မိဘမ်ားႏွင့္သားသမီး ဆက္ဆံေရး (Part 2)

kyawhlaing (59)in #myanmar • 8 years ago

ကိုယ့္သားသမီးငယ္ေလးမ်ားကိုခ်စ္ေသာ မိဘမ်ားသည္ ထိုသားသမီးေလးမ်ား၏ အတြင္းသႏၱာန္မွာ ခြန္အား သတၱိ(၅)မ်ဳိး ထည့္သြင္းေပးဖို႔ လိုအပ္ပါသည္။ ထိုခြန္အားမ်ား ထည့္ေပးရာမွာလည္း ဖိအားေပးေသာနည္းျဖင့္ မလုပ္ၾကဘဲ သက္ေတာင့္သက္သာ ညင္သာေပ်ာ့ေပ်ာင္းေသာ ယုတၱေဗဒက်ေသာ ေၾကာင္းက်ဳိးဆင္ျခင္ျပ ပညာျဖင့္ "အား" မ်ား ေပးဖို႔လိုအပ္ပါသည္။
(၁) ကိုယ္အားမ်ား ေပးပါ။

မိမိသားသမီးမ်ားကို အနာဂတ္မွာ အားေကာင္းေမာင္းသန္ ေယာက္်ားေကာင္း မိန္းမျမတ္မ်ား ျဖစ္ေစခ်င္ၾကပါလွ်င္ ခႏၶာကိုယ္ ခြန္အား သတၱိမ်ား ရွိလာေအာင္ ျပဳစုပ်ဳိးေထာင္ေပးၾကရပါမည္။ ကာယဗလေမာင္ႀကီးမ်ားလို ၾကြက္သားႀကီးမ်ား အဖုဖု အထစ္ထစ္ႏွင့္ က်ားကိုးစီး စားမကုန္ႏိုင္ေသာ ခႏၶာကိုယ္မ်ဳိး ျဖစ္ေနရမည္ဟု ဆိုလိုသည္မဟုတ္ေသာ္လည္း ဘ၀တစ္ခုမွ ေအာင္ျမင္သူတစ္ေယာက္ ပိုင္ဆိုင္သင့္ေသာ ခႏၶာကိုယ္မ်ဳိးရေအာင္ေတာ့ မိဘမ်ားက ျပဳစုေပးၾကရပါမည္။

က်မ္းမာေရးမေကာင္းေသာ ရႈနာရႈိက္ကုန္းျဖစ္ေနေသာ လူတစ္ေယာက္သည္ လူမႈေရး ပညာေရး ႏိုင္ငံေရး ဘာသာေရး စသည္မ်ားကို မည္သို႔မွ် လုပ္နဳိင္မည္မဟုတ္ပါ။ ေလတိုးရံုႏွင့္ လဲၿပဳိေတာ့မလိုျဖစ္ေနေသာ ခႏၶာကိုယ္ ပိုင္ရွင္၊ ထမင္းေလး တစ္နပ္ေတာင္မွ အငတ္မခံနဳိင္ေသာသူ၊ တစ္မိုင္ေလာက္ေလး ေလွ်ာက္သည္ကိုပင္ ေမာေနတတ္သူသည္ ဘ၀မွာ မည္သူ႔အေပၚမွာ မည္သည့္ကိစၥကို ယွဥ္ၿပဳိင္လို႔ ေအာင္ျမင္နဳိင္ပါမည္နည္း။
ထို႔ေၾကာင့္ မိမိ၏ သားသမီးေလးမ်ားကို ငယ္စဥ္ကပင္ ခႏၶာကိုယ္ ခြန္အား သတၱိမ်ား ရွိလာေအာင္ ျပဳစုပ်ဳိးေထာင္ေပးဖို႔ လိုအပ္လွပါသည္။

(၂) ဉာဏ္အားမ်ား ေပးပါ။

သားသမီးေလးမ်ားမွာ ခႏၶာကိုယ္ႀကီး ေတာင့္တင္းက်မ္းမာၿပီး ကာယဗလ ရွိေနရံုတစ္ခုတည္းျဖင့္လည္း မလံုေလာက္ေသးပါ။ ဉာဏ္ရွိဖို႔ ဉာဏ္ေကာင္းဖို႔အတြက္လည္း လုပ္ေပးၾကရပါလိမ္႔ဦးမည္။ ဘြဲ႕ ဒီဂရီမ်ား တစ္သီတစ္တန္းႀကီးရေနမွ မဟုတ္ေသာ္လည္း ေကာင္းက်ဳိး ဆိုးျပစ္ ေၾကာင္းက်ဳိးဆက္ ဆင္ျခင္တံုဉာဏ္ပညာမ်ား ရွိေနဖို႔အတြက္ သင္ျပေပးၾကရပါမည္။

