လူမွ ုေရး .....

အားလံုးပဲ...မဂၤလာပါ႐ွင္။ ေကာင္းေသာေန႔ေလးျဖစ္ပါေစလို႔ အားလံုးအတြက္ဆုေတာင္းေပးခ်င္ပါတယ္။ လူ႔ေလာကဇာတ္ခံုမွာေတာ့ လူမႈေရး အခန္း၊စီးပြားေရး အခန္း၊
က်န္းမာေရး အခန္း က႑ဆိုၿပီး သံုးခု႐ွိသည္မဟုတ္ပါလား။အဲ့ဒီ က႑သံုးရပ္ လံုးဟာ အင္မတန္အေရးႀကီးလွပါတယ္။ ကြၽန္မ ဒီကေန႔ ေရးခ်င္တဲ့အေၾကာင္းအရာကေလးကေတာ့ လူမႈေရး က႑ အေၾကာင္းပါ။ က်မ ၿပီးခဲ့တဲ့ တစ္ေန႔က ရံုးက အကိဳတစ္ေယာက္ရဲ႔အိမ္သစ္တက္ပြဲ (ဘုရားေနကဇာတင္)ပြဲ ေပါ့...သူက တကူးတကနဲ႔ဖိတ္ၾကားျခင္းျဖစ္တဲ့အတြက္ က်မတို႔ရံုးမွ အမေတြနဲ႔ အိမ္သစ္တက္ပြဲကို သြားဖို႔ရန္ ဆံုးျဖတ္လိုက္ၾကပါတယ္။ ကြၽန္မတို႔ ရံုးမွ အမ ေလးေယာက္ႏွင့္ ကြၽန္မအပါအဝင္ စုစုေပါင္းငါးေယာက္ အိမ္သစ္တက္ပြဲသို႔ သြားရန္ ဦးစြာ လူစုၾကသည္။ ကြၽန္မေနသည့္ေနရာႏွင့္အနည္းငယ္နီးေသာေၾကာင့္ က်မက အဲဒီအိမ္နားမေရာက္ခင္ လမ္းတစ္ေနရာတြင္ ေစာင့္မည္ဟု ဖုန္းဆက္လိုက္ပါသည္။ ကြၽန္မလဲ ေရမိုးခ်ိဳး အလွျပင္ၿပီး၍ အိမ္မွ ထြက္ခဲ့လိုက္ပါသည္။ ကြၽန္မတို႔ဆံုမည့္ေနရာသို႔ ေရာက္သည္ႏွင့္ ကြၽန္မ က်န္လူမ်ားကို ေစာင့္ေနရပါသည္။ ငါးမိနစ္ခန္႔ အၾကာတြင္ သူတို႔ေရာက္႐ွိလာပါသည္။ လူစံုၿပီျဖစ္သည္ကတစ္ေၾကာင္း၊ ဘုရားအေနကဇာတင္ သည့္အိမ္ႏွင့္လည္း နီးေနၿပီျဖစ္သည္ကတစ္ေၾကာင္း အခ်ိန္ကလည္း ေနနည္းနည္းျမင့္ေနသည္ကတစ္ေၾကာင္း ကြၽန္မတို႔ ခပ္သြက္သြက္ ေမာင္းၾကရပါသည္။ အေရးထဲဆိုလ်ွင္ အိမ္အားလိုက္႐ွာေနရေသးပါသည္။ မေတြ႔သည့္ အဆံုးမွပင္ အဲ့ဒီအကိုအား ဖုန္းဆက္လိုက္မွ ကြၽန္မတို႔လာခဲ့ေသာ လမ္းသည္ အဲ့ဒီအိမ္ႏွင့္ ဆန္႔က်င္ဖက္အရပ္ကို သြားေနေၾကာင္းသိလိုက္ရ၍ ရယ္ေမာခဲ့ၾကရေသးပါသည္။ ယခု အိမ္တက္ကို ဖိတ္ေသာ အစ္ကိုသည္ ရံုးကို အလုပ္ဝင္သည္မွာ မၾကာေသးပါ။ မၾကာေသးသည့္အခ်ိန္ကာလျဖစ္ေသာ္လည္း အလြန္ပင္႐ိုးသားလြန္းသူျဖစ္သျဖင့္ တစ္ရံုးလံုးက ခင္မင္ၾကသည္။ ကြၽန္မတို႔ သူ႔အိမ္သို႔ ေရာက္သြားသည့္အခါတြင္ အိမ္တစ္အိမ္လံုး ဧည့္ခံေကြၽးေမြးသည့္ေနရာတြင္ ဟာကြက္မ႐ွိေအာင္ပင္ ဧည့္ဝတ္ေက်ၾကပါသည္။ ကြၽန္မတို႔ ေရာက္ခါစတြင္ တစ္အိမ္လံုး ဧည့္သည္မ်ားျပည့္ေနသျဖင့္ တစ္ဆယ့္ငါးမိနစ္ေလာက္ ထိုင္ေစာင့္လိုက္ရပါေသးသည္။
