အလြမ္းမိုးေလး တိတ္ေစခ ်င္
လြမ္းေဆြးဖြယ္ေကာင္းေသာ အခ ်စ္ဇာတ္လမ္းေလးေတြ ဖတ္ရ ၾကားရ ျမင္ရရင္ သူ႔ရ႕ဲရသက တစ္မ်ဳိးဘဲေနာ္။ အလြမ္းရသ ကူးစက္ေစသလိုဘဲ။ ဥပမာ ဗ်ာ တစ္ဝဂူ အေၾကာင္း ဖတ္ရရင္ နားေထာင္ရရင္ ရင္ထဲမွာ သနားၿပီး တႏုန္႔ႏုန္႔ခံစားေနရတယ္။ ေနြဦးရ႕ဲ တေပါင္းလညေနေစာင္း ေတြဆို ဘာကို လြမ္းမွန္းမသိ စိတ္ကိုေမာဟိုက္ေစတယ္။ ေနာက္ၿပီး ေနဝင္ခ်ိန္ကို တကူးတက ေစာင့္ၾကည့္တ့ဲသူေတြကို အ့ံၾသမိတယ္။ သဘာဝေဆးေရာင္စုံ တိမ္ပန္းခ်ီၾကားထဲမွာ နႈတ္ဆက္ထြက္ခြာေနတာကို ထိထိမိမိ စိုက္ၾကည့္နိုင္တ့ဲအစြမ္း မရိွတာေတာ့အမွန္။ အ့ဲဒါေၾကာင့္ ေနဝင္ခ်ိန္ဆို ကြၽန္ေတာ္မၾကည့္ဘူး။
ေဆြးျမည့္ရမယ့္ အခ်စ္ဇာတ္လမ္းေတြကို ဖတ္ခ်င္ေပမယ့္ လြမ္းေဆြးေသာလိႈင္းေတြကူးစက္ေစလို႔ ေနာက္ဆို ေရွာင္က်ဥ္ေတာ့တယ္။ေယာက်ၤားျဖစ္ၿပီး အသည္းႏုတယ္လို႔ဘဲဆိုဆို ခံစားစရာရိွရင္ေတာ့ အျပည့္အဝ ခံစားပစ္လိုက္တာဗ်။ ပန္ထြာဘုရင္မတို႔၊ဒိုင္းခင္ခင္နွင့္ ေမာင္ေဖငယ္ဇာတ္လမ္းတို႔ ဆိုရင္ လြမ္းေမာဖြယ္ သနားဖြယ္ရသေပးတ့ဲ ဇာတ္လမ္းေလးေတြပါ။ ေရးသားတ့ဲသူေတြကလည္း ေတာ္ရွာပါတယ္။ ျဖစ္ရပ္မွန္ အေၾကာင္းအရာေလးေတြကို ေက်ာေထာက္ေနာက္ခံထားၿပီး သံဇဥ္ေလးေတြထည့္လိုက္ေတာ့ ပိုျပည့္စုံသြားတာေပါ့။
ဝတၳဳေရးနည္း သင္ၾကားၿပီး ေရးဘို႔ေတာ့ စိတ္ကူးရိွတယ္။ အႏုပညာဆိုတာ ဖန္တီးမႈကို ဦးတည္ေျပာတာပါ။ စာေရးသားျခင္းမွာ အႏုပညာ ပိုျဖစ္ေစတာက ရသစာေပပါ။ ကိုယ္ဖန္တီးတာေလးေတာ့ ခ်ျပခ်င္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ရသစာေပဘက္ကို တျဖည္းျဖည္းေျပာင္းၾကည့္မယ္လို႔ ေတြးမိတာပါ။ ကိုယ့္အသက္အ႐ြယ္န႔ဲ အခ်စ္အႏုအ႐ြ ေလးေတြ ေရးမယ္ဆိုေတာ့ တစ္မ်ဳိးႀကီးဗ်။ ကိုယ္ကလည္း ခုမွစ ေရးတာဆိုေတာ့ မက်ြမ္းက်င္ဘူးေလ။ ကိုယ့္ခံစားခ်က္ေရးသလို ထင္ၾကမွာလည္း စိုးရိမ္တယ္။ဦးယုဇန post ကိုဖတ္လိုက္ရေတာ့ ေတာ္ေတာ္အားရိွသြားတယ္။ အႏုပညာ ဖန္တီးတာဘဲ ႀကီးတယ္ ငယ္တယ္ မရိွပါဘူး။ စာဖတ္ပရိတ္သတ္ကို ရသတစ္ခုခု ေပးနိုင္ဘို႔ အဓိကပါ။ တစ္ခုေတာ့ ႀကိဳေျပာထားမယ္ေနာ္။ မေဟာ္က လြမ္းေအာင္လည္း ခ်ြဲတတ္တယ္ ၊ယုံေအာင္လည္း ေပ်ာ္တတ္တယ္၊ ၿပီးမွယုံအပ္လို႔ ပုံအပ္မိတယ္ေတာ့ မျဖစ္ေစန႔ဲ ။တားမွာ ခေလးနွစ္ေယာက္န႔ဲ မိန္းမရိွတယ္။ဟား ဟား ခုလိုေရးၾကည့္တာကို တစ္မ်ဳိးႀကီး။မေရးတာဘဲ ေကာင္းမလားမသိ။ တစ္ျဖည္းျဖည္းစမ္းေလ်ွာက္ၾကည့္ရမွာဘဲ။
" အလြမ္းမ္ိုးေလး တိတ္ေစခ်င္"
အို ေနွာင္းငယ္....
