သမိုင္းဝင္ ပုဂံျပည္သို႔ (၂)

ပထမဦးစြာ က်ြန္ေတာ္တို႔ ေရာက္ရွိေနတဲ႔
ပုဂံေျမရဲ႔ ရာဇဝင္သမိုင္းေၾကာင္းေလးကို အက်ဥ္းခဴပ္ ေျပာပါရေစ။
ပုဂံဆိုသည္မွာ

ပုဂံ၏ နိဒါန္းအစသည္ သေရေခတၲရာ၏ နိဂံုးျဖစ္သည္ဟု သိရွိခဲ႔ရသည္။သေရေခတၲရာသည္ မင္းေပါင္း ၂၁ ဆက္ ၿမိဳ႕သက္ ၅၃၇ နွစ္တြင္ သုပညာနဂရသိႏၷမင္း ကံကုန္ျခင္း နွင့္အတူ ျပည္သူတို႔
ပူပန္မႈ တိုးပြားေနဆဲ ငါ့စေကာဟူေသာ ေကာလဟလ တခုေၾကာင့္
ရုပ္ခ်ည္ ျပည္ရြာပ်က္ေၾကာင္း ျဖစ္ေစခဲ႔ပါတယ္။ပ်ဴ ကမ္းယံ သက္ဟူေသာ အုပ္စုႀကီး ၃ စု ကြဲၿပီး တစ္ဦးကိုတဦး တိုက္ခိုက္ၾကသည္။ကမ္းယံတို႔အေပၚ အနိုင္ ရသည္ဆိုသည့္ ပ်ဴတို႔ပင္ အခ်င္းခ်င္း ကြဲျပန္ရာ
အုပ္စုသံုးစု ထပ္မံျဖစ္လာျပန္သည္။ထိုသံုးစုထဲမွ သုပညာနဂရဆိႏၵမင္း၏ သမက္ေတာ္သမုဒၵဇ္မင္းသားသည္ ျပန္လည္စုစည္းကာ နိုင္ငံေတာ္သစ္ ျပန္လည္ထူေထာင္ရန္ႀကိဳးပန္းေသာ္လဲ ေအာင္ျမင္မႈမရခဲ႔။ကမ္းယံ ( ရခိုင္) နဲ႔ မသင့္ျမတ္ ေျမာက္ဘက္တြင္ သက္တို႔ရန္ကလဲမေအး ေအာက္ဘက္တြင္အင္အားႀကီးေသာ မြန္ တို႔ကလဲ ရွိေမျပန္တာေၾကာင့္ နိုင္ငံသူနိုင္ငံသား စစ္ေဘးဒုကၡသည္မ်ားအနုပညာသည္မ်ား ရဟန္းမ်ားအား စုစည္းကာ ရန္သူနွင့္ေဝးရာစြန္ခြာလာခဲ႔ၾကသည္။
ေကာဇာသကၠရာဇ္ ၁၆၃ နွစ္တြင္ ေတာင္ညိုေဒသတြင္ ၿမိဳ႕တည္ကာ သံုးနွစ္သာ စံျမန္းခဲ႔ရသည္။ေတာင္ညိုသည္ ေတာင္ငူျမိဳ႕
အေရွ႔ေတာင္ဘက္ရွိ ပိုးခ်ည္ေမြးျမဴသည့္ ယပိန္းေခၚလူမ်ိဳးစု၏ ေနရပ္
ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ေရရွည္လံုျခံဳေရးစိတ္မခ်ရသျဖင့္ သမုဒၵရာဇ္မင္းသည္ အုပ္စုႀကီးအား ဦးေဆာင္ကာ အေနာက္ဘက္သို႔ကူးၿပီး ပန္းေတာင္းဘက္တြင္ ၿမိဳ႕သစ္တည္ျပန္သည္။သို႔ေသာ္လည္း ကမ္းယံ တို႔ရန္နွင့္ ကပ္ေရာဂါ က်ေရာက္ေသာေၾကာင့္ ေျခာက္နွစ္တာ စံျမန္းၿပီး ဘုမၼဝတီ (မင္းတုန္းၿမိဳ႔)သို႔ ေျပာင္းေရႊ႔ ရျပန္သည္။
မင္းတုန္းတြင္တနွစ္တာမ်ွ စိုးစံကာ သကၠရာဇ္ ၂၈ ခုနွစ္တြင္ စႏၷဂုတၳ အမတ္ႀကီးအား လႊဲအပ္ကာ ရသမ်ွေသာလူအင္အားနွင့္ ျမန္မာနိုင္ငံ အလယ္ပိုင္း ယံလႊတ္က်ြန္းတြင္ မ်ိဳးနြယ္တူ ပ်ဴ ၁၉ ရြာလူႀကီး မားအား သစၥာခံေစၿပီး အရိမဒၵမည္ေသာ ပုဂံျပည္အားစတင္ တည္ေထာင္ေလသည္။