တစ္သက္မွာတစ္ခါၾကဳံ ၊ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားဘဝ အဖုံဖုံ (အပိုင္း ၈)

တကၠသိုလ္ ဒုတိယႏွစ္ေရာက္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ဟာ ေက်ာင္းစာကို ပိုလုပ္ရေတာ့မယ္ ဆိုတာ သိလာတယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ ဒုတိယႏွစ္ ကအေရးအႀကီးဆုံး ပဲေလ ။ ဒုတိယႏွစ္မွာ ေအာင္ယုံတင္ မရပါဘူး။ Qualified ပါ ပါမွ B.Tech ကိုတက္ေရာက္ခြင့္ရမွာကိုး။ သို႔ေပမည့္ စာကို သိပ္မလုပ္ျဖစ္ပါဘူး။ ေက်ာင္းေရာက္တာနဲ႔ Canteen ထိုင္တယ္ ။ ညေနျပန္ေရာက္ရင္ ေဘာလုံးကန္ ျခင္းခတ္ ၿပီးရင္ ေရခ်ိဳး ထမင္းစား TV ဂိမ္းလည္း ႏိွပ္တယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔တုန္းက P2 ဂိမ္းပဲ႐ွိေတာ့ အဲ့ဒါပဲ ကစားရတာ။ၿပီးရင္ လက္ဘက္ရည္ဆိုင္ထိုင္ ။ အဲ့ဒါတစ္ေန႔တာအလုပ္။ ေက်ာင္းမွာလည္း တျခားေမဂ်ာနဲ႔ ခ်ိန္းၿပီးေဘာလုံးကန္ရတာလည္းအေမာ။ အဲ့ဒါတစ္ေနတာ အလုပ္ပဲ။ စိတ္ပါတဲ့အခ်ိန္မွ စာလုပ္တာ။ အဲ့ဒီလိုအခ်ိန္ျဖဳန္းေကာင္းလို႔ ပထမႏွစ္ဝက္စာေမးပြဲမွာ ၃ ဘာသာ ထပ္က်တယ္။ ေနာက္ပိုင္းေတာ့စာကို အခ်ိန္ဇယားနဲ႔ဆြဲပီး စာျပန္လုပ္ရတာေပါ့။ မလုပ္လို႔မျဖစ္ဘူးေလ B.Tech မပါရင္ အိမ္က သတ္မွာကိုး။အဲ့လိုအေဆာင္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ကြၽန္ေတာ္ တြဲေနတဲ့အစ္ကိုႀကီးတစ္ေယာက္႐ွိတယ္။ သူကစာအရမ္းေတာ္တယ္ ။ ေမဂ်ာ မတူေပမယ့္ ဘယ္ဘာသာမဆိုသူသိတယ္။ ဒီေတာ့ နားမလည္တဲ့စာဆိုရင္ သူ႔ကိုေမးရတယ္။ ၾကာလာေတာ့ သူက ညဆိုရင္ က်ဴ႐ွင္ သေဘာမ်ိဳးသင္ေပးတယ္။ ဒုတိယႏွစ္မွာ ကြၽန္ေတာ္ က်ဴ႐ွင္ တက္တယ္ဗ်။ သခ်ာၤဘာသာကို တက္တာ။ ေနာက္တစ္ခုက ဒုတိယႏွစ္ေလာက္ကစၿပီး ကြၽန္ေတာ္တို႔ GTC က သူေတြဟာ Scientific Calculator ကို ဖြတ္ဖြတ္ညက္ညက္ေၾကေအာင္ ႏွိပ္တက္မွေတာ္ကာက်တယ္ဗ်။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ တစ္ခ်ိဳ႕ တြက္စာဘာသာက A4 သုံးမ်က္ႏွာ ေလးမ်က္ႏွာစာေလာက္ကို တြက္ရတာ။ စာေမးပြဲမွာ ၁၀၀ ဖိုး ၅ ပုဒ္ ပဲေမးတာကို ၿပီးေအာင္မတြက္ႏိုင္ၾကဘူး။ ၿပီးေတာ့ သခ်ာၤဘာသာကို ဘာလို႔က်ဴ႐ွင္ တက္ရလဲဆိုေတာ့ Differentiates နဲ႔ Integrate ကိုနားမလည္လို႔။ ဒီလိုနဲ႔ ေနလာရင္း ေနာက္ဆုံးစာေမးပြဲအတြက္ ေၿဇိဳ႕ အခ်ိန္ဇယားထြက္လာပါေရာ။ အဲ့က်ေတာ့ စာမွစာပဲ။ ထမင္းစားလည္း ခပ္သြက္သြက္ ဘာလုပ္လုပ္ ခပ္သြက္သြက္ပဲ ၿပီးတာနဲ႔ စာၾကည့္စားပြဲမွာ စာလုပ္။ အဲ့လိုနဲ႔ စာေမးပြဲေျဖဖို႔ ႏွစ္ရက္အလိုညမွာ ကြၽန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ စာေမးပြဲႀကီးကို တစ္လေနာက္ဆုတ္မည့္ ကိစၥတစ္ခုေပၚလာပါေရာ။

