ဒီေန႔ သင္တန္း ရွိ၏။ ယခင္ထက္ ခပ္ေစာေစာ အိမ္က ထြက္လာခဲ့၏။ ဆရာမ တဦးကို လစာေပးဖုိ႔ ရွိေနေသာေၾကာင့္ ျဖစ္၏။ ယခင္ထက္ ေစာေစာ ထြက္လာရသျဖင့္ မနက္စာ မစားလိုက္ရေပ။ မေန႔ကလည္း မနက္စာ မစားလိုက္ရေပ။ ေရရွည္ ဆို္လွ်င္ေတာ့ မေကာင္းေပ။ ဂရုစိုက္မွ ရေပမည္။ အတန္းခ်ိန္က (၂) ခ်ိန္ဆက္ ျဖစ္သျဖင့္ ေန႔လည္ (၁၁) ခြဲမွ ၿပီး၏။ မနက္ (၉) နာရီခြဲကေနစ၊ (၁၁) ခြဲၿပီးေပါ့။ မြန္းလြဲပိုင္းမွာ အတန္း ျပန္ရွိေပါ့။ ထို႔ေၾကာင့္ တခါတေလ တခ်ိဳ႕ရက္မ်ား မနက္စာ မစားလိုက္ရလွ်င္ မနက္စာႏွင့္ ေန႔လည္စာ ေပါင္းေပါင္းၿပီး စားလိုက္ရ၏။

ဒီေန႔လည္း မေန႔ကလို ျဖစ္ဦးမည္ ထင္၏။ မနက္စာႏွင့္ ေန႔လည္စာ ေပါင္းစားရဦးမည္ ထင္၏။ ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ ပထမ အတန္းခ်ိန္ မၿပီးခင္ကတည္းက ဗိုက္က အေတာ္ေလး စာေနၿပီ ျဖစ္၏။ သို႔ႏွင့္ ေနာက္ အတန္းခ်ိန္ တခုကို အကူး ၾကားခဏေလးမွာ အခ်ိန္လုၿပီး ပဲလိပ္ (လိပ္ခုတ္) (နံျပားႏွင့္ ပဲျပဳတ္ကို ေရာလိပ္ကာ ေၾကာ္ၿပီး ခုတ္ထားသည့္ စားစရာ) ေလး ၀င္စား၏။ ထိုဆုိင္ကေလးက သပ္သပ္ရပ္ရပ္ႏွင့္ စားလုိ႔ေကာင္းလွ၏။ လက္ဖက္ရည္ဆုိင္ မဟုတ္ေပ။ နံျပား၊ ပလာတာ သီးသန္႔ ေရာင္းသည့္ ဆိုင္ ျဖစ္၏။ ဆိုင္စားထက္ ပါဆယ္သာ အေလးထားသည့္ ဆိုင္ကေလး ျဖစ္၏။ ဆိုင္မွာ ထိုင္စားလွ်င္လည္း ရေတာ့ ရပါ၏။

က်ေနာ္လည္း ျမန္ျမန္ရသည့္ လိပ္ခုတ္ေလးကို ခပ္ျမန္ျမန္ စားၿပီး ေနာက္အတန္းခ်ိန္သို႔ သြားဖို႔ ျပင္၏။ လိပ္ခုတ္စားေနတုန္း ခပ္လွမ္းလွမ္းမွာ ျမင္ေနရသည့္ တိုဖူးသုပ္ကိုလည္း မ်က္စိက မခြာေပ။ အႏွီ တိုဖူးသုပ္ကလည္း စားလုိ႔ေကာင္း၏။ ဆိုင္ႏွင့္ မဟုတ္ေပ။ ကား (hi-jet) ႏွင့္ လည္ေရာင္းသည့္ တိုဖူးသုပ္ ျဖစ္၏။ ေတာင္ႀကီးက မဟုတ္ေပ။ ဟိုပံုးကေန လာေရာင္းျခင္း ျဖစ္၏။ က်ေနာ္တို႔ ငယ္ငယ္ေလးကတည္းက တိုဖူးသုပ္ ျဖစ္၏။ အရသာလည္း တကယ္ေကာင္း၏။ ေစ်းလည္း တန္၏။

ဟိုးယခင္တုန္းကေတာ့ ထိုတိုဖူးသုပ္သည္ စက္ဘီးႏွင့္ ေရာင္းျခင္း ျဖစ္၏။ ဟိုပံုးကေန လိုင္းကားႏွင့္ တက္လာ၏။ ထို လိုင္ကားေပၚမွာ တိုဖူးသုပ္ရာမွာ သံုးသည့္ ပစၥည္း ပစၥယမ်ားႏွင့္ စက္ဘီးကို တပါတည္း တင္လာၿပီး ေတာင္ႀကီးေရာက္မွ စက္ဘီးႏွင့္ လွည့္လည္ ေရာင္းျခင္း ျဖစ္၏။ ႏွစ္ကာလၾကာၿပီး ယခုအခါမွာေတာ့ ကားႏွင့္ လာေရာင္းသည့္ အဆင့္သို႔ ေရာက္သြားၿပီ ျဖစ္၏။ ဤသည္ကား အႏွီ တိုဖူးသုပ္သည္ႀကီး၏ ႀကိဳးစားအားထုတ္မႈကို သိႏိုင္၊ ျမင္ႏိုင္၏။

ထိုထို သမို္င္းေၾကာင္း ရွိသည့္ ေကာင္းသည့္ တိုဖူးသုပ္ကို ပဲလိပ္စားေနရင္း မ်က္ေစာင္းထိုးေနမိ၏။ ပါဆယ္ ၀ယ္ထားလိုက္ၿပီး သူငယ္ခ်င္း ဆိုင္ေရာက္မွ ထမင္းေလးႏွင့္ တြဲစားလိုက္ရလွ်င္ ဆိုသည့္ အေတြးႏွင့္ ပါဆယ္ေလး ၀င္၀ယ္လိုက္၏။ တပြဲမွ (၅၀၀) သာေပးရ၏။ (၂) ပြဲ ၀ယ္လိုက္၏။ (၂) ပြဲဆို ဇလံု အႀကီး တလံုးအျပည့္ ရ၏။

ဆက္ပါဦးမည္

Don Jaun

MSC 31