"သက္ေမြး၀မ္းေၾကာင္း ပညာရပ္ကိုေတာ့ တကယ္တတ္ေအာင္ လုပ္ပါ" ဆိုသည့္ စကားအတိုင္း လူမႈေရး စီးပြားေရး ႏိုင္ငံေရး ဘာသာေရး ယဥ္ေက်းမႈ စသည္မ်ားမွာ ဆံုးခန္းတိုင္ မဟုတ္ေသာ္မွ တီးမိ ေခါက္မိေလာက္ရံုအထိေတာ့ တတ္ေအာင္ သိေအာင္ သင္ေပးၾကဖို႔ လိုပါသည္။ သို႔ေသာ္-
"စီးပြားရွာတတ္ဖို႔သာ လိုတာပါကြာ၊ ပညာတတ္ဖို႔ ဘြဲ႕ ဒီဂရီမ်ားရွိေနဖို႔ မလိုပါဘူး။ ပညာေတြ၊ ဘြဲ႕ ဒီဂရီေတြဆိုတာ အလကားအရာေတြပါ" လို႔ေတာ့ မေျပာမိၾကပါေစႏွင့္။ သည္စကားကို သားငယ္ သမီးငယ္မ်ား တကယ္ထင္ၿပီး ပညာမသင္ခဲ႔ၾကလွ်င္ ေနာင္တစ္ေန႔ လူဗိုလ္ပံုအလယ္မွာ အရွက္တကြဲ အက်ဳိးနည္း ျဖစ္ၾကရပါလိမ့္မည္။ ပညာတတ္ထားျခင္းသည္ မည္သည့္အခါမွ အလကားျဖစ္ဆိုသည္ကို သင္ျပေပးခဲ႔ၾကပါ။

(၃)ဓနအားမ်ား ေပးပါ။

သားငယ္ သမီးငယ္မ်ားကို တကယ္ခ်စ္ၾကလွ်င္ "ေငြ" ရဲ႕ အေပၚမွာ သေဘာထား မွန္ၾကေစဖို႔ သင္ျပေပးဖို႔ အထူးလိုအပ္လွပါသည္။ ေသသြားသည့္ လူတစ္ေယာက္၏ အသက္ကို ေငြႏွင့္ ခ်ိန္စက္ၿပီး မ၀ယ္နဳိင္သည္ မွန္ေသာ္လည္း မေသေသးသည့္ လူတစ္ေယာက္၏ အသက္ကိုေတာ့ ေငြရွိလွ်င္ အေတာ္အတန္ကို ျပဳျပင္ရယူႏိုင္ၾကပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ကိုယ္အား၊ ဉာဏ္အားအျပင္ ဥစၥာဓနအားမ်ားျဖင့္လည္း သားသမီးမ်ားကို ပံ့ပိုးေပးၾကရပါလိမ့္မည္။