၂၀၀၈ ေရႊဝါေရာင္သံဃာ့အေရးအခင္း ေပါ့။
မွတ္မွတ္ရရ ကြၽန္ေတာ္က English ဘာသာကို လုပ္ေနတဲ့အခ်ိန္ ၊ ကြၽန္ေတာ့္အထင္ ည ၈ နာရီေလာက္ ေက်ာင္းေ႐ွ႕မွာ ေက်ာင္းသားေတြ စု႐ုံးစု႐ုံးနဲ႔ အမ်ားႀကီးပဲ၊ တစ္ခ်ိဳ႕ကလည္း သတင္းသဲ့သဲ့ၾကားထားၿပီးသြားၿပီ။ ေသခ်ာေတာ့မသိၾကဘူး။ ကြၽန္ေတာ္ကလည္းဘာလဲေပါ့ဆိုၿပီးထြက္ၾကည့္မယ္လုပ္ေတာ့ အေဆာင္မႉးကေပးမထြက္ဘူး။ ေနာက္ျဖစ္ေၾကာင္းသိလည္းသိေရာ သန္လ်င္ GTC မွာတက္ေနတဲ့သူငယ္ခ်င္းကိုဖုန္းဆက္ေတာ့ သူတို႔ဆီမွာ ဝန္ႀကီးဌာန က စာဝင္လာတယ္ ၊ စာေမးပြဲေတြ တစ္လ ေနာက္ဆုတ္တယ္ ဆိုတဲ့အေၾကာင္းကိုေျပာေရာ။ အဲ့သတင္းၾကားၾကားခ်င္းေတာ္ေတာ္ေပ်ာ္သြားတယ္။ အေရးအခင္းျဖစ္လို႔ေပ်ာ္တာမဟုတ္ဘူး။ စာေမးပြဲေတြေနာက္ဆုတ္လို႔ေပ်ာ္တာ၊ အဲ့ဒီလိုနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္တို႔အေဆာင္က BE က အကိုႀကီးေတြက ေက်ာင္းက ဆရာမေတြဆီကို သြားေမးေတာ့မွ ေသခ်ာၿပီ စာေမးပြဲေနာက္ဆုတ္တာ ဒါေပမယ့္ မနက္ျဖန္ ၉ နာရီက်မွ တရားဝင္ စာကပ္ပါ့မယ္ ဆိုၿပီးေျပာလိုက္တယ္။ ကြၽန္ေတာ္လည္း စာကိုဆက္မလုပ္ေတာ့ဘူး ေပ်ာ္လို႔၊ အေဆာင္မွာလည္း ေသာင္းက်န္းကုန္ၿပီ ေပ်ာ္လို႔ဆိုၿပီးေတာ့၊ ေနာက္ေန႔မနက္လည္းက်ေရာ ျပန္တဲ့သူေတြကျပန္က်တာေပါ့၊ ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ ေပ်ာ္လြန္းလို႔ ေတာင္ငူၿမိဳ႕ထဲ ဂစ္တာသြားဝယ္ၿပီး ဂစ္တာတီးတာကို တစ္ေန႔လုံးသင္တာ။ အဲ့ဒီကေနစၿပီး ဂစ္တာတီးတက္သြားတာေပါ့။ ေန႔လည္ေလာက္က်ေတာ့ အေဆာင္ေတြအားလုံးကို စစ္တပ္ကေရာ ေက်ာင္းကေရာ တာဝန္႐ွိတဲ့သူေတြက အကုန္လိုက္စစ္ၿပီး နယ္ေဝးသမားေတြကို ခ်က္ခ်င္းအိမ္ျပန္ခိုင္းဖို႔ အေဆာင္မႉးေတြကို ေဆာ္ၾသပါေလေရာ။ အဲ့ဘိုနဲ႔ ေနာက္ေန႔မနက္က်ေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္မွာ ဂစ္တာတစ္လုံး နဲ႔ စာအုပ္အထုပ္နဲ႔ ရထားစီးၿပီး အိမ္ျပန္ရပါေလေရာ။ အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့လည္းဂစ္တာတီးလိုက္ စာလုပ္လိုက္နဲ႔ ပဲ အခ်ိန္တစ္လကုန္သြားေရာ။ ဒီလိုနဲ႔စာေမးပြဲျပန္ေျဖၾကရတာေပါ့။ အဲ့မွာ ဒုကၡေရာက္တာပဲ။

