ယင္​ဖိုမသန္​းသူ(၄)

မသီသီနွင္​့ကိုမ်ိဳးမင္​းတို႔၏ ဇာတ္​လမ္​းသည္​ စတင္​​ေတြ႕ဆံုကတည္​းပင္​ အပ်က္​ပ်က္​နွင့္တလြဲတ​ေခ်ာ္​ ျဖစ္​ခဲ့ၾကပါသည္​။သီသီသည္​ အိမ္​သို႔ျပန္​​ေရာက္​ၿပီး​ အခန္​းထဲ၌​ေခြ၍​ေန​ေလ​ေတာ့သည္​။
သူမကိုယ္​သူမအနွီပုရိႆ ​ ​က်ားမ်ားနွင္​့ ဆက္​ဆံ​ရာတြင္​ ဤမ်ွ​ေလာက္​​ေသာအရဲစြန္​႔မူွႀကီးအတြက္​ အားမလိုအားမရႀကိတ္​မနိုင္​ခဲမရ ျဖစ္​၍​ေန​ေတာ့သည္​။​ေတာက္​တ​ေခါက္​​ေခါက္​ျဖင္​့မ​ရိုးမ႐ြျဖစ္​​ေန​ေလ​ေတာ့သည္​။
​
ထိုအခ်ိန္​တြင္​ သူမဖုန္​းကအသံျမည္​လာခဲ့သည္​။
ရင္​ခုန္​စိတ္​လူွပ္​ရွားမိသြားသည္​။ကိုမ်ိဳးမင္​းဆီကဖုန္​းျဖစ္​​၍ သူမကိုင္​လိုက္​မိသည္​။
"သီသီ ဘာျဖစ္​သြားတာလဲကြာ။"
"ကိုယ႔္​မွာစိတ္​ပူလိုက္​ရတာ"အစရိွသျဖင္​့ ဖုန္​းထဲမွအသံၾကား၍သီသီရင္​ထဲ၌ ထိတ္​ထိတ္​ျဖင္​့ ရင္​ခုန္​ႏူွန္​းျမန္​လာခဲ့ျပန္​ပါသည္​။
ကိုမ်ိဳးမင္​းမွသူျမန္​မာျပည္​အထက္​ပိုင္​းသို႔ ဘုရားဖူး သြားမည္​ျဖစ္​​ေၾကာင္​း၊ ျပန္​လာလ်ွင္​သီသီနွင္​့​ေတြ႕၍ သူ႔အားတိက်​ေသာအ​ေျဖ​ေပး​ေစလို​ေၾကာင္​း​ေျပာခဲ့​ရာ သီသီမွာလည္​းရင္​ထဲမွအပူလံုးႀကီးမွာဂလုဂလုျဖင္​့ အသံျမည္​၍ဘဝင္​က်သြား​ေလ​ေတာ့သည္​။
သီသီသည္​လည္​းဘဝက်စိတ္​႐ႊင္​လန္​း၍ ပံုမွန္​အလုပ္​သြားအလုပ္​ျပန္​ျဖင္​့လန္​းဆန္​းတက္​ႂကြ​ေန​ေလ​​သည္​။
ဤသို႔ျဖင္​့တနဂၤ​ေႏြ​ေန႔အလုပ္​ပိတ္​ရက္​သို႔​ေရာက္​ရိွ လာ​ေလသည္​။သီသီလည္​းအလုပ္​ပိတ္​ရက္​ျဖစ္​သျဖင္​့ တပတ္​စာအဝတ္​မ်ား​ေလ်ာ္​ျခင္​း၊မီးပူတိုက္​ျခင္​းျဖင္​့အလုပ္​ရူွပ္​​ေနစဥ္​ "သီသီ​ေရ"အိမ္​​ေ​ရွ႕မွ​ေခၚသံၾကား၍ အိမ္​​ေရွ႕ ဧည္​့ခန္​းသို႔ထြက္​လာခဲ့သည္​။
အိမ္​​ေရွ႕ခန္​း၌ငယ္​သူငယ္​ခ်င္​းဝါဝါကို​ေတြ႕လိုက္​ရသည္​။ "ဟယ္​ ဝါဝါအ​ေတာ္​ပဲဟယ္​။ နင္​့ကိုငါ​ေမ်ွာ္​​ေန
တာ။"
"သူငယ္​ခ်င္​း​ေရ။ ငါလည္​းနင္​့ဆီလာမယ္​ လာမယ္​နဲ႔​ေတာ္​​ေတာ္​နဲ႔မ​ေရာက္​ျဖစ္​ဖူးဟယ္​။"
