အေလးခိုးေသာေစ်းသည္ႏွင့္ အဆစ္ေတာင္းေသာေစ်းဝယ္

အေလးခိုးေသာေစ်းသည္ႏွင့္ အဆစ္ေတာင္းေသာေစ်းဝယ္

ဘဝတြင္ ထမင္းႏွစ္နပ္မွန္မွန္စားႏိုင္ေရးႏွင့္အိုးနဲ႔အိမ္နဲ႔ေနထိုင္ႏိုင္ေရးအတြက္ ေနဝင္မိုးခ်ဳပ္အလုပ္ေတြလုပ္ကိုင္ ခဲ့ျပီး ပင္စင္ယူခါနီးအရြယ္ အသက္ ၅၀ ေက်ာ္ေျခာက္ဆယ္အတြင္းသို႔ေရာက္ရွိလာေသာအခါ လူတို႔၏ထံုးစံအတိုင္း ဘာသာ တရားလုပ္ရန္အသိေလးမ်ားဝင္လာသည္။ အမွန္တကယ္ေတာ့ တရားဘာဝနာအားထုတ္ၾကသည္ဆိုသည္မွာ အသက္ငယ္ ရြယ္ေလေကာင္းျဖစ္ပါသည္။ တကယ္တန္းတရားအားထုတ္သည္ဆိုေတာ့ ယခုသည္အရြယ္သည္ေညာင္းညာ ကိုက္ခဲမႈေတြႏွင့္ ၾကာၾကာမထိုင္ႏိုင္ေတာ့ ။ သို႔ႏွင့္ ဆရာမင္းေက်ာ္ဝင္း၏ ေသမည့္အခ်ိန္နီးကပ္လာျပီ ျပင္ဆင္ျပီးျပီလား ဟူေသာ စာအုပ္ကေလးကို Ocean Center တြင္ေတြ႔၍ ဖတ္ရႈၾကည့္ရန္ဝယ္လာခဲ့သည္။

မိန္းမကေတာ့ စာအုပ္ေခါင္းစဥ္ၾကည့္ျပီးကိုင္ေတာင္မၾကည့္ေတာ့ ေၾကာက္စရာၾကီးနိမိတ္မရွိနမ မရွိဆိုပါ၏။ သည္ႏွစ္အတြင္း မိန္းမလည္းေရာဂါထူျပီး ဟိုေဆးခန္းျပသည္ေဆးခန္းျပဆိုေတာ့ သူလည္းတရားေတာ့အားထုတ္ခ်င္ပံုရ၏။ တရားကိုဘယ္လိုထိုင္ရတာလည္းဘာညာနွင့္ေမးလာသည္။ ကိုယ္လည္းသူကကိုင္မၾကည့္ခ်င္သည့္ ဆရာမင္းေက်ာ္ဝင္း၏ စာ အုပ္ထဲမွာထုတ္ႏႈတ္၍ သင့္ေလ်ာ္သလိုေျပာေပးရပါ၏။

`ဒီလိုမိန္းမေရ တရားထိုင္တယ္ဆိုျပီး တရားစခန္းေတြဝင္၊ ဘုန္းၾကီးေတြ သီလရင္ေတြဝတ္ျပီး တရားအားထုတ္မွ တရားလုပ္တာမွမဟုတ္ဘူးတဲ့ကြ၊အခုမင္းအေနနဲ႔ေစ်းေရာင္းေနတာဆိုေတာ့ ေစ်းေရာင္းေနရင္းနဲ႔တရားအားထုတ္လို႔ရ တယ္ဆိုပဲကြ။’

`ဟုတ္လို႔လား ေစ်းေရာင္းေနရင္းနဲ႔ဘယ္လို တရားအားထုတ္လို႔ရတာလည္းေယာက်္ား’

`ဥပမာကြာ ေစ်းေရာင္းၾကတဲ့သူေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက မုသားေျပာတတ္ၾကတယ္။ အခ်ယ္အတြယ္မျပည့္တာ၊ အေလးခိုးတာစသည္ျဖင့္ အကုသိုလ္ေတြလုပ္တတ္ၾကတယ္။တကယ္ေတာ့ ဝိပႆနာတို႔ဘာတို႔အားထုတ္တယ္ဆိုတာ မလုပ္ခင္အနည္းဆံုးသီလေလာက္ေတာ့ျမဲေအာင္လုပ္ထားရတယ္။ သီလမျမဲပဲနဲ႔ေတာ့ စိတၱဝိသုဒိၵေတာင္မျဖစ္တာ ဘယ္မွာ တရားရႏိုင္ပါ့မလဲတဲ့’

