မိုးစက္ေၾကြသံ

မိုးစက္ေၾကြသံ

ျပာလဲ႔ေသာေကာင္းကင္ျပာၾကီးသည္ ခ်က္ခ်င္းဆိုသလိုရုတ္တရက္မဲေမွာင္လာ၏။ငိုေတာ့မဲ႔မ်က္နွာၾကီးပ
မာ မိႈင္းညို့အုပ္ဆိုင္းလာ၏။တခဏက ၾကည္လင္လွ
ေသာဝန္းက်င္တခြင္သည္ ရုတ္ခ်ည္း ညေနေစာင္းေရာက္သြားသကဲ႔သို့ ဝိုးတဝါး ျဖစ္သြားေခ်၏။

ပိုးေကာင္ေအာ္
သံေလးမ်ား ဖားေကာင္ ေအာ္သံေလးမ်ားသည္ တိုးသြားလိုက္ က်ယ္လာလိုက္ျဖင့္ အသံမ်ိဳးစံုထြက္ေပၚလာ
၏။အိမ္ေရွ႔မွ ေနၾကာပန္းပင္ေလးသည္ ေနေရာင္ရွိစဥ္
က ထိုးေထာင္ လန္းဆန္းေနေသာ္လည္း ယခုညိုးငယ္
သြားေခ်သည္။မိုးမင္းၾကီး၏ေရွ႔ေတာ္ေျပး
ေလနတ္သားသည္သာယာေသာေတးသံအျဖစ္ေဝွ႔လိုက္ ရုတ္ခ်ည္း မုန္ယိုေနေသာ ဆင္ရုိင္းပမာ တရႈးရူး တိုက္
ခတ္လိုက္ျဖင့္ က်ီစားေန၏။မ်ားမၾကာမွီပင္ မိုးစက္မိုးမႊား
ကေလးမ်ားသည္ တျဖုတ္ျဖုတ္ ေၾကြဆင္းလာေလသည္။ေျခာက္ေသြ႕ေသာေျမျပင္သည္ တျဖည္းျဖည္း မိုးမႊား
ကေလးမ်ား က်ဖန္မ်ားသျဖင့္ ဟိုတကြက္ သည္တကြက္ စိုလာ၏။တစ္ေန့တာ ေနမင္းရဲ႔အပူရွိန္ျဖင့္ ရွိေနေသာလမ္းမသည္ ရုတ္ခ်ည္း မိုးရြာလိုက္သျဖင့္ မီးခဲေပၚ ေရေလာင္းလိုက္သည့္ပမာ ရွဲခနဲျမည္သံသည္ တိုးညင္းစြာထြက္ေပၚလာ၏။ေျမသင္းနံ႔မ်ားသည္ ဝန္းက်င္တခြင္ တလူလူပ်ံ႔နွံ႔လာေလသည္။တျဖည္းျဖည္ နူးညံ႔ေသာ
မိုးမႊားကေလးမ်ားသည္ ၾကမ္းတမ္းေသာ မိုးစက္မ်ားအ
ျဖင့္ေျပာင္းလဲလာေခ်သည္။

။ေခါင္မိုးထက္ သစ္ရႊက္မ်ား
ထက္ က်ဆင္းေသာ မိုးစက္သံ ေမွာက္ထားေသာ ေရပံုး
မ်ားထက္ က်ဆင္းေသာတေပါက္ေပါက္ မိုးစက္ေၾကြသံမ်ားသည္ တစ္ေယာက္တည္းရွိအခိုက္ အားငယ္စိတ္ ေၾကာက္ရြံ႔စိတ္ကို အလိုလိုျဖစ္ေပၚေခ်၏။အိမ္ေဘးစမ္း
ေခ်ာင္းကေလးသည္ မိုးေရျဖင့္ လ်ွံတက္လာ၏။ပတ္ဝန္း
က်င္သည္ မိုးစက္မ်ား ကိုသာျမင္ရေတာ့ကာ မဲေမွာင္ေန
ေလသည္။ပိုးေကာင္မ်ား ပုဇဥ္းေကာင္မ်ား သည္ မိုးရႊာ
သျဖင့္ ေပ်ာ္၍ေလာ ဘာေၾကာင့္ရယ္မသိ မိုးစက္ေၾကြ
သံမ်ားနွင့္အျပိုင္ ထြက္ေပၚလာၾက၏။ထိုအသံမ်ားသည္
ပင္ အားငယ္စိတ္ကို တိုး၍ျဖစ္ေပၚလာေခ်၏။တစ္ကိုယ္
လံုးခ်မ္းေအးလာကာ ငိုခ်င္စိတ္သည္ ထိန္းမရေအာင္ရွိ
လာ၏။တစ္ခါတစ္ရံ ေသာ္လည္ေကာင္း ဆက္တိုက္ေသာ္လည္းေကာင္း ထြက္ေပၚလာေသာ မိုးျခိမ္းသံ
ေကာင္းကင္ျပင္တခြင္ လက္ကနဲ လက္ကနဲ ေပၚလာေသာ လ်ွပ္စီးမ်ားသည္ အားငယ္စိတ္ ေၾကာက္ရြံ႔စိတ္ကို
တိုးလာကာ မ်က္ဝန္းအိမ္မွ မ်က္ရည္တို့သည္ မိုးစက္တို့
နွင့္အတူ အျပိုင္ ရြာေလျပီ။

မိုးၾကိုးသံ တစ္ခ်က္ၾကားတိုင္း ဘယ္ဆီေျပးပုန္းရမယ္မသိ အေဖအေမနွင့္တေၾကာ္ေၾကာ္ ေအာ္ေခၚ ရင္း မိုးစက္ေၾကြသံနွင့္အျပိုင္
ငိုေၾကြးရင္း အိမ္တံခါးေထာင့္မွာ အိပ္ေပ်ာ္ခဲ႔ရေလသည္တကား။ ။

မွတ္ခ်က္။ ။ ငယ္စဥ္က အေဖနွင့္အေမ ေတာင္ယာ
သြားအခိုက္ တစ္ေယာက္တည္းအိမ္မွာက်န္ရစ္ခ်ိန္ မိုး
သည္းထန္စြာရြာသြန္းသျဖင့္ တစ္ကိုယ္တည္းအားငယ္
ေၾကာက္ရြံ႔ခဲ႔ရပံုကို ျပန္ေျပာင္းသတိရကာ ဤစာစုေလး
ကိုေရးျဖစ္ခဲ႔ျခင္းျဖစ္ပါသည္။ယခုအခါ မိုးစက္ေၾကြသံေလးမ်ား ၾကားတိုင္း ငယ္စဥ္ဘဝကို တမ္းတလြမ္းဆြတ္
မိပါ၏။

ေလးစားစြာျဖင့္
ေႏြဦးသစ္
@kyawthuyein
(photo credit-google image)