ဝါဝါသည္​လည္​းဧည္​့ခန္​းဆက္​တီခံု၌ထိုင္​ခ်ရင္​းသီသီအားျပန္​​ေျပာလိုက္​​ေလသတည္​း။
"ငါလည္​းကိစၥရိွမွညည္​းဆီလာသလိုျဖစ္​​ေနတယ္​
သီသီရယ္။ ညည္​းကိုလည္​းအပူကပ္​ရတာအားနာပါတယ္​​ေအ။"
"ရပါတယ္​သူငယ္​ခ်င္​းရယ္​။ညည္​းကိစၥသာ​ေျပာ​ေအ။
ငါကူညီနိုင္​သ​ေလာက္​ကူညီရမွာ​ေပါ့​ေအ။"
" ဒီလိုသီသီ​ေရ" ဟုအစခ်ီကာဝါဝါသည္​ သူမအမ်ိဳး သား တကၠဆီနွင္​့တျခားကားတစ္​စီးတိုက္​မိ၍​ေလ်ာ္​ရမည္​ျဖစ္​​ေၾကာင္​း။ သီသီဆီမွ​ေငြနည္​းနည္​း​ေလာက္​လွည္​့လို႔ရပါကလွည္​့လို​ေၾကာင္​းအကူအညီ​ေတာင္​း​ေလ သတည္​း။
သီသီသည္​လည္​းအိမ္​မွအ​ေမနွင္​့ႀကီး​ေတာ္​အပ်ိဳႀကီးအား အရိပ္​အ​ေျခလွည္​့ပတ္​ၾကည္​့ၿပီး ဝါဝါအား အိမ္​ခန္​းထဲ​ေခၚခဲ့​ေလသည္​။
"ဝါဝါ​ေရ... ငါ့မွာလည္​းညည္​း​ေျပာသလို​ေငြ
မ်ားမ်ားစားစားမရိွဘူးဟ။ အဲဒီ​ေတာ့ဒီလက္​​ေကာက္​​တစ္​ဖက္​ညည္​းသြား​ေပါင္​​ေအ။​ ညည္​း​ေျပလည္​တဲ့အခ်ိန္​ငါ့ျပန္​​ေ႐ြး​ေပး..။အ​ေမတို႔ ႀကီးႀကီးတို႔​ေတာ့မသိ​ေစပါ​ေစ နဲ႔​ေအ။" ဟုဆိုကာ သူမလက္​​ေကာက္​တစ္​ဖက္​ကို ဝါဝါအား​ေပးလိုက္​​ေလ​ေတာ့သည္​။
"ညည္​းကိစၥ​ေတာ့ၿပီးၿပီ​ေအ။"
"ငါညည္​းကိုတိုင္​ပင္​စရာရိွတယ္​.. သူငယ္​ခ်င္​း" ဟုအစခ်ီကာကိုမ်ိဳးမင္​းနွင္​့သူမအ​ေၾကာင္​းအား ဝါဝါအား​ျဖစ္​​ေၾကာင္​းကုန္​စင္​အားရပါးရ​ေျပာျပ​ေလ​ေပ​ေတာ့သည္​။
"လူ​ေကာင္​း၊သူ​ေကာင္​းဆိုရင္​​ေတာ့ျဖင္​့ ညည္​းစဥ္​းစားသင္​့ပါတယ္​​ေအ။​ဒါ​ေပမယ္​့သူ႔​အ​ေၾကာင္​း၊သူ႔​ေဆြမ်ိဳး ညည္​းအကုန္​သိ​ေအာင္​လုပ္​ထားသင္​့တယ္​။ညည္​းလည္​းအိမ္​​ေထာင္​ျပဳဖို႔အ႐ြယ္​ကလြန္​​ေတာင္​လြန္​​ေနၿပီ..သီသီ​။" ဟုဝါဝါကသီသီအား​အႀကံ​ေပး​ေျပာၾကားလိုက္​​ေလ သည္​။
ထိုအခါသီသီက "ငါလည္​းစဥ္​းစားမိပါတယ္​သူငယ္​ခ်င္​းရယ္​။ဒါ​ေၾကာင္​့ညည္​းကိုတိုင္​ပင္​ရတာ​ေပါ့​ေအ။"
