ထူးဆန္းေသာ သူေတာင္းစားမ်ား
အခ်ိ္န္က ၁၉၈၆ ခုႏွစ္၊ ေနရာက မေကြးမွ ေခ်ာက္ျမိဳသြား BM ကားဂိတ္။ လူကဂင္တိုတို ဗလေတာင္ေတာင့္ ႏႈတ္ခမ္းေမြးမုတ္ဆိတ္ေမြးမ်ားကလည္း ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း၊ေျပာရလွ်င္ လူမိုက္ရုပ္မ်ိဳး၊ ထိုသူကမိမိထံခ်ဥ္းကပ္လာေတာ့ ကိုယ္လည္းသတိအေနအထားျဖင့္ေစာင့္ၾကည့္ေနရသည္။ထိုသူ မိမိအနီး ေရာက္လာေတာ့ ခပ္တည္တည္ၾကီးျဖင့္မိမိအားၾကည့္လ်က္ “တစ္က်ပ္ေပး” ဟုေတာင္းေလသည္။ ထိုအခ်ိန္က တစ္က်ပ္ ဆိုသည္မွာ တန္ဘိုးရွိေသးျပီး သူေတာင္းစားမ်ားေတာင္းတတ္ေသာႏႈန္းျဖစ္၏။ မိမိလည္း ေခတၱေၾကာင္သြား သျဖင့္ျပီး လြယ္စီးလြယ္ “မရွိဘူး” ဟုေျဖလိုက္သည္။ ထိုသူက “ရွိပါတယ္အိပ္ကပ္ ထဲမွာျမင္ရပါတယ္” တဲ့။ ကိုယ္လည္း ေၾကာက္ ေၾကာက္နဲ႔ တစ္က်ပ္ထုတ္ေပးလိုက္ရသည္။
အခ်ိ္န္က ၁၉၈၆ ခုႏွစ္၊ ေနရာကေခ်ာက္ျမိဳ႔တြင္းလမ္းေဘးအုတ္ခံု။ အိတ္တစ္လံုးျဖင့္လူတစ္ေယာက္မိမိတို႔ သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ထံခ်ဥ္းကပ္လာသည္။ မိမိက အုတ္ခံုေပၚမွာထိုင္ေနသည္။ မိမိသူငယ္ခ်င္းက ေဘးမွာ ရပ္ေန၏။ထိုင္ေနေသာ ကၽြန္ေတာ့အား ထိုအိတ္တစ္လံုးႏွင့္လူက သူ၏အိတ္ကေလးကိုေဘးတြင္ခ်ကာ ထိုင္၍ လက္အုပ္ခ်ီကန္ေတာ့သည္၊ ျပီးေတာ့ လက္ကေလးတစ္ေခ်ာင္ေထာင္ကာ “တစ္က်ပ္” ဟုေျပာျပီးေတာင္းေလ သည္။ မိမိက ေငြတစ္က်ပ္ထုတ္ယူျပီးေပးလိုက္သည္။ သူငယ္ခ်င္းလုပ္သူက စေနာက္တတ္သူမို႔ ထိုသူခ် လိုက္ေသာ အိတ္ကေလးကိုေကာက္ယူ၍ဖြတ္ထားလိုက္သည္။ ထိုသူကတစ္က်ပ္ရျပီျဖစ္၍ ျပန္ထမည္ျပဳစဥ္ သူ႔အိတ္ကိုလက္ျဖင့္စမ္းရာမရွိေတာ့ ထိတ္ထိတ္ျပာျပာျဖစ္သြားသည္။ ေနာက္ကိုတစ္ခ်က္ေဝွ႔ၾကည့္လိုက္ေတာ့ မိမိသူငယ္ခ်င္းကေနာက္ထားေၾကာင္းထိုသူကရိပ္မိသြားသည္။ “မကိုက္လို႔ပါအကို ျပန္ေပးပါ အစ္ကို၊ မကိုက္လို႔ပါ အစ္ကို” ထိုသူျပန္ေတာင္းေနေသာအသံကိုယေန႔တိုင္ၾကားေယာင္ေနမိသည္။ အဓိပၸါယ္ကိုကားယေန႔တိုင္မသိ ေသး။ဘာကိုမကိုက္တာလဲ မေတြးတတ္။
အခ်ိ္န္က ၁၉၈၆ ခုႏွစ္၊ ေနရာကျပည္ျမိဳ႔လၻက္ရည္ဆိုင္တစ္ခုအတြင္း၊ ေခ်ာက္ GTI မွေက်ာင္းပိတ္ထား၍ ျပည္တြင္သူငယ္ခ်င္းမ်ားႏွင့္ လၻက္ရည္ဆိုင္တစ္ခုတြင္လၻက္ရည္ေသာက္ေနၾကစဥ္ျဖစ္သည္။ မိမိတို႔လၻက္ရည္မ်ား ေသာက္၍ ကုန္လုကုန္စဥ္ျဖစ္သည္။ စကားစျမည္ေျပာေနၾကသည္ျဖစ္၍ အမႈမဲ့အမွတ္မဲ့အေျခအေနတြင္ လူတစ္ ေယာက္ဆိုင္အတြင္းသို႔ဝင္လာျပီးဟိုစားပြဲသည္စားပြဲတို႔မွ လၻက္ရည္အက်န္မ်ားကိုမေျပာမဆိုဆြဲယူ၍ ခြက္တစ္ခု အတြင္းစုထည့္လိုက္သည္။ တစ္ခြက္စာျပည့္သြားေသာအခါ ဂြတ္ကနဲ တစ္ခ်က္ထဲေမာ့ေသာက္လိုက္ျပီး ဆိုင္အ တြင္းမွတန္းထြက္သြားေလသည္။ အားလံုးေၾကာင္ၾကည့္ေနစဥ္ထိုသူမွာျမင္ကြင္းကေပ်ာက္ကြယ္သြားေလ သည္။ငိုရခက္၊ရီရခက္ ဆိုတာမ်ိဳးျဖစ္သည္။ အျပစ္တင္ရေအာင္လည္း ခြက္က်န္လက္က်န္၊ မေျပာမဆိုမို႔စိတ္ ကသိက ေအာက္ျဖစ္သြားေသာ္လည္း သနားဂရုဏာသက္မိသလိုလို။လၻက္ရည္ကိုၾကိဳက္လြန္းလို႔မွန္း သိလွ်င္ လည္း တစ္ခြက္တစ္ေလ ဝယ္တိုက္ရန္ခက္ခဲသည္ေတာ့မဟုတ္ပါ။သို႔ေသာ္ ကိုယ္လူေတြခ်ည္းမဟုတ္ေတာ့ အျမဲဝယ္တိုက္မည့္သူေတာ့ ရွာလို႔ရမည္မထင္ပါ။
