I2Wan ေျပာေသာ ေနေရးႏွင့္ ေသေရး ( Henry Aung )
မဂၤလာပါ။ ကၽြန္ေတာ့အေနျဖင့္ steemit platform ေပၚတြင္ ရယ္ေမာစရာ၊ နည္းပညာ၊ စိတ္အား ထက္သန္စရာ ၊ ေတြးေခၚ ႏိုင္စရာ အစရွိ ေသာေဆာင္းပါးမ်ားကို မွ်ေဝလ်က္ရွိရာ ကၽြန္ေတာ့ အသက္တာတြင္ ၾကံဳေတြ႕ခဲ့ရေသာ သင္ဆရာ ၊ ၾကားဆရာ တေယာက္ျဖစ္သည့္ I2wan အေၾကာင္းအား ေဖၚျပေပးလိုက္ပါသည္။
I2wan ။ I2Wan ဟုဆိုလိုက္သည္ႏွင့္ steemit platform ေပၚတြင္ ကၽြန္ေတာ္ေရးသားထားေသာ ေဆာင္းပါး မ်ားဖတ္မိၾကသူကေတာ့ သိၾကပါလိမ့္မည္။ ကၽြန္ေတာ့ ဘဝအား ေျပာင္းလည္း ေပးခဲ့သူ ကၽြန္ေတာ္၏ စိတ္ဓါတ္ခြန္အား မ်ားအား ျမႇင့္တင္ေပးခဲ့သူ ကိုးရီးယားလူမ်ိဳး သင္တန္းဆရာတေယာက္ျဖစ္ပါသည္။
ကၽြန္ေတာ္ I2wan ၏ သင္တန္း တက္ေရာက္ေနစဥ္က တခုေသာ ညေနခင္းတြင္ သူႏွင့္အတူ လဖက္ရည္ ေသာက္ထြက္ခဲ့ပါသည္။ လဖက္ရည္ေသာက္ရန္ ဟု ဆိုေသာ္လည္း သူႏွင့္ စကားစျမည္းေျပာရန္ဟုဆိုလ်င္ပိုမွန္ပါသည္။ ကၽြန္ေတာ့ အေနျဖင့္ တက္က်မ္း စာေပေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို ဖတ္ဘူးခဲ့ေသာ္လည္ အမ်ားအားျဖင့္ေတာ့ ဖတ္ၿပီးသြားလ်င္ ေမ့သြားၾကသည္ကသာမ်ားပါသည္။
သိသိသာသာ စိတ္ဓါတ္ခြန္အားတက္လာသည္၊ အတုယူ အားက်သည္ဟူ၍ မရွိခဲ့ပါ။ ကၽြန္ေတာ့အားနည္းခ်က္သာ ျဖစ္ပါလိမ့္မည္ တက္က်မ္းမ်ား ဖတ္ရန္မသင့္ဟုဆိုလိုျခင္း မဟုတ္ပါ။ သို႔ေသာ္ I2wan ႏွင့္ ေျပာျဖစ္ခဲ့ေသာ စကားစျမည္းမ်ားကေတာ့ ကၽြန္ေတာ့ ရင္ထဲအထိ ထင္က်န္ေနဆဲျဖစ္ပါသည္။
သူသင္ျပခဲ့ေသာ သူေျပာျပခဲ့ေသာ အေၾကာင္းအရာတို႔မွာ ကၽြန္ေတာ့ ေန႔စဥ္ ဘဝမ်ားအတြက္ အလြန္အသံုး ဝင္ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ပါသည္။ ဘဝတြင္ ေနေရးႏွင့္ပါတ္သက္၍ ဆင္းရဲျခင္း ၊ခ်မ္းသာ ျခင္း ၊ စိတ္ထားေကာင္းေစရန္ စသည္တို႔အား ကၽြန္ေတာ္၏ ယခင္ေဆာင္းပါးမ်ားတြင္ ေဖၚျပေပးခဲ့ ၿပီး ျဖစ္၍ ထပ္မံမေဖၚျပလိုေတာ့ပါ။
