က်ြန္ေတာ္နွင့္ပင္လယ္ေပ်ာ္တို႔၏ ဘဝ(၅) (သို့)အိမ္ျပန္ခရီး( Go Home)

က်ြန္ေတာ္တို့ေတြ႔ဟာ ကံတရားကိုယံုျကည့္ျကပါတယ္၊
ကံတရားနဲ႔သာဆိုင္ျပီး အႏၱရာယ္ျဖစ္ေစ ကံေကာင္းျခင္း
ျဖစ္ေစ ျဖစ္ျကတယ္လို႔ထင္ျကတာပါ။ (ကံဆိုသည္မွာ အလုပ္ပဲျဖစ္ပါ
တယ္။)ငါတို့ေတာ့ အႏၱရာယ္မျဖစ္ေလာက္ပါဘူးဆိုျပီးေနျကတယ္။
တကယ္ေတာ့ သူမ်ားထီေပါက္တယ္ဆိုျပီး ထီလိုက္ထိုးျကတာ။
သူမ်ားကားaccidentျဖစ္တယ္။ေဆးရံုေရာက္သြားတယ္ ေသသြားတယ္။အဲလိုမ်ိဳးျကေတာ့ ငါကေတာ့မျဖစိပါဘူးေလ ဆိုျပီးေတြးျကပါတယ္။
ထိုကဲ့သို့ေသာေပါ့ေပါ့တန္တန္ေတြးျကတဲ႔လူေတြမ်ားပါတယ္။
ဒါေျကာင့္သူမ်ားေတြ မုန္တိုင္းေတြမိ
သေဘာၤေတြေမွာက္ ေပါက္ကဲြ ေနတာ ငါတို့ေတာ့
မျဖစ္ပါဘူးေလ ဆိုျပီး သေဘာၤ လိုက္ေနျကတာ။
ေပါ့ေပါ့တန္တန္ေတြးေနျကတာ။ အဲသလိုမ်ိဳးမေတြး
ပဲ သတိဝီရိယနဲ႔ လုပ္ျကရမွာပါ။

photo by google

သေဘာၤေပၚေရာက္သြားေတာ့လဲ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ျဖစ္ခ်င္ရာျဖစ္ ျဖစ္လာ
သမ်ွရင္ဆိုင္မယ္ ေပါက္တဲ့နဖူးမထူးေတာ့ပါဘူးကြာ
ဆိုျပီး ခက္ခဲဟူသမ်ွ ရင္ဆိုင္မယ္ ျဖတ္ေက်ာ္မယ္လို႔
ႏွလံုးသြင္းျပီး အလုပ္လုပ္ျကရတာပါပဲေလ။ကုန္းေပၚလုပ္စရာ အလုပ္မရိွလို႔ေရထဲ ဆင္းအလုပ္လုပ္တာပဲ ဒီေလာက္ေတာ့ရွိမွာေပါ့ဗ်ာ။အလုပ္လုပ္
ရင္းေပ်ာ္စရာဖန္တီးယူျပီး စိုးရိမ္စိတ္ေတြ ေဖ်ာက္ျကရတာေပါ့ဗ်ာ။

photo by google

လူစိတ္ဆိုတာ အရမ္းမႊန္းက်ပ္ရင္ မေကာင္းဘူးေလ။
ထြက္ေပါက္တခုခုေတာ့ လုပ္ျကတာပါပဲ။ ေပ်ာ္ရႊင္စရာ
ဖန္တီးျကရတာေပါ့။ေပ်ာ္ရႊင္စရာမဖန္တီးနိုင္ဘူးဆိုရင္
ေတာ့ ေလာကျကီးကို တခါတည္း "ဘိုင္ဘိုင္ " လို့
နုတ္ဆက္ျပီးထြက္ေပါက္ရွာျကတာေပါ့။

