ေနာင္တ ခါးခါး

ေနာင္တ ခါးခါး
အပိုင္း (၁) ဖတ္ရန္
https://steemit.com/myanmar/@myanmarkoko/enangtkhakha

အပိုင္း (၂) ဖတ္ရန္
https://steemit.com/myanmar/@myanmarkoko/enangt-khakha

အပိုင္း (၃) ဖတ္ရန္

https://steemit.com/myanmar/@myanmarkoko/2qptqu-enangt-khakha

ဇတ္သိမ္းပိုင္း ...

ညေနခင္း ေနညိဳခ်ိန္ျဖစ္၍ ဒိုးလံုးတစ္ေယာက္ ထန္းေတာထဲတြင္ မူးမူးရူးရူးနွင့္ ျပိဳလဲေနေတာ့သည္။ အေရွ႕၊ အေနာက္၊ ေတာင္၊ ေျမာက္ သူမသိပါ။ ေလထဲမွာ လမ္းေလ်ာက္ေနရသလို သူ႔ရဲ႕ေျခေထာက္ေတြေျမျကီး ထိလား၊ မထိလား သူမသိေတာ့ျပီ။ ေလတျဖဴးျဖဴး တိုက္တဲ့အခ်ိန္တိုင္း ရင္ဘတ္ျကီးကို ေကာ့ျပီး ဒယိုင္း ဒယိုင္နဲ႔ ရြာလမ္းအတိုင္း ေလ်ာက္လာရင္း…

အရက္ကို ျကိုက္လို႔ေသာက္တဲ့သူ …
စိတ္ေပ်ာ္တက္လို႔ ေသာက္တဲ့သူ ေသာက္ပစ္လိုက္မယ္

အရက္မ်ားမ်ား……
စိန္၀င္းထြန္း ရဲ႕ သီခ်င္းကို အာေလးလ်ာေလးသံျဖင့္
ေအာ္ဟစ္ေနေတာ့သည္။

ဒိုးလံုးတစ္ေယာက္ ဖီလင္ အျပည့္နဲ႔ သီခ်င္းေလး ညည္းရင္း သြားေနရင္း ေရွ႕နား မလွမ္းမကမ္းတြင္ ပါက်ဲဒိုး ကားနက္ျကီး တစ္စီး လမ္းေဘး ထေနွင္းပင္ေအာက္တြင္ ရပ္ထားတာကို မုန္၀ါး၀ါး ျမင္ရသည္။ ကားေဘးမွာ လူနွစ္ေယာက္ ရပ္ေနျပီး သူ႔ကိုလွမ္းျကည့္ေနသည္ကို သူသိသည္။ သူပံုမွန္ပဲ ဘယ္သူ႔ကိုမွ ဂရုမစိုက္သလို ပံုစံမ်ိဳးနဲ႔ ဆက္သြားသည္။ ပံုမွန္ဆိုေပမဲ့ ခႏကိုယ္ကေတာ့ ယိုင္းခါေနသည္။ ထိုလူစိမ္းနွစ္ေယာက္ ႏွင့္ မလွမ္းမကမ္းအေရာက္တြင္ ရုပ္ရည္ခပ္သန႔္သန္႔နွင့္ လူျကီးတစ္ေယာက္က ဒိုးလံုးဆီ ကိုလွမ္းလာသည္။ ထို႔ေနာက္ လက္တစ္ကမ္း အကြာေလာက္ေရာက္ေသာခါ ထိုလူစိမ္းက မထိတထိျပံဳးျပကာ စတင္စကား ဆိုသည္။

ဒိုးလံုးဆိုတာ မင္းလား

ဟုတ္တယ္ ဒိုးလံုးဆိုတာက်ဴပ္ပဲ ….
( အာေလးလွ်ာေလးသံျဖင့္ )

မင္းလက္မွက္ထိုးေပးတာနဲ႔ သိန္း ၈၀ ရမယ္၊
ဘယ္လိုလဲ စိတ္၀င္စားလား''

ဘာ …. လက္မွက္ထိုးေပးတာနဲ႔ သိန္း ၈၀ ရမယ္ ဟုတ္လား။

ဟုတ္တယ္ ဘာအတြက္လည္း ဆိုတာေတာ့
မင္းကိုေျပာျပလို႔မရဘူး ။ မင္းပိုက္ဆံလိုခ်င္ရင္ေတာ့ ထိုးေပးေပါ့ကြာ ။ စဥ္းစားေပါ့ သိန္း ၈၀ ရမွာေနာ္။