`ဒါကေတာ့ ရွင္လည္းသိေနတာပဲေလ ေစ်းဝယ္တဲ့သူေတြက မွန္မွန္ကန္ကန္ေျပာဆိုေရာင္းရင္လိမ္တယ္ထင္ျပီးမ လာၾကေတာ့ဘူး။ အေလးမွန္မွန္ခ်ိန္ေပးရင္အဆစ္ထည့္ေပးတဲ့ဆိုမွအမွန္ရတယ္ထင္ၾကတာ၊ က်ဳပ္လည္းမလိမ္ခ်င္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ အမွန္အတိုင္းလုပ္ရင္ဝယ္သူေတြဝင္မလာၾကေတာ့ဘူး။’

သူေျပာတာလည္းမွန္သင့္သေလာက္မွန္ပါသည္။ ဆီတစ္လီတာအျပည့္ေပးလွ်င္ ငါးဆယ့္ငါးက်ပ္သားေက်ာ္ေသာ္ လည္း ငါးဆယ္သားအတိ ေရသန္႔ဗူးပုခံုးထိေလာက္ေပးလွ်င္မၾကိဳက္ မျပည့္ဟုဆိုကာ အျခားဆိုင္သြားဝယ္သည္။ ဆန္တစ္ ျပည္ ႏို႔ဆီဗူးရွစ္လံုးအကိုက္ေပးလွ်င္ လက္တစ္ဆုပ္ခန္႔ထပ္ထည့္ေပးမွျပည့္သည္ထင္ၾက၏။အေလးကိုက္ခ်ိန္ေပးလွ်င္ အသာေပးမွ၊ အဆစ္ထည့္ေပးမွၾကိဳက္ေလသည္။ ပဲဆီတြင္ ဟင္းရြက္ဆီအနည္းငယ္ေရာ၍ ေရသန္႔ဗူးအျပည့္ထည့္ကာပဲဆီ ေရာင္းရ၏။ ျပည္ေတာင္းကို လက္တစ္ဆုပ္စာေလ်ာ့၍ျပဳလုပ္ျပီး ဝယ္သူကို လက္တစ္ဆုပ္စာျပန္ထည့္ေပးရ၏။ အေလးကို မျပည့္သည့္အေလးႏွင့္ခ်ိန္ျပီး ျပည့္ေအာင္ျပန္ျပီးအဆစ္ဆိုျပန္ထည့္ေပးရ၏။ဗုဒၶဘာသာျမန္မာလူမ်ိဳးဆိုေသာ္လည္းလိမ္ၾက ညာၾကမွအရာရာအဆင္ေခ်ာေမြ႔သလိုျဖစ္ေနၾကသည္။

`ေအးတစ္ခုေတာ့ရွိတယ္ကြ ဘုရားေဟာတရားေတာ့ရွိတယ္။ေစတနာသာကံလို႔ေခၚတယ္တဲ့ ၊ အေျခအေနအရ လိမ္ရခိုးရတဲ့အခါမွာ သူတပါးနစ္နာသြားလည္းမတတ္ႏိုင္ဘူးဆိုတဲ့စိတ္မ်ိဳးမထားပဲ၊ ငါ့ေဖါက္သည္ေတြမနစ္နာေစရဘူးဆိုတ့ဲ စိတ္ေစတနာေလးထားေပးရင္လည္းကုသိုလ္စိတ္ျဖစ္နိုင္ပါတယ္။ အဓိက ကေတာ့ ေလာဘ၊ေဒါသ၊ ေမာဟေတြေလ်ာ့ခ်ေပး တာဟာ အလိုလိုအကုသိုလ္ေတြေလ်ာ့နည္းေစလို႔ သာမန္ပုထုစဥ္ကေန၊ ကလ်ာဏပုထုစဥ္ေလာက္ျဖစ္သြားရင္ေတာင္ အပါယ္တံခါးပိတ္တယ္ေလ။ျပီးေတာ့ တရားရပံုျခင္းမတူတဲ့ ပုဂိဳၢလ္ (၄) မ်ိဳးရွိတယ္။

(၁) ဥဂၢါဋိတညဳပုဂၢိဳလ္ (ပထမတန္းစားပုဂၢိဳလ္)