အခန္းက်ဥ္းေလးထဲလဲအားတဲ့အခ်ိန္လူစု ေပ်ာ္ပါး

ထိုေျကာင့္လဲ တခ်ိဳ႔ေသာ company မ်ား သေဘာၤ
အရာရွိမ်ားက ကမ္းဆင္းလို့ရေအာင္ လုပ္ေပးျကတာ
ေပါ့။ (တခ်ိဳ႕နိုင္ငံမ်ား ကမ္းဆင္းခြင့္မေပးပါ)။ကမ္းဆင္း
ျပီးစိတ္ အပန္းေျဖရတာေပါ့ဗ်ာ။ ဟိုေလ်ွာက္ဒီေလ်ွာက္
ဟိုျကည့္ဒီျကည့္ မစားဖူးတာ စားေသာက္ေပါ့။ဓါတ္ပံုေတြရိုက္ေပါ့ ။
အျပင္အဝတ္စားက ထိုအခ်ိန္မွ ဝတ္ရတာကိုးဗ်။ ရွိဳးထုတ္ရတာေပါ့ေနာ့္။
တခါတေလ သေဘၤာေပၚကလူကလြဲလို တျခားလူ
မေတြ႔ရတာ နွစ္လေလာက္ရွိသကိုး။
ကုန္းေပ်ာ္တတ္ရင္ေတာ့ သေဘာၤေပၚမွာစိတ္ညစ္တာ
ေတြ႔ တာဝန္ေတြ စိတ္ဖိစီးမွဳေတြ ခဏေတာ့ ေပ်က္သြား
တယ္ဗ်။ရီစရာေလးတခုေလာက္ေျပာျပပါ့မယ္။
သေဘာၤေပၚမွာ လိွဳင္းဒဏ္ေလဒဏ္ေျကာင့္ လမ္းေလ်ွာက္ရင္ ေဘးနားက တန္းေတြ ကိုင္ျပီးေလ်ွာက္ရပါတယ္။ တန္းမရွိရင္ေတာ့ ေျခေထာက္
နည္းနည္းကားျပီးလမ္းေလ်ွာက္ရပါတယ္။ ဒါမွလဲ ဟန္ခ်က္ထိန္းနိုင္မွာကိုး။အဲသလိုေနစဥ္နွင့္အမ်ွသေဘာၤေပၚမွာေလ်ွာက္လာရေတာ့
ကုန္းေပၚလဲတတ္ေရာ အက်င့္က ပါျပီး ကားယားကားယားနဲ႔ ဟိုယိမ္း
ဒီယိမ္းနဲ႔ ျဖစ္ေနေရာေပါ့ဗ်ာ။ ေရ ေျကာင္ေျကာင္ခ်င္း တမ်ိဳးေပါ့ ။ဟိ။

အဲ ။ ။ ေနာက္ျပီးသျကၤန္ဆိုလဲ သျကၤန္ေပါ့ ။
ျမန္မာျပည္မွာ သူမ်ားေတြေရပက္ခံထြက္ေပ်ာ္ေနတဲ႔အခ်ိန္ ကိုယ္ေတြ
ကေတာ့ ေနဝင္မိုးခ်ဳပ္ ဒီေရျပင္ပဲေလ ေငးျပီး
စိတ္ကူးနဲ႔သျကၤန္ေပါ့ဗ်ာ ။ဒါေပမယ့္လဲ အခြင့္ေရးရရင္ရသလို
ကဲရတာပဲေလေနာ္။ျမန္မာျကီးပဲတစ္စီးလံုးရွိလ်ွင္ေတာ့ပိုေကာင္း။
သျကၤန္သီခ်င္းေလးဖြင့္ေရေလးနည္းနည္းပါတ္
ကျကေပါ့။ ဒီလိုပဲ ေပ်ာ္စရာေတြ ဖန္တီးရတယ္ဗ်။

ေရနည္းနည္းပါတ္တယ္ဆိုလို စာဖတ္သူမ်ားကေတာ့
ေတြးမိလိမ့္မယ္။ ဒီေလာက္ပင္လယ္ျပင္ျကီးထဲ ဘယ္ကေန ေရရွား သလဲ လို့ေပါ့ေနာ္ ။ပင္လယ္္ျပင္ျကီးက ဆားငန္ေရပါ။
ေရခ်ိဳ ကဝယ္ရပါတယ္ ေစ်းလဲျကီးပါတဟ္။
ေရခ်ိဳမွမဟုတ္ပါဘူး သေဘာၤေပၚေရာက္သမ်ွပစၥည္း
အကုန္ေစ်းျကီးပါတယ္။
(ဥပမာ - ေလအားနဲ ့ ေရစုပ္စက္တစ္လံုး ကုန္းေပၚမွာ
ဘယ္နိုင္ငံမွဝယ္ဝယ္ အမ်ားဆံုးေပးရ နွစ္သိန္းသံုးသိန္းေပါ့။ သေဘာၤ ကေနမွာရင္ေတာ့ သိန္း ၃၀ ေလာက္ေပးရပါတယ္ ။အဲသေလာက္ထိေစ်းျကီးပါတယ္။စားစရာမ်ားလဲ ထိုနည္း လည္းေကာင္းပါပဲဗ်ာ။)

