တရားအားထုတ္နည္း
" မပင္ပန္း ဘဲ တရားအားထုတ္နည္း"
•••••••••••••••••••••••••
အခုမွစၿပီး တရားစတင္အားထုတ္ေနၾကတဲ့ ဓမၼမိတ္ေဆြတို ့အတြက္ အဓိကထားၿပီး မိမိတို ့ရဲ ့အခု လက္ရွိ တရားအားထုတ္ေနမႈကို အေထာက္ကူျဖစ္ေစဖို ့မပင္ပန္းဘူး လို ့ထင္ရတဲ့ တရားရႈမွတ္နည္း၊ တရားထိုင္နည္း ေလးကို ေရးသားေဖၚျပပါရေစ။
မိမိတို ့နဲ ့နီးစပ္ရာ ေဆြမ်ိဳး၊ မိတ္ေဆြ၊ သူငယ္ခ်င္းေတြ က ဝါတြင္းမွာ ဥပုဒ္ ၊ သီလေစာင့္တည္တာေတြ၊ တရားအားထုတ္လာၾကတာ၊ လုပ္ေနတာေတြ ေတြ ့လို အားက်ၿပီး မိမိကလည္း တရားအားထုတ္ခ်င္စိတ္ေတြ ေပၚလာလို ့အားထုတ္တာပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ မိမိဖာသာ သံေဝဂေတြ ျဖစ္ၿပီး ခုမွ တရားစတင္အားထုတ္ခ်င္လာလို ့တရားစထိုင္တာပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ တစ္စံုတစ္ေယာက္က ေစခိုင္း လို ့တရားအားထုတ္တာပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ ဘယ္လိုနည္း နဲ ့မဆို တရားအားထုတ္လာျဖစ္ၿပီဆိုရင္ပဲ လူျဖစ္ရတဲ့ဘဝ မွာ အေတာ္ကို ဟန္က်ေနေလာက္ပါၿပီ။ဓမၼမိတ္ေဆြတို ့ကို ဘယ္လို အခက္ခဲေၾကာင့္ပဲျဖစ္ျဖစ္ ေနာက္ဆုတ္မသြား ဖို ့အရင္ဆံုးတိုက္တြန္းခ်င္ပါတယ္။
မဟာစည္ဆရာေတာ္ ဘုရားႀကီးရဲ ့ ၾသဝါဒတစ္ခု မွာ ဆရာေတာ္ႀကီးက ဘယ္လို ဆံုးမေတာ္ မူသလဲ ဆိုရင္....
" ေ႐ႊ ေငြ စိန္ ေက်ာက္ အစရွိတဲ့
အဖိုးတန္ ရတနာေတြကို
သာမန္ လူေတြက မသံုးရဘဲ၊
ဘုန္းကံ ရွိတဲ့ လူေတြသာ သံုးရသလိုပါပဲ၊
အပါယ္ေလးပါးက
လြတ္ေျမာက္ေစႏိုင္တဲ့...