"ေငြသည္ ဒုတိယ ဘုရားသခင္" လို႔ တင္စားထိုက္ေအာင္ကိုပင္ စား၀တ္ေနေရး၊ က်မ္းမာေရးမ်ားႏွင့္အတူ လူမႈေရး၊ စီးပြါးေရး၊ ပညာေရး စသည္မ်ားမွာပါ အဓိကအေရးပါ အရာေရာက္လွသည္ကို သိၾကဖို႔လိုပါသည္။ ေငြမရွိလွ်င္ မည္သည့္အရာကိုမွ် လုပ္မရေသာေၾကာင့္ ေငြရွာနည္း ေငြသံုးနည္း ေငြစုနည္း စသည္မ်ားကိုပါ ငယ္စဥ္ကတည္းက စနစ္တက် သင္ျပေပးၾကဖို႔လိုပါသည္။
"တို႔က ခ်မ္းသာတယ္၊ ဒါေၾကာင့္ ေရာ့…. အေမြ သိန္း ၁၀၀၀" ဆိုၿပီး ပက္ခနဲ႔ ပစ္ခ် အေမြေပးႏိုင္ရံုႏွင့္ ၿပီးၿပီ၊ တာ၀န္ေက်ၿပီဟု သေဘာမထားသင့္ပါ။
ေသးငယ္က်ဥ္းေျမာင္းေသာ အတၱစိတ္မ်ားေၾကာင့္ တခ်ဳိ႕မိဘမ်ားသည္ သူတို႔ သေဘာမတူသည့္ ကိစၥမ်ဳိးကို သားသမီးငယ္ေလးမ်ား ျပဳလုပ္မိၾကၿပီဆိုလွ်င္ " ဒါ….ငါ့ကို ပုန္ကန္တာပဲ" ဆိုၿပီး 'အေမြျပတ္' ေတာင္ ေၾကညာေနၾကသည္ကို ေန႔စဥ္ သတင္းစာမ်ား၌ ေတြ႕ၾကရပါလိမ့္မည္။ ဒါသည္ ကိုယ့္၏ရင္ကဖြားလာေသာ သားသမီးအရင္းေခါက္ေခါက္မ်ားကို မိမိ၏ အတၱ မာနမ်ားျဖင့္ လူညႊန္တံုးပစ္လိုက္ၾကျခင္းပင္ ျဖစ္ပါသည္။ သားသမီးကို ခ်စ္ျခင္းထက္ ကိုယ့္အတၱကို ကိုယ္ပိုခ်စ္ၾကရာမွ ျဖစ္ၾကရျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း သတိျပဳမိၾကဖို႔လိုပါသည္။

(၄)မိတ္ေဆြအားမ်ား ေပးပါ။

မိတ္ေကာင္းေဆြေကာင္းမ်ားသည္ ဘ၀ကိစၥ အ၀၀ကို ၿပီးေျမာက္ေအာင္ျမင္ေအာင္ ကူညီႏိုင္ၾကသူမ်ားျဖစ္သည္။
ကိုယ့္ဘ၀မွာ ရွားပါးလွေသာ မိတ္ေကာင္းေဆြေကာင္းမ်ားရဖို႔ လိုအပ္သလို ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ကလည္း သူတစ္ပါးအတြက္ မိတ္ေဆြေကာင္း ျဖစ္ေနဖို႔ လိုအပ္ပါေသးသည္။ ကိုယ္ခ်င္းစာနာေသာစိတ္၊ သူတစ္ပါးႀကီးပြါးခ်မ္းသာသည္ကို ၀မ္းသာနဳိင္ေသာစိတ္ စသည္မ်ားျဖင့္ အေျခခံအရင္းတည္ၿပီးမွ ကိုယ့္ဘ၀တစ္သက္တာမွာ အားကိုေလာက္ေသာ မိတ္ေဆြေကာင္းကို ရွာေဖြရရွိႏိုင္ၾကေပမည္။

မိဘမ်ားသည္ သားသမီးေလးမ်ားကို "ေဟ႔ ….. ဟိုေကာင္ေလးနဲ႔ မေပါင္းနဲ႔။ သူက အဆင့္တန္းခ်င္းမတူဘူး။" ဆိုၿပီး တားျမစ္တတ္ၾကသည္မွာ မိတ္ေဆြရွာတတ္ဖို႔ အခြင့္အလမ္းကိုပါ ပိတ္ပစ္သလို ျဖစ္သြားတတ္သည္ကို မေမ႔သင့္ပါ။ မွတ္သားမိခဲ႔ေသာ စကားေလးတစ္ခြန္းကို လက္ေဆာင္ပါးပါရေစ။
"သင့္မွာ မိတ္ေဆြ ၁၀၀ ရွိပါသလား။
နည္းပါေသးတယ္။
သင္မွာ ရန္သူ တစ္ေယာက္ ရွိေနၿပီလား။
မ်ားလြန္းေနပါၿပီ …." တဲ႔။
မိတ္ေဆြေကာင္းရေအာင္ ႀကဳိးစားဖို႔ အထူးလိုအပ္သလို ရန္သူတစ္ေယာက္မွမရွိေအာင္ ေနတတ္ဖို႔လည္း လိုအပ္လွပါသည္။

