ၿပီးခဲ့ေသာ တနဂၤေႏြေန႔က The Voice Myanmar ၾကည့္လိုက္ရ၏။ The Voice ျမန္မာႏိုင္ငံကို မေရာက္လာခင္ ကတည္းက International The Voice (Global) ေတြကို မၾကာမၾကာ You Tube မွာ ရွာၿပီး ၾကည့္ ျဖစ္၏။ က်ေတာ္ သေဘာက် ႏွစ္သက္သည့္ အစီအစဥ္ တခု ျဖစ္၏။ တျခား Level အဆင့္ေတြထက္ Blind Edition ကို ပိုမို ႏွစ္သက္၏။ အသံေလးကိုသာ နားေထာင္ၿပီး ဒိုင္လူႀကီးေတြက သူတို႔ သေဘာက် ႏွစ္သက္မွ ခလုတ္ႏွိပ္ၿပီး လွည့္ၾကည့္၏။ ထားပါေလ ... က်ေတာ့္ တထြာတမိုက္ ဥာဏ္ေလးျဖင့္ The Voice အစီအစဥ္ႀကီးကို ေ၀ဖန္ပိုင္းျခား သံုးသပ္ႏိုင္စြမ္းလည္း မရွိပါဘူးေလ။ ကိုယ္တိုင္ကလည္း ဂီတ ပညာရွင္ႀကီးမွ မဟုတ္တာ။ သို႔ေသာ္ မိမိႀကိဳက္ႏွစ္သက္သည့္ အစီအစဥ္ တခု ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ ေရာက္ရွိလာသည္ကိုေတာ့ အလြန္မွပဲ ၀မ္းသာ ေက်နပ္ ပီတိ ျဖစ္ရ၏။ အဆိုရွင္ ရြက္ပုန္းသီးေလးေတြ အမ်ားႀကီး ထြက္ေပၚလာေတာ့မည္ မဟုတ္လား။ ဒိုင္ေတြကလည္း က်ေတာ့္ အႀကိဳက္ အဆိုေတာ္ေတြ ပဲကိုး။

က်ေတာ္ စၾကည့္သည့္ အပတ္မွာပဲ ျပႆနာ ေပၚ၏။ တျခား မဟုတ္။ တက္သစ္စ အဆိုေတာ္ေလး တေယာက္၏ သီခ်င္းကို ထိုပိုင္ရွင္မွ မသိပဲ version ေျပာင္း၍ သီဆို ယွဥ္ၿပိဳင္သြားျခင္း ျဖစ္၏။ လူအမ်ားစု သေဘာက် ၾက၏။ က်ေတာ္ကေတာ့ မႀကိဳက္ေပ။ ဤေနရာ၌ တပါတည္း ရွင္းေအာင္ေျပာထားလို၏။ က်ေတာ္သည္ မေကာင္းဟု မေျပာပါ။ မႀကိဳက္ဟု ဆိုုထား ျခင္းျဖစ္၏။ ေကာင္းျခင္း မေကာင္းျခင္းသည္ ပညာရွင္မ်ား သံုးႏႈန္းသည့္ စကားလံုး ျဖစ္ၿပီး။ ႀကိဳက္ျခင္း မႀကိဳက္ျခင္း ဆိုသည္မွာ ပရိတ္သတ္၊ အားေပးသူမ်ားက သံုးသည့္ စကားလံုး ျဖစ္သည္။ က်ေတာ္သည္ ပညာရွင္ မဟုတ္ပါ။ ပရိ္တ္သတ္ တေယာက္သာ ျဖစ္၏။ Reggae music ကို က်ေတာ္ႀကိဳက္၏။ ႏွစ္သက္၏။ သို႔ေသာ္ ဖိုးျပည့္၏ ကိုယ္ေစာင့္နတ္ သီခ်င္းကို Reggae ေျပာင္းပစ္လိုက္သည္ကိုေတာ့ သိပ္သေဘာမေတြ႕လွေပ။ သီခ်င္း၏ နဂိုမူလ mood ေပ်ာက္သြားသလို ခံစားရ၏။

photo from Facebook

ႏိုင္ငံတကာမွာလည္း မူရင္း သီခ်င္းမ်ားကို နဂိုမူလ ပံုစံမွ ခြဲထြက္ၿပီး style အမ်ဳိးမ်ဳိး ေျပာင္းဆိုမႈမ်ား ေတြ႕ေနရ၏။ ပိုုၿပီး နားေထာင္လို႔ ေကာင္းသြားသည္မ်ားလည္း ရွိသလို၊ နဂို မူလ သီခ်င္းထက္ ပိုမိုၿပီး ဆိုးရြားသြားေသာ သီခ်င္းမ်ားလည္း ရွိ၏။ ယခု ဖိုးျပည့္၏ သီခ်င္းကိုမူ နဂိုမူလ ပံုုစံမွ ခြဲထြက္၍ Reggae ေျပာင္းလိုက္ျခင္းကိုေတာ့ က်ေတာ္သည္ မည္သို႔မွ ခံစားလို႔ မရေပ။ ထိုသို႔ ေျပာမိ၍ က်ေတာ့္ကို ေရွးရိုးစြဲ၊ အေဟာင္းအေဆြးသမား၊ အသစ္ အသစ္ေတြကို လက္မခံသူဟု အျပစ္တင္ကလည္း ခံရေပလိမ့္မည္။ ဤသည္မွာလည္း က်ေတာ္၏ နဂိုုမူလ version ကိုသာ ပိုမိုႏွစ္သက္သည့္ စိတ္ေၾကာင့္လည္း ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္ႏိုင္၏။ တကယ္ကိုလည္း ဖိုးျပည့္၏ original version ေလးက နားေထာင္လို႔ ေကာင္း၏။ သူ၏ ကိုယ္ေစာင့္နတ္ တေခြလံုးကို က်ေတာ္ႀကိဳက္၏။

