တစ္ေန့တာကံမေကာင္းမႈမ်ားနွင့္က်ြန္ေတာ္

image source
မနက္၈နာရီခြဲျပီျဖစ္၍အလုပ္သြားရန္အိမ္မွထြက္ခဲ႔ပါသည္။ၾကိဳတင္စဥ္းစားထားသည္ကား ၉နာရီမထိုးခင္ ရုံုး
တက္ျပီး ေစ်းေရာင္းထြက္ရင္း ေက်ာင္းမွာPractial သြားလုပ္ရန္ျဖစ္သည္။သို့ေသာ္ အေၾကာင္းဖန္လာပံုကားရုံးေရာက္သည္နွင့္ လူမရွိေသာေၾကာင့္ ပို့ရမည့္ပစၥည္းမ်ားအား ကားေပၚတင္ရန္ သူေဌးက ခိုင္းေစလိုက္၏။ထိုသို့ ပစၥည္းတင္ရင္းနွင့္ပင္ မနက္၉နာရီခြဲသြားခဲ႔ပါသည္။ထိုေၾကာင့္ Practial အခ်ိန္သည္လည္း လြန္သြားခဲ႔၍ Practial တစ္ခ်ိန္စာအမွတ္မ်ားဆံုးရႈံးခဲ႔ရပါသည္။