သေဘာၤ ရက္ရွည္သြားေနစဥ္ သို့မဟုတ္ သေဘာၤေပၚ လူသစ္ေရာက္ရွိလာလို့ျဖစ္ေစ ဒါမွမဟုတ္ သံုးလတခါျဖစ္ေစ တလတခါျဖစ္ေစ
ship drill(ျကိုတင္ေလ့က်င့္) လုပ္ရပါတယ္။
ဒါမွလဲတကယ္ျဖစ္လာရင္ လုပ္တတ္မွာကိုး။ မီးေလာင္သည္ျဖစ္ေစ
သေဘာၤေပါက္ကဲြ၍ သေဘာၤေပၚ ကေန့စြန့္ခြါရမယ္ အခ်ိန္ လုပ္ရမယ္
အလုပ္ေတြေပါ့ဗ်ာ။တျခား shipdrill ေတြလဲ မ်ားစြာရွိပါတယ္။


မီးသတ္ဝတ္စံုျဖင့္ ေပ်ာ္စိန္ လုပ္ေနခ်ိန္

ထိုကဲ့သို႔ေသာ ေလ့က်င့္ခန္းေတြ ။လိွဳင္းဒဏ္ ေလဒဏ္
ျကား ကန္ေဆးတာေတြ ။အခ်ိန္ခါ ညျကီးသန္းေခါင္
ကမ္းကပ္လို့ အိပ္ေရးပ်က္တာေတြ ။သံျပားေပၚ ဖဲေမြ႕ယာလို
သေဘာထားျပီး အိပ္ခဲ့တာေတြ။

ကမ္းကပ္လို့ျကိုးေပးရင္လဲ ျကိုးျကားထဲ ေျခေထာက္မညွပ္ေအာင္
သတိထားတာေတြ( ျကိုးျပတ္ပီး ျပန္ရိုက္လ်ွင္ ေျခေထာက္ထိရင္အျပတ္ပဲေလ)ဒုကၡေတြျကားထဲက မိသားစုနဲ႔ သူငယ္ခ်င္းမ်ားနဲ႔
အဆက္သြယ္ရခ်င္ရ၍ အိပ္ေရးပ်က္ခံ အင္တာနက္
သံုးခဲ့တာေတြ (လိုင္းမိတဲ့ အခ်ိန္ပဲသံုးလို့ရတာကိုး)
ေနပူထဲအျမင့္ထဲ ေဆးသုတ္တာေတြြ။ ထိုကဲ့သို့ေသာ
အလုပ္မ်ားနွင့္တရက္ျပီးတရက္ စာခ်ဳပ္ျပည့္၍ အိမ္ျပန္ခ်ိန္ကို လက္ခ်ိဳးေရတြက္ ေနရပါတယ္။ျပန္ခ်ိန္နီလာလွ်င္ အခ်ိန္ေတြက ပိုျကာသလိုခံစား
ရတယ္ဗ်။

photo by google

ထိုကဲ့သို့ေသာ ဆင္းရဲဒုကၡမ်ား ၊ေပ်ာ္စရာမ်ားတို့ျဖင့္
ျဖတ္ေက်ာ္ရင္း စာခ်ဳပ္ျပည့္၍ အိမ္ျပန္ရေတာ့မည္။
စာခ်ဳပ္ျပည့္၍ သေဘာၤေပၚကဆင္း က်န္ေသာ
မိတ္ေဆြမ်ားကို လက္ျပႏွဳုတ္ဆက္ အထုတ္ပိုုးေတြ
ဆဲြရင္း တစ္နွစ္နီးပါ စီးခဲ့ေသာသေဘာၤ ျကီးကို ေငး
ရင္း ရင္ထဲမွာလြမ္းသလို ေဆြးသလိုနဲ႔ ခံစား ေနာက္ဆံုး
အေနျဖင့္ တခ်က္ျကည့္ရင္းေက်ာခိုင္း ထြက္လာရေတာ့
သည္။ေက်ာက္ကြင္းမွာ ဆိုလ်ွင္ေတာ့ ဘုတ္ နဲ႔လာေခၚ
သေဘာၤ ကိုတပါတ္ပါတ္ေမာင္းရင္း သေဘာၤျကီးနဲ႔
တေျဖးေျဖးေဝးသြားရတာေပါ့ဗ်ာ။ရင္ထဲမွာေတာ့
မေကာင္းဘူး ။(တစ္နွစ္ပါတ္လံုး ဒီလူေတြနဲ႔ပဲအလုပ္
လုပ္ျကရတာကိုး။ တေလွထဲစီး တခရီးထဲ သြားျကတဲ့
လူေတြကိုးဗ်။)