ဟား….. လက္မွက္ထိုးတာနဲ႔ သိန္း ၈၀ ရမယ္ဆိုရင္
ကျပီးေတာ့ေတာင္ ထိုးေပးဦးမယ္ဗ်ာ။ ဒိုးလံုးတဲ့
ေသမထူးေနမထူး၊ ဘာျဖစ္ျဖစ္ထိုးတယ္ကြာ

ဒိုးလံုးရဲ႕ အေျဖစကားျကားျကားခ်င္း ထိုလူစိမ္းက ကားနားမွာ ရပ္က်န္ေနခဲ့ေသာ လူကို လက္ေဖ်ာက္တီး ျပလုိက္သည္။ ကားနားကလူက ကားတံခါးဖြင့္ကာ ေက်ာပိုးအိပ္တစ္လံုးယူလိုက္သည္ ထို႔ေနာက္ ေလးေထာင့္ ရွည္ရွည္ ပုလင္းတစ္လံုးနွင့္ ခြက္တစ္လံုးပါ ယူလာျပီး ေက်ာပိုးအိပ္ကို ေပးသည္။ ေက်ာပိုးအိပ္ဇစ္ကို ဖြင့္ျပီး ဒိုးလံုးကိုျပသည္။ ဒိုးလံုးမ်က္လံုးမ်ားျပဴသြားသည္။ ေက်ာပိုးအိပ္ထဲတြင္ တစ္ေထာင္တန္ ေငြစကဴေတြအျပည့္ ကိုျမင္လိုက္ရသည္။ ဒိုးလံုး ထိုေက်ာပိုးအိပ္ကို လွမ္းယူမည္ အလုပ္၊ ထိုလူက ျပန္သိမ္းလိုက္သည္။

စိတ္ထိန္းပါသူငယ္….
မင္းကတကယ့္ကိုကံေကာင္းတဲ့သူပဲ မင္းကိုဂုဏ္ျပဳခ်င္လို႔ တစ္ခြက္ေလာက္တိုက္ပါရေစ''…..

ေျပာေျပာဆိုဆိုႏွင့္ အရက္တစ္ခြက္ငွဲ႔ကာ ဒိုးလံုးကိုကမ္းေပးသည္။ ဒိုးလံုးသူ႔ကိုယ္သူ မယံုနိုင္ေအာင္ ျဖစ္ေနမိသည္။ ငါ့ကို သျကားမင္းးက သနားလို႔ လူေယာင္ဖန္ဆင္းျပီး ပိုက္ဆံေတြလာေပးတာလားမသိဘူး၊ သေဘာေကာင္းခ်က္ အရက္ေတာင္တိုက္အံုးမယ္တဲ့၊ ငါေတာ့မုတ္ဆိတ္ပ်ားစြဲတာပဲ ။

ဟား…. တယ္မိုက္ပါလား…
ပိုက္ဆံလည္းရတယ္၊ အရက္လည္းေသာက္ရမယ္ဆိုေတာ့
ဒီကမ႓ာမွာ က်ဴပ္ေလာက္ ကံေကာင္းတဲ့သူရွိပါေတာ့မလား''

ဒါေပါ့ကြာ…. ေရာ့ေသာက္လိုက္ပါဦး''

ဂလုဂလု…. ( အရက္မ်ိဳခ်သံ )

အားေကာင္းလိုက္တာ…. ေနာက္တစ္ခြက္ေပးစမ္းပါဗ်ာ

ဂလု… ဂလု…..

သံုးခြက္ဆက္တိုက္ ေသာက္ျပီးေသာအခါ ထိုလူစိမ္းက အရက္ပုလင္းကို ျပန္သိမ္းလိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ စာရြက္တစ္ရြက္ထုတ္ေပးသည္။
ေရာ့ဒီစာရြက္ေပၚမွာ လက္မွက္ထိုး လိုက္ရံုပဲ…

ဒိုးလံုးစာရြတ္ကိုယူကာ အရင္ဆံုးဖတ္ျကည့္သည္ ။ ဘာမွေကာင္းေကာင္းမျမင္ရပါ။ သူတစ္ေနကုန္ ထန္းေတာထဲမွာ ေသာက္ထားတဲ့အရွိန္နဲ႔ ယခု အရက္ထပ္ေသာက္လိုက္ေသာေျကာင့္ ဘာကို ေကာင္းေကာင္း မျမင္ေတာ့ ။ သူအားစိုက္ျပီး စာကိုဖတ္သည္ မရပါ။ စာမ်ားက ေရြ႕လ်ားေနျကသည္။

လက္မွက္ထိုးေလ…. သိန္း ၈၀ ေတာင္ရမွာေနာ္

ထိုးမယ္ဗ်ာ … ဘယ္ေနရာထိုးရမွာလဲ

ဒီေနရာမွာထိုးလိုက္ပါ….

