က်ြန္မေတြးမိသမ်ွ ( ၂ )

ေျမနိမ့္ရာလွံစိုက္တယ္ဆိုတာ ဘယ္လိုမ်ိဳးလဲလို႕ ေမးလာရင္ ဒီလိုမ်ိဳးပါလို႕ေျပာျပလိုက္ခ်င္ပါတယ္။
တစ္ေန႕ က်ြန္မတို႕ရပ္ကြက္ထဲက အလွဴတစ္ခုကို ရပ္ရြာဓေလ့ထံုးစံအရ သြားေရာက္ဝိုင္းလုပ္ေပးဖို႕ လာခဲ႔ပါတယ္။အလွဴရွင္က က်ြန္မတို႕ရပ္ကြက္ရဲ႕ အခ်မ္းသာဆံုးလူေပါ့။သူ႕ကိုျမင္ရင္ နာမည္အရင္းထက္ nicknameေလးက ပိုလွသလို သူနဲ႕ပိုလိုက္တယ္။ဘာတဲ႔ "ေဒၚေရႊခင္"တဲ႔။အရိပ္ျပအေကာင္ျမင္ရင္ေတာ့ နာမည္သိတာနဲ႔ သူ႕ပံုစံကိုပံုေဖာ္မိမွာပါ။ တစ္ကိုယ္လံုးေရႊေတြနဲ႔ ျပည့္ေနတာေလ။ သူ႕တစ္ကိုယ္စာက သူမ်ားေတြရဲ႕နွစ္ကိုယ္စာရွိတယ္။က်ြန္မဘာလို႕အေသးစိတ္ေျပာေနလဲဆိုေတာ့ ေျပာခ်င္တဲ႔အေႀကာင္းအရာမွာ သူကအဓိကဇာတ္ေဆာင္ေလ။

ကဲ ဆက္ပါမယ္။က်ြန္မလဲ သူ႕အိမ္ေရွ႕ေရာက္ေတာ့ အလွဴမွာထမင္းေက်ြးဖို႕ ဆန္နွစ္အိတ္ဝယ္လာတယ္။ဆိုကၠားနဲ႔သယ္လာတာဆိုေတာ့ အိမ္ေရွ႕မွာ အတင္အခ်လုပ္ေနတယ္။က်ြန္မလဲ အိမ္ေပါက္ေလးမွာပဲ ရပ္ေနလိုက္တယ္။အဲ မႀကာပါဘူး။သူကဆိုကၠားသမားကို ပိုက္ဆံေပးလိုက္ပါတယ္။ဆိုကၠားခက ၇၀၀။သူပိုက္ဆံေပးဖို႕ႀကည့္လိုက္ေတာ့ ၁၀၀၀တန္ေတြပဲရွိတယ္။သူ ေသေသခ်ာခ်ာပိုက္ဆံအိတ္ကိုေမႊေနွာက္ရွာမွ အစြန္ဆံုးေထာင့္ေလးမွာ ငါးရာတန္ေလး တစ္ရြက္ကပ္ေနတယ္။ က်ြန္မလဲ သူဘယ္လိုေပးမလဲသိခ်င္တာနဲ႔ ဆက္ႀကည့္ေနလိုက္တယ္။
မႀကာပါဘူး။သူ႕ရဲ႕ စကားသံထြက္လာတယ္။"ဟယ့္ ေကာင္ေလးနင့္မွာအမ္းစရာအေႀကြပါလား"တဲ႔။ ဆိုကၠားဆရာေလးကလဲ သူကအခုမွေစ်းဦးေပါက္မလို႕ မရွိပါဘူးတဲ႔။အဲ႔ဒါနဲ႔ေဒၚေရႊခင္လဲ သူ႕အိမ္သားေတြဆီလွမ္းေမးလိုက္တယ္။အေႀကြရွိလားတဲ႔။အိမ္ထဲကလူေတြကလဲ မရွိပါဘူးတဲ႔။မရွိပါဘူးဆိုတဲ႔စကားကို တစ္ေႀကာင္းတည္းေျပာတာမဟုတ္ဘူးေနာ္။အေနာက္မွာကာရံေလးနဲ႔ေျပာတာ။ ရာတန္မရွိ ေထာင္တန္ရွိတဲ႔။က်ြန္မလဲ ေတြးမိသြားတယ္။အင္းေပါ့ သူေဌးေတြပဲ ရာတန္ကရွားမွာေပါ့လို႕။ကဲ ဒီေတာ့ ေဒၚေရႊခင္ ဘာဆက္လုပ္မလဲ။က်ြန္မထင္ရင္လြဲတတ္ပါတယ္။ဆိုကၠားဆရာက ဆန္အိတ္နွစ္အိတ္ကို အိမ္ထဲအေရာက္ပို႕ေပးတယ္။ဒီႀကားထဲ ဆိုကၠားေဘးခံုမွာ သူ႕ခႏၶာကိုယ္ကိုလဲ တင္လာရတယ္ဆိုေတာ့ တန္ရာတန္ေႀကးအျပင္ အပိုေငြေလးပါေပးတဲ႔သေဘာအေနနဲ႔ ေထာင္တန္ပဲေပးေတာ့မွာေပါ့။သံုးရာေလးပိုတာ သူဘာမွျဖစ္မသြားပါဘူး။ဒါက်ြန္မအေတြး။

