kosi
ကြ်န္ေတာ္စည္သူပါခဗ် ကြ်န္ေတာ့ရဲ႕ဝထၲဳေလးကိုဖတ္ျဖစ္ေအာင္ ဖတ္ေပးၾကပါ။ အခုဝထၲဳေလးကလူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား နဲ႔လည္းတိုက္ဆိုင္လိမ့္မယ္ လို႔လည္းထင္ပါတယ္။ ဇတ္လမ္းေလးရဲ႕အစကေတာ့ဒီလိုဗ် အရမ္းကိုေတာက်တဲ့ ရြာကေလးတရြာမွာ မိသားစု ၃ဦးရွိတယ္ဗ် အရင္ဆုံးမိတ္ဆတ္ေပးရမွာကေတာ့ ဦးေမာင္ဆိုတဲ့သူနဲ႔ သူရဲ႕ဇနီးေဒၚလွဆိုသူအက်င္လင္မယားႏွစ္ေယာက္နဲ႔ သူတို႔ရဲ႔သားေလး ေမာင္လွေအးတို႔ရွိၾကတယ္ သူတို႔မိသားစုရဲ႔အလုပ္ကိုင္ကေတာ့ တေန႔လုပ္တေန႔စား အလုပ္ၾကမ္းသမားေတြေပါ့ဗ်ာ အဲတစ္ေန႔မွာေတာ့သူ႔ရဲ႕သားေလးကေတာမွာအလုပ္လုပ္ရတာ ပင္ပန္းပါလားအေဖရယ္ သားျဖင့္ျမိဳ႕မွာပညာရတဲ့အလုပ္ေလးပဲလုပ္ခ်င္လွပါတယ္ဆိုျပီး သူ႔အေဖကိုပူဆာတာေပါ့ အဲ့ဒီေတာ့မိဘနွစ္ပါးကလည္း ရွိတာမွတို႔မိသားစုသုံးေယာက္ထဲရွိတာ အခုသားကအေမတို႔ကိုခြဲသြားမယ္ဆိုေတာ့ အေမရယ္ခုသြားမွာကလည္းသားအၾကာၾကီးခြဲသြားမွာမွမဟုပ္ပဲ သားအသက္ေမြးဝမ္းေက်ာင္းပညာ သြားရွာမွာပဲအေမရယ္ ေနာ္းးး ေအးပါေလငါ့သားဒီေလာက္ပ်င္းျပေနမွေတာ့သြားေပါ့ ဒါေပမယ့္သားဘုရားတရားေတာ့မေမ့နဲ႔ေနာ္သား ဟုပ္ကဲ့ပါအေမ အေမတို႔ကိုလည္းမၾကာခဏစာေရးေနာ္သား ဟုပ္ကဲ့ပါေမေမ အဲ့ဒီလိုနဲ႔ျမိဳ႕ကိုေရာက္ေတာ့ သူအတတ္ခ်င္ဆုံးဝပ္ေရွာ့ပညာကိုသင္ယူရင္း၂နွစ္ေလာက္အၾကာမွာေတာ့ ဟာရမ္းကိုပင္ပန္းလွပါလားကြာ ဒီပညာကိုငါလိုခ်င္ေပမယ့္လည္း ငါ့မိဘ၂ပါးကဝပ္ေရွာ့ေထာင္ေပးဖို႔ကလည္းမျပည့္စုံဘူးေလ အဲ့ဒီလိုေတြးျပီး ဆရာကြ်န္ေတာ္ဝပ္ေရွာ့မလုပ္ခ်င္ေတာ့ဘူးခဗ် ဟဘာျဖစ္လို႔လည္းသား အဲ့လိုသူ႔ဆရာကေမးလိုက္ေတာ့ သူကအရမ္းႏြမ္းပါးတဲ့အေၾကာင္းေျပာျပတာေပါ့ ေအးပါေလဒါဆိုမင္းဘာလုပ္မလည္း ကြ်န္ေတာ္ကားေမာင္း တတ္ခ်င္တယ္ဆရာေအေလဒါဆိုငါ့သူငယ္ခ်င္းကားနဲ႔မင္းစပယာလိုက္ေပါ့ အဲ့ဒီလိုနဲ႔ကားစပယ္ယာလိုက္ေနရင္း ေရတာရွည္ျမိဳ႔ကေကာင္မေလးနဲ႔ေတြ႔ ေတာ့ေမာင္လွေအးတစ္ေယာက္ေမတၱာသက္ဝင္မိပါေလေရာ ဒီေန႔ေတာ့ဒီေလာက္ပါပဲေနာက္ေန႔မွ ဒုတိယတြဲေမ်ွာ္ပါေလ
လႊတ္မယ့္လႊတ္ေတာ့လည္း ဆက္တိုက္ပဲ ဟ
ကြီးေညးကိုေလွာင္တာလား