စိတ္နွလုံးေအးခ်မ္းဖို ့ သင့္မွာတာဝန္ရွိတယ္။

မဂၤလာပါ မိတ္ေဆြတို ့။
ကြ်န္ေတာ္တို ့ေတြအတြက္ ဘယ္အရာဟာ အလိုအပ္ဆုံးလို ့ထင္ပါသလဲ။ ကြ်န္ေတာ့္အျမင္တင္ျပရရင္ စိတ္နွလုံးေအးခ်မ္းစြာေနထိုင္နိုင္ဖို ့ဟာ အလိုအပ္ဆုံးလို ့ထင္ပါတယ္။ တရားအရသာဟာ ေအးခ်မ္းလွပါတယ္။ မျဖစ္မေန လုပ္ကိုလုပ္ရမယ့္ အရာပါ။ တရားဓမၼေတြကိုဘာသာေရးလို ့မျမင္ဘဲ ေလာကမွာမသိမျဖစ္ပညာရပ္တစ္ခုလို သေဘာထားေစခ်င္တယ္။ ျဖစ္နိုင္ရင္ တရားေတာ္ေတြကို ေန့စဥ္နားၾကားနိုင္ရင္ အေကာင္းဆုံးပါ။ လုပ္ခ်င္စိတ္ကို နိွုးဆြေပးသလိုျဖစ္ရုံမကဘူး အသိေတြလည္း တိုးေစပါတယ္။ စိတ္ကိုေအးခ်မ္းေအာင္ေနတတ္ဘို့ ့ေလ့လာထားသင့္သလို ေလ့က်င့္ပြားမ်ားေနသင့္ပါတယ္။ ဘယ္သူ ့အတြက္မွမဟုတ္ပါဘူး။ မိတ္ေဆြတို ့အတြက္ ပါ။ စိတ္ေအးခ်မ္းမွုတို့ တရားအရသာေတြဆိုတာ ကိုယ္လုပ္မွ ကိုယ္ရတာပါ။ ေရဆာတာကို ကိုယ္တိုင္ေရေသာက္မွ ေရငတ္ေျပတာပါ။ ေဘးလူက ေရေသာက္ေပးလို ့မရပါဘူး။

[crd.org.source](

https://www.google.com/url?sa=i&source=images&cd=&ved=2ahUKEwi-5ruvj7bfAhVHQ48KHX-tAogQjhx6BAgBEAI&url=https%3A%2F%2Fwww.facebook.com%2Fpermalink.php%3Fid%3D146522682145490%26story_fbid%3D1786467298151012&psig=AOvVaw3r2zXR5j307K2bq4uzK9Eq&ust=1545660158710485)

လူဘဝဆိုတဲ့အခ်ိန္ဟာ ခဏေလးပါ။ တရားဓမၼကို လုပ္ခ်င္စိတ္ျဖစ္ေပၚတ့ဲအခ်ိန္ေလးဟာလည္း ျဖစ္ေပၚခဲၾကပါတယ္။ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက အသက္ၾကီးမွလုပ္ရမယ့္အလုပ္တစ္ခုလို သတ္မွတ္ထားၾကတာမ်ားပါတယ္။ ေနာက္မွေနာင္တရတ့ဲအျဖစ္မ်ုဳိး မျဖစ္ေစခ်င္ပါ။ ငယ္တုန္းမွာ တစ္ခါေလာက္ထိထိမိမိလုပ္ဖူးေစခ်င္ပါတယ္။ သတိကိုထားတတ္သြားရင္ လုပ္ငန္းခြင္မွာလည္းအဆင္ေျပပါတယ္။ စိတ္ပူေလာင္တ့ဲအရသာန့ဲ စိတ္ေအးခ်မ္းတ့ဲအသာဟာ ေတာ္ေတာ္ကြာျခားပါတယ္။ ကိုယ္တိုင္လည္း ဖန္တီးခြင့္ရ႐့ဲသားန ဲ့ စိတ္မေအးခ်မ္းရင္ ကိုယ့္လိုအပ္ခ်က္လို ့ျမင္မိတယ္။ ဒီအလုပ္ဟာ ကိုယ့္ဘာသာကို လုပ္ေနေပမယ့္ သတၱဝါအမ်ားအတြက္လည္း အက်ဳိးျဖစ္ေစေသာအရာပါ။ သီလန ဲ့ျပည့္စုံေသာ အက်င့္စရဏနဲ ့ျပည့္စုံေသာသံဃာေတာ္တစ္ပါးေၾကာင့္ အက်ဳိးျဖစ္ထြန္းတ့ဲဒကာ ဒကာမေတြ အမ်ားအျပားျဖစ္ထြန္းေစပါတယ္။ ဆိုလိုခ်င္တာက မိမိကိုယ္ကိုတရားအားထုတ္ေနျခင္းဟာ ျမတ္စြာဘုရားသာသနာကို ေစာင့္ေရွာက္ျခင္းလည္းျဖစ္ေစပါတယ္။ ဒီဘဝကေသရင္ဘယ္ဘုံဘယ္ဘဝေရာက္မွန္းမသိ။ ကိုယ္အတြက္ေသခ်ာေစမယ့္အလုပ္တစ္ခုကိုေတာ့ ရတ့အခ်ိန္ေလးမွာ လုပ္ကိုလုပ္ထားရမွာပါ။