ကဲေရာ့ …. ရျပီလား …. ေရာ့ ….။

ဒိုလံုးက စာရြက္ကို ထိုလူစိမ္းကို ေပးလိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ ပိုက္ဆံအိပ္ကို လွမ္းယူလိုက္ကာ

ကဲ ….. က်ဴပ္သြားျပီဗ်ာ….

ထိုလူစိမ္းကို ႏွဳတ္ဆက္ကာ ရြာလမ္းအတိုင္း အိမ္ျပန္လာေလသည္။ ထိုလူစိမ္းမ်ားမွာလဲ ကားေမာင္းကာ ထြက္သြားသည္။ ထိုလူစိမ္းမ်ားကို ဒိုးလံုးမသိ၊ သိစရာလည္းမလို။ ခုသူ႔လက္ထဲမွာ ပိုက္ဆံေတြ ေရာက္ေနျပီေလ။ ဒါအိမ္မက္လား တကယ္လား ၊ ဒိုးလံုးသူ႔ကိုယ္သူမသိေတာ့။ ထို႔ေျကာင့္ သူ႔ရဲ႕လက္ေမာင္း ကိုဆြဲစိတ္ျကည့္သည္။ နာက်င္မွဳကိုခံစားရသည္။ ေသခ်ာပါသည္ ဒါအိမ္မက္မဟုတ္ပါ။

ဒီလိုနဲ႔ ရြာအ၀င္နား ေရာက္ေတာ့ ဒိုးလံုးေျခစံုရပ္ေနမိသည္။ အေျကာင္းမွာ ရြာအ၀င္တြင္ ေခ်ာင္းငယ္တစ္ခုရွိသည္။ ထိုေခ်ာင္းကို ကူးဖို႔ သစ္သားတံတား ျဖတ္ထိုးထားသည္။ ထိုတံတားကို ျဖတ္ကူးဖို႔က ဘာမွခက္ခဲသည္မဟုတ္။ ခက္ေနသည္က ဒိုးလံုးျဖစ္သည္။ ဒိုးလံုးမ်က္လံုးထဲတြင္ တံတားမွာႏွစ္ခုျဖစ္ေနသည္။ ဘယ္တံတားကို ျဖတ္ကူးရမလဲသူမသိ။ ဒိုးလံုးသူ႔မ်က္လံုးကို ပြတ္ျပီး အားစိုက္ျကည့္သည္။ တံတားကႏွစ္ခုျဖစ္ေနသည္။မိုးကခ်ဳပ္ေနျပီ ၊ အရာအားလံုးက မုန္၀ါး၀ါးသာ ျမင္ရသည္။ အိမ္ကုိျပန္ေရာက္မည္ ျဖစ္မည္။ ဒီလိုနဲ႔ တံတားတစ္ခုကို သူစိတ္ကေရြးခ်ယ္လိုက္ျပီးေျဖးေျဖးခ်င္း ေလ်ာက္သြားရင္း….

၀ုန္း……

ဒိုးလံုး သူ႔တစ္ကိုယ္လံုး ေလထဲမွာလြင့္ေနသည္ကို သူသိလိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္သိပ္မျကာ နာက်င္ေသာ ေ၀ဒနာတစ္ကို ခံစားလိုက္ရသည္။ အဲ့ဒီေနာက္တြင္ေတာ့ ဒိုးလံုးတစ္ေယာက္ ကမာျကီးနွင့္ အဆက္အသြယ္ပ်က္သြားေတာ့သည္။
ဒိုးလံုး ရုတ္တရက္အသိ၀င္လာသည္။ ေဘးနားမွာ စကားသံေတြ ျကားေနရသည္။ သူအားယူျပီး ထမယ္အလုပ္ ေခါင္းကကိုက္လာသည္။
အား … ကြ်တ္… ( ဒိုးလံုးအသံ )

ဒိုးလံုး ညည္းသံျကား ေဘးနားမွာ ၀ိုင္းျပဳစုေနေသာ ရြာသားမ်ားက ဒိုးလံုးသတိရလာမွန္း သတိထားမိသြားျကသည္။

ဒိုးလံုးသတိရလာျပီေဟ့ …..

