အေခ်ာင္ရမယ့္ကံ

အေလာင္းကစားကံ

ကၽြန္ေတာ့္ပတ္၀န္းက်င္မွာ အေလာင္းကစားႏွင့္ပတ္သတ္လို႔ အက်ိဳးေပးတဲ့သူေတြ ခ်မ္းသာတဲ့သူေတြ အမ်ားႀကီးပဲေတြ႔ရတဲ့အခါ ကၽြန္ေတာ့္ရင္ထဲမွာလဲ အားက်မိတဲ့စိတ္မ်ိဳး ျဖစ္ခဲ့ဖူးတယ္။ကြၽန္ေတာ္လဲသူတို႔လို ကံေကာင္းမယ္ထင္ၿပီး စြန္႔စားခဲ့ဖူးတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ႀကံဳခဲ့ဖူးတဲ့ အေလာင္းကစားနဲ႔ပါတ္သတ္လို႔ ေတြ႔အႀကံဳေလး ေျပာျပခ်င္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ပထမႏွစ္ ေက်ာင္းသားဘ၀တုန္း ကေပါ့။ အေဆာင္နားမွာ ေဘာလံုးပြဲဒိုင္ရွိတယ္၊ ႏွစ္လံုး၊ သံုးလံုး ဒိုင္ေတြရွိတယ္။ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ တစ္ေဆာင္တည္းေနတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြက ေဘာလံုးပြဲေလာင္းတဲ့ သူငယ္ခ်င္းရွိတယ္ ႏွစ္လံုးထီထိုးတာ ၀ါသနာပါတဲ့သူငယ္ခ်င္းရွိတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔က ေသာၾကာေန႔ညေနဆို အိမ္ျပန္တယ္ တနဂၤေႏြေန႔ ညေနဆိုစားစရိတ္ အသံုးစရိတ္ေတာင္းလို႔ အေဆာင္ကို ျပန္လာပါတယ္။

အဲဒီေန႔က တနဂၤေႏြေန႔ညေနခင္းေပါ့ ေဘာလံုးသမားသူငယ္ခ်င္းနဲ႔ လဘက္ရည္ဆိုသြားထိုင္ျဖစ္ၾကတယ္။ သူကေတာ့ထံုးစံအတိုင္း ေဘာလံုးပြဲအေၾကာင္းေပါ့ သူေလာင္းလိုက္တာဘယ္လိုႏိုင္တယ္ဆိုတဲ့အေၾကာင္းေတြေျပာေတာ့ အားက်လာေရာ။ အဲဒီမွာ စိတ္၀င္စားသြားတာက အာဆင္နယ္(၇)ပြဲဆက္တိုက္ ရံႈးပြဲမရွိေသးဘူး ဒီတစ္ပြဲလည္းအပိုင္ပဲ ဆိုပဲ အိုေကေလ ပါလာတဲ့ ေငြေလးပြားလိုက္ဦးမဟ ဆိုၿပီး ရွိသမွ်အကုန္ ေအာလို႔ ေဘာ္ဒီေလာင္းလုိက္ပါေတာ့တယ္။ ညေရာက္ေတာ့ ရင္တစ္ထိပ္ထိပ္နဲ႔ လဘက္ရည္ဆိုင္ေလးမွာ ေကာ္ဖီေလးတစ္ခြက္မွာလို႔ အားေပးပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ဗ်ာ (၇)ပြဲဆက္တိုက္ရႈံးပြဲမရွိတဲ့ အသင္း အဲဒီပြဲက်မွ (6း0) နဲ႔ရံႈးတယ္တဲ့ဗ်ာ။ အဲဒီညက အိပ္လို႔ေတာင္မေပ်ာ္ဘူး။ မနက္လင္းေတာ့ အေဆာင္ေရွ႔က ဖုန္းဆိုင္ေလးကေန အိမ္ကိုဖုန္းဆက္ၿပီး လန္က်ဳပ္ဇတ္လမ္းေလးခင္းရေတာ့တာေပါ့။ အေမေရ သားေတာ့ ပိုက္ဆံအိတ္ထြက္က်လို႔ သံုးစရာ တစ္ျပားမွမရွိေတာ့ဘူး အေမ ဆိုၿပီးပိုက္ဆံထပ္ေတာင္းရေတာ့တာေပါ့။ ဒါနဲ႔လဲ မမွတ္ေသးဘူး ေနာက္ထပ္ ေရႊေမာင္းေလာင္းတယ္ဆိုလား အဲဒါေလးလဲ လုပ္ၾကည့္တယ္ ကိုယ္အမွန္ျခစ္လိုက္တဲ့ အသင္းက ရႈံးဖုိ႔မ်ား ျဖစ္သြားသလားမသိပါဘူး။ အဲဒီေနာက္ ေဘာလံုးပြဲေလာကကို ေက်ာခိုင္းလိုက္ပါေတာ့တယ္။