image source
စိတ္မေကာင္းစြာနွင့္ပင္ ေစ်းေရာင္းထြက္လာခဲ႔ျပန္
ပါသည္။တစ္ရက္ေရာင္းရသည့္ဆိုင္မ်ားမွာ ဆိုင္၃၀ခန့္
ရွိေလသည္။ထိုေၾကာင့္ မနက္ပိုင္း၁၅ဆိုင္၊ညေန၁၅ဆိုင္
Planခြဲ၍ အေရာင္းထြက္၏။ပထမတစ္ဆိုင္ဝင္၏။ကိုယ္ေရာင္းသည့္ ပစၥည္းမ်ားအားစပ္၏။၁၅မိနစ္ခန့္ အာေပါက္ေအာင္ ေရာင္းေသာ္လည္း ဆိုင္ရွင္မွာ ေခါင္းမာစြာျငင္းပယ္ခဲ႔သည့္အတြက္ ေခါင္းငိုက္စိုက္ ထြက္လာခဲ႔ရပါသည္။က်ြန္ုပ္တို့လို အေရာင္းဝန္ထမ္းမ်ားအပါအဝင္
ေစ်းေရာင္းသူမ်ားတိုင္းအတြက္ ေစ်းဦးေပါက္ကား အလြန္အေရးၾကီး၏။ပထမဦးဆံုးအေရာင္းသည္ မထြက္ခဲ႔
ေသာ္ သည္ေန့အဖို့သည္ လာဒ္မေကာင္းေတာ့ေခ်။
က်ြန္ုပ္သည္လည္း ထိုနည္းတူစြာပင္ ျဖစ္သည္ဟူသတတ္။တစ္ဆိုင္ဝင္သည္၊မရ။ေနာက္တစ္ဆိုင္ မေရာင္းရျပန္။သံုးဆိုင္ေျမာက္၊ေလးဆိုင္ေျမာက္ ထိုနည္း၄င္းပင္။
အခ်ိဳ႕ဆိုင္မ်ားသည္ ဆိုင္ထဲသို့ လွမ္းဝင္လိုက္သည္နွင့္ပင္ ဘာပစၥည္းေတြလဲဟုပင္ တစ္ခြန္းမေမး ပစၥည္းရွိေသး
တယ္၊ဘာမွမယူဘူးဟု အတင္းေအာ္လႊတ္၏။ထိုသို့
ေသာ အျဖစ္အပ်က္မ်ိဳးသည္ ေန့စဥ္ေန့တိုင္း ၾကံဳ ေတြ႔ေနရေသာ္လည္း ထိုသို့ၾကံဳရတိုင္း စိတ္ထဲခံျပင္းမိ၏။က်ြန္ုပ္အလိုမွာ မယူသည္ျဖစ္ေစ၊ နႈတ္ဆက္ခြင့္၊အနည္းငယ္ေျပာဆိုခြင့္ေပးသင့္သည္ဟုထင္၏။က်ြန္ုပ္တို့သည္ မသိေသာ ဆိုင္မ်ားကို ဝင္သည္မဟုတ္၊က်ြန္ုပ္တို့ ကုမၸဏီ နွင့္ေဖာက္သည္ျဖစ္ျပီးသား ဆိုင္မ်ားကိုသာဝင္၏။
အခ်ိဳ႕ဆိုင္မ်ားမွာ သူတို့ဆိုင္အတြင္းသို့ ဝင္သည္ပင္
ခိုးမည့္ ဝွက္မည့္သူမ်ားပမာ ဆက္ဆံၾက၏။ထိုေၾကာင့္
ထို Sales ဘဝၾကီးကိုပင္ တေျဖးေျဖးစိတ္ကုန္လာမိသည္။
ဤသို့နွင့္ပင္ တစ္ဆိုင္ ဝင္တစ္ဆိုင္ထြက္၁၀ဆိုင္ေက်ာ္မ်ွ ၾကိဳးစား၍ေရာင္းေသာ္လည္း တစ္ဆိုင္မွပင္ အေရာင္း မရေသးေပ။မိုးရာသီျဖစ္၍ မိုးသည္းၾကားထဲမွာ
ပင္ စိုစိုစြတ္စြတ္နွင့္သြားရ၏။ခ်မ္းေအးလွေသာ္လည္း
ထိုအေအးကို မမူနိုင္၊မနက္တစ္ပိုင္းတြင္ ေစ်းေရာင္း
ရရန္ကိုသာ အားစိုက္ထားမိ၏။မြန္းတည့္၁၁နာရီထိ
တစ္ဆိုင္မွမေရာင္းရေသးေသာအခါ ေခါင္းသည္ပင္
မူးေနာက္လာေလသည္။အဘယ္ေၾကာင့္မူ မေရာင္းရ
သည္ျဖစ္ေစ၊ဆိုင္နည္းသည္ျဖစ္ေစ က်ြန္ုပ္တို့သူေဌးသည္ ျပစ္ျပစ္ခါခါ ဆဲဆိုေသာေၾကာင့္တည္း။
၁၃ဆိုင္ေျမာက္ တြင္ကား က်ြန္ုပ္ အရင္ကထက္စာ
ေသာ္ ကံေကာင္းေလျပီ။အေရာင္းတစ္ဆိုင္ရေလျပီ။လံုးဝမေရာင္းရသည္နွင့္စာေသာ္ တစ္ဆိုင္ေရာင္းရသည္ကား ေျဖသာနိုင္ေသးသမို့ စိတ္ပ်က္သည့္ၾကားမွပင္
ဝမ္းသာရပါေသးသည္။မနက္တစ္ပိုင္းလံုးသည္ ထိုတစ္ဆိုင္နွင့္ပင္ အဆံုးသတ္ခဲ႔၍ ၾကိဳးစားခဲ႔ေသာ္လည္း
မျဖစ္လာသည့္အတြက္ ဘာမွမတတ္နိုင္ဘူးကြာဟု စိတ္
ကိုတင္းကာ ထမင္းစားရန္အိမ္သို့ျပန္လာခဲ႔ပါေတာ့သည္။
ထမင္းစားျပီးေနာက္ ၁နာရီထိုးျပီျဖစ္၍ ရုံးသို့ ျပန္ဝင္
ခဲ႔ပါသည္။မနက္တစ္ပိုင္းေရာင္းခဲ႔သမ်ွကို သူေဌးအား
ျပန္လည္ ျပသ ရျခင္းျဖစ္သည္။ရုံးေရာက္ေသာ္ ထင္
ထားသည့္အတိုင္းပင္ တစ္ဆိုင္သာ ေရာင္းရသည့္အတြက္ သူေဌး၏ ဆဲဆို ဆူပူျခင္းကိုခံရေလသည္။သူေဌးသည္ က်ြန္ုပ္တို့ ဘယ္လိုေရာင္းေနရလဲ၊ဘယ္လိုအခက္အခဲရွိလဲ သူမသိေပ။သူလိုခ်င္တာသာ သိ၍ မေရာင္းရ
လ်ွင္ ဆဲဆို အျပစ္တင္ရန္သာ သိ၏။ထိုသူေဌးမ်ိဳးနွင့္
ကား ေရရွည္လက္တြဲလုပ္ကိုင္ရန္ မျဖစ္နိုင္သည္အတြက္က်ြန္ုပ္စိတ္ထဲတြင္ကား ဆံုးျဖစ္ခ်က္တစ္ရပ္သည္
ခိုင္မာေနခဲ႔ေလျပီ။