စာေမးပြဲေနာက္မဆုတ္ရင္ေကာင္းသားဗ်ာ။ ေနာက္လည္းဆုတ္ၿပီး စာေမးပြဲလည္းျပန္ေျဖေရာ စာတစ္လုံးမွ မရေတာ့ဘူး။ အေပ်ာ္လြန္တာေလ။ ထားေတာ့ စာေမးပြဲၿပီးလို႔ အိမ္ျပန္ ၊ တစ္ပတ္ေလာက္နားၿပီး ေက်ာင္းျပန္ရပါေလေရာ။ အဲ့ဒီမွာ တစ္ခုေျပာျပမယ္ဗ်။ GTC ေက်ာင္းသားေတြဟာ စာေမးပြဲၿပီးရင္ Field ဆင္းရတယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔တုန္းက GTI First year နဲ႔ B.Tech First year က ႀကိဳက္တဲ့ စက္႐ုံ၊ အလုပ္႐ုံ၊ လုပ္ငန္းခြင္ ေတြဟာ Field ဆင္းရတယ္၊ တစ္လ တန္သည္ တစ္လ ေပါ့။ၿပီးရင္ အဲ့ဒီ Field ဆင္းတဲ့ေနရာက သက္ဆိုင္ရာ လူႀကီးက Field ဆင္းေၾကာင္းကို လက္မွတ္ထိုးေပးရတယ္။ ေနာက္ GTI Second year ရယ္ B.Tech Second year ရယ္ B.E ရယ္ကေတာ့ ကိုယ့္ေက်ာင္းမွာ ကိုယ္ လက္ေတြ႔ဆင္းရတယ္။ အဲ့ဒီအခါက်ရင္ စာမက်က္ရဘူး စာေမးပြဲမေျဖရဘူး ။ တနည္းေျပာရရင္ Free ပဲ။ ႀကိဳက္တဲ့ အဝတ္ ဝတ္လို႔ရတယ္ ။ ကြၽန္ေတာ္တို႔က Project လုပ္တယ္လို႔ေခၚတယ္။ အဲ့ဒီလို Project လုပ္ရင္ သူ႔အဖြဲ႔နဲ႔သူ ေခါင္းစဥ္တစ္ခုစီလုပ္ရတယ္။ ၿပီးရင္ Report တင္၊ အဖြဲ႔အားလုံးၿပီးၿပီဆိုမွ Viva ေျဖရတယ္။ သက္ဆိုင္ရာ ဌာနမႉးေတြ Supervisor ဆရာ ၊ ဆရာမေတြ ကေမးတာကိုေျဖရတယ္။ စာေမးပြဲေအာင္ဖို႔အတြက္ အဲ့ဒါလည္းအေရးႀကီးတယ္။ ေျပာရရင္ေတာ့ Carry လုပ္တဲ့အမွတ္ေတြေပါ့။ အဲ့ဒီလိုနဲ႔အားလုံးလည္းၿပီးေရာ အိမ္ျပန္ၿပီး ေအာင္စာရင္းထြက္မည့္ေန႔ကိုေစာင့္ေနၾကတာေပါ့။

ေအာင္စာရင္းထြက္တဲ့ေန႔မွာ တအားရင္ခုန္ရပါတယ္။ B.Tech မပါမွာစိုးလို႔။ တစ္ကယ္တန္း ေအာင္စာရင္းလည္းထြက္ေရာ ကြၽန္ေတာ္တို႔အခန္းမွာ ၄၅ ေယာက္႐ွိတာ ၂၂ ပဲေအာင္တယ္။ B.Tech ကို ၂ ေယာက္ပဲပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္က ႐ိုး႐ိုးပဲေအာင္တယ္ ၊ B.Tech မပါဘူးဆိုတဲ့သီတင္းလည္းၾကားေရာ အေမကေလ ေတာ္ေတာ့္ကို စိတ္ပ်က္သြားတာ။ ေနာက္ေန႔က်ေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္မွာ ေတာင္ငူကို ျပန္ အေဆာင္ကပစၥည္းေတြ သိမ္းၿပီး ပဲခူးကိုအၿပီးျပန္လာရပါေလေရာ။
....
....
photo credit by Google and facebook
....
....
အပိုင္း( ၉ )
ဆက္လက္ဖတ္႐ႈေပးၾကပါကုန္...
.....
.....MSC No-238
@generalpyone