(၅)ကိုယ္က်င့္ စာရိတၱအားမ်ား ေပးပါ။

ကိုယ့္သားသမီးေလးမ်ားကို ကိုယ္က်င့္စာရိတၱေကာင္းမြန္ၿပီး ယဥ္ေက်းအာင္ မိဘမ်ား သင္ေပးၾကဖို႔ မေမ႔သင္ပါ။ ကိုယ္က်င့္ စာရိတၱပိုင္းဆိုင္ရာမွာ စိတ္မခ်ရေသာ တစ္နပ္စား ႀကံစည္တတ္သူမ်ားႏွင့္ မည္သူမွ ယံုၾကည္ရင္းႏွီးစြာ ေပါင္းသင္းလိုၾကမည္ မဟုတ္ပါ။ ကိုယ္က်င့္ စာရိတၱမေကာင္းပါဘဲ ေလာကႀကီးထဲမွာ ေအာင္ျမင္ဖို႔ဆိုသည္မွာ ခက္ခဲ႔လွပါသည္။ ဒါကို အဓိကထားၿပီး သတိတရ သင္ျပေပးခဲ႔ၾကဖို႔ လိုအပ္လွိပါသည္။

ရြာတစ္ရြာမွာ အေမတစ္ေယာက္က သမီးငယ္ေလးတစ္ေယာက္ကို အိမ္ဆိုင္ေလးတစ္ဆိုင္မွာ အာလူး၀ယ္ခိုင္းလိုက္ပါသည္။ အဲသည္မွာတင္ သမီးငယ္ေလးက ဘာရယ္လို႔ေတာ့မဟုတ္ပါ၊ ေျခေဆာ့ လက္ေဆာ့ႏွင့္ အာလူးေတာင္းထဲက အာလူးမ်ားကို ပိုင္ရွင္မသိေအာင္ ႏိႈက္ယူလာခဲ႔ပါသတဲ႔။ အဲဒါကို အိမ္ေရာက္ေတာ့ အေမလုပ္သူက ခ်ီးမြမ္းခန္းထုတ္ပါသည္။
"ဟယ္….ငါ့သမီးေလးက ငယ္သာငယ္တာ၊ ေစ်း၀ယ္ေတာ္တယ္ေတာ့။ ၾကည့္စမ္း…..အာလူးေတြ အမ်ားႀကီးရတယ္"
ထိုစကားသံကို ၾကားလိုက္ရေသာ သမီးငယ္ေလး၏စိတ္ထဲမွာ အေတြးတစ္ခု ရသြားပါသည္။
"ေၾသာ္…ငါ့အေမက ငါခိုးတာကို ခြင့္ျပဳတာပဲ၊ ငါခိုးတာကို ေက်နပ္စြာနဲ႔ ခ်ီးမြမ္းတာပဲ၊ ဒါေၾကာင့္ ငါ့အေမရဲ႕ ခြင္ျပဳခ်က္အရ ငါ့အေမ ေက်နပ္ေအာင္ ခ်ီးမြမ္းခံရေအာင္ ေစ်း၀ယ္ရင္ ငါခိုးမယ္"
ထိုအခ်ိန္မွစ၍ သည္မလိုမိုး မလိမၼာ လူမမည္ကေလးမေလးသည္ သူခိုးဘ၀ကို ေရာက္ခဲ႔ရပါေတာ့သည္။

တကယ္ဆိုလွ်င္ အေမလုပ္သူက ေသေသခ်ာခ်ာ စစ္ေဆးၿပီး ဆိုင္ရွင္ကို ျပန္ေတာင္းပန္၊ ပစၥည္းကို ျပန္ေပး၊ ကေလးကို နားလည္ေအာင္ သြန္သင္ဆံုးမခဲ႔ရပါမည္။

