ငေထြးႏွင့္ ယမကာ

အရက္ကိုအမ်ိဳးစုံ အမည္စုံ အမ်ိဳးမ်ိဳးေခၚဆိုၾက
သည္။
ဘရန္ဒီ၊ ဝီစကီ၊ ဝိုင္ႏွင့္ ႐ွန္ပိန္တို႔အျပင္ ဘီယာ။

”ဘီယာဟာအရက္ေတာ့မဟုတ္ပါ
တေငြ႔ေငြ႔ေလးနဲ႔ ေပၚလာတာ”

ကြၽန္ေတာ္တို႔ ငယ္စဥ္ tv ေပၚကာစက မႏၱေလးဘီယာကို မင္းသားတစ္ေယာက္က ေဖာ္ျပပါ
စာသားျဖင့္သီခ်င္းဆိုၿပီး ေၾကာ္ျငာထားသည္ကို ေတြ႔ျမင္ခဲ့ရသည္။ ဒီသီခ်င္းေၾကာ္ျငာေၾကာင့္
ငယ္စဥ္က ေအာ္ ဘီယာက အရက္မဟုတ္ဘူးလို႔
အေတြးမွာျဖစ္ေပၚခဲ့ဖူးသည္။

ဒါနဲ႔. အိမ္နားက ဦးေလးတစ္ေယာက္ေမးၾကည့္တာ

”ဦးေလး ဘီယာက အရက္မဟုတ္ဘူးဆို”

”နင့္ေမ့ကလႊား ဘီယာကလဲ မူးတာပဲ
အရက္ကလဲ မူးတာပဲ အတူတူေပါ့ဟ
ကုလားႀကီးနဲ႔ အရာႀကီးပဲဟာ
လခီြးတဲ့မွ ႏွမေပးမ်ားကလဲ
ေၾကာ္ျငာေကာင္းၾကပါ့”

image source

ခုေခတ္မွာေတာ့ အရက္ကို အမ်ိဳးသားမ်ားနည္းတူ
အမ်ိဳးသမီးမ်ားလဲ မီွဝဲလာၾကသည္။ အထူးသျဖင့္
နိူင္ငံျခားဇာတ္ကားမ်ားၾကည့္ကာ အမ်ိဳးသမီးငယ္မ်ားသည္ ဘီယာ၊ ဆိုဂ်ဴ ႏွင့္ ဝိုင္စသည့္ အရက္
ေသစာမ်ားကို ေသာက္သုံးလာၾကသည္။ ေသာက္ပုံ
ေသာက္နည္း ရစ္ပုံရစ္နည္းမ်ားပင္ ကိုရီးယားကား
ဇာတ္ေကာင္မ်ားအတိုင္း အႏွီးအမ်ိဳးသမီးငယ္တို႔က
အတုခိုးၾကကုန္၏။

တစ္ေလာက ေဖ့စ္ဘြတ္ စာမ်က္ႏွာမွာဖတ္လိုက္ရ
သည္။ အရက္သည္ _

”ခ်မ္းသာသူမ်ား ေသာက္လွ်င္ ယမကာ
လူလတ္တန္းစားမ်ားေသာက္လွ်င္ အရက္
ဆင္းရဲသားမ်ားေသါက္လွ်င္ ေ--ာက္ရည္”

ဟုေခၚတြင္ေၾကာင္း ဖတ္လိုက္ရသည္။
ဘယ္အရာျဖစ္ျဖစ္ တန္ေဆး လြန္ေဘးပါ။
ႏိူင္ငံျခားဇာတ္ကားမွ ေကာင္းကြက္ေလးမ်ား
ကိုေတာ့ အတုမယူၾကပါ။ ႏိူင္ငံျခားသားမ်ားက
အရက္ေသာက္ရာတြင္ ဇိမ္ခံ ဇိမ္ယူကာ
အရက္ကို တစ္ျဖည္းျဖည္းျခင္း အရသာခံ
ေသာက္ၾကပါသည္။ အရက္ကို အပမ္းေျဖ
သေဘာေသာက္ၾကသည္ စည္းႏွင့္ကမ္းႏွင့္
ေသာက္ၾကသည္ကို အတုယူေသာက္
သင့္ေပသည္။အရက္ေသာက္တာ ေကာင္းသည္
ဟု မဆိုလိုပါ စည္းကမ္းတက်ေသာက္ရန္ျဖစ္
ပါသည္။

image source

ငေထြးတို႔ငယ္စဥ္က ထန္းရည္သည္မ်ားေပါ
လွသည္။ ထန္းရည္သည္မ်ားက တံတားဦး
မွရထားစီးကာ မႏၱေလးဘူတာသို႔ လာၾကသည္။
ဘူတာရထားဆိုက္ေရာက္လွ်င္ သံလမ္းအတိုင္း
ထန္းရည္ေတာင္းမ်ားကိုယ္စီရြက္၍ ထန္းရည္
ေရာင္းသူအမ်ိဳးသမီးမ်ားသည္ ငေထြးတို႔ ဝန္ထမ္းလိုင္းခန္းမ်ားဆီသို ့ စီးတန္းကာလာၾကသည္။
ထန္းေခါက္ေတာင္မ်ားတြင္ ထန္းရည္အိုးႀကီး
ထည့္ၿပီး အိုးေဘးပတ္လည္တြင္ ထန္းရည္ပုလင္းမ်ားစီကာထည့္၍ ေခါင္းရြက္လာၾကသည္။