ဟု​ေျပာ၍ ဖုန္​းကိုထုတ္​၍ကိုမ်ိဳးမင္​းပံုအားဝါဝါအားျပ​ရာ
ဝါဝါသည္​သီသီဖုန္​းကိုလွမ္​းယူ၍ကိုမ်ိဳးမင္​းပံုအားၾကည္​့လိုက္​​ေလသည္​။
ဝါဝါသည္​ဖုန္​းထဲမွဓာတ္​ပံုအားၾကည္​့ၿပီးမ်က္​စိပ်က္​မ်က္​နွာပ်က္​ျဖင္​့မ်က္​နွာမ​ေကာင္​း​ေတာ့​ေခ်။သီသီလည္​းဝါဝါမ်က္​နွာပ်က္​သြားသည္​ကိုသိခ်င္​လြန္​းလွသျဖင္​့
"ဝါဝါ...နင္​သူ႔ကိုသိလို႔လား။သိရင္​​ေျပာျပပါသူငယ္​ခ်င္​းရယ္​။"ဟုရင္​တုန္​ပန္​းတုန္​ျဖင္​့ဝါဝါအား​ေမးျမန္​းလိုက္​​ပါ​ေတာ့သည္​။
ဝါဝါသည္​သီသီအားတခုခုကို​ေျပာျပသင္​့မျပသင္​့စဥ္​းစား​ေနဟန္​တူ​ေလသည္​။တိတ္​ဆိတ္​စြာျဖင္​့ဖုန္​းထဲမွကိုမ်ိဳးမင္​းပံုအားၾကည္​့ၿပီးအတန္​ငယ္​ၾကာမွ စကားသံထြက္​​ေပၚလာ​ေလ​ေတာ့သည္​။
"ဒီလို သီသီ​ေရ။ငါနင္​့ကို​ေျပာျပသင္​့မ​ျပသင္​့စဥ္​းစား​​ေန တာဟ။မ​ေျပာျပရင္​လည္​းတခ်ိန္​ခ်ိန္​နင္​သိလာရင္​ငါ့ကိုနင္​မ​ေျပာျပခဲ့ဖူးဆိုၿပီးအျပစ္​ျမင္​လာနိုင္​တယ္​​ေလ။"
"သီသီနင္​ျပတဲ့ဓာတ္​ပံုထဲက ကိုမ်ိဳးမင္​းဆိုတာတျခားသူမဟုတ္​ဘူးဟ။တိုက္​တိုက္​ဆိုင္​ဆိုင္​ ငါ့အမ်ိဳးသားရဲ႕ညီအစ္​ကိုတဝမ္​းကြဲျဖစ္​​ေနတယ္​။"
"ၿပီး​ေတာ့....။"
ဝါဝါတစ္​​ေယာက္​အသံတိတ္​သြားျပန္​၏။ထို႔​ေနာက္​ သူမ​ေရွ႕မွသတင္​းစာအားအဓိပၸာယ္​မဲ့ ဖိ​ေခ​်​ေန​ေလ၏။
"ဝါဝါ...ညည္​းမွာ​ေျပာစရာတခုခုရိွ​ေနၿပီမဟုတ္​လား။"
"ရင္​​ေတြတုန္​လိုက္​တာသူငယ္​ခ်င္​းရယ္​။ငါ့ကို​ေတာ့
ထိန္​ခ်နိမထားပါနဲ႔​ေအ....။ငါ့ဘဝအ​ေျပာင္​းအလဲနွင္​့ လည္​းသက္​ဆိုင္​​ေနလို႔ပါ​ေအ။"
သီသီသည္​သူမမ်က္​ဝန္​း၌ မ်က္​ရည္​မ်ားရစ္​ဝဲလာၿပီး တုန္​ရီ​ေမာဟိုက္​စြာျဖင္​့ဝါဝါအား​ေျပာ​ေလ​ေတာ့သည္​။
ထိုအခါမွဝါဝါသည္​လည္​း
"ဒီလိုပါ။သူငယ္​ခ်င္​းရယ္​ ညည္​းကိုလည္​းငါသနားပါတယ္​။ဟိုတဖက္​ကိုလည္​းသနားတယ္​။"
"ဒါ​ေပမယ္​့အမွန္​တရားသည္​မည္​သို႔ပင္​ဖုံး​ထားထား