crd.org.source

ဝိပႆနာအားထုတ္ျခင္းရဲ့အက်ဳိးဟာ နည္းတ့ဲပဏာမမဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ေျပာတာပါ။ တန္ဘိုးသိမွ တန္ဘိုးရွိတာပါ။ တန္ဘိုးမသိေတာ့ တန္ဘိုးရွိေသာအရာကို မပိုင္ဆိုင္ဘူးေပါ့။မခံစားရဘူးေပါ့။ ကြ်န္ေတာ္ကေတာ့ သိသေလာက္ေလးနဲ ့ ထပ္ခါထပ္ခါသတိေပးေနမွာပါ။ မိမိကိုယ္ကိုယ္ကိုလည္း သတိေပးရာေရာက္ေအာင္ မိတ္ေဆြတို ့ကိုလည္း လုပ္ခ်င္စိတ္ျဖစ္ေအာင္ မၾကာမၾကာ နိူးေဆာ္ေနမွာပါ။
ေနာက္တစ္ခုတင္ျပခ်င္တာက ဘယ္စိတ္ခံစားမွုမဆို အခိုက္အတန္ ့ေလးပါဘဲဆိုတာ ၾကိဳသိထားသင့္တယ္။ဘယ္စိတ္မဆို ျဖစ္ေနတုန္းသာ ျကီးက်ယ္တယ္လို ့ထင္ေနတာ အခ်ိန္ တစ္ခုလြန္ေျမာက္သြားတာနဲ ့ထိုစိတ္ခံစားမွုဟာ မရွိေတာ့ပါဘူး။ ျဖစ္ေနတုန္းကေတာ့ အၾကာၾကီးျဖစ္ေနမယ္ ခံစားေနရမယ္လို ့ထင္ေပမယ့္ အစားထိုးစရာ ရုံတစ္ခုခု ဝင္တာနဲ ့ ထိုစိတ္ခံစားမွုဟာ မရွိေတာ့ပါဘူး။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ေတာင့္ခံထားပါ။ ျပီးသြားမွာပါ။ ပူေနရင္ ေအးေသာအရာတစ္ခုခုနဲ ့အစားထိုးတတ္ေအာင္ ေလ့က်င့္ထားပါ။ စိတ္နွလုံးေအးခ်မ္းေနရင္ ဘယ္အေျခအေနမဆို ျဖတ္သန္းနိုင္ပါတယ္။ ဘဝရဲ့အနွစ္သာရကို သဲသဲကြဲကြဲ ရွင္းရွင္းလင္းလင္းျမင္ေစခ်င္တယ္။သိေစခ်င္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ MEDITATION ကို မျဖစ္မေန လုပ္ရမယ့္အလုပ္လို့ တင္ျပေနျခင္းျဖစ္ပါတယ္လို ့ေျပာၾကားရင္းနိဂုံးခ်ဳပ္လိုက္ပါတယ္။

MSC-228
@mahaw