image source
ထို့အခိုက္ က်ြန္ုပ္ေက်ာင္းကသူငယ္ခ်င္းဆီမွ ဖုန္း
ဝင္လာ၏။ဒီေန့ Tutorial ရွိေၾကာင္း၊အေရးၾကီးေၾကာင္း ေျပာေလသည္။က်ြန္ုပ္သည္လည္း လာခဲ႔ရန္ ကတိေပး၍သြားရန္ ျပင္ဆင္အခိုက္၊သူေဌးသည္ သူတို့အား ပစၥည္းလိုက္ပို့ကူရန္ ခိုင္းေစျပန္ေလသည္။က်ြန္ုပ္အၾကံကား ပ်က္စီးရခဲ႔ျပန္ကာ သည္ကေန့Tutorial အမွတ္လည္း
ဆံုးရႈံးသြားျပန္ပါသည္။ပစၥည္း ပို့ကူျပီးေနာက္ ေစ်းေရာင္း ထြက္ ေသာ္လည္း မနက္အတိုင္းပင္ ဆိုင္တိုင္း၏ျငင္းပယ္ျခင္းကို ခံရျပန္ကာ စိတ္ေတာ္ေတာ္ပ်က္မိပါသည္။ညေနပိုင္း ၁၅ဆိုင္တြင္ ၁ဆိုင္သာ အေရာင္းရကာမနက္ပိုင္း၁ဆိုင္ ညေနပိုင္း၁ဆိုင္၊စုစုေပါင္းတစ္ေန့တာ၂ဆိုင္သာ ရ၍ ကိုယ့္ကိုကိုယ္လည္း ငါမလုပ္နိုင္ပါလားဟုစိတ္ဓာတ္က်မိျပန္ပါသည္။ညေနရုံးျပန္ခ်ိန္၄နာရီခြဲ
အခ်ိန္ေရာက္ေသာ္ ေလးလံေသာ စိတ္မ်ားနွင့္ပင္ ရုံး
ဝင္ကာ သူေဌး၏ဆဲဆိုျခင္းကို တဝၾကီးပင္ နားဆင္လိုက္ပါသည္။ထိုေနာက္ လုပ္စရာရွိတာမ်ား လုပ္၍ စိတ္ပ်က္ပ်က္နွင့္ပင္ အိမ္သို့ျပန္လာခဲ႔ပါသည္။အိမ္ျပန္လမ္းသည္ မိုးစက္မ်ားနွင့္ျပည့္ေနေသာ္လည္း မိုးကာဝတ္ရန္ပင္
စိတ္မရွိသျဖင့္ သည္အတိုင္းပင္ မိုးေရထဲမွ ျပန္လာခဲ႔၏။
အိမ္ေရာက္ေသာ္ မေန့ညက အိမ္ျပန္ညနက္သျဖင့္ မေလ်ွာ္ျဖစ္ေသာ အဝတ္မ်ားအား ေလ်ွာ္ဖြတ္ရင္း စိန္နေျပပင္ ေရခ်ိဳးပစ္လိုက္၏။ေရခ်ိဳးျပီး၍ နာရီဝက္ပင္မၾကာ
လိုက္ေခ်၊က်ြန္ုပ္ခႏၶာကိုယ္သည္ ပူသလို၊ေအးသလိုလို
ျဖစ္ကာ တစ္ကိုယ္လံုးမူးေဝကိုက္ခဲလာပါေတာ့သည္။
သို့ေသာ္ မနက္ျဖန္ Proတင္ရမည္ဟူေသာ အေတြးက
ေနမေကာင္းျခင္းကို ဥပေကၡာျပဳကာ ဤPostေလးကို
အားတင္းကာ ေရးသားလိုက္ပါသည္။ဤေန့သည္ကား က်ြန္ုပ္အတြက္ကံမေကာင္းျခင္းမ်ားစြာနွင့္ပင္ ကုန္ဆံုးခဲ႔ပါေတာ့သည္တကား။ ။

image source
မွတ္ခ်က္။ ။က်ြန္ုပ္သည္ ေနမေကာင္းျဖစ္သည့္
ၾကားမွ ဤစာကို ေရးသားထားပါသျဖင့္ အမွားမ်ားပါခဲ႔
ေသာ္ လိုအပ္ခ်က္မ်ားရွိခဲ႔ေသာ္ သည္းခံနားလည္ေပး
ၾကပါရန္ေမတၱာရပ္ခံအပ္ပါသည္ MSCညီအစ္ကိုတို့ခင္ဗ်ာ။

ေလးစားစြာျဖင့္
ေႏြဦးသစ္
@kyawthuyein
MSC-252