i remember a story

I just happened ... I remember
a story.

Once a king below floats. I think to consult the king who lost things ... "becomes" good floats. Side whether I loved the words, which would satisfy the ...

One day, I became a king and two below. Speak accident, he's lost four million. Detailed below is customary ... "becomes".

Already below the anger of the king's words dissatisfied with injuries so I think I was thrown to the abyss

Later, the King alone in the forests continue to be caught by barbarian. Many foreigner often sacrifice to kill strangers, he had to be prepared to sacrifice.

The king had killed terrified submit a pity. Speak million a barbarian king is cut off, so could not be sacrificed .King also released.

The death, the king released the abyss, whereof a small saw, remaining below was 0 happy mother. The two were released images of death had talked enthusiastically.

Naturally ... "becomes" good words below, this time, he not angry anymore.

Below ...
.... King are released next to a million voices and sacrifice because

I think that the abyss will be sacrificed if it is not the frame limbs and explain the perfect become below.

The world would be a positive feeling. This is the principle used for the world. Things are happening to me a problem with anger. How good or bad "in general ... I think." Will face a growing energy.

I had heard a speech.
"Now faced later in the frame ...".

That's all for now ... ..
F I G H T I N G .....

ေမွ်ာ္ထားသလို ျဖစ္မလာတဲ့အခါ..သတိရမိတဲ့ ပုံျပင္ေလးတစ္ပုဒ္ပါ ။

တစ္ခါက ဘုရင္ႀကီးတစ္ပါးမွာ အမတ္ႀကီးတစ္ေယာက္ရိွသတဲ့ ။ အဲ့အမတ္ႀကီးကို ဘုရင္ႀကီးက သူဆုံး႐ႈံးတဲ့အရာေတြတိုင္ပင္လိုက္တိုင္း..." ပိုေကာင္းဖို႔ျဖစ္လာတာပါဘုရား.." ဆိုၿပီးေလွ်ာက္တင္ေလ့ရိွသတဲ့ ။ သူဘက္က ရပ္တည္ေလမလားဆိုၿပီး ေျပာမိတဲ့ဘုရင္ႀကီးက ဒီစကားကို ဘယ္ေက်နပ္ပါ့မလဲေလ...

တစ္ေန႔ေတာ့ ေတာကစားထြက္ခ်ိန္ အဖြဲ႕ကြဲၿပီး ဘုရင္ႀကီးနဲ႔ အမတ္ႀကီး ႏွစ္ေယာက္တည္းျဖစ္သြားသတဲ့ ။ အဲ့အခ်ိန္မွာ မေတာ္တဆျဖစ္ၿပီး ဘုရင္ႀကီးရဲ႕ လက္သန္းေလးျပတ္သြားသတဲ့ ။ အမတ္ႀကီးကေတာ့ ထုံးစံအတိုင္း..." ပိုေကာင္းဖို႔ျဖစ္လာတာပါဘုရား..." လို႔ေလွ်ာက္တင္သတဲ့ ။

အရင္ကတည္းက အမတ္ႀကီးရဲ႕စကားကို မေက်နပ္တဲ့ ဘုရင္ႀကီးက ဒဏ္ရာကလည္းနာ ေဒါသလည္းျဖစ္ေနတာမို႔အမတ္ႀကီးကို ေခ်ာက္ထဲကို ကန္ခ်လိုက္သတဲ့...။

ေနာက္ေတာ့...ဘုရင္ႀကီးတစ္ပါးတည္းေတာထဲဆက္သြားရင္း လူ႐ိုင္းေတြရဲ႕ဖမ္းဆီးျခင္းခံရသတဲ့ ။ လူစိမ္းဆို သတ္ျဖတ္ၿပီး ယဇ္ပူေဇာ္ေလ့ရိွတဲ့ လူ႐ိုင္းေတြလည္း ဘုရင္ႀကီးကို ယဇ္ပူေဇာ္ဖို႔ ျပင္ဆင္တာေပါ့ ။

သနားစရာ ဘုရင္ႀကီးလည္း အသတ္ခံရမွာမို႔ အရမ္းေၾကာက္ေနတာေပါ့ ။ အဲ့အခ်ိန္မွာ လူ႐ိုင္းတစ္ေယာက္က ဘုရင္ႀကီးပာာ လက္သန္းျပတ္ေနတဲ့အတြက္ ယဇ္ပူေဇာ္ဖို႔ မျဖစ္ႏိုင္ေၾကာင္းေျပာသတဲ့ ။ ဘုရင္ႀကီးကိုလည္းလႊတ္ေပးလိုက္သတဲ့ ။

ေသေဘးကလြတ္လာတဲ့ ဘုရင္ႀကီးပာာ ေခ်ာက္ထဲထိမက်ဘဲ ကမူေလးတစ္ခုမွာတင္က်န္ၿပီး အသက္မေသတဲ့အမတ္ႀကီးကို ျပန္ေတြ႕ေတာ့ အရမ္း၀မ္းသာမိသတဲ့ ။ ႏွစ္ဦးသား ေသေဘးကလြတ္လာပုံေတြကို အားပါးတရေျပာၾကတာေပါ့ ။

ထုံးစံအတိုင္း...." ပိုေကာင္းဖို႔ျဖစ္လာတာပါဘုရား..." ဆိုတဲ့ အမတ္ႀကီးစကားကို ဒီတစ္ခါေတာ့ ဘုရင္ႀကီးစိတ္မဆိုးေတာ့ဘူး ။ ဘာျဖစ္လို႔ ဒီစကားကိုေျပာတာလဲ ဆိုတာကိုလည္းေမးသတဲ့ ။

အမတ္ႀကီးက...
....ဘုရင္ႀကီး လက္သန္းျပတ္ေနလို႔ ယဇ္ပူေဇာ္တဲ့ေဘးကလြတ္လာတာျဖစ္ေၾကာင္း

....အမတ္ႀကီးလည္း ေခ်ာက္ထဲအကန္ခ်မခံရရင္ ယဇ္ပူေဇာ္ခံရမယ့္သူပာာ ေျခလက္အဂၤါစုံတဲ့ အမတ္ႀကီးျဖစ္လာႏိုင္ေၾကာင္း..ရွင္းျပသတဲ့ ။

ေလာကမွာ လူတိုင္း အေကာင္းအဆိုးတစ္လွည့္စီ ခံစားေနရတာပါ ။ ဒါပာာ ေလာကနိယာမပါ ။ ငါ့က်မွ ဆိုးတာေတြျဖစ္ေနတယ္ ဆိုၿပီးေဒါသမျဖစ္ပါနဲ႔ ။ ဘယ္လိုအဆိုးပဲျဖစ္ျဖစ္ " ပိုေကာင္းဖို႔ျဖစ္လာတာပါ..." လို႔ ေတြးၾကည့္ပါ ။ ရင္ဆိုင္ႏိုင္တဲ့ ခြန္အားေတြတိုးပြားလာပါလိမ့္မယ္ ။

စကားတစ္ခု ၾကားဖူးပါတယ္ ။
" အခုႀကဳံေနရတဲ့ ဒုကၡဆိုတာ...ေနာင္တခ်ိန္အတြက္ ပာာသပါ..." တဲ့ ။
Credit mm