(၂) ဝိပဥၥိတညဳပုဂၢိဳလ္ (ဒုတိယတန္းစားပုဂၢိဳလ္)

(၃) ေနယ်ပုဂၢိဳလ္ (တတိယတန္းစားပုဂၢိဳလ္)

(၄) ပဒပရမပုဂၢိဳလ္ (စတုတၳတန္းစားပုဂၢိဳလ္)

အဲဒီ (၄)မ်ိဳးမွာ ဥဂၢါဋိတညဳပုဂၢိဳလ္ (ပထမတန္းစားပုဂၢိဳလ္)ဆိုတာ အဆင့္အျမင့္ဆံုးပုဂၢိဳလ္ျဖစ္ျဖစ္ပါတယ္။ သူက သက္ေတာ္ထင္ရွား ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရားနဲ႔ ကိုယ္တိုင္ေတြ႔ၾကံဳရတယ္။ ဘုရားက သူ႔ကိုတရားဓမၼေဟာၾကားတဲ့ေနရာမွာ အက်ဥ္းခ်ဳပ္ေလာက္ပဲ ေဟာၾကားေပးလိုက္ရံုနဲ႔ တစ္ျပိဳင္နက္ ခ်က္ခ်င္းဥာဏ္ပြင့္သြားျပီး မဂ္ဖိုလ္ညာဏ္ အဆင့္ဆင့္ရရွိကာ ရဟႏၱာအျဖစ္ ေရာက္ရွိသြားသူျဖစ္ပါတယ္။ ဥဂၢါဋိတညဳပုဂၢိဳလ္လို ဥာဏ္အားထက္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္မ်ိဳးကေတာ့ ခုေခတ္မွာ မရွိပါဘူး။ ေနာက္ပြင့္မယ့္ အရိေမတၱယ် ဗုဒၶဘုရားလက္ထက္က်မွ ေပၚေပါက္လာမွာျဖစ္ပါတယ္။

ဝိပဥၥိတညဳပုဂၢိဳလ္ဆိုတာကေတာ့ ဒုတိယတန္းစားပုဂၢိဳလ္ ျဖစ္ပါတယ္။ သူကလည္း သက္ေတာ္ထင္ရွားဗုဒၶျမတ္စြာ ဘုရားနဲ႔ ကိုယ္တိုင္ေတြ႔ၾကံဳရတယ္။ သို႔ေသာ္လည္းဗုဒၶျမတ္စြာဘုရားက တရားဓမၼကို အက်ဥ္းေဟာၾကားရံုနဲ႔ မဂ္ဖိုလ္ မရႏိုင္ပါဘူး။ သူ႔ကို အက်ယ္ေဟာေပးေတာ့မွ တျဖည္းျဖည္းတရားရတဲ့ သူမ်ိဳးပါ။တရားကိုသေဘာေပါက္သိနားလည္ျပီး ေတာ့မွ မဂ္ဖိုလ္ညာဏ္ အဆင့္ဆင့္ရရွိကာ ရဟႏၱာအျဖစ္ ေရာက္ရွိသြားသူျဖစ္ပါတယ္။သူကလည္း ေနာက္ပြင့္မယ့္ အရိေမတၱယ် ဗုဒၶဘုရားလက္ထက္က်မွ ေပၚေပါက္လာမွာျဖစ္ပါတယ္။

ေနယ် ပုဂၢိဳလ္ဆိုတာ တတိယတန္းစားပုဂၢိဳလ္ျဖစ္ပါတယ္။ ေနယ်ပုဂၢိဳလ္ဟာ သက္ေတာ္ထင္ရွား ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရားနဲ႔ ကိုယ္တိုင္ေတြ႔ၾကံဳရင္ၾကံဳေတြ႔မယ္။မေတြ႔ၾကံဳရင္လည္း မေတြ႔ၾကံဳဘူး။ ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရားနဲ႔ကိုယ္တိုင္ၾကံဳေတြ႔ရလို႔ ျမတ္စြာ ဘုရားက တရားဓမၼကို အက်ဥ္းေဟာလည္း မဂ္ဖိုလ္ မရႏိုင္သလို အက်ဥ္းေဟာလည္း မဂ္ဖိုလ္ မရႏိုင္ပါဘူး။ ဗုဒၶတရားဓမၼေတြကို ကိုယ္တိုင္ေလ့လာ က်င့္ၾကံအားထုတ္မယ္ဆိုရင္ေတာ့ မဂ္ဖိုလ္ညာဏ္ ရဟႏၱာအျဖစ္ ေရာက္ရွိႏိုင္ေသာ္ လည္း အျပင္းအထန္က်ိဳးစားအားထုတ္ဖို႔လိုပါတယ္။ ေတာ္ရံုဥာဏ္ဝီရိယမ်ိဳးနဲ႔မရႏိုင္ပါဘူး။ျပီးေတာ့ေနယ်ပုဂိၢဳလ္ေတြဟာ အသက္ၾကီးမွအားထုတ္ရင္ေသာတာပတိၱမဂ္ဖိုလ္ေလာက္ပဲရႏိုင္ပါတယ္။

