ျငိမ္းေအးမႈကို ရွာေဖြသူ ( ၄ )

နိေျဂာဓ သာမေဏငယ္ေလး ေဟာျကားေသာ သတိတရားေတာ္ေျကာင့္ အေသာကမင္းျကီး၏ စိတ္တြင္ ေမ့ေလ်ာ့ျခင္းမ်ားမျဖစ္ေတာ့ေပ ။ အတန္အသင့္ ျငိမ္းေအးျခင္းကိုရွာေတြ႕ခဲ႕ေလသည္ ။ တိုင္းျပည္ငယ္ေပါင္းမ်ားစြာ စိတ္လိုက္မာန္ပါ တိုက္ခိုက္သိမ္းပိုက္ခဲ႕သမ်ွအေပၚ ့သူေနာင္တရမိသည္ ။ သူအတြက္နယ္ပယ္က်ယ္ဝနး္ျပီး ပိုင္ဆိုင္မႈမ်ားေလ သူဆံုးရံႈးရမွာ ေျကာက္စိတ္ျဖင့္ ေသာကျဖစ္ခဲ႕သမ်ွ ယခုမူ သူသတိထားမိလာသည္ ။ ဘယ္ေလာက္ပဲစည္းစိမ္ဥစၥာ ခ်မ္းသာေနပါေစ တစ္ကိုယ္စာသာ ဝတ္ရံုဆင္ျမန္းနိုင္သည္ ။ ဝမ္းဝရံုသာ စားေသာက္နိုင္သည္ ။ တစ္ကိုယ္စာသာ အိပ္စက္နိုင္သည္ ။ ထို ့ေျကာင့္ သူပိုင္ဆိုင္သမ်ွကို သူအက်ိဳးရွိရွိ အသံုးျပဳရမည္ ဟူေသာ အေတြးမ်ားစြာလည္း ေပါက္ဖြားလာခဲ႕ေတာ့သည္ ။ သူ ့အတြက္ မွီခိုရာေကာင္းလည္း သူ ့ေရွ႕တြင္ရွိေနျပီမို ့ စိတ္ေအးခ်မ္းသာမႈမ်ားျဖင့္ ျကည္နူးေနရေတာ့သည္ ။

နန္းေတာ္ထဲ ျကီးမားေသာ အလႈအတန္းမ်ား ျပဳလုပ္ေတာ့သည္ ။ ဘိုးေတာ္ စႏၵဂုတ္မင္း လက္ထက္ကစျပီး သူ ့ခမည္းေတာ္တိုင္ေအာင္ အရည္းျကီး တိတၳိတကၠတြန္းမ်ားသာ ကိုးကြယ္လာခဲ႕ျကသည္ကို သူ ့လက္ထက္တြင္ပယ္စြန္ ့ခဲ႕သည္ ။ တစ္ေန ့လ်ွင္ အဝတ္မဝတ္ေသာ တကၠတြန္းေျခာက္ေသာင္းအား ေက်ြးေမြးမႈ ျပဳေနရာမွ ရဟန္းသံဃာေျခာက္ေသာင္းအား ပင့္ကာ လႈတန္းမႈမ်ားျပဳလုပ္ခဲ႕သည္ ။ နိေျဂာဓ သာမေဏငယ္၏ ဆရာမ်ားျဖစ္ေသာ မေထရ္ျကီးမ်ားအား ကိုးကြယ္ဆည္းကပ္ခြင့္ရခဲ႕သည္ ။ မေထရ္ျကီးမ်ား၏ အလိုဆႏၵ သူ ့၏ ျပင္းျပေသာ လံု ့လတို ့ျဖင့္ သာသနာေတာ္ သန္ ့ရွင္းေစျခင္းငွာ တတိယသဂၤါယနာတင္ခဲ႕သည္ ။ ထိုအခါမွ ဘုရားရွင္ေဟာျကားေတာ္မူခဲ႕ေသာ ပိဋကတ္ေတာ္မ်ား၌ တရားဓမၼေပါင္း ( ဓမၼကၡႏၶာေပါင္း ) ရွစ္ေသာင္းေလးေထာင္ရွိေျကာင္း သိခဲ႕ရသည္ ။ ဤသည္ကို အေျကာင္းျပဳျပီး သူ ့ပိုင္ဆိုင္သမ်ွထဲမွ အသျပာကိုးဆယ့္ကိုးကုေဋထုတ္ယူျပီး ေရတြင္းေပါင္း ရွစ္ေသာင္းေလးေထာင္ ေရကန္ေပါင္းရွစ္ေသာင္းေလးေထာင္ ဇရပ္ တန္ေဆာင္း စသည္အားျဖင့္ အျကီးအက်ယ္ ေဆာက္လုပ္လႈတန္းခဲ႕ေတာ့သည္ ။ ထိုသို ့လႈတန္းမႈေျကာင့္ သီရိဓမၼာအေသာက ( က်က္သေရမဂၤလာျပည့္စံုျပီး ေသာကကင္းေသာသူ ) ဟူေသာ ဘုရင္တစ္ပါးအျဖစ္ ထင္ရွားလာခဲ႕ေတာ့သည္ ။

