ဒြိဟစိတ္ႏွင့္သူ (ျဖစ္ရပ္မွန္-ဇာတ္ေၾကာင္းျပန္) အပိုင္း -၁

မဂၤလာပါ မိတ္ေဆြတို႕ေရ
ဒြိဟစိတ္နဲ႕လူတစ္ေယာက္ အေၾကာင္း ဖြင့္ဟေျပာဆိုျခင္းကို ခံစားမွဳရသ
သက္သက္ျဖင့္သာ တင္ျပလိုက္ပါတယ္။ ဖတ္႐ွဳ ေဝဖန္ အားေပးၾကပါဦး။

• အဆံုး *
  မေကာင္းမႈအားလံုး၏ အဆံုး -
  ဆိုးယုတ္ညစ္ညမ္းမႈအားလံုး၏ အဆံုး -
  ႐ွံုးနိမ့္က်ဆံုးမႈအားလံုး၏ အဆံုး -
  ပ်က္ဆီးျခင္းအေၾကာင္းအားလံုး၏ အဆံုး -
  ေႂကြလြင့္ခဲ့ရေသာ ႏွစ္ေပါင္း(၃၀)ေက်ာ္၏ အဆံုး -
  အဆံုးမွ ရ႐ွိခဲ့ေလေသာ၊
  ျပဳခဲ့ဖူးေသာ မေကာင္းမႈအားလံုး၊
  မျပဳခဲ့မိေလေသာ ေကာင္းမႈတို႔ကို
  တဖန္ျပန္လည္ေတြးပူရေသာ ေနာင္တအားလံုး၏ အဆံုး -
  အဆံုး ၊ အဆံုး ၊ အဆံုးမွာေတာ့-
  သစ္ပင္တို႔သည္ ရြက္ဝါ ရြက္ေဟာင္းမ်ား ေႂကြလြင့္ကုန္ဆံုးေသာ
  အခါသမယ၊ ရြက္ႏု ရြက္သစ္တို႔ျဖင့္ ေဝဆာလွပ
  စိမ္းလန္း တိုးတတ္ ဖြံ႕ၿဖိဳးလာေပေတာ့သည္ တကား။

(စိတ္ၿငိမ္းခ်မ္းမွဳ ႐ွာပံု)

2013 ခုႏွစ္
သူဟာ အေျခခံက်န္းမာေရးတကၠသိုလ္ ေက်ာင္းဆင္း၊ လူထုက်န္းမာေရး
သိပၸံဘြဲ႔ရ က်န္းမာေရးမွဴ း တစ္ေယာက္ပါ။ ေရနံ႐ွာေဖြေရး ေျမတိုင္း
ကုမၸဏီ ပေရာဂ်က္တစ္ခုမွာ က်န္းမာေရးေစာင့္ေ႐ွာက္မႈ လခစားအျဖစ္
ေလးလ ေဆာင္ရြက္ခဲ့ၿပီးမွာေတာ့ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕သို႔ ထြက္ခြါခဲ့ပါတယ္။
ရန္ကုန္မွာ အလုပ္တစ္ခု ႐ွာလုပ္ရင္း computor ပညာသင္မယ္၊
English Speaking သင္ယူမယ္ဆိုတဲ့ အေတြးနဲ႔ပဲေပါ့။
ေဆးႏွင့္ပက္သတ္တဲ့ ကုမၸဏီ ေတြမွာ အလုပ္ ေလွ်ာက္ခဲ့ပါတယ္။
သို႔ေပမယ့္ က်န္းမာေရးပညာ အေျခခံမွလြဲ၍ Computor မတတ္
English language အေရး အေျပာ မတတ္၊
Marketing ပညာ မတတ္၊ ျပင္ပသင္တန္းမ်ားမွ Certificates ေတြ၊ Diploma လက္မွတ္ေတြ မ႐ွိ၊ ကုမၸဏီ လုပ္ငန္း အေတြ႔အၾကံဳ
မ႐ွိတဲ့ သူလိုလူ အတြက္ ရန္ကုန္မွာ အလုပ္ ႐ွာမရ ျဖစ္ခဲ့တယ္။
မျဖစ္မေနဆို ဝင္လုပ္လို႔ရတဲ့ လံုျခံဳေရးအလုပ္ ေတာ့ ရႏိုင္ပါေပရဲ႕။
သို႔ေသာ္ သူရထားတဲ့ ဘြဲ႔ႏွင့္ လံုျခံဳေရးအေစာင့္ လုပ္မယ္ဆိုရင္
ရီရမလို ငိုရမလို ပါပဲ။ ဒီလိုနဲ႔ သူငယ္ခ်င္းတစ္ဦးရဲ႕ အၾကံေပးမႈျဖင့္
ဟုမၼလင္းၿမိဳ႕နယ္ထဲက ေရႊေမွာ္တစ္ေမွာ္မွာ ေဆးကုသတဲ့အလုပ္ ပဲ
လုပ္တာ ေကာင္းပါတယ္ေလလို႔ ဆံုးျဖတ္ခဲ့ေတာ့တယ္။