တရား ဆိုတာလည္း
သာမန္လူေတြက လက္မခံႏိုင္ပါဘူး၊
ပါရမီထူး ရွိတဲ့ လူေတြသာ
လက္ခံႏိုင္ပါတယ္" တဲ့။
အဲဒီ အဆံုးမ လိုပါပဲ၊ တရားအားထုတ္မႈ ျပဳတယ္ဆိုတာ၊ ဘယ္ပံုဘယ္နည္းနဲ ့တရားအားထုတ္ထုတ္၊ အဲဒီ ပုဂၢိဳလ္ရဲ ့အတြင္းသဏၭာန္မွာ သူေတာ္ေကာင္းတရားလက္ကိုင္ထားတဲ့ ဓာတ္ခံေတြက ရွိေနတဲ့အတြက္ေၾကာင့္သာ တရားအားထုတ္ျဖစ္ရတာပါလို ့ပဲ ဆိုပါရေစ။
အခုလို အခက္အခဲအမ်ိဳးမ်ိဳးၾကားက တကုတက တရားအားထုတ္ၾကရတဲ့ အတြက္ေၾကာင့္ ပင္ပန္းလိုက္တာဆိုၿပီး ေနာက္ဆုတ္သြားမွာစိုးလို ့အသိေပးေရးသားေဖၚျပ ကုသိုလ္ျပဳလိုက္ရျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။
ေလာကမွာ အေကာင္း၊ အဆိုး ဟာ ဒြန္တြဲေနတဲ့ အတြက္၊ ေကာင္းတာဆိုရင္ ႀကိဳက္ႏွစ္သက္ၾကသလို၊ ဆိုးတာဆိုရင္ မႀကိဳက္ၾကပါဘူး။ ၿပီးေတာ့ တရားတာ နဲ ့မတရားတာ လည္း ထို ့အတူပါပဲ။
ဓမၼမိတ္ေဆြတို ့လည္း တရားတာ နဲ ့မတရားတာ ကို ဘယ္ဟာႏွစ္သက္သလဲ ဆိုတာ ေမးစရာလိုမယ္လို ့မထင္ပါဘူး။
ဒါေၾကာင့္ တရားတာ ကိုပဲ လုပ္ခ်င္ၾကတယ္၊ မတရားတာဆိုရင္ ေရွာင္က်ဥ္ၾကတာ မ်ားပါတယ္။
ေယဘုယ်အားျဖင့္ တရား အလုပ္ကို အားထုတ္တဲ့ အတြက္ ခ်မ္းသာပါတယ္။တရား တာကို လုပ္တယ္ ဆိုတာ တကယ္ေတာ့ မပင္ပန္းပါဘူး။
ဓမၼမိတ္ေဆြတို ့အေနနဲ ့အရင္ဆံုး စမ္းစစ္ၾကည့္သင့္တာက...
တရားအားထုတ္တဲ့အခါ မွာ ကိုယ္ရႈလိုတဲ့ အာ႐ုံ ကို "လိုက္ၾကည့္ေနတာလား၊ ေစာင့္ၾကည့္ေနတာလား" ဆိုတာ ကြဲကြဲျပားျပားသိဖို ့လိုပါလိမ့္မယ္လို႔ ဆိုပါရေစ။
မိမိတို ့ရဲ ့ကမၼဌာန္းဆရာက ရႈခိုင္းတဲ့အာရံုပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ကိုယ္ရႈခ်င္တဲ့ အာရံု ကို ပဲျဖစ္ျဖစ္ လိုက္ၾကည့္ေနတယ္ ဆိုရင္ေတာ့ ဓမၼမိတ္ေဆြတို ့ေလာဘ ပဲ ျဖစ္ေနၾကမွာပါ။ အစပိုင္း ၾကည့္ႏိုင္၊ရႈႏိုင္အား တင္းထားမႈ ရွိတုန္းေတာ့ ရႈလို ့ရသလိုလို၊ ဟုတ္သလိုလို လို ့ထင္ရေပမဲ့ တျဖည္းျဖည္း နဲ ့ၾကာလာတဲ့ အခါမွာ ေလာဘ ရဲ ့ဆိုးက်ိဳးေတြ အေနနဲ ့ေမာသလိုလို၊ ပမ္းသလိုလို၊ အသက္ရႈၾကပ္သလိုလို ျဖစ္လာတာေတြ နဲ ့ၾကံဳၿပီး မတရား အားထုတ္သလို ျဖစ္လာၾကပါတယ္။