ကၽြန္ေတာ္တို႔၏ ေန႔စဥ္ အသက္သာမ်ားတြင္ ႐ုန္ကန္လႈပ္ရွားမႈမ်ား ျဖင့္ အသက္ဆက္ေနၾကသည္ျဖစ္ရာ ေနတတ္စရာအတြက္ သင္ယူစရာမ်ားျပားလွပါသည္။ သို႔ေသာ္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေမ့ထားၾကသည္မွာ ေသေရး ျဖစ္ပါသည္။
ထို႔ေန႔က လက္ဖက္ရည္ေသာက္ရင္း I2wan ကၽြန္ေတာ့အားေမးေသာ ေမးခြန္းမွာ “ Henry ဘယ္လိုေသခ်င္သလဲ ..? " ဟူေသာ ေမးခြန္း ျဖစ္ပါသည္။ အမွန္ေျပာရလ်င္ ကၽြန္ေတာ့အေနျဖင့္ ဆရာဦးေအာင္သင္း ေျပာသကဲ့သို႔ သာ သူမ်ား ထီေပါက္လ်င္ ငါလည္း ထီေပါက္ႏိုင္တယ္ ဟုေတြးေသာ္လည္း သူမ်ား ကားတိုက္ခံရလ်င္ ငါလည္း ကားတိုက္ခံရ၍ ေသႏိုင္တယ္ဟု မေတြးေသာ လူစားမ်ားတြင္ပါဝင္ပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္ အမွန္အတိုင္းသာ ဝန္ခံခဲ့ပါသည္။ " ကၽြန္ေတာ္ ေသဖို႔ တခါမွ မစဥ္းစားမိေသးဘူး " ဟူ၍သာ ျပန္ေျပာခဲ့ပါသည္။
ေသျခင္း တရားဆိုသည္ မွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ႏွင့္ လက္တကမ္းသာရွိ၍ အခ်ိန္မေရြး ေရာက္လာႏိုင္ေသာ အရာျဖစ္ေသာ္ လည္း အမ်ားအား ျဖင့္ မေတြးေတာခ်င္ေသာ အရာ၊ တမင္တကာလစ္လွဴရႈထားေသာ အရာျဖစ္ပါသည္။ I2wan က ကၽြန္ေတာ့အား မည္သည့္ဘာသာ ကိုးကြယ္ေၾကာင္း ေမးေသာအခါ ကၽြန္ေတာ္ကလည္း ခရစ္ယန္ဘာသာ ကိုးကြယ္ေၾကာင္း ျပန္လည္ေျဖၾကားခဲ့ပါသည္။
ထို႔ေနာက္ သူဆက္ေမးေသာ ေမးခြန္းမွာ " Henry အေနျဖင့္ ေသသြားလ်င္ ေကာင္းကင္ဘံု ေရာက္ရန္ လံုေလာက္ေသာ အေၾကာင္းျပခ်က္မ်ား ခ်ေရး လ်င္ ဘယ္ႏွစ္ခ်က္ ရမည္နည္း " ဟူ၍ ျဖစ္ပါသည္။ သူ႔အား ေျဖၾကားစရာမလိုပါ၊ မိမိကိုယ္ကိုသာ ေျဖၾကည့္ပါ ဟူ၍ လည္း ေျပာပါသည္။
ကၽြန္ေတာ္လည္း ႀကိဳးစား၍ စဥ္းစားၾကည့္ပါသည္။ ကၽြန္ေတာ့ အေနျဖင့္ မိုက္႐ိုင္း ဆိုးသြမ္း ေနသူ တေယာက္မဟုတ္ေသာ္လည္း ငါသည္ ဤသို႔ ဤသို႔ ျပဳမႈေနထိုင္ ေသာေၾကာင့္ ေသခ်ာေပါက္ ေကာင္းကင္ဘံု ေရာက္ႏိုင္ပါသည္ဟု မိမိကိုယ္ကို အာမခံခ်က္ မေပးႏိုင္ခဲ့ပါ။ ေကာင္းကင္ဘံုသို႔ တက္ရန္ အာမခံခ်က္ မေပးႏိုင္ေသာ္လည္း ငရဲအိုး ေဇာက္ထိုးဆင္းရန္ ေတာ့ အေၾကာင္းအရာ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ရွိေနခဲ့ပါသည္။