ဒိုးလံုးအားယူျပီးထသည္၊ ေဘးနားက ရြာသားမ်ားက ဒိုးလံုးကို ေဖးကူကာထူေပးျကသည္။ ဒိုးလံုး ေဘးပတ္၀န္းက်င္ကို အားစိုက္ျပီးျကည့္သည္။ လူအနည္းငယ္ႏွင့္ ရြာသူျကီး ကိုေတြ႔ရသည္။ အခုဒိုးလံုးဘယ္ေရာက္ သူ႔ကိုယ္သူမသိေပ။

ကြ်န္ေတာ္ဘယ္ေရာက္ေနတာလဲဗ်ာ

ေအး… မင္းငါ့အိိမ္ေရာက္ေနတာပဲ။ ( သူျကီးကေျပာသည္ )

ကြ်န္ေတာ္ သူျကီးအိမ္ကို ဘယ္လိုလုပ္ေရာက္ေနတာလဲဗ်ာ

ေျပာရရင္ေတာ့ အရွည္ျကီးပဲ ဘယ္ကစေျပာရမွန္းေတာင္ အသိေတာ့ဘူး။ ဒီလို……
မင္းရြာအ၀င္တံတားမွာ ျပဳတ္က်ျပီး သတိေမ့ေနတာကို ရြာထဲက ခင္ေမာင္လြင္က ေတြ႔ျပီး မင္းအိမ္ကို ေခၚလာေပးခဲ့တာ။ မင္းအိမ္ေရာက္ေတာ့ ဆရာ၀န္ေခၚျပီး ေဆးကုသမွဳေတြျပဳလုပ္ေပးခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ မင္းသတိရမလာဘူး။ မင္းသတိေမ့ေမွ်ာေနတာ ဒီေန႔နဲ႔ဆို ၇ နွစ္ရက္ရွိသြားျပီကြ။

ဗ်ာ……. ၇ ႏွစ္ရက္ရွိသြားျပီ ဟုတ္လား။

ဟုတ္တယ္…. မင္းအဲ့လိုသတိေမ့ေမွ်ာေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ဘာေတြျဖစ္ပ်က္သြားခဲ့သလဲ မင္းသိလား…. ( ရြာသူျကီးက ဒိုးလံုးကို ဂရုဏာသက္စြာ ေျပာလိုက္သည္ )

ဘာေတြျဖစ္ပ်က္သြား တာလဲ ကြ်န္ေတာ့္ကို
ေျပာျပပါအံုး သူျကီး….

ပထမဆံုးေျပာျပရမွာေတာ့ မင္းမိန္းမ ေအးျမတ္ျဖဴ အေျကာင္းပဲ။

ေအးျမတ္ျဖဴ က်ဴပ္မိန္းမ ဘာျဖစ္လို႔လဲ

မင္းမိန္မက မိတီၳလာျမိဳ႕က ပြဲစား ဦးညြန္႔ေမာင္နဲ႔လက္ထက္သြားျပီ။

ဗ်ာ….. ဘယ္လိုျဖစ္တာလဲ။

မင္းကိုယ္တုိင္ပဲ ကြာရွင္းစာခ်ဳပ္မွာ လက္မွက္ထိုးေပးခဲ့တာပဲ။

ဗ်ာ …..

ဟုတ္တယ္ မင္း သတိလစ္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာပဲ ဦးညြန္႔ေမာင္ဆိုတဲ့ ပြဲစားတစ္ေယာက္ ေရာက္လာတယ္။ မင္းနဲ႔ ေအးျမတ္ျဖဴ တရား၀င္ကြာရွင္းစာခ်ဳပ္ ငါ့ကိုလာျပတယ္ ျပီးေတာ့ လပ္ထပ္ဖို႔အတြက္ ေအးျမတ္ျဖဴနဲ႔ သူ႔အေဒၚ အပ်ိဳျကီးကို မိတီလာကို ေခၚသြားျပီးျဖစ္ေျကာင္း လာေျပာျပတယ္ကြ

ဗ်ာ………

ဒိုးလံုးျပန္စဥ္းစားသည္။ ရုတ္တရက္ ေခါင္းကကိုက္လာသည္။ အေတြးအာရံုထဲတြင္ ၀ါးသားသား ပံုရိပ္မ်ား ျပန္ျမင္ေနမိသည္။ ပါက်ဲဒိုး ကားနက္တစ္စီး၊ လူစိိမ္းႏွစ္ေယာက္၊ ထို႔ေနာက္ စာရြက္တစ္ရြက္ေပၚတြင္ သူလက္မွက္ထိုးခဲ့ ပံုမ်ားကို ျပန္သတိရသြားသည္။

ေတာက္ဒါက်ဴပ္ကို သက္သက္လည့္စားသြားတာ ဒင္းတို႔ကို ငါကိုယ္တိုင္သတ္မယ္

ဒိုးလံုးထသြားမယ္အလုပ္ ရြာသူျကီးက ဆြဲတားကာ ေျပာလိုက္ေသာ စကားမ်ားေျကာင့္ ဒိုးလံုး ေျခေထာက္မ်ားမခိုင္ေတာ့ပဲ လွဲက်သြားေတာ့သည္။