လက္တစ္ဖက္စီတြင္လဲ ျခင္းေတာင္းမ်ား
ဆြဲထားၾကေသးသည္။ အဆိုပါျခင္းေတာင္းက
ငေထြးတို႔ကေလးမ်ားရဲ႕အႀကိဳက္ ထန္းရည္ခ်ိဳ
မ်ားထည့္ထားျခင္းျဖစ္ေပသည္။ ထန္းရည္ေရာင္းသူမ်ားသည္ ငေထြးတို႔ လိုင္းခန္းမ်ားတြင္ ခဏ
နားကာေရာင္းခ်ၾကသည္။ လူႀကီးမ်ား ထန္းရည္
ေသာက္သည္ကို ျမင္ရသည္မွာ ေသာက္ခ်င္စိတ္
ျဖစ္မိသည္။

Credit sayar paw oo thet

လူႀကီးမ်ားသည္ထန္းရည္ေသာက္ၾကသည့္အခါ
အျမည္းမွာ ပဲႀကီးေလွာ္ႏွင့္ လက္ဖက္မ်ားကို
ျမည္း၍ေသာက္ၾကသည္။ လက္ဖက္ကို ဆီအိအိ
ေလးႏွပ္ထားၿပီး လက္ႏွင့္ေကာ္စားလိုက္ ထန္းရည္
ခြက္ေလးေမာ့လိုက္၊ ပဲျကီးေလွာ္ေလးဝါးလိုက္
ထန္းရည္ေလး က်ိဳက္လိုက္ျဖင့္ သူတို႔ၾကည့္ကာ
ငေထြးတို႔ကေလးတစ္သိုက္ သြားရည္က်မိပါသည္။
ထန္းရည္ႏွင့္ အဲ့လိုစားၿပီးေသာက္ရတာ အေတာ္
ေကာင္းမွာပဲဟု ၄တန္းအရြယ္ ငေထြးကေလး
အေတြးေတြးမိသည္။

တစ္ေန႔မွာေတာ့ ငေထြးတို႔ကေလးတစ္သိုက္
ထန္းရည္တစ္ပုလင္းဝယ္ၾကသည္။ ထန္းရည္
ေရာင္းသူမိန္းမႀကီးအား ဦးဘယ္သူက ဝယ္ခိုင္း
သည္ဟု လိမ္ညာေျပာ၍ ဝယ္ခဲ့ၾကသည္။ ငေထြးတို႔
ငယ္စဥ္က ေရသန္႔ဗူးမရိွေသးပါ။ ဖန္ပုလင္းသာ
ရိွ၍ အျဖဴႏွင့္ အညိဳ အေရာင္ႏွစ္မ်ိဳးရိွသည္။
ဖန္ပုလင္းအျဖဴက ထိပ္အနားတြင္ လက္ကိုင္ဖို႔
သိမ္ထားသျဖင့္ကိုင္ရတာပိုအဆင္ေျပသည္။
အညိဳပုလင္းက ထိပ္ပိုင္းသို႔ တစ္ျဖည္းျဖည္း
႐ွဴးသြားသည့္အတြက္ ကေလးအေနျဖင့္
ကိုင္ရတာသိပ္အဆင္မေျပပါ။

image source

ထန္းရည္ဖိုးကို ငေထြးအပါကေလးငါးေယာက္
ပိုက္ဆံ စု၍ဝယ္ၾကသည္။ ပဲျကီးေလွာ္ဆယ္ျပားတန္
တစ္ထုတ္လဲဝယ္လိုက္ၾကပါေသးသည္။ တစ္ဦးမွာ
သူ႔အိမ္က နတ္တင္ထားသည့္ လက္ဖက္ကို
လက္တြင္ဆုပ္၍ ခိုးယူလာခဲ့သည္။ ငေထြးတို႔
ကေလးတစ္သိုက္ကာ ခိုးေၾကာင္ခိုးဝွက္ျဖင့္
ထန္းရည္ပုလင္းကို အက်ႌအတြင္းဝွက္၍ယူခဲ့
ၾကသည္။ ဟုတ္ကဲ့ ငေထြးတို႔ကေလးမ်ားရဲ႕
ထန္းရည္ ေသာက္ပုံေလးကလဲ လူႀကီးမ်ားရဲ႕
ေသာက္ပုံေသာက္နည္းကို လုံးဝေကာ္ပီယူထား
ပုံကို ေနာက္အပိုင္းမွာ ဆက္လက္႐ွဳ႕စာၾကပါ
ခင္ဗ်ာ။

@htwegyi
MSC.036