တခ်ဳိ႕ သီခ်င္းေတြက နဂိုမူလ ပံုစံေလးအတိုင္းသာ ေကာင္း၏။ အသစ္ အသစ္ဆိုၿပီး ပံုစံေတြ ေျပာင္းေျပာင္း ပစ္ေနလို႔ မျဖစ္ေပ။ တျခား မၾကည့္ႏွင့္ အဆိုေတာ္ ဒိုးလံုး ေသဆံုးၿပီးေနာက္ ျပဳလုပ္သည့္ အမွတ္တရ live show ကိုပဲ ၾကည့္ပါေလ။ Alternative ဖက္ႏြယ္ေသာ ဒိုးလံုး၏ သီခ်င္းမ်ားကို လုပ္ထည့္ပစ္ပံုမ်ား။ တကယ္ပါ တကယ့္ကို ဒိုးလံုး၏ နဂိုမူလ sense မ်ား ေပ်ာက္ကုန္၏ ဘယ္လုိမွ ခံစားလို႔ မေရေပ။ သို႔ေပမယ့္ ထိုအထဲမွာ က်ေတာ္ သေဘာက်ရသူမွာေတာ့ ေဆာင္းဦးလႈိုင္ ျဖစ္၏။ ဒိုးလံုး သီခ်င္းေတြကို က်ေတာ္ မဆိုႏိုင္၊ မဆိုတတ္ပါဘူး။ သူႏွင့္ က်ေတာ္ တူတာဆိုလို႔ ကိုယ္ပိုင္ သံစဥ္ သီခ်င္းေတြကို ႏွစ္သက္၊ ဖန္တီး ရတာပါ။ အဲ့ေၾကာင့္ က်ေတာ့္ သီခ်င္းေလးပဲ က်ေတာ္ ဆိုပါ့မယ္ ဆိုၿပီး သူ႔ သီခ်င္းသာ သူ ဆိုသြား၏။

photo from Facebook

အေစာက ျပႆနာကို ျပန္စရေအာင္။ အဆိုေတာ္ မသိလိုက္ပဲ ခြင့္မေတာင္းပဲ version ေျပာင္းလိုက္သည့္ ကိစၥ။ ဒါကလည္း လက္ရွိ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ မၾကာမၾကာျဖစ္ေန၊ ၾကားေနရသည့္ ကိစၥ တခု ျဖစ္၏။ မူရင္းဖန္တီးသူေတာင္ မသိလိုက္ပဲ ျဖစ္ပ်က္ကုန္သြားတာက ဆိုး၏။ တခ်ဳိ႕ကေတာ့ ေျပာမည္။ အမယ္ေလး အဲ့ၿပိဳင္ပြဲ၀င္ေလး ဆိုေပးလိုက္လို႔ သူ႔သီခ်င္းေတာင္ လူသိသြားေသးတယ္။ ဒါကိုပဲ သူက နာေနရတယ္ ရွိေသးတယ္ဟု ေျပာခ်င္သူကလည္း ရွိေသး၏။ ထိုသို႔ေသာ သူမ်ားကို က်ေတာ္သည္ ဘာမွ် သိပ္မေျပာလိုလွေပ။ ေျပာရလွ်င္လည္း မေကာင္းေပ။ မေျပာမျဖစ္ ေျပာရလွ်င္ ဘာမွ ကိုယ္တိုင္ မဖန္တီးဖူးပဲ အႏုပညာႏွင့္ ပတ္သက္လို္႔ မိမိတို႔ကသာ ခံစားတက္သူမ်ားပါ ဆိုသည့္ တတ္ေယာင္ကားေတြသာ ျဖစ္၏။ တျခား မဟုတ္ပါဘူး။ ခင္ဗ်ားတို႔ ျခံထဲက သရက္သီးကို ခြင့္မေတာင္းပဲ ခိုးခိုးဆြတ္ေနတဲ့သူကို ၾကည္ျဖဴ ခြင့္လႊတ္ေပးႏိုင္ပါ၏ေလာ။ အိမ္ရွင္ကို ဧည့္သည္ မေစာ္ကားရာ ဆုိသည့္ စကားရွိသည္ မဟုတ္လား။ မူလ ဖန္တီးသူ၏ ေနရာကို ၀င္ၿပီး ကိုယ္ခ်င္းစာၾကည့္ ေစခ်င္ပါသည္။ စာတပုဒ္၊ ကဗ်ာတပုဒ္၊ သီခ်င္းတပုဒ္၊ ကာတြန္းတကြက္၊ ပန္းခ်ီတကား၊ ဓါတ္ပံုေကာင္း တပံု ထြက္လာ၊ ျဖစ္လာဖို႔သည္ လြယ္သည့္ ကိစၥ တခုမဟုတ္ေပ။ အႏုပညာသည္ စက္ရံုမွ တဒိန္းဒိန္း ထြက္ၾကလာေသာ အခ်ိဳေရဗူးမ်ား မဟုတ္ေပ။ ရင္ႏွင့္ရင္းၿပီး ဦးေႏွာက္ကိုသံုးကာ ခံစားမႈ တနင့္တပိုးႏွင့္ ေမြးဖြားထားရျခင္း ျဖစ္၏။ အခက္အခဲမ်ားၾကားမွ ရုန္းကန္ ဖူးပြင့္လာရသည့္ ပန္းေလးတပြင့္ ျဖစ္၏။