ဤတြင္ I2wan ေပးေသာ မွတ္ခ်က္မွာ " ေသေရးအတြက္ ျပင္ဆင္ထားလ်င္ မိမိ၏ ဘဝတသက္တာ ေနေရးတြင္ အခက္အခဲ တဝက္ခန္႔ ကြယ္ေပ်ာက္သြားပါလိမ့္မည္" ဟူေသာ မွတ္ခ်က္ျဖစ္ပါသည္။
ကၽြန္ေတာ္ကလည္း ေသေရးအတြက္ မည္သို႔ ျပင္ဆင္ထားသင့္ေၾကာင္းေမးေသာအခါ " Henry တို႔ ဘာသာေရးက ဘယ္လို ဘယ္ပံု က်င့္ၾကံေနထိုင္ရမယ္လို႔ သြန္သင္ထား သလဲ " ဟူ၍ ျပန္ေမးပါသည္။ မွန္ပါသည္။ ဘာသာေရး သြန္သင္ခ်က္မ်ားက ဤသို႔ဤပံု ျပဳမႈေနထိုင္ၾကပါ ၊ ဤသို႔ဤပံု ျပဳမႈလ်င္ အျပစ္ ျဖစ္ပါသည္ဟူ၍ သြန္သင္ထားၾကေသာ္လည္း ကၽြန္ေတာ္တို႔ အေနျဖင့္ မလိုက္နာ ႏိုင္ၾကသျဖင့္ ေသေရး အတြက္ အဆင္သင့္ မျဖစ္ႏိုင္ ျဖစ္ေနၾကရပါသည္။
တကယ္တမ္း သူေျပာေသာ အေၾကာင္းအရာအား ေစ့ေစ့ ေတြးၾကည့္လ်င္ မိမိကိုယ္ကို သီလလံု၍ ငါေသရင္ေတာ့ အပါယ္မလားဘူး ဟု သိထားသူ အာမခံထား ႏိုင္သူသည္ ဤ ေလာက၏ ေနေရးတြင္ ဘာမ်ားပူပင္စရာရွိေနအံုးမည္နည္း။ ဘာမ်ား ေၾကာင့္ၾကစရာရွိႏိုင္ပါအံုးမည္နည္း။ ထို႔ေၾကာင့္ ေသေရးအတြက္ ျပင္ဆင္ထားႏိုင္လ်င္ ေနေရး၏ အခက္အခဲ တဝက္ခန္႔ ကြယ္ေပ်ာက္သြားလိမ့္မည္ဟု ေျပာခဲ့ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။
ကၽြန္ေတာ္လည္း စိတ္ဝင္စားလြန္း၍ I2wan သူ၏ ေသေရး အတြက္ မည္သို႔ မည္ပံု ျပင္ဆင္ထားေၾကာင္း ေမးေသာ အခါ သူ႔အေနျဖင့္ သူ၏ ကိုယ္တြင္း အဂၤါ အစိတ္အပိုင္း မ်ားအားလံုး လွဴဒါန္းထား ၿပီးေၾကာင္း ေျပာျပပါသည္။ အကယ္၍ ထိခိုက္ဒါဏ္ရာရ၍ မေသဆံုးပဲ သက္တမ္းေစ့ ေနသြား၍ ေသဆံုးသြားလ်င္ေတာင္ သူ၏အ႐ိုးမ်ား အား ပံုစံမပ်က္ ထုတ္ယူ၍ ေနာက္လူသားတို႔ သုေသတန အတြက္ အသံုးျပဳႏိုင္ရန္ လွဴဒါန္းထားေၾကာင္း ေျပာျပပါသည္။
ဤတြင္ ကၽြန္ေတာ္စဥ္းစားမိပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္ေသသြားလ်င္ ကၽြန္ေတာ္၏ အသံုးမဝင္ ေတာ့ေသာ အေသြးအသား အစိတ္အပိုင္းမ်ားအား အျခားသူမ်ားအတြက္ အဘယ့္ေၾကာင့္ မေပးႏိုင္ရပါသနည္း။ ေသသြားလ်င္ေတာင္ ပံုစံမပ်က္ ျဖစ္ခ်င္ေသာ ကၽြန္ေတာ္၏ အတၱကို အထင္းသား ေတြ႕ရပါေတာ့သည္။