စာဖတ္သူ Steemit မိတ္ေဆြမ်ားထိုသူ (သံုးဦး)အားမည္သို႔ထင္ျမင္မိပါသလဲ။ ေဝဖန္ရင္း ။
ေရးသားသူ - မင္းစိုးႏိုင္
Msc 010
Photo- Google
သနားစရာေကာင္းတဲ့ လူသားေတြလို႔ျမင္မိပါတယ္ အကိုမင္းစိုးႏိုင္
ကုိမင္းက တစ္က်ပ္ေတာင္းတဲ့ သူေတာင္းစားနဲ႔ေတြ႔တာကုိ၊ အဲဒီကာလတုန္းက ျပား ၄၀ ဆုိရင္ထမင္းတစ္နပ္ရတယ္၊ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ တစ္မတ္ေတာင္းတဲ့ သူေတာင္းစားနဲ႔ေတြတာ၊ သူကတစ္မတ္ပဲေတာင္းတယ္၊ တစ္က်ပ္ေပးလုိက္ရင္ (၇၅)ျပားျပန္အမ္းတယ္။ ဘာ္သူေပးေပး ၂၅ ျပားေက်ာ္ရင္ျပန္အမ္းတာပဲ၊ ေနပါေစဆုိလဲ၊ ငါကတစ္မတ္ပဲေတာင္းတာ၊ သူေတာင္းစားကြဲ၊ ဓါးျပထင္မေနနဲ႔ လုိ႔ေျပာတတ္တယ္။ အခုေတာ့သတိရလုိ႔ ကေလာေရာက္ရင္ေမးၾကည့္ေတာ့ ေသရွာၿပီေျပာတယ္ဗ်ာ။
Congratulations! This post has been upvoted from the communal account, @minnowsupport, by minsoenaing from the Minnow Support Project. It's a witness project run by aggroed, ausbitbank, teamsteem, theprophet0, someguy123, neoxian, followbtcnews, and netuoso. The goal is to help Steemit grow by supporting Minnows. Please find us at the Peace, Abundance, and Liberty Network (PALnet) Discord Channel. It's a completely public and open space to all members of the Steemit community who voluntarily choose to be there.
If you would like to delegate to the Minnow Support Project you can do so by clicking on the following links: 50SP, 100SP, 250SP, 500SP, 1000SP, 5000SP.
Be sure to leave at least 50SP undelegated on your account.
အက်ိဳးေပးမေကာင္းလို႕ သူေတာင္းစားျဖစ္ရေပမယ့္ သူတို႕ရဲ႕ ကိုယ္ပိုင္ ျဖတ္ထိုးဥာဏ္ ေကာင္းတယ္ဆိုတာ ျပသေနပါတယ္။ ငယ္စဥ္ကသာ နညး္မွန္လမ္းမွန္ ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ေပးသူရွိခဲ႕ရင္ အဲဒီသူေတာင္းစားေတြက အခုဆို ႏိုင္ငံေခါင္းေဆာင္ျဖစ္ေနေလာက္ပီ။
ပထမလူေတာင္းပံုက သူေတာင္းစားနဲ႕မတူပဲဓားျမနဲ႕တူေနတယ္။တတိယလူကေတာ႔ အရမ္းလည္းေသာက္ခ်င္ သူမ်ားလည္းဖြင့္ေျပာျပီးေတာင္းမေသာက္ခ်င္လို႕ အဲ႕လိုနည္းနဲ႕ပဲေသာက္သြားတယ္ထင္တယ္။
ပထမ သူေတာင္းစားက မိုက္ရိုင္းတယ္။ကြ်န္ေတာ္လိုဆို မေပးဘူး။
ဒုတိယသူေတာင္းစားကိုေတာ့နားမလည္ဘူး ဆရာ။
တတိယသူေတာင္းစား လၹက္ရည္ ႀကိဳက္တာေတာင္ဝယ္မေသာက္ႏိုင္လို႕ သနားစရာပါ။ဒါေပမယ့္ ခြင့္ေတာင္းသင့္တယ္။
ဆရာက သူေတာင္းစားကို ဥပမာေပးျပီး လဒ္စားတဲ႕ ဝန္ထမ္းေတြကို သေရာ္ထားလားဗ်ာ😇😇😇