ေတာ္ေတာ့ ဘာမွေလ်ာက္မလုပ္နဲ႔ေတာ့ စိတ္ကိုထိန္း။ ျပီးခဲ့တာေတြ ျပီးခဲ့ျပီပဲ။ အခုမင္းမိဘေတြ ရက္လည္ကိစၥ ျပီးစီးဖို႔က ပိုအေရးျကီးတယ္။

ဗ်ာ …. ကြ်န္ေတာ့္မိဘေတြ ဘာျဖစ္လို႔လဲ သူျကီး

ေအ…. မင္းသတိေမ႔ျပီး ေမွ်ာေနတဲ့အခ်ိန္မွာပဲ မင္းအေမ ႏွလံုးေရာဂါေဖာက္ျပီး ေဆးရံုမွာပဲ ဆံုးသြားတယ္။ မင္းအေမ ဆံုးျပီး ႏွစ္ရက္အျကာမွာပဲ မင္းအဖ လယ္ထဲမွာ ပိုးထိျပီးဆံုးသြားတယ္။ ရြာသူရြာသားေတြက မင္းမိဘေတြ ရက္လည္အတြက္ အားလံုး၀ိုင္း၀န္းကူညီ ျပင္ဆင္ေပးေနျကပါတယ္။

မျဖစ္နိုင္ဘူး ဒါလံုး၀မျဖစ္နိုင္ဘူး

ဒိုးလံုး သူျကီးရဲ႕စကားေတြကို ျပီးဆံုးေအာင္နားေထာင္နိုင္စြမ္းမရွိျကေတာ့။ မိန္းမက ေနာက္ေယာက်ာ္း ယူသြားျပီ။ မိဘႏွစ္ပါးက ဆံုးပါးသြားျကျပီ သူ႔ဘ၀မွာ ဘာမွမရွိေတာ့ ။ သူကိုယ္သူ ရူျကံုးမရျဖစ္မိသည္။ ကံတရားျကီးက သူ႔ကိုလွလွပပျကီး ပညာေပးလိုက္ေလသလား၊ သို႔မဟုတ္ ဒဏ္ခက္လိုက္ေလသလား။ သူ႔မိဘေတြရဲ႕ေနာက္ဆံုးခ်ိန္မွာေတာင္ သူ႔မိဘေတြေဘးနားမွာ မရွိနိုင္ခဲ့။
ေနာင္တျကီးစြာရျပီး သူ႔ကိုသူသက္ေသခ်င္စိတ္ေတြ တဖြားဖြားေပါက္လာသည္။ ထို႔ေနာက္ ေခါင္းကဒဏ္ရာရွိန္ ေျကာင့္ မ်က္လံုးမ်ားေ၀၀ါးလာသည္။ ထို႔ေနာက္ ဒိုးလံုး အသိစိတ္မ်ား အားလံုးလြင့္စင္ေပ်က္ကြယ္သြားခဲ့ ေလေတာ့သည္။
ဒိုးလံုးတစ္ေယာက္ အ၀တ္စားေတြ ကိုယ္ေပၚမွာမရွိေတာ့ ပုဆိုးစုက္ေလး တစ္ထည္သာ ခါးမွာ ခ်ည္ထားသည္။ တခါတရံ သခ်ၤဳိင္းကုန္းက အုပ္ဂူူျဖဴေလးကို ဖတ္ျပီးငိုေနတက္သလို ၊ လူမေနေတာ့တဲ့ အိမ္အစုက္အပ်က္ေလးထဲမွာ ရယ္လိုက္ ငိုလိုက္ စကားေတြေျပာလိုက္ႏွင့္ အရူးျကီးလံုးလံုးျဖစ္သြားေတာ့သည္။

ျပီးပါျပီ...

*မွက္ခ်က္။ ဒီဝတၳဳတိုေလးကို စိတ္ကူးယဥ္သက္သက္ ေရးသားထားပါသည္။ စာေရးဆရာ မဟုတ္ေသာေျကာင့္ အကယ္၍အမွားမ်ားပါခဲ႔ ခြင့္လြတ္ေပးျကပါကုန္။ စာဖတ္သူအားလံုးကို အစဥ္ ေက်းဇူးတင္လ်က္

ကိုကိုမိုးဟိန္း
သစ္အယ္သီး

Photos credit from Gogle Image

Written by @kokomoehein
MSC no. 118