အႀကိမ္ႀကိမ္ႀကိဳးစား၍ ဤအတၱမ်ားကို ေဖ်ာက္ၾကည့္ေသာ္လည္း ယေန႔အထိ တြန္႔တိုေနဆဲ ျဖစ္ပါသည္။ ထို႔ ေနာက္ ကၽြန္ေတာ့ အေနျဖင့္ I2wan ၏ စိတ္ထား အား သေဘာက်လွေသာေၾကာင့္ ဤကဲ့သို႔ တြန္႔တိုေသာ အတၱအား အဘယ္ကဲ့သို႔ ေဖ်ာက္ယူေၾကာင္း ေမးေသာအခါ သူေျဖေသာ အေျဖမွာ ႐ိုး႐ိုးရွင္းရွင္းသာ ျဖစ္ပါသည္။ " ကိုယ္ခ်င္းစာ တရား " ျဖစ္ပါသည္။ အျခားသူငွာအား ကိုယ္ခ်င္းစာမွသာ ဤကဲ့သို႔ အတၱမ်ား ေဖ်ာက္ႏိုင္ေၾကာင္း ရွင္းျပပါသည္။
ထိုေန႔က စကားဝိုင္းကေတာ့ ထိုမွ်ေလာက္သာ ျဖစ္၍ အျခားေသာ အေၾကာင္းအရာ အလာသ ပလာသမ်ား သာ ဆက္ေျပာျဖစ္ၾကပါသည္။ ကၽြန္ေတာ့ အေနျဖင့္ ကိုယ္ခ်င္းစာတရားဟု သံုးနႈန္းထားေသာ္လည္း သူအသံုးျပဳခဲ့ေသာ စကားလံုးမွာ sympathy ျဖစ္ပါသည္။
ဤ အဂၤလိပ္ ဘာသာစကားျဖင့္ Sympathy ဟူေသာ စကားလံုး မွာ ကိုယ္ခ်င္းစားျခင္း ပါဝင္သလို ၊ ဂ႐ုဏာ ၊ သနားျခင္း ၊ ညႇာတာျခင္း ၊ ၾကင္နာျခင္း ၊ ေထာက္ထား ျခင္း စေသာ အဓိပၸါယ္မ်ား လည္း ပါဝင္ေနပါသည္။ ဤတြင္ ဆက္၍ ကၽြန္ေတာ္ ေတြးေတာမိခဲ့သည္မွာ သူတို႔လူမ်ိဳးမ်ားက အဘယ့္ေၾကာင့္ ဤသို႔ ကိုယ္ခ်င္းစာတရားရွိ၍ စိတ္ထားလွပေနရပါသနည္းဟု အႀကိမ္ႀကိ္မ္ အေျဖရွာခဲ့မိပါသည္။
အေတာ္ၾကာမွ သေဘာေပါက္ခဲ့မိပါသည္။ ဆရာဦးေအာင္သင္း၏ ပညာႏွင့္ ပါတ္သက္ေသာ ေဆာင္းပါး တခုတြင္ " ပညာျပည့္ဝ ႏွလံုးလွေသာ္ " ဟူေသာ အေၾကာင္းအရာအား ရွင္း ျပထားသည္ ကိုျမင္မိ ေသာ အခါမွ ညာဏ္ပညာ ျပည့္ဝသူသာလ်င္ ဤသို႔ေသာ စိတ္ထား မ်ိဳး ၊ လွပေသာ စိတ္ထားမ်ိဳး ထားႏိုင္ေၾကာင္း သေဘာေပါက္လာရပါေတာ့သည္။
ဤ ပညာဟု ေခၚေသာ က်ိဳးေၾကာင္း ဆင္ျခင္ နိႈင္စြမ္းရွိသူတို႔၏ စိတ္ထားသည္ ပညာျပည့္ဝလာသည္ႏွင့္ သူတို႔၏ စိတ္ထားသည္လည္း ပညာ၏ အစြမ္းေၾကာင့္ လွပလာရျခင္း ျဖစ္တန္ရာသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္၏ အတၱမာန မ်ား ရွိေနျခင္း ၊ အျခားသူမ်ား အေပၚ ကိုယ္ခ်င္းစာ တရားနည္း ရျခင္း ၏ အခ်ဳပ္မွာ ပညာညာဏ္ နည္းပါးျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္ေၾကာင္း ေပၚလြင္ လြန္းလွပါသည္။
