ကံဆိုးသူတို ့သြားရာ မုန္တိုင္းဝင္ ကားဘီးေပါက္

ျမန္မာေတြမွာ စကားပံုတစ္ခု ရွိပါသည္ " ကံဆိုးမ သြားရာ မိုးလိုက္လို ့ရြာ " ကံဆိုးေနပါတယ္ ဆိုမွ မိုးေရကရႊဲ အလြန္ပင္ ဒုကၡေရာက္မည္ကို သိနိုင္သည့္ စကားပံုေလးပင္ျဖစ္ပါသည္ ။မည္သည့္အခ်ိန္က ေပၚခဲ႕သည္ေတာ့မသိ မိမိအထင္ေတာ့ ပဋာစာရီ၏ အျဖစ္ကို ျကည့္ျပီး တီထြင္ခဲ႕သည္ထင္ပါသည္။ လင္ေယာက်ာ္းက ေျမြကိုက္လို ့ ေသသည့္အထဲ သားငယ္နီတာရဲေလးကို စြန္က အစာအမွတ္နွင့္ ခ်ီသြားျပန္ေတာ့ တစ္ပူေပၚ နွစ္ပူဆင့္ကာခံစားရျပန္သည္။ ထိုမ်ွမကေသး သားျကီးေလးက ေရနစ္ျပန္ေလေရာ ပဋာစာရီ သြက္သြက္ခါသြားသည္ ေျမလူး မပဋာဆိုျပီး စာဆိုေတြ တင္စားျကသည္ သံေယာဇဥ္ေတြ မရွိေတာ့မဲ႕အတူတူ ကံျကမၼာက က်ဴပင္ခုတ္ က်ဴငုတ္ပင္မက်န္ေစရ တမ္းတစရာ အားကိုးစရာပါေပ်ာက္ေအာင္ တစ္ျပည္တစ္ရြာမွာေနသည့္ သူေဌးလင္မယား မိခင္ ဖခင္တို ့ကိုပါ အိမ္ပိျပီး အဆံုးစီရင္ေပးခဲ႕သည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ ပဋာစာရီ အဝတ္ပါ မကပ္နိုင္ေတာ့ေခ်။ တကယ္ရူးသြားခဲ႕ေခ်ျပီ မေန ့ကေတာ့ မိမိတို ့လည္း ပဋာစာရီေလာက္ မဆိုးဝါးေသာ ကံျကမၼာနွင့္တို ့ခဲ႕သည္ ဒုတိယအပတ္စဥ္ ေက်ာင္းသားမ်ားေလ့လာေရးထြက္ရသည္ မိမိလည္း ပါသည္ေပါ့ စီးရမည့္ကား Light Track ေနကလည္းပူေနေတာ့ ေဘးအကာေတြ ျဖဳတ္ခဲ႕ျကတာေပါ့ ။သြားလို ့မွ ဆယ္ငါးမိနစ္မျပည့္ေသး မိုးဖြားဖြားေလးက်လာသည္။ ဒီေလာက္နဲ႕ေတာ့ရေသးသည္ဆိုျပီး ဆက္လက္ခ်ီတတ္ရာမွာေတာ့ ခရီးတြင္ေလ ေလနွင့္မိုးက ျကမ္းလာေလ မုန္တိုင္းေျကျငာထားသည္ကို မသိေပေတာ့ ေနာက္လည္းျပန္မလွည့္ခ်င္ ေရွ႕သြားဖို ့ကလည္း မျဖစ္နိုင္ေတာ့ ဒီလိုနဲ႕ပဲ ေပါင္းတလည္အေရာက္ လူသူမရွိတဲ႕ လယ္ကြင္းျပင္ေရာက္ေတာ့မွ ကားဘီးေပါက္ေတာ့သည္ မိုးလည္းပိုသည္းလာသည္ ေလျပင္းေတြလည္း ပိုျကမ္းလာသည္။ အပင္ေအာက္လည္း သြားမခိုရဲေပ ေလျကမ္းေတာ့ သစ္ပင္မ်ားက ယိမ္းထိုးေနသည္။ ကားလည္းတစ္စီးတစ္ေလမွ မေတြ႕ ျဖတ္သြားျဖတ္လာ တစ္စီးတစ္ေလကလည္း ေယာင္လို ့ေတာင္မျကည့္ေပ ဒီလိုနွင့္ ေလဒဏ္ မိုးဒဏ္ကို အျပည့္အဝ တစ္နာရီသာသာေလာက္ ခံစားလိုက္ရသည္ ထိုအခ်ိန္ ကုန္တင္ကားတစ္စီးက ရပ္ေပးျပီး ကားဘီးလဲေပးခဲ႕ေတာ့ ဝမ္းသာအားရ ဆုေတြ တစ္သီျကီး ေပးမိျပန္တယ္။ ကားေတာ့ေကာင္းသြားျပီ ေရွ႕ဆက္သြားမလား ေနာက္ျပန္လွည့္မလားတဲ႕ ေလနွင့္မိုးက အနည္းငဟ္ျငိမ္ေနသည္။ ခရီးကလည္း တစ္ဝက္က်ိဳးေနသည္ ေရွ႔သြား ေနာက္ျပန္လွည့္ အတူတူပင္ဆိုေတာ့ ေရွ႕သာသြားဖို ့ ေခါင္ခ်င္းဆိုင္ ေမးခ်င္းရုိက္ျပီး ေထာက္ခံျကသည္ သိပ္မျကာခင္ ကံျကမၼာရဲ႕ လွည့္ကြက္ေတြ ေကာင္းေကာင္းခံစားရျပန္သည။္ ထိုးမဲ႕ဆင္ ေနာက္တစ္လွမ္းဆုတ္ ဆိုသလိုပဲ ေလနွင့္မိုးက အေစာပိုင္းေတြ႕ခဲ႕သည္ထက္ ပို၍ ျကမ္းလာျပီ။ လူေတြလည္းရႊဲစိုျပီ ျကြက္စုတ္ပမာ ျဖစ္ကုန္သည္။ ခရီးကလည္း သံုးပံုတစ္ပံုဆိုေတာ့ ေရွ႕ဆက္သြားခ်င္ေသာ္လည္း ေရႊမ်က္မွန္ဘုရားတစ္ဆူသာ ဖူးျပီး ျပန္လွည့္ခဲ႕ရေတာ့သည္ အေကာက္ေတာင္ ခရီးစဥ္ဆိုေသာ္ျငား အေကာက္ေတာင္ မေရာက္ဘဲ လူေတြသာ အေအးလြန္ျပီး ေကြးေကာက္ကုန္ေတာ့သည္ ။ဒီေလာက္နွင့္ မရပ္ေလ အဆစ္အေနနွင့္ လမ္းတြင္ လဲက်ေနေသာ သစ္ပင္ျကီးမ်ားအား တစ္လမ္းလံုး မေရႊ႕လိုက္ ကားေပၚ ျပန္တတ္လိုက္နွင့္ လူလည္း ဂ်ဳန္းဂ်ဳန္းက်ခဲ႕ေပေတာ့သည္။ ယခုေတာ့ ဖ်ားေနသည္ ခရီးစဥ္တြင္ လိုက္ပါေသာ ေက်ာင္းသားမ်ားအားလံုး အနားယူခြင့္ သံုးရက္ေပးထားသည္။ စာခ်ဆရာေတာ္ကိုယ္တိုင္ ေဆးသြင္းယူခဲ႕ရသည္မို ့ မိမိတို ့လည္း အနားယူရင္း အားျဖည့္ရင္းနဲ့ ပ်င္းသည္မို ့ စာေရးျဖစ္ေတာ့သည္။

MSC-181
Written by @gunapeya