ႏွစ္လံုးထီသူငယ္ခ်င္းနဲ႔ ေပါင္းေတာ့ 35 နဲ႔ 68 ဆိုတဲ့ ဂဏန္းႏွစ္ကြက္ ကိုေမြးထိုးခိုင္းတယ္ဗ်။ ႏွစ္ပါတ္ေလာက္ထိုးၿပီးတဲ့ေနာက္ စိတ္ပ်က္ၿပီဆိုၿပီးရပ္လိုက္တယ္။ အဲဒီေန႔မွာပဲ ထြက္သြားေရာ။ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ျပန္လည္သံုးသပ္ၾကည့္တယ္။ ေအာ္ ငါဟာ အေခ်ာင္ရမယ့္ ကံမပါဘူးဟ ေပါ့ေနာ္။ အိမ္က ကၽြန္ေတာ္ငယ္စဥ္တုန္းက မိုးယံ ထီကိုယ္စားလွယ္ယူေရာင္းပါတယ္။ ထီဆိုင္တို႔ရဲ႔ထံုးစံအတိုင္း ထီက်န္ရင္ ကိုယ္ထိုးရတာေပါ့ စကားပံုေတာင္ရွိေသး “ တစ္ရြက္က်န္ တစ္သက္စံ “ ဆိုတာ ၾကားဖူးၾကမွာေပါ့။ အဲဒီေခတ္က ထီတစ္ေစာင္ကို ၅၀ နဲ႔ေရာင္းရတဲ့ေခတ္ဗ်။ အျမင့္ဆံုးထီဆုက သိန္း ၁၅၀၀ ။ နာဂစ္ျဖစ္တဲ့လမွာေတာ့ ထီ ၂၀၀,၀၀၀ (ႏွစ္သိန္း)ဖိုး ေလာက္က်န္တယ္ဗ်။ အေဖက ဘယ္သူ႔မွ မေရာင္းေတာ့ဘူး ငါ့သားေရ ထီထြက္ရင္ ထိုင္တိုက္ေပေတာ့ ေပါက္ရင္ ယူကြာဆိုၿပီးၿပီး ပံုးလုိက္ႀကီးေပးေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ကလည္းအနည္းဆံုးေတာ့ တြတ္ေလးတစ္ဆုေတာ့ မလြတ္ဘူးဆိုၿပီး တစ္ေနကုန္ထိုင္တိုက္တာ ညေနေစာင္းတဲ့အထိသာေရာက္သြားတယ္ တစ္ေစာင္မွ မေပါက္ဘူး။ အခုလည္းထီထိုးပါတယ္လစဥ္ ထီတိုက္တဲ့အခါ ကြၽန္ေတာ္ထိုးလိုက္တဲ့ ဂဏန္းက ထီေပါက္စဥ္ထဲမွာ ထိပ္စီး ကစေပ်ာက္ေပ်ာက္သြားတယ္။ တစ္ခါတစ္ေလေတာ့လည္း စိတ္ကူးထဲကလို ထီေလးဘာေလးေပါက္ဖူးခ်င္သား။ တစ္ခ်ဳိ႕လူေတြက်ေတာ့လည္း ကံအရမ္းေကာင္းၾကတာေတြ႕ဖူးပါတယ္။ဆုေၾကးေတြပါေတြစုတဲ့အခ်ိန္မဲႏိႈက္ရင္အၿမဲ တမ္းေနာက္ဆံုးျဖစ္ေနက် ဒါဟာမထူးဆန္းတဲ့အရာ။ အခုေတာ့ သင္ခန္းစာေတြရၿပီးတဲ့ေနာက္ အေလာင္းကစားဆို ဘာမွမလုပ္ေတာ့ပါဘူး လုပ္တိုင္းလည္း ႐ံႈးတာကိုး။ ဒါေပမယ့္ ထီအေစာင္ေရနည္းနည္းေလးကေတာ့ လစဥ္ထိုးျဖစ္ပါတယ္ ေတာ္ၾကာ ကံၾကမၼာက ေပးခ်င္တဲ့အခ်ိန္ ေပးစရာလမ္းမရိွမွာ စိုးလို႔ပါဗ်ာ။ Myanmar Steemit မွ မိတ္ေဆြမ်ားအားလံုး ကံေကာင္းၾကပါေစဗ်ာ။

Photos credit ;google
Author by
@htinyarsai(7:05am)
MSC_203