သို႔ေသာ္လည္း မသိျခင္း မွ သိျခင္း ကို ေရာက္ရွိၿပီးေနာက္ေတာ့ I2wan ေျပာေသာ ေသေရး အတြက္ ႀကိဳးစားခဲ့ပါသည္။ သို႔ေသာ္ အျခားသူမ်ားထက္ ပညာညာဏ္နည္းပါးသူ ျဖစ္ရကာ ယခုထက္ထိေသေရးထက္ ေနေရးသာ ဦးစားေပး လုပ္ေဆာင္ ေနရဆဲျဖစ္သည္ကို ဝန္ခံပါသည္။
ထို႔ေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္၏ ေန႔စဥ္ဘဝတြင္ ပူပန္ျခင္းမ်ား ၊ စိတ္ဆင္းရဲ စရာမ်ား ၊ ဝမ္းနည္း စရာမ်ား ၾကံဳေတြ႕တိုင္း I2wan ေျပာေသာ ေသေရးအတြက္ ျပင္ဆင္ထားလ်င္ ေနေရး ၏ ဒုကၡ တဝက္ သက္သာ သြားမည္ဟူေသာ စကားအား သာ၍ သတိရမိပါေတာ့သည္။
ျမန္မာလူငယ္မ်ား steemit တြင္ေအာင္ျမင္ၾကပါေစ....
Photo Credit : Original source
Author : Henry Aung ( Kachin )
MSC : 001
အေနတတ္မွ.အေသျမတ္မည္..
ဒါေလးကို.ဆန္းစစ္ၾကည့္လ်ွင္...
အဲဒီစကားကို..တစ္ခ်ိဴ႕ေသာသူမ်ား..သိထား.နားလည္ထားၾကတာက..ဝိပႆ နာနယ္ပယ္က်မွ..က်င့္သုံးရမယ္လို႔ထင္ထားၾကတာ..။ေလာကၠဳတၱရာ.နယ္ပယ္ဆိုတာ..ေလာကီနယ္ပယ္ရဲ႕ဆိုးျခင္း.ေကာင္းျခင္းေတြကို.ေက်ာ္ျဖတ္ႏိူင္မွ..ေရာက္ရမဲ့နယ္ပယ္ပါ။ေလာကီနယ္ပယ္မွာ..ေအာင္ျမင္ျခင္းေတြအမ်ားႀကီးရေနေသာလူသားတစ္ဦးဟာ..ေလာကီကိုေက်ာ္ျဖတ္ႏိူင္တယ္လို႔ေျပာလို႔မရပါဘူး..သူဟာ..ေလာကီရဲ႕ပစၥည္းေပါမ်ားႂကြယ္ဝျခင္းကိုသာ..ေအာင္ျမင္တာပါ။
ေလာကီနယ္ပယ္မွာ..ကိုယ့္ရဲ႕ႀကိဳးစားအားထုတ္သမ်ွအရာရာေအာင္ျမင္ျခင္းရဲ႕ေနာက္ဆက္တြဲ..မာန္မာနေထာင္လြႇားမူ႔ေတြ..ယစ္မူးျခင္းေတြ..သာယာျခင္းေတြကို..တဒဂၤျဖစ္ေစ..အစဥ္ျဖစ္ေစ..ပယ္ႏိူင္မွသာလ်ႇင္..ေလာကီကိုေအာင္ႏိူင္ျခင္း...။ေနာက္တစ္ခု..က်ရႉံးျခင္းရဲ႕ေနာက္ဆက္တြဲ.ေဒါသ..ဣသာမစၦရိယ..ကို.ထိန္းသိမ္းႏိူင္ျခင္း..ဒါလဲ..ေအာင္ႏိူင္ျခင္းတစ္ခုပါ။ဒါေတြအားလုံး..နားလည္လက္ခံႏိူင္ဖို႔ရဲ႕
အေရးႀကီးဆုံးစိတ္တစ္ခုကေတာ့..ကိုယ္ခ်င္းစာစိတ္ပါဘဲ။
အဲဒီစိတ္နည္းပါးေလ...အတၱႀကီးေလ..