တရား ကို စၿပီး အားထုတ္ၿပီ ဆိုတာနဲ ့လိုက္ၾကည့္ေနတာမ်ိဳးမဟုတ္ဘဲ။ ေစာင့္ၾကည့္ရတဲ့အလုပ္ကို လုပ္ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ေစာင့္ၾကည့္တယ္ဆိုတာ မပင္ပန္းပါဘူး။
ေဘာလံုးပြဲ ဝါသနာပါတဲ့ ဓမၼမိတ္ေဆြတို ့ဆိုရင္ ခုလိုရွင္းျပရင္ေတာ့ သေဘာေပါက္ၾကမွာပါ။
ဥပမာ
ေဘာလံုးပြဲ တစ္ပြဲကို ၾကည့္ေနသလိုပါပဲ။ ကိုယ္က ေအးေအးေဆးေဆး နဲ ့ေစာင့္ၾကည့္ေနမယ္ဆိုလို ့ရွိရင္ ႏွစ္ဖက္ေဘာလံုးသမားေတြရဲ႕ ကစားကြက္ေတြ၊ ကစားနည္းေတြ ကို နားလည္သေဘာေပါက္ႏိုင္ပါတယ္။ ဒီလို မွ မဟုတ္ပဲနဲ ့ကိုယ္ႀကိဳက္တဲ့အသင္း ကို ကိုယ့္လူေတြပဲ ဆိုၿပီး ႏိုင္ေစခ်င္တဲ့ေလာဘ နဲ ့လိုက္ၾကည့္ေနၿပီး အျခားအသင္းကိုလည္း ရံႈးေစခ်င္ေအာင္ ဆိုတဲ့ စိတ္ေတြနဲ ့ထိုင္ရေတာ့မလို၊ ထရေတာ့မလို ဆိုတဲ့ စိတ္ေတြနဲ ့သာဆိုရင္ေတာ့ ဓမၼမိတ္ေဆြတို ့ကစားကြက္ေတြ မျမင္ေတာ့ပဲနဲ ့ကိုယ္လည္းပင္ပန္း၊ စိတ္လည္းပင္ပန္းျဖစ္ၾကေတာ့မွာပါ။
တကယ္တန္းက်ေတာ့..တရားအာရံုကို သတိနဲ ့သာ ေအးေအးေဆးေဆးေစာင့္ၾကည့္ပါ။ သက္ေတာင့္သက္သာေနႏိုင္ပါတယ္၊ မပင္ပန္းပါဘူး။ မတရား အားထုတ္မွသာ ပင္ပန္းတာပါ။
သတိ နဲ ့ေစာင့္ၾကည့္ေနလို ့ေအးေအးေဆးေဆးခ်မ္းသာမႈကို ရလာၿပီ ဆိုေပမယ့္လည္း ဉာဏ္ မပါေသးရင္ေတာ့ အာရံု ရဲ ့သေဘာကို ကြဲကြဲျပားျပားမသိႏိုင္ပါဘူး။
တရားအားထုတ္တာၾကာလာေတာ့ တစ္ခါတစ္ေလ မွာ ခႏၶာကိုယ္ႀကီးဟာ ၿငိမ့္ကနဲ ့၊ သိမ့္ကနဲ လႈပ္လႈပ္..လႈပ္လႈပ္ ျဖစ္ၿပီး မွိန္းလိုက္ေနတတ္ပါတယ္။အဲဒီလိုျဖစ္တာလည္း အမွားမို ့သတိထားေစခ်င္ပါတယ္။
ဝိပႆနာ ဆိုတာ ဉာဏ္အလုပ္ျဖစ္ပါတယ္။ ျဖစ္တိုင္း ျဖစ္တိုင္း သိတယ္ ဆိုတာ ဉာဏ္ ေၾကာင့္ ျဖစ္ပါတယ္။တစ္ကယ္ေတာ့ ျဖစ္တိုင္းသိဖို ့ ဒီသိတဲ့ဉာဏ္ေပၚလာဖို ့ဆိုတာက ေလးငါးနာရီ ေတာက္ေလွ်ာက္ထိုင္ၿပီး မထပဲ အားထုတ္လို ့လဲ မရႏိုင္ပါဘူး။ တစ္ရက္၊ တစ္ပတ္၊ တစ္လ၊ တစ္ႏွစ္ အားထုတ္လည္း လြယ္လြယ္ကူကူ မရႏိုင္ပါဘူး။
ဘယ္ေတာ့ရႏိုင္မလဲ.. ဆိုရင္..