အႏုပညာရွင္မွာလည္း အႏုပညာ မာန ရွိ၏။ တျခား တျခားေသာ မာနေတြထက္ ပိုႀကီး၊ ပိုအားသန္၏။ အထိအခိုက္ မခံေပ။ မိမိစာအုပ္ကို ဖတ္ေနသည့္ စာဖတ္သူကို ေတြ႔က မေပ်ာ္သည့္ စာေရးဆရာ ျပပါ။ မိမိ ပန္းခ်ီကားကို စိတ္၀င္တစား ၾကည့္ေနသည့္ သူကို မႏွစ္သက္သည့္ ပန္းခ်ီဆရာမ်ဳိး ျပပါ။ မိမိ ဓါတ္ပံုကိုၾကည့္ၿပီး ခ်ီးမြမ္းခန္း ဖြင့္သည့္ ပရိ္တ္သည္ကို သေဘာမက်သည့္ ဓါတ္ပံုဆရာ ျပပါ။ မိမိ တကြက္ကာတြန္းေၾကာင့္ ျပံဳးရယ္ၿပီး တဒဂၤ အေမာေတြ လြင့္စင္သြားတဲ့ ကာတြန္းခ်စ္သူကို မၾကည္ျဖဴသည့္ ကာတြန္း ဆရာ ျပပါ။ အႏုပညာရွင္မ်ားသည္လည္း လူသား မ်ားသာ ျဖစ္၏။ သာမန္ ကိုယ္ေတြလိုပဲ အသိအမွတ္ျပဳ ခံလို၏။ က်ေတာ္တို႔သည္ အသိအမွတ္ျပဳဖို႔ကို အင္မတန္ တြန္႔တို၏။ လူတေယာက္ကို အသိအမွတ္ျပဳလိုက္လို႔ မိမိထံမွ ဘာမ်ား ဆံုးရွံုးသြားပါသနည္း။ ေသခ်ာ ျပန္စဥ္းစားၾကည့္စမ္းပါဗ်ာ။ အသိအမွတ္ျပဳမႈက အက်ဳိးယုတ္မႈအစား အက်ဳိးရွိမႈကိုပဲ ဦးတည္ပါ၏။ အသိအမွတ္မျပဳလို႔သာ ခုလို ကိစၥရပ္မ်ား ျဖစ္ေနရျခင္း ျဖစ္၏။

photo from Facebook

ခု အဆိုေတာ္ ဖိုးျပည့္၏ ကိစၥမွာလည္း မၾကာခင္ အဆင္ေျပသြားပါလိမ့္မည္။ အႏုပညာရွင္ အခ်င္းခ်င္း နားလည္မႈ ေပးႏိုင္ၾက၊ ေျဖရွင္းႏိုင္ၾကမည္ ထင္ပါသည္။ အႏုပညာရွင္ အခ်င္းခ်င္း ပညာရွင္ဆန္ဖို႔ လို၏။ ခုေရာ၊ ေနာင္ေရာေပါ့။ ထပ္မံေျပာ စရာ ရွိသည္က မီးေလာင္ရာေလပင့္ သူေတြ၊ ျပႆနာကို မီးထြန္းေပးသူေတြေၾကာင့္လည္း တခ်ဳိ႕ အမႈကိစၥမ်ားက ပိုႀကီးသြားတက္ေသး၏။ ဖဲရဲသီးသည္ ကိစၥေလးကိုုပဲ ၾကည့္ပါေလ။ သို႔ေပမယ့္ အမႈကိစၥ ပိုုရွုပ္ေအာင္ ပိုႀကီးေအာင္ လုပ္သူတို႔ေၾကာင့္လည္း ေတာင္ႀကီးသား အဆိုရွင္ ကိုယ္ေစာင့္နတ္ႀကီး နာမည္ပိုႀကီးသြားပါေၾကာင္း ထိုသူတို႔အား ၾကံဖန္ ေက်းဇူးတင္ရေပလိမ့္မည္။

Don Jaun

MSC 31