ပဒပရမပုဂၢိဳလ္ဆိုတာကေတာ့ စတုတၳတန္းစားပုဂၢိဳလ္ ျဖစ္ပါတယ္။ အားလံုးထဲမွာအနိမ့္ဆံုးပုဂၢိဳလ္ ျဖစ္ပါတယ္။သူက ဗုဒၶသာသနာနဲ႔ၾကံဳေတြ႔ရေပမဲ့လည္း ပရိယတၱိေရာ ပဋိပတၱိပါ ဘယ္ေလာက္ပဲသင္ယူက်င့္ၾကံပြားမ်ားအားထုတ္ေပမဲ့ ဒီဘဝမွာ လံုးဝကိုမဂ္မရႏိုင္ပါဘူး။ သို႔ေသာ္လည္း ပါရမီမ်ိဳးေစ့ေတာ့ရသြားပါလိမ့္မယ္။တရားဓမၼနဲ႔ေသရင္ ေနာက္ဘဝမွာ လူ၊ နတ္ျဖစ္ျပီးဘုရားသာသနာမွပဲ အကၽြတ္တရားရႏိုင္ပါတယ္။

အဲဒီပုဂိၢဳလ္ (၄)ပါးမွ တို႔ကေအာက္ဆံုးအဆင့္မွာပဲရွိေတာ့ အကၽြတ္တရားေတာ့မရႏိုင္ေတာ့ဘူး။ သို႔ေသာ္လည္း ကုသိုလ္တရားေတြမ်ားမ်ားလုပ္ျပီး အကုသိုလ္ေတြ ေလ်ာ့ေအာင္တတ္နုိင္သမွ်လုပ္ၾကရင္ေတာ့ အပါယ္တံခါးေလးပိတ္ျပီ ဆိုရင္ ဘဝက လံုျခံဳသြားျပီေပါ့။ ဒါေၾကာင့္ တို႔တေတြရဲ႔လက္ရွိဘဝမွာလုပ္ေဆာင္ႏိုင္တာဆိုလို႔ နိဗၺာန္ေရာက္ဖို႔မေရာက္ ဖို႔ထက္ အပယ္တံခါးပိတ္ဖို႔၊ ျပီးရင္ေသာတပန္မျဖစ္ေတာင္ စူဠေသာတပန္လို႔ေခၚတဲ့ ကလ်ာဏပုထုစဥ္ေလာက္ျဖစ္ရရင္ ဘဝမွာ လူျဖစ္ရက်ိဳးနပ္ျပီေပါ့။ ဒီေတာ့ မလိုအပ္ပဲ အကုသိုလ္ေတြမျဖစ္ရေအာင္ ကုသိုလ္တရားေတြပြားမ်ား ေနေအာင္ ေနထိုင္သြားရံုနဲ႔ ဘဝကအဖိုးတန္ျပီး ဗုဒၶဘာသာျဖစ္ရက်ိဳးနပ္သြားျပီေပါ့မိန္းမေရ။’

`ဒါဆိုေယာက်ာ္းေရ ငါးပါးသီလေလးသတိထားျပီးထိန္းႏိုင္ရင္ အပါယ္တံခါးပိတ္ႏိုင္တာလား’

`အင္း…ဥပါသကာ၊ ဥပါသိကာေတာ့ျဖစ္ဖို႔လိုတာေပါ့ မိန္းမရယ္’

`ဒါဆို ရွင္းျပပါဦး ဥပါသကာ၊ ဥပါသိကာဆိုတာကဘာကိုေခၚတာလည္း’