အလြမ္းတစ္ခု
မိုးေရတစ္စက္
ခိုင္းနႈိင္းျငားေသာ္
ျပည္ျမန္မာႀကီး
ေရႀကီးေနတာ
မင္းေလးေၾကာင့္လို႔
မေျပာရက္ပါ
ခ်စ္နွမ ေနွာင္းငယ္ရယ္.....
အလြမ္းမိုးေတြ
ဆြ႕ံအသြားေအာင္
ေမာင္ႀကီးဆီကို
ျပန္လာပါေတာ့
သနားစဖြယ္
ျပည္ျမန္မာႀကီး
ေရေဘးကင္းေအာင္
ကူညီလွည့္ပါ
ခ ်စ္နွမ ေနွာင္းငယ္ေရ.....။
တစ္ပုဒ္ေတာ့ လႊတ္လိုက္ၿပီဗ်ဳိ႕။မႀကိဳက္ရင္ ကြၽန္ေတာ္ေရးတာဟုတ္ဖူး၊ ႀကိဳက္ရင္ မေဟာ္ ေရးတာ။ ေနာက္ဆုံေတြ႕ၾကစို႔ ခ်စ္လွစြာေသာ စာဖတ္ပရိတ္သတ္တို႔ေရ။
MSC- 228
@mahaw
ႀကိဳက္ပါတယ္ ကိုမေဟာ္ရာ ☺ ☺
အားရိွတာေပါ့ ကိုလြမ္းရာ။
စိတ္ရြင္ေအာင္ေရးတတ္တာေတာ္ပါေပသည္
အျခားနည္းေတြ ေရၾကည္ေနတာ။ေက်းဇူးပါဘဲ အန္တီ။
အလြမ္းမုိးေတြ သည္းတုန္းေပါ့ စာနာႏုိင္သူမရွိ ... ♫
မိုးန႔ဲ အလြမ္း က ဆက္စပ္မုွ ရိွေတာ့ ကဗ်ာ စပ္ၾကည့္လိုက္တာ။ေက ်းဇူးပါညီမ။
Congratulations @mahaw! You have completed the following achievement on Steemit and have been rewarded with new badge(s) :
Click on the badge to view your Board of Honor.
If you no longer want to receive notifications, reply to this comment with the word
STOPThank.
This post has received a 5.16 % upvote from @boomerang.
မႀကိဳက္ရင္ ကြၽန္ေတာ္ေရးတာဟုတ္ဖူး၊ ႀကိဳက္ရင္ မေဟာ္ ေရးတာ တဲ ့
အဲ့စာသားကို ပိုျကိုက္တယ္အကိုေရ
ေက ်းဇူးပါညီ။ ဆက္ႀကိဳးစားပါမယ္ ဗ်။
ကုိယ္နဲ႔ကုိက္တဲ့လုိင္းကုိ ေရြးထားသင့္ပါၿပီ ကုိမေဟာ္ေရ
ဘယ္လိုင္းန႔ဲ ကိုက္တယ္ဆိုတာ ေဝဖန္ ျပသေပးပါ ဦးစိုး။
ကိုဟ့္အသက္အရြယ္နဲ႕ အနုအရြေတြ မသင့္ေတာ္ဘူးလို ့ဆိုလာေတာ့ မေဟာ္က ၈၀ ေက်ာ္ေနျပီလားဟင္ မေက်ာ္ေသးရင္ေတာ့ အားမငယ္နဲ႕ေလ အနုအရြေတြ ခံစားတတ္ေလ နုပ်ိဳေလပဲတဲ႕ ဟားဟား
တားက ၄၀ ေက ်ာ္ေလးဘဲရိွတာပါဘုရား။
အခ်စ္လား....
အခ်ိန္မေရြးပဲ😁
ကုန္ၾကမ္းေတြ ေပါတယ္ေပါ့။
အနုအရြေလးေတြေတာ့ဖတ္ခ်င္မိတယ္ဗ်။ က်ေနာ္တို ့အသက္အရြယ္နဲ ့စိတ္ကူးယဥ္
လို ့ေကာင္းမယ့္ဟာေလးေတြေပါ့ဗ်ာ။ :D :D
bro အ႐ြယ္ ေျပာ ျပေလ။ ၅၀ မေက ်ာ္ေသးဘူးမဟုတ္လား။ေရးေပးမလို႔ပါ။
၃၅ ပါ ဘရို :D