မိဘမ်ားသည္ သားသမီးမ်ားကို ႀကီးပြားေစခ်င္၊ တိုးတက္ေစခ်င္၊ ခ်မ္းသာေစခ်င္ၾကရာမွာေတာ့ အတူတူပင္ ျဖစ္ေပလိမ္႔မည္။ ခ်စ္သည္မွန္ေသာ္လည္း ဆံုးမတာေရာ မွန္ၾကပါရဲ႕လားဆိုသည္ကိုပါ ေတြးခဲ႔ၾကေစခ်င္ပါသည္။ "ငါက အေကာင္းေျပာတာ" ဆိုေပမယ့္ "ငါေျပာပံုကေရာ ေကာင္းရဲ႕လား" ဆိုသည္ကိုပါ မိဘမ်ား ေတြးမိေစခ်င္ပါသည္။
တကယ္ေတာ့ သားငယ္ သမီးငယ္ေလးမ်ားသည္ လူႀကီးမ်ားမဟုတ္ၾကပါ။ လူႀကီးမ်ား မဟုတ္ၾကသည့္အတြက္ လူႀကီးတစ္ေယာက္၏ အေတြးမ်ား၊ ျပဳမူေဆာင္ရြက္ပံုမ်ား၊ ဆင္ျခင္တံုတရားမ်ားႏွင့္ေတာ့ ဘယ္မွာလာၿပီး တူႏိုင္ၾကပါမည္နည္း။ မိဘမ်ား သတိထားၾကရမည္ျဖစ္ပါသည္။ မိဘႏွင့္သားသမီးမ်ား၏ၾကားမွာ အဓိက ကြာျခားခ်က္က နားလည္မႈ လြဲေနတတ္ၾကျခင္းပင္ျဖစ္ပါသည္။ မိဘမ်ားကလည္း မိဘဆိုသည့္ အရွိန္အ၀ါႏွင့္ "ငါေျပာတာ နားေထာင္၊ နားမေထာင္ရင္ ေသမယ္" လို႔ ငါတေကာ ေကာျခင္းမ်ဳိးမလုပ္သင္ၾကဘဲ အား(၅)မ်ဳိး အေမြေပးၿပီး သားလိမၼာ သမီးလိမၼာေလးမ်ား ျဖစ္ေစၾကရမည္သာ။

"ယေန႔…..လူငယ္၊ ေနာင္၀ယ္…..လူႀကီး" ဆိုသည့္အတိုင္း ဒီကေန႔ သားသားမီးမီးေလးမ်ားသည္ ေနာင္တစ္ခ်ိန္မွာ လူႀကီး သူမႀကီးမ်ား ျဖစ္လာၾကေတာ့မည္။ ထို႔ေၾကာင့္ သားလိမၼာ သမီးလိမၼာေလးမ်ားျဖစ္ေအာင္ အခုကတည္းက ျပဳစုပ်ဳိးေထာင္ေပးခဲ႔ၾကရမည္ျဖစ္သည္။
ေျပာျပခဲ႔ၿပီးသည့္အတိုင္း သားငယ္ သမီးငယ္ေလးမ်ားကို ေလ႔က်င့္ျပဳစုပ်ဳိးေထာင္ေတာ့မည္ဆိုလွ်င္ သူတို႔၏ စိတ္ေနစိတ္ထား သဘာ၀မ်ားကို အရင္းဆံုး စာနာနားလည္ေထာက္ထားနဳိင္ၾကရပါမည္။ ကာလ၊ ေဒသ၊ အေျခအေနမ်ားႏွင့္ လိုက္ေလ်ာညီေထြရွိေအာင္ လုပ္ေပးၾကရပါမည္။ သူတို႔ နားလည္နဳိင္သည္မ်ားႏွင့္ စၾကရပါမည္။

သူတို႔၏ ေခတ္ကာလႏွင့္ ဘ၀ရွင္သန္မႈ၊ သူတို႔ေလးမ်ား၏ ခံစားခ်က္၊ ရည္မွန္းခ်က္မ်ားကို သိေအာင္ ႀကဳိးစားေပးၾကရပါမည္။ ေရာနယ္ဒင္ဟိုကို အားက်သည့္သားကို ဆံုးမေတာ့မည္ဆိုလွ်င္ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ကလည္း လဖက္ရည္ဆိုင္ထိုင္ၿပီး အခ်ိန္ျဖဳန္းျခင္း၊ ေဘာလံုးပြဲ ေလာင္းျခင္း၊ ဘီယာဆိုင္ထိုင္ျခင္းမ်ား အရင္မရွိၾကဖို႔ လိုပါလိမ္႔မည္။
အဓိကကေတာ့ မိဘ၏ ေမတၱ၊ ကရုဏာ၊ မုဒိတာ အရိပ္ေအာက္မွာ စနစ္တက် ႀကီးျပင္းခြင့္ ရလာခဲ႔ၾကေသာ သားသမီးေလးမ်ားသည္ သားလိမၼာ သမီးလိမၼာေလးမ်ား ျဖစ္ခြင့္ရၾကသည္သာ။