(ေရနံ႐ွာ ေျမတိုင္းကုမၸဏီမွာ စခန္း ေျပာင္းေရႊ႕ခရီး တစ္ခု)

(GPS စက္ျဖင့္ တိုင္းထြာေနပံု)တတ္၍ေတာ့မဟုတ္

သူဟာ ေဆးခန္းဖြင့္ၿပီး ေဆးကုတဲ့အလုပ္ကို လုပ္မယ္သာဆိုတယ္၊
ေငြ အရင္းအႏွီး အနည္းငယ္ေတာင္ မ႐ွိ႐ွာေသးပါဘူး။ ဒါကိုေတာ့
ျဖစ္သလို ျဖစ္ေအာင္ လုပ္မယ္ ဆိုၿပီး၊ သူကိုင္ေနတဲ့ Hang Phone
ေလးကို သံုးသိန္းသံုးေသာင္း ရေအာင္ ျပန္ေရာင္းခဲ့ရပါတယ္။
ဒီေနာက္ေတာ့ သူဟာ မေရာက္ဖူးေသးတဲ့ ဟုမၼလင္းၿမိဳ႕နယ္ထဲက
ဥ႐ုေခ်ာင္းႏွင့္ မလွမ္းမကမ္း (ေဟြဖလာ) ဆိုတဲ့ ေရႊေမွာ္တစ္ေမွာ္သို႔
ေရာက္ခဲ့ေတာ့တာေပါ့။

• ေဟြဖလာေရႊေမွာ္ *
  ေဟြဖလာေရႊေမွာ္ ဆိုတာ ဟုမၼလင္းၿမိဳ႕နယ္၊ ေနာင္ပိုေအာင္ရြာႏွင့္
  နမ့္ေတာရြာ အလယ္ေလာက္မွာ ႐ွိပါတယ္။ အနယ္နယ္
  အရပ္ရပ္ကေနလာၿပီး လူေပါင္းစံု ေရႊ႐ွာၾကတာပါ။ အဲဒီမွာေတာ့
  အင္းေဟာင္းထဲမွေရႊကို မုန္စုပ္ခ႐ူျဖင့္ တူးေဖာက္စုပ္ယူၾကပါတယ္။
  ေရႊက အပြင့္အဖတ္ကေလးမ်ား ပါတာဆိုေတာ့ ျပဒါးနဲ႔
  ဖမ္းယူလို႔ရပါတယ္။ လုပ္ငန္းခြင္မွာ သတၳဳ တူးေဖာ္ေရး
  ကုမၸဏီေတြျဖင့္ တရားဝင္ သေဘာမ်ိဳးပါ။ တရားဝင္
  သေဘာလို႕ ေျပာရတာက ကုမၸဏီ နာမည္ေပါက္ျဖင့္
  လုပ္ကြက္က်တဲ့အကြက္ေတြ ႐ွိသလို တခ်ိဳ႕လည္း စမ္းသပ္ခြင္
  ေတြမွာ လုပ္စားေနၾကလို႕ပါ။ႏိုင္ငံေတာ္ဆီ အခြန္ အျပည့္အဝ
  မေရာက္မွာေတာ့ ေသခ်ာပါတယ္။ကုမၸဏီေတြမွတဆင့္
  တပိုင္တႏိုင္ေရႊေမ်ာ လုပ္ကိုင္တဲ့ သူေတြကို လုပ္ကိုင္ခြင့္
  ေပးငွါးၾကပါတယ္။ေရႊေမ်ာ ပိုင္တဲ့လူေတြကိုေတာ့
  အရပ္အေခၚ(ေပၚလိမ္၊မယ္လိမ္) လို႔ ေခၚၾကပါတယ္။
  သူဟာ ေရႊေမ်ာလုပ္သားေတြ မက်န္းမမာျဖစ္ရင္ ေဆးကုသဖို႔
  ဆိုၿပီး ေရႊေမ်ာတဲအိမ္ေတြ ႐ွိတဲ့ ေမ်ာမွီးခံုမွာ မိုးကာ
  အမိုးအကာျဖင့္ ေဆးခန္းေလးေဆာက္ခဲ့ပါတယ္။ ေမ်ာမွီးခံု
  ဆိုတာက ေရႊေမ်ာ လုပ္ၾကရာမွ ျဖစ္ေပၚလာတဲ့ သဲေသာင္ခံုကို
  ေျပာတာပါ။ သူဟာ ေဆးခန္းတဲအိမ္ေလးကို မိတ္ေဆြ
  တစ္ေယာက္ အကူအညီျဖင့္ ကိုယ္တိုင္ ေဆာက္လုပ္ခဲ့တာပါ။
  တစ္ခါမွေတာင္ အိမ္ေဆာက္ဖူးျခင္း မ႐ွိပါဘဲ ေငြေၾကး
  အေျခအေနအရ ကိုယ္တိုင္ ျဖစ္သလို လုပ္ရတာပါ။ မံုရြာၿမိဳ႕မွ
  ေဆးဝါးတစ္သိန္းခြဲဖိုးေလာက္ကို တပါတည္း ဝယ္ယူခဲ့တာမို႔
  ေဆးခန္းေလးေတာ့ ဖြင့္ျဖစ္သြားခဲ့ပါတယ္။
  