ယခု လူမ်ားမွာ ပရဟိတ အဖြဲ႔ ဘံုဆြမ္းေလာင္းအဖြဲ႔မွ အသိမိတ္ေဆြမ်ား ျဖစ္သည္ဟု အဲ့ဒီအစ္ကိုမွ ကြၽန္မတို႔အား စကားစျမည္ခဲ့သည္။ ပရဟိတဆိုသည့္ အဓိပၸါယ္မွာလည္း ကိုယ့္အက်ိဳးအားမလိုလားပဲ သူတစ္ပါးအက်ိဳး ျဖစ္ထြန္းေစရန္ ျဖစ္သျဖင့္ အဲ့ဒီအလုပ္သည္ လူမႈေရးဆိုင္ရာ လုပ္ငန္းစဥ္မ်ားတြင္အက်ိဳးအ႐ွိဆံုး ျဖစ္ပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အဲ့ဒီအလုပ္ကို လုပ္ကိုင္ေနသည့္သူမ်ားကိုလည္း လြန္စြာသာဓုေခၚမိပါသည္။ ကြၽန္မတို႔အေ႐ွ႕မွ ဧည့္သည္မ်ား ျပန္သြားၾကေသာအခါ ကြၽမတို႔ကို စတင္ဧည့္ခံပါသည္။ ထမင္းဝိုင္းတြင္ ကြၽန္မတို႔အားေနရာခ်ထားေပးပါသည္။ ဟင္းပြဲမ်ားကလည္း စံုစံုလင္လင္႐ွိလွပါသည္။ ဝက္သားဟင္းဆီျပန္၊ ၾကက္သားႏွပ္၊ ခရမ္းခ်ဥ္သီးငပိခ်က္၊အစိမ္းေၾကာ္၊ပဲနပ္၊ အတို႔အျမႇပ္၊ ခ်ဥ္ရည္ဟင္း.... အခုေရးေနရင္းႏွင့္ပင္ မ်က္လံုးထဲျပန္ျမင္ေယာင္ေနမိပါသည္။
အလြန္ လက္ရာေကာင္းေသာ ဟင္းပြဲမ်ားျဖစ္ပါသည္ဟု ကြၽန္မတို႔က ခ်ီးက်ဴးၾကေသာအခါ အဲ့ဒီအစ္ကိုမွ အေမခ်က္ထားတာဟု ဂုဏ္ယူစြာျပန္ေျပာလာပါသည္။ ဧည့္သည္မ်ားကို ဧည့္ဝတ္ေက်ျခင္းမွာလည္း မ်ားျပားလွေသာ လူမႈေရးေခါင္းစဥ္မ်ားထဲမွ တစ္ခ်က္အပါအဝင္ျဖစ္ပါသည္။
အစားအေသာက္အေၾကာင္းအရာအား တဖန္ျပန္အသက္သြင္းပါမည္။ကြၽန္မတို႔ ထမင္းစားၿပီးေသာအခါ အခ်ိဳပြဲ စားပြဲဖက္သို႔ ထပ္မံဖိတ္ၾကားခံရပါသည္။ အခ်ိဳပြဲတြင္လည္း.. သီးေမႊးငွက္ေပ်ာသီး၊ပန္းသစ္ေတာ္၊ လိေမၼာ္သီး၊ လက္ဖက္၊ ႏြားႏို႔၊ ကိတ္မုန္႔ မ်ားျဖင့္ စံုစံုလင္လင္ထပ္မံဧည့္ခံပါသည္။ ကြၽန္မတို႔အဖြဲ႔လည္း ေတာ္ေတာ္ ဗိုက္ျပည့္သြားၾကပါၿပီ။
ဧည့္သည္မ်ားကို ဧည့္ဝတ္ေက်ေအာင္ ေကြၽးေမြးျပဳစုရျခင္းမွာ အမွန္တကယ္ မဂၤလာတစ္ပါးျဖစ္ပါသည္။ ကြၽန္မတို႔ အဖြဲ႔မွာ ခ်က္ခ်င္း ထမျပန္ျဖစ္ၾကေသးပါ...စကားတေျပာေျပာႏွင့္ ရီလိုက္ေမာလိုက္ အလြန္ေပ်ာ္စရာေကာင္းလွပါသည္။ အဲ့ဒီအစ္ကိုမွ သူ၏ ငယ္ဘဝမွ ဓာတ္ပံုမ်ားထုတ္ျပသျဖင့္ ကြၽန္မတို႔လဲ သူမသိေအာင္ ဓာတ္ပံုမ်ားအား ကြၽန္မ၏ ဖုန္းထဲသို႔ ႐ိုက္ကူးခဲ့ပါသည္။ အျပဳငေဘာေဆာင္ေသာ ဟာသေလးမ်ားျဖင့္ စေနာက္ခ်င္ေသာေၾကာင့္ပင္ျဖစ္ပါသည္။ ကြၽန္မတို႔ စကားစ က မျပတ္ရင္းပင္ ေန႔လည္ ႏွစ္ခ်က္တီးသြားသည္။ ထိုစဥ္ အဖြဲ႔ထဲမွအစ္မတစ္ေယာက္မွ သြားစရာကိ စၥေလးတစ္ခု႐ွိေသာေၾကာင့္ စကားစကို အေတာ္ပင္ျဖတ္ခဲ့ရပါသည္။ အိမ္ျပန္ရာလမ္းတစ္ေလ်ွာက္တြင္လည္း အဲ့ဒီအကိုတို႔ မိသားစု၏ ဧည့္ဝတ္ေက်ပြန္မႈမ်ားကို ေျပာရင္း ဆိုင္ကယ္စီးၾကပါေတာ့သည္။ ကြၽန္မလည္း အိမ္သို႔ေရာက္ေတာ့မည့္ လမ္းခ်ိဳးတြင္ အဖြဲ႔မ်ားအားႏႈတ္ဆက္၍
အိမ္သို႔ျပန္ခဲ့ပါေတာ့သည္။........
Written By Zin Wai Hmu