တခ်ိန္​ခ်ိန္​​ေပၚလာမွာပဲ​ေအ။"ဟုဆိုၿပီးျဖစ္​​ေၾကာင္​းကုန္​စင္​​ေျပာျပ​ေလ​ေတာ့သည္​။
"ကိုမ်ိဳးမင္​းကလူပ်ိဳမဟုတ္​ဘူးသူငယ္​ခ်င္​း။"
"သူ႔မွာအရမ္​းခ်စ္​ရတဲ့ဇနီးရိွခဲ့တယ္​။"
"သူ႔ဇနီးက​ေတာ့လြန္​ခဲ့တဲ့​ေျခာက္​နွစ္​​ေလာက္​က
ကင္​ဆာ​ေရာဂါနဲ႔ဆံုးသြားခဲ့ၿပီသူငယ္​ခ်င္​း။"
"သူ႔တို႔နစ္​​ေယာက္​မွာသားသမီး​ေတာ့မရိွခဲ့ဖူး။သူ႔ဇနီးဆံုးကာစကကိုမ်ိဳးမင္​းတစ္​​ေယာက္​စိတ္​​ေလၿပီး အရက္​​ေတြ​ေသာက္​ခဲ့တာ​ေပါ့​ေအ။တစ္​နွစ္​​ေက်ာ္​​နွစ္​နွစ္​နီးပါး ၾကာမွသူကိုရီးယားကိုထြက္​သြားခဲ့တာသူငယ္​ခ်င္​း။"
"အျဖစ္​အပ်က္​က​ေတာ့ဒါပါပဲ​ေအ။ညည္​းလည္​းငယ္​​ေတာ့တဲ့အ႐ြယ္​မွမဟုတ္​တာ။ဆံုးျဖတ္​​ေပါ့​ေအ။"

"တျခားအျပစ္​အနာအစာ​ေတာ့သူ႔မွာမရိွပါဘူး​ေအ။"
သီသီကို​ေျပာျပၿပီး​ေနာက္​ဝါဝါတစ္​​ေယာက္​​ေမာဟိုက္​စြာျဖင္​့စကားသံတိတ္​သြားခဲ့​ေလသည္​။
"သူငယ္​ခ်င္​း​ေရ....ငါျပန္​ဦးမယ္​​ေနာ္​။"
 "တဇြတ္​ထိုးမဆံုးျဖတ္​ပါနဲ႔။​အခ်ိန္​ယူစဥ္​းစားၿပီးမွ  
  ဆံုးျဖတ္​ပါ​ေနာ္​။"ဟုဝါဝါတစ္​​ေယာက္​ႏုတ္​ဆက္​၍ ျပန္​သြား​ေလ​ေတာ့သည္​။
 သီသီသည္​ဘာစကားမွျပန္​မ​ေျပာနိုင္​​ေလာက္​​ေအာင္​ အရုပ္​ႀကိဳးျပတ္​ျဖင္​့ မ်က္​ရည္​မ်ားျဖင္​့ရိူွက္​ငို၍​ေန​ေပ​ေတာ့ သည္​။သီသီရင္​ထဲမီးစတစျဖင္​့ထိုးသကဲ့သို႔ ပူျပင္​းလြန္​းလွ​ေပသည္​။ရိူွက္​ရင္​းရိူွက္​ရင္​းျဖင္​့သတိလစ္​မလိုျဖစ္​ၿပီး

လဲက်သြား​ေလ​ေတာ့သည္​။
"ဟဲ့သီသီ သမီးဘာျဖစ္​တာလဲ။ သမီး..ဟဲ့သမီးသီသီ။"
အခန္​းထဲသို႔​ေျပးဝင္​လာၿပီး​ေပြ႕ဖက္​၍သူမအမည္​​အား တတြတ္​တြတ္​​ေခၚယူ​ေန​ေသာ ႀကီး​ေတာ္​နွင္​့
အ​ေမအသံကိုလည္​းသီသီမၾကား​ေတာ့​ေခ်။သူမအာရံုထဲ၌ အ​ေမွာင္​ထုသည္​ ဖံုးလႊမ္​းသြား​​ေလ​ေတာ့ သတည္​း။

ယင္​ဖိုမသန္​းသူအပိုင္​း(၅)အားဆက္​လက္​ဖတ္​ရွဴ႕ပါရန္​။

@eieikhing
MSC No.173

Credited from google images.