အတၱႀကီးေလ..အေမွာင္ဖုံးေလ..
အေမွာင္ဆိုေသာ..မသိမူ႔မ်ားေနသမ်ႇကာလပတ္လုံး..
ဆင္ျခင္တုံတရားဆိုေသာ..အသိဥာဏ္ပြင္႔လန္းခြင့္နည္းပါးသြားပါတယ္..ဒါေၾကာင္လည္း..အခုေခတ္မွာ..အ.ကုသိုလ္မ်ားေနၾကတာေပါ့..သားေရ..
အခုလို အက်ယ္တဝင့္ ရွင္းျပေပးတဲ့ အတြက္ ေက်းဇူးအမ်ားႀကီး တင္ပါတယ္ အန္တီ
ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ ဆရာမင္းေက်ာ္ဝင္းရဲ႕ ေသဖို႔ျပင္ဆင္ၿပီးၿပီလား ဆိုတဲ့စာအုပ္ဖတ္ခဲ့တယ္၊ ျပင္ဆင္ေတာ့ၿပီးေသးဘူး။
ေက်းဇူးပါ ဦးမင္း။ ကၽြန္ေတာ္လည္း ရွာဖတ္ၾကည့္ပါအံုးမယ္။
ဟုတ္တယ္ ကိုဟင္ေရ တကယ္တမ္း ကိုယ့္ကိုကုိယ္ ျပန္စမ္းစစ္ၾကည့္ရင္ အတၱေတြဖုံးလြမ္းပီး ဘ၀ကို အသက္ဆက္ေနတာလို႕ ျမင္မိတယ္။ လူဆိုတာ အခ်ိန္တန္ရင္ေသရမယ္ဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္တို႕ ေမ့ေပ်ာက္ေနၾကတာမ်ားတယ္။ ေန႕စဥ္စား၀တ္ေနေရးအတြက္ ရုန္းကန္ေနၾကရရင္း အတၱေတြ ေမာဟေတြ ေထြးပိုက္ထားၾကရင္း ေနာက္ဆုံးေသခ်ိန္ၾကေရာက္လာခ်ိန္ၾကမွ ေနာင္တေတြနဲ႕ မေသခ်င္တဲ့ စိတ္ေလးေတာ့ရွိေနပါတယ္။ အကိုေျပာသလို ေသေရးအတြက္ စဥ္းစားမိတာလဲ သိပ္မၾကာခင္အခ်ိန္ေလးပဲရွိပါေသးတယ္။ ဘ၀ ကို ပညာအသိနဲ႕ ျဖတ္သန္းႏိုင္ေအာင္ ႀကိဳးစားလ်က္။
ဒီလိုပဲ ကိုေရႊေရ... ေနေရးအတြက္ ႀကိဳးစားရင္း ေသးေရးအတြက္လည္း ျပင္ဆင္ရတာပါ့။
ေသရင္ ခနၵာကိုယ္ အစိတ္ပိုင္းေတြဘယ္လိုလႉရတာလည္း သိခ်င္မိတယ္ အကိုေရ
မန္းေလး ေဆးရံုႀကီးမွာ စံုစမ္းၾကည့္ညီေလး