`ဘုရား၊ တရား၊ သံဃာရတနာျမတ္သံုးပါးကို ရိုေသျမတ္ႏိုးစြာ ဆည္းကပ္ကိုးကြယ္ေသာ လူပုဂၢိဳလ္ကို ဥပါသကာ ၊ ဥပါသိကာလို႔ ေခၚပါတယ္။ အမ်ိဳးသားဆိုရင္ ဥပါသကာလို႔ေခၚျပီး အမ်ိဳးသမီးကိုေတာ့ ဥပါသိကာလို႔ေခၚပါတယ္။ တစ္ခုေတာ့ရွိတယ္ ရတနာသံုးပါးကို နက္ရိႈင္းစြာကိုးကြယ္သူျဖစ္ဖို႔ေတာ့လိုပါတယ္။ မိမိရဲ႔အသက္နဲ႔ခႏၶာကိုယ္ကို မငဲ့ကြက္ဘဲ ရတနာသံုးပါးအားေပးလွဴထားျခင္း၊ `ရတနာသံုးပါးရဲ့ တပည့္သားအျဖစ္ စြဲမွတ္ခံယူျခင္း၊ အစရွိတဲ့ နည္းလမ္းေတြနဲ႔ ဆည္းကပ္မွသာ နက္ရိႈင္းစြာကိုးကြယ္တယ္ လို႔ေခၚပါတယ္။ ရတနာသံုးပါးကို ဆည္းကပ္ကိုးကြယ္တဲ့ ဥပါသကာ၊ ဥပါသိကာတစ္ေယာက္ဟာ အနည္းဆံုး ငါးပါးသီလနဲ႔ ျပည့္စံုရပါမယ္။ အခါအားေလ်ာ္စြာ (၈)ပါးသီလ၊ (၉)ပါးသီလေတြနဲ႔ ဥပုသ္သီတင္း ေဆာက္တည္ျခင္းေတြကိုလည္း ျပဳလုပ္ေပးရပါမယ္။ သဒၵါတရားနဲ႔ျပည့္စံုရမယ့္အျပင္ ကံ၊ ကံ၏အက်ိဳးကိုယံုၾကည္ရမယ္။ေလာကီအထူးအဆန္း မဂၤလာ ေတြကို ယံုၾကည္လက္ခံျခင္းမျပဳရသလို အယူပ်က္တဲ့ သာသနာပအလွဴခံပုဂိၢဳလ္တို႔ကိုလည္း အရိုအေသမျပဳရ မလွဴဒါန္းရ ပါဘူး။

ဥပါသကာ၊ ဥပါသိကာတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ေရွာင္သင့္တာေတြလည္းရွိပါတယ္။ အထူးသျဖင့္စီးပြားဥစၥာရွာေဖြ တဲ့ေနရာမွာ အျပစ္ကင္းစင္ဖို႔လိုပါတယ္။ ကာယဒုစရိုက္မႈ၊ ဝစီဒုစရိုက္မႈေတြကို က်ဴးလြန္ျပီးရရွိလာတဲ့ ပစၥည္းဥစၥာေတြနဲ႔ အသက္ေမြးဝမ္းေၾကာင္း မျပဳရဘူး။ လက္နက္အေရာင္းအဝယ္လုပ္ျခင္း၊ လူကုန္ကူးျခင္း၊ အသားငါးေရာင္းဝယ္ျခင္း၊ မူးယစ္ေသရည္ေရာင္းဝယ္ျခင္း၊ အဆိပ္ပစၥည္းမ်ားေရာင္းဝယ္ျခင္းတို႔ကိုလံုးဝေရွာင္ရွားရမယ္လို႔ဆိုထားတယ္ မိန္းမေရ’

`အင္း…ဒါဆို အခုမိန္းမလည္း ေစ်းေရာင္းတဲ့ေနရာမွာ ကိုယ့္ဆီလာဝယ္တဲ့သူေတြကို မေကာင္းတဲ့ပစၥည္းမေရာင္း ႏိုင္ေအာင္၊ ေစ်းမတန္တဆမ်ားမသြားရေအာင္၊ မီးဖိုေခ်ာင္ထဲေရာက္တဲ့အထိအဆင္ေျပရေအာင္လုပ္ေပးေနတာ အဲတာ ကုသိုလ္ရလား’

`ရျပီလားမိန္းမရယ္…အဲတာကိုကုသိုလ္လည္းရဝမ္းလည္းဝလို႔ေတာင္ေခၚလို႔ရတယ္’

`မိန္းမကေတာ့ အဲလိုသိလို႔ေတာ့မဟုတ္ပါဘူး။ အိမ္ရွင္မျခင္းကိုယ္ခ်င္းစာမိတာရယ္။ ေဖါက္သည္ကို ကိုယ့္ဆီလာ ဝယ္ခ်င္ေအာင္ဆြဲေဆာင္ဖို႔ရယ္လုပ္ေနတာပါ..’

`ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ေပါ့မိန္းမရယ္။ ေစတနာေလးတစ္ခုထပ္ေပါင္းျပီး ကံနဲ႔ ကံရဲ့အက်ိဳးကိုယံုၾကည္ထား ငါမေကာင္း တာလုပ္မိရင္ငါခံရမယ္။ငါေကာင္းတာလုပ္မိရင္ ငါေကာင္းက်ိဳးခံစားရမယ္လို႔စြဲစြဲျမဲျမဲယံုရင္ ဘုရားရဲ့တရားကိုယံုၾကည္တာပဲ ဘုရား၊တရား၊သံဃာကိုႏွစ္ႏွစ္ကာကာယံုၾကည္တယ္ဆိုရင္ သရဏဂံုတည္တဲ့အတြက္ ဥပါသိကာမၾကီးျဖစ္ျပီေပါ့ မိန္းမရဲ့။ ’

`ဥပါသိကာမၾကီးျဖစ္ရင္ အပါယ္မလားေတာ့ဘူးလားေယာက်္ား’

`သူကစူဠေသာတပန္အဆင့္ပဲမိန္းမရယ္၊ ဘယ္လိုမွအပါယ္မလားႏိုင္ေတာ့ဘူး၊ ေနာက္ဘဝေတြမွာ နတ္ျပည္ လူ႔ျပည္စတဲ့ေကာင္းတဲ့ဘံုဘဝေတြမွာဆက္တိုက္ေနၾကရမွာျဖစ္ျပီးေတာ့ ေသာတပန္၊ အနာဂါမ္၊ သကဒါဂါမ္ အဆင့္ဆင့္ တက္လွမ္းျပီး အရဟတၱဖိုလ္အထိဆိုေရာက္လို႔ နိဗၺာန္အထိဆိုက္သြားျပီးအကၽြတ္တရားရသြားန္ိုင္ပါတယ္။’

`ဒီလိုဆိုေတာ့လည္း အပန္းမၾကီးပါဘူး ေယာက်ာ္း ဘုရား၊တရား၊သံဃာကိုစြဲစြဲျမဲယံုၾကည္ဖို႔နဲ႔ ကံနဲ႔ကံရဲ႔ အက်ိဳးကိုစြဲစြဲ ျမဲျမဲယံုၾကည္ဖို႔ေရာဘယ္ လိုေတြလုပ္ရေသးလဲ…’

`တတ္ႏိုင္သ၍ ေလ့လာရင္ေလ့က်င့္ရင္ကံနဲ႔ကံရဲ့အက်ိဳးကိုနားလည္လာလိမ့္မယ္။ကံနဲ႔ကံရဲ့အက်ိဳးကိုယံုၾကည္ရင္ပဲ ဘုရား၊တရား၊သံဃာကိုပိုယံုၾကည္၊ လာမွပဲေပါ့။ ျပီးေတာ့ ကိုယ့္စိတ္ကို ဘုရား၊တရား၊သံဃာကိုႏွစ္ျပီေန႔စဥ္ဒါန၊ သီလ၊ ဘာဝနာအလုပ္ေတြလုပ္သြားရင္ ဒီဘဝမွာ ဘာမဂ္တစ္ခုမွမရပဲႏွင္ေတာင္မွ အပယ္မလားႏိုင္ေတာ့ဘူး။ ’

`ေကာင္းလိုက္တာေယာက်္ားရယ္ အဲဒီစာအုပ္က ေၾကာက္စရာေကာင္းတယ္လိုထင္ခဲ့တာမွားမွန္းသိပါျပီ၊ ခုေတာင္ ဘဝအေပၚမွာရွင္းရွင္းလင္းလင္းျဖစ္လာသလိုပဲ’

`ဟုတ္တယ္မိန္းမေရ စာတစ္လံုးဘုရားတစ္ဆူလို႔ အခ်ိဳ႔တင္စားေျပာၾကတယ္ဆိုတာ အလကားေတာ့မဟုတ္ ေလာက္ဖူး……..

မင္းစိုးႏိုင္

MSC- 010

Photo - Google