တစ္ေန ့ေသာအခါနိေျဂာဓ သာမေဏ၏ ဆရာျဖစ္ေသာ ေမာဂၢလိပုတၱမေထရ္ျမတ္ျကီးအား ခ်ဥ္းကပ္ျပီးေမးေလ်ွာက္ေလသည္ ။ " အရွင္ဘုရား ဘုရားရွင္လက္ထက္ေတာ္အခါက မိမိကဲ႕သို ့ေသာ အလႈအတန္းရက္ေရာသူမ်ား ရွိခဲ႕ဖူးပါသလားဘုရား တပည့္ေတာ္အေနနဲ႕ သာသနာ့ဒါယကာအျဖစ္ ခံယူထိုက္ျပီလားဘုရား " ဟုေမးေလ်ွာက္ေသာအခါ
မေထရ္ျမတ္ျကီးမွ " ဒကာေတာ္မင္းျကီး ဘုရားရွင္လက္ထက္ေတာ္က အနာထပိဏ္သူေဌးျကီးတို ့ရွိခဲ႕ဖူးပါသည္ ။ အလႈအတန္းရက္ေရာျပီး ဆယ္ရွစ္ကုေဋမ်ွေသာ စည္းစိမ္တို ့ကို သာသနာေတာ္အား လႈတန္းခဲ႕ပါသည္ ။ စည္းစိမ္းဥစၥာ စြန္ ့လႊတ္ျခင္းျဖင့္ေတာ့ ဒကာေတာ္မင္းျမတ္က သညလြန္ပါသည္ ။ သို ့ေသာ္ သာသနာ့ဒါယကာဟူ၍ မခံထိုက္ေသးပါ " ဟုေျဖျကားေလသည္ ။ ထိုအေျဖစကားေျကာင့္ အေသာကမင္းျကီး ဘဝင္မက်ျဖစ္ခဲ႕ရသည္ ။

" အဘယ္ေျကာင့္ သာသနာ့ဒါယကာမျဖစ္ထိုက္ေသးတာလဲ ဘုရား မည္သို ့ျပဳလုပ္ရမည္နည္းဘုရား လမ္းညႊန္ျပေတာ္မူပါ "

" ဒကာေတာ္ မင္းျကီး၏ ရင္နွစ္သည္းခ်ာ သားသမီးရတနာတို ့ကို သာသနာေဘာင္အတြင္း သြတ္သြင္းေပးျခင္းျဖင့္သာ သာသနာ့ဒါယကာဟု ေခၚထိုက္ေပသည္ ဒကာေတာ္မင္းျကီး " ဟု ေျဖျကားခ်က္ေျကာင့္ အေသာကမင္းျကီး ေပ်ာ္ရႊင္သြားေတာ့သည္ ။ သူ ့ထံတြင္ သားတစ္ေယာက္သမီးတစ္ေယာက္ရွိသည္မို ့ သာသနာ့ဒါယကာ ခံယူခြင့္ရေတာ့မည္ ဆိုေသာ အေတြးနွင့္ ျကည္နူးမိေတာ့သည္ ။ ထိုအခ်ိန္ကစျပီး မိမိတို ့ဗုဒၶဘာသာ လူမ်ိဳးတိုင္း သားေလးေမြးလ်ွင္ ရဟန္းေဘာင္တတ္ေပး ပဥၨင္းခံေပးျပီး သမီးေလးေမြးလ်ွင္ နားသေပးရသည့္ အစဥ္အလာျဖစ္ေပၚလာခဲ႕သည္ ။ အလႈအတန္းျကီးေပးေနေသာ္လည္း သာသနာ့ဒါယကာ ျဖစ္ခြင့္မရေပ ။ မိမိရင္မွ ျဖစ္ေသာသားသမီး သူတစ္ပါးရင္မွျဖစ္ေသာသားသမီးတို ့ကို သာသနာ့ေဘာင္အတြင္းသြတ္သြင္းေပးျခင္းျဖင့္သာ သာသနာ့ဒါယကာအျဖစ္ အက်ိဳးေက်းဇူးမ်ားလွမည္သာျဖစ္ေပသည္ ။

ဆက္ရန္ . . . .

မိမိအား ခ်စ္သူ မုန္းသူ ထိုထိုလူ သီတဂူစန္းလပမာ ခ်မ္းျမသာယာရွိျကပါေစ ။

MSC-181
Author @gunapeya