သေဘာၤ သားတိုင္းနီးပါး ခက္ထန္ျကမ္းတမ္းတဲ့ လိွဳင္းလံုးေတြမုန္တိုင္းေတြ ျဖတ္ခဲ့ဘူးျကပါလိမ့္မယ္။
အဲလို ခက္ထန္ျကမ္းတမ္းအႏၱရယ္မ်ားတဲ့ဘဝမွာ
လုပ္ကိုင္ျကတဲ့ လူျကမ္းျကီးေတြရဲ႔ ရင္ဘက္ထဲမွာလဲ
ႏူးညံတဲ့ အသဲဲနွတစံုရွိပါတယ္။

ျပန္ေရာက္ရင္ေတာ့။ ။သေဘၤာသားေတြရဲ႕ဘဝ
ကြၽန္ေတာ္တို႔ သေဘၤာ သားမိသားစုေတြရဲ႕ဘဝ
ကြၽန္ေတာ္တို႔ေတြရဲ႕လြတ္လပ္မႈ ကြၽန္ေတာ္တို႔ေတြရဲ႕
အခ်ိန္ေတြ ကြၽန္ေတာ္တို႔ေတြရဲ႕ခံစားမႈေတြ ကြၽန္ေတာ္
တို႔ေတြရဲ႕ဘဝနဲ႔ရင္းႏွီးၿပီးလုပ္ကိုင္ေနရတဲ့ဘဝေတြ ကြၽန္ေတာ္တို႔ေတြရဲ႕
ေခြၽးနဲ႔႐ွာေဖြအသက္နဲ႔ရင္းၿပီးရခဲ့တဲ့ေငြေတြဒါေတြအားလံုးဟာေပးဆပ္
ျခင္းေတြအျပည့္နဲ႔ကြၽန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ဘဝနဲ႔ရင္းပီးရခဲ့ေသာေငြေတြျဖစ္တဲ့အ
တြက္ဒီေငြေတြဟာသန္႔႐ွင္းပါတယ္။ ေရာင္းစားခံရတဲ့ဘဝေတြေပါ့။
အခက္ခဲေတြကိုရင္ဆိုင္ၿပီးအဲဒီေဒၚလာေငြရဖို႔ဘယ္လိုအလုပ္လုပ္ၾက
ရတယ္ဆိုတာမသိၾကဘူးေဒၚလာေတြကိုညႇစ္ၾကည့္လိုက္ရင္ေခြၽးေတြေတာက္ေတာက္က်လာႏိုင္ပါတယ္။ မိသားစုနဲ႔ေနရမဲ့အခ်ိန္ေတြေပ်ာ္ရႊင္မႈေတြကိုေရာင္းစားၿပီးရခဲ့ေသာေငြေတြကိုႏိႈက္ထုတ္ၿပီးေခါင္းပံုျဖတ္ခ်င္ေန
ၾကသူေတြပံုစံအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ဥပေဒေတြၿခိမ္းေခ်ာက္မႈေတြ ဲရံုးနဲ႔ဌာနေတြက ပါးပါးလွီးဖို႔ဓားေသြးၿပီးဓားတျပင္ျပင္နဲ႔ေစာင့္ေနၾကတယ္ေလ ။ေသၿပီဆရာေပါ့ ။
တခါျပန္ေရာက္တခါ update သင္တန္း( လုပ္စားသင္တန္း )ေတြတတ္ရအံုးမလဲဆိုတာ ေတြးရင္းျပန္ခဲ့ရမည္