ။ ထို႔ေၾကာင့္ တစ္ေနရာရာ စိတ္ကူးေပါက္ရာသို႔ သြားမည္ဟု ဆံုးျဖတ္လိဳက္သည္။ ဒီအတိုင္းသြားလို႔ မျဖစ္ေသးေပ။
ေဒၚေလးကို ဖုန္းဆက္ၿပီး စိတ္မပူဖို႔ ေျပာရဦးမည္။
" ဟဲလို..."
" ဟဲလို...ကြၽန္ေတာ္ ေက်ာ္ရဲေႏွာင္ ပါ အန္တီ "
" ေအး..သားေက်ာ္ရဲေႏွာင္ ေျပာေလ အေရးတႀကီးကိစၥ ႐ွိလို႔လား "
" မ႐ွိပါဘူး အန္တီ ၊ ဒီေန႔ ကြၽန္ေတာ္ သြားစရာေလး႐ွိလို႔
အိမ္ျပန္ေနာက္မက်ယ္လို႔ အဲ့တာ စိတ္မပူဖို႔လွမ္းေျပာတာပါ "
" ေအာ္... ေအးပါကြယ္ ဂ႐ုစိုက္သြားေနာ္ "
" ဟုတ္ အန္တီ ဒါပဲေနာ္ "
ဖုန္းခ်လိုက္သည္။ ေက်ာ္ရဲေႏွာင္စဥ္းစားသည္။ သူဘယ္ေနရာကို
သြားရမလဲ။ ႀကိဳတင္စီစဥ္ထားျခင္းမ႐ွိ၍ ဘယ္သြားရမလဲ သူမသိေပ။
ဘာျဖစ္ျဖစ္ ေျခဦးတည့္ရာသို႔သာ သြားမည္ဟု ဆံုးျဖတ္လိုက္ၿပီး
Waiter ေကာင္ေလးအားေခၚၿပီး bill ႐ွင္းလိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္
ဆိုင္ထဲမွထြက္လိုက္ၿပီး တံခါးနားအေရာက္ ခုနက သူထိုင္ခဲ့ေသာ
ေနရာေလးကို လွမ္းၾကည့္မိလိုက္သည္။ အမွတ္တရေတြ ႐ွိေနခဲ့ေသာ ထိုစားပြဲေလးအား ေက်ာ္ရဲေႏွာင္ မသိစိတ္က ႏႈတ္ဆက္လိုက္ေလသည္။ ထို႔ေနာက္ FOREVER ဆိုင္မွ ထြက္ခြာခဲ့ေလသည္။
...........................×××.........................
အပိုင္း - ၄ ဆက္ရန္ >>>
ဖတ္႐ွဴေပးပါေသာ စာဖတ္သူ စတီးမစ္ မိသားစုဝင္မ်ားအား
အထူးေက်းဇူးတင္လွ်က္
ကိုကိုမိုးဟိန္း
သစ္အယ္သီး
Author - KoKoMoeHein @myanmarkoko
post ကို အျပင္အဆင္ေတြက အရင္ကထက္ ပိုျပီးေကာင္းလာတယ္ဗ်ာ
ဟုတ္ အကို႔ရဲ႔ ေက်းဇူးေတြေၾကာင့္ပါဗ်
လက္ေတြ႔အသံုးခ်လိုက္တာ😁
အျမဲတမ္း အားေပးေနပါ့မယ္ @myanmarkoko
ေက်းဇူးပါ ကိုလင္းေရ
ေစာင့္ေမ်ွာ္ရင္း အားေပးေနပါ့မယ္
ဟုတ္ ေက်းဇူးပါ ကိုေအာင္ႀကီးေရ
သူသည္ ကြ်န္ေတာ္လုိကီးမွားတတ္ပါ၏
ဟီး ကိုညီ့လိုေတာ့ အျမဲမမွားဘူးဗ်😁😁😁
အားေပးေနပါတယ္ဗ်👏👏👏
ေက်းဇူးပါ ကိုမိုးေရ....
အားေပးလို႔ အား႐ွိသြားၿပီ
Forever ဆိုင္လိပ္စာေလး ေပးပါဦး
မိန္းထဲမွာပါ အကို
38 လမ္း 69 နဲ႔ 71ၾကားထဲ နဲနဲေတာ့လမ္း႐ွဴပ္တယ္
အျမဲအားေပးလ်က္ပါအကိုေရ
ေက်းဇူးပါဗ်ာ
Forever ဆိုင္ေလးကလန္းလားဗ်ာ
ကြ်န္ေတာ္တို႔မေကြးက foreverဆိုင္ေလးကေတာ့ တိတ္ဆိတ္မႈကိုျမတ္နိုးသူေတြအတြက္ဗိမာန္ေလးတစ္ခုပါပဲ
အရမ္းေကာင္းပါတယ္ညီေရဆက္လက္အားေပးေနျမဲေနဆဲပါ
ဟုတ္ မ်ားေသာအားျဖင့္ ခ်စ္သူစံုတြဲေတြ ထိုင္ၾကပါတယ္
အားေပးလို႔ ေက်းဇူးပါအကိုေရ
ညီေရ အပိုင္း၁ နဲ ့၂ကိုေတာ့ အကို ျပန္မဖတ္ျဖစ္လိုက္ဘူးညီ
အခု အပိုင္း ၃ကဘဲ စျပီးအားေပးခဲ့တယ္ညီ
ေက်းဇူးပါဗ်ာ
ဇာတ္လမ္းေလးေတြ ဖတ္ေကာင္းလာပီ။
ဟုတ္ ေက်းဇူးပါ
ႀကိဳးစားေရးသြားပါ့မယ္ဗ်