  (မိုးကာတဲျဖင့္ ေနထိုင္ရပံု)
• သူ *
  သူလား၊ သူဆိုတာ စစ္ကိုင္းတိုင္းေဒသႀကီး၊ ခင္ဦးၿမိဳ႕နယ္၊
  တပင္ေကာင္းေက်းရြာေန ဦးေအာင္ထြန္း+ေဒၚသန္းသန္းျမင့္
  တို႔၏ သားႀကီးဩရသ ၂၂. ၂. ၁၉၈၃ အဂၤါသား ၊ မရဏဖြား
  တင္ေအာင္စိုး ပါပဲ။
  "တင္ေအာင္စိုး” ဆိုတဲ့ နာမည္ဟာ မဟာဘုတ္ခြင္အရ ဆိုရင္
  ေအာက္တန္းေန႔နံေတြျဖင့္ မွည့္ေခၚထားတာမို႔ မေကာင္းလွေပ
  ဘူး။ မရဏဖြား ေဆးကုသေရး အက်ိဳးမေပးဘူး။
  မိန္ရာသီဖြားမို႔လည္း ေမြးရပ္ေျမမွာ မေပ်ာ္ပိုက္ဘူး။
  အက်ိဳးမေပးဘူး။ သူဟာ ေဗဒင္ ဝါသနာပါသလို ႐ွိခဲ့တယ္။
  ေဗဒင္အရ လိုက္နာျခင္း၊ ယၾတာေခ်ျခင္းတို႔ေတာ့ မ႐ွိခဲ့ဘူး။
  ဒါေပမယ့္ သူဟာ သူ႔နာမည္ကိုေတာ့ မႀကိဳက္တာ အမွန္ပဲ။
  မိဘ ေပးထားတဲ့ နာမည္မို႔လည္း မေျပာင္းပစ္ခဲ့ပါဘူး။
  ဒီဇာတာ၊ ဒီနာမည္၊ ဒီေဆးနဲ႔ အက်ိဳးမေပးေပမယ့္
  သူတတ္ထားတာကလည္းေဆးပညာ၊ တျခားပညာလည္း
  မတတ္၊ ေငြ အရင္းအႏွီး လည္း မ႐ွိေတာ့ျဖစ္သလို ေဆးခန္းေလး
  ဖြင့္ၿပီး အသက္ေမြးရေတာ့တာပါ။ ဒီလိုနဲ႔ တစ္လခြဲေလာက္
  အၾကာမွာေတာ့ သူ႕ေဆးခန္း ဝန္းက်င္မွ ေရႊေမ်ာတဲအိမ္ေတြဟာ
  အျခားတေနရာကို အေျပာင္းအေရႊ႕ မ်ားလာၾကတယ္။
  ေဒသအသစ္မွာ မိတ္ေဆြအသစ္ေတြ မ်ားမ်ားမရေသးေပမယ့္
  ေဆးခန္းဝင္ေငြက မေလာက္ငွေတာ့ လူစီကားရာ
  ေျပာင္းရေပဦးမည္။႐ွိပါေစေတာ့၊ စမိတဲ့အလုပ္ အရင္းမျပဳတ္ခင္
  တေစ့တေစာင္း ေလ့လာလို႕ အလုပ္ျဖစ္ေကာင္းပါရဲ႕ေနရာ
  သူလည္း မွန္းဆလို႔ ေရႊ႕ေျပာင္းခဲ့ရျပန္တယ္။ ေဟြဖလာေရႊေမွာ္
  မွာပါဘဲ။ ယခင္ေနရာရဲ႕ အျခားဘက္ အဖ်ားမွာေပါ့။

ေနာက္အပိုင္းမ်ားတြင္ ဆက္လက္ဖြင့္ဆိုပါမည္။ အားလံုးကို
ေကၽးဇူးတင္ပါသည္။ မိတ္ေဆြမ်ား က်န္းမာ ခ်မ္းသာ ေပ်ာ္ရႊင္ၾကပါေစ
@billionairehein
MSC 193
Hein Khant Maung ကိုယ္တိုင္ခံစား ဖြင့္ဆိုသည္