" အေၾကာင္းညီၫြတ္ " လို ့ရွိရင္ေတာ့ တစ္စကၠန္ ့၊ တစ္မိနစ္အတြင္း မွာ ပဲ ဉာဏ္ေပၚႏိုင္ပါတယ္။ ဒီ ဉာဏ္ေပၚႏိုင္ေအာင္လို ့"သတိ" ကသာ ေခၚယူႏိုင္မွာပါ။ ဒါေပမဲ့ ဒီ "သတိ" ကလည္း ဉာဏ္ကို ေခၚႏိုင္တဲ့ "သတိ" ျဖစ္ဖို ့ေတာ့လိုပါတယ္။ တခ်ဳိ ့ကလည္း " သတိ" နဲ ့ေနရတာကို ေက်နပ္ေနၾကတဲ့ သူေတြလည္းရွိပါတယ္။ အဲဒီလို ေက်နပ္ေနတဲ့ သူေတြက်ျပန္ေတာ့ ဘယ္ေလာက္ သတိရွိရွိ ဉာဏ္မေပၚႏိုင္ျပန္ပါဘူး။
အက်ဥ္းခ်ဳပ္ရရင္ေတာ့...
အာရံု ကို လိုက္ၾကည့္ေနတာဟာ..ေလာဘ။
ေပၚလာတာကိုပဲ ေစာင့္ၾကည့္တာက.. သတိ။
အဲဒီလို ျဖစ္တိုင္းသိေနတာက...
" ဉာဏ္ "လို ့သာ မွတ္ပါ။
သတိ နဲ ့သာ ေစာင့္ၾကည့္ႏိုင္ေလ၊ ဂ႐ုစိုက္ႏိုင္ေလ " ဉာဏ္ " ေပၚေလပါပဲ။
ဒီေတာ့ မပင္ပန္းေအာင္ ဘယ္လို တရားရႈမွတ္ရမလဲ ဆိုေတာ့..
အရင္က ရႈမွတ္တုန္းကလို...
လိုက္ၿပီး ရႈေနတာမ်ိဳး၊
လုပ္ၿပီး ရႈ ေနတာမ်ိဳး မလုပ္ေတာ့ပဲ နဲ ့ မိမိကိုယ္ ကို အသာေလးသက္ေတာင့္သက္သာေနရင္း....
ထင္ရွားလာတဲ့ အာရံု ေတြကို လိုက္မွတ္မေနေတာ့ပဲ၊ ၾကည့္ၿပီး သိရံုမွ်ေလး ဆိုတဲ့ သေဘာေလာက္သာ ေနၾကည့္လိုက္ပါ။ အင္မတန္မွ သက္သာပါတယ္။ ပင္ပန္းမႈ မရွိတာ သိလာမွာပါ။ ၿပီးေတာ့ တိုးတာ၊ ထိတာေတြ ဟာ နဂိုအတိုင္းလည္း ေပၚေနပါတယ္။ေပၚေနတာကိုေတြ ့လည္း ေတြ ့ႏိုင္မွာပါ။
အဲဒီလို ရႈမွတ္ႏိုင္ရင္ေတာ့ တရားအားထုတ္ရင္းျဖစ္တတ္တဲ့ ေမာတာပန္းတာတို ့၊ အသက္ရႈ ၾကပ္လာတာတို ့၊ စိတ္လြင့္တာတို ့စတဲ့ အခက္ခဲေတြ ပေပ်ာက္ၿပီး အလြယ္တကူ ရႈႏိုင္ ၊ မွတ္ႏိုင္မွာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ "မပင္ပမ္းတဲ့ တရားအားထုတ္နည္း" ဆိုတဲ့ ဒီစာစုကို ေဖၚျပကုသိုလ္ျပဳလိုက္ပါတယ္။
( ခႏၶာ-၅ပါးတစ္ဦး )
••••••••••••••••••••••••••••••••••
လက္ကိုင္ဖုန္း ျဖင့္ စာစီရျခင္းျဖစ္သည့္အတြက္ သတ္ပံုမွားယြင္းမႈမ်ား ေတြ ့ရွိပါက သည္းခံခြင့္လႊတ္ၿပီး ျပင္ဆင္ဖတ္ရႈေပးပါရန္ ေမတၱာရပ္ခံပါသည္။(ခႏၶာ-၅ပါးတစ္ဦး)
ကိုးကား-ဓမၼဒူတ ဆရာေတာ္အရွင္ေဆကိႏၵ ရဲ ့ဝိပႆနာသင္တန္းအေမးအေျဖမ်ားထဲမွ ေကာက္ႏႈတ္ၿပီး ေဖၚျပပါသည္။