လက္ေတြ႕မွာလဲ အဲ႔လိုပဲျဖစ္ရမယ္လို႕ က်ြန္မယံုႀကည္တယ္ေလ။အဲ႔ေတာ့ က်ြန္မရဲ႕အာရံုေတြကို ေဒၚေရႊခင္တို႕ဆီ ပို႕လိုက္တယ္။အဲ႔မွာစျပီ။ေဒၚေရႊခင္က "ကဲ ေကာင္ေလးေရ အေဒၚ႕မွာငါးရာတန္ပဲရွိတယ္ လိုတဲ႔နွစ္ရာကိုအေႀကြးမွတ္ထားကြယ္။ႀကံဳရင္ေပးမယ္"တဲ႔ရွင္။ဆိုကၠားဆရာေလးဆီက စကားသံေလးတစ္သံထြက္လာတယ္။"ဗ်ာ"တဲ႔။သူလဲအ့ံႀသျပီးေပါ့။လာပို႕တဲ႔အိမ္က နွစ္ထပ္တိုက္အပ်ံစား။ဝတ္ထားတာကလဲ ေရႊေတြအမ်ားႀကီး။အခုေတာ့ ေထာင္တန္ေလးကိုေပးဖို႕က်ေတာ့..... ။
စားေသာက္ဆိုင္ေတြမွာစားရင္ဟင္းပြဲလာခ် ေဘာင္ခ်ာျဖတ္ေပးတဲ့ စားပြဲထိုးတစ္ေယာက္ကို ပိုတဲ႔ ပိုက္ဆံ အမ္းေငြကိုမယူေတာ့ဘူး။ေဘာက္ဆုူးဆိုျပီး လူအမ်ားႀကားမွာ ဂုဏ္ယူျပီးေပးတယ္။အခုခြန္အားသံုးျပီး ပင္ပင္ပန္းပန္းလုပ္ကိုင္စားေနတဲ႔သူက်ေတာ့ ပိုေငြသံုးရာကို ေဘာက္ဆူးသေဘာမ်ိဳးမေပးနိုင္ႀကဘူးလားရွင္။
ေနာက္ဆံုးေတာ့ က်ြန္မအိမ္ကယူလာခဲ႔တဲ႔ ေထာင္တန္ေလးကို ေဒၚေရႊခင့္အစား ထုတ္ေပးလိုက္ပါတယ္။ေဒၚေရႊခင့္ဆီက ေက်းဇူးဆိုတဲ႔ အသံထြက္လာတယ္။က်ြန္မအဲ႔အသံကိုမျမတ္နိုးပါဘူး။ က်ြန္မေပးလိုက္တဲ႔ပိုက္ဆံကို ယူျပီး အားရဝမ္းသာဆိုကၠားနင္းသြားတဲ႔ ဆိုကၠားဆရာေလးရဲ႕ မ်က္နွာကိုသာျမတ္နိုးတန္ဖိုးထားပါတယ္။သူ႕မ်က္နွာေပၚမွာ ေနာက္ငွားမယ့္ခရီးသည္အတြက္ လိုရာကိုပို႕ေဆာင္ေပးဖို႕ ခြန္အားေတ ြေတြ႔ေနရလို႕ပါ။
Steemitမိသားစုဝင္မ်ားအားလံုးကို ေက်းဇူးအထူးတင္လ်က္။

Steemit မိသားစုဝင္မ်ားအားလံုးစိတ္၏ခ်မ္းသာျခင္း ကုိယ္၏က်န္းမာျခင္းနဲ႔ ျပည့္စံုပါေစ။
Give my love to you all Steemians.
written by :@hnineikhaing
MSU NO-003


#myanmar
#msu