ဘဝဆိုတာ တစ္ေန႔တာပါ ထိုတစ္ေန႔တာရဲ႕ လက္ရွိအခ်ိန္ကို ကုသိုလ္ေကာင္းမႈျပဳ ပါ အိပ္စက္ခါနီးမွာ မိမိတစ္ေန႔တာ လုပ္ခဲ႔တဲ႔ကုသိုလ္ကို ျပန္စဥ္းစားပါ ခ်ေရးပါ ထို႔ေနာက္ေန႔ေတြမွာလည္း ဤသို႔ျပဳလုပ္ပါ ။ ထိုနည္းတူစြာ မေကာင္းမႈေတြျပဳလုပ္မိရင္လည္း ေရွ့နည္းအတိုင္းျပဳလုပ္ပါ တစ္ေန႔တာမွာ ေကာင္းမႈနဲ႔ မေကာင္းမႈကို ခ်ိန္ဆပါ ထိုသို႔ျပဳလုပ္ျခင္းျဖင့္ မေကာင္းမႈေရွာင္ ေကာင္းမႈေဆာင္၍ စိတ္ကိုျဖဴ စင္ေစပါသည္ ေနာက္ေသခါနီးတြင္ ထိုေကာင္းမႈေတြက အားကိုးရေပလိမ့္မည္။
အခုလို ရွင္းျပေပးတဲ့ အတြက္ အမ်ားႀကီး ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။
ေသမွာေတာ့ သိေပမဲ့ ဘယ္လိုေသခ်င္တာလဲေတာ့ မေတြးမိဘူး ေတြးစရာ ရျပီဗ်ာ
အရွည္ႀကီးေတြးစရာေပါ့ကြယ္
ေနဖို႔အတြက္ ႐ုန္းကန္ျပင္ဆင္ေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ ေသဖို႔ဆိုတာ မစဥ္းစားမိ႐ိုး အမွန္ပါ ကိုဟင္ ေရ
အမွန္ပါပဲဗ်ာ
ကြၽန္ေတာ္တို႔ ဗုဒၶဘာသာတြင္လည္း ေနတတ္ဖို႔ထက္
ေသတတ္ဖို႔ အေရးႀကီးေၾကာင္း ေဟာေလ့ေျပာေလ့ ႐ွိၾကပါတယ္။
တမလြန္ဘဝ ႐ွိသည္၊ မ႐ွိသည္ကို လက္ေတြ႔ ျမင္ဖို႔ ခဲယဥ္းေသာ္လည္း
ေကာင္းမွဳျပဳမွ ေကာင္းမွဳ ျဖစ္မည္ဟူေသာေၾကာင့္ ေကာင္းေသာ
အက်င္႔အၾကံျဖင့္ ေနထိုင္ခဲ့မွ အေသ ေျဖာင့္မည္လည္း ျဖစ္ႏိုင္ပါသည္။
ဟုတ္ကဲ့။ ေၾကာင့္ၾကမဲ့ ေသႏိုင္ေရးအတြက္ႀကိဳးစားလ်က္ပါ။
ကုိဟသ္က တကယ္မိတ္ေဆြေကာင္း ဆရာေကာင္းရထားတာပါအကုိ။မိတ္ေဆြေကာငါး ဆရာေကာင္းဆုိတာ မိမိသိတာ ေျပာဆုိသင္ျပေပးျပီး စကားနဲ႕အလွဴဒါနေပးတတ္ပါတယ္။
တသက္မွာ တခါဆိုသေလာက္ ေတြ႕ခဲ့ရတဲ့ သင္ဆရာပါ။
ျကိုတင္ျပင္ဆင္မေသခင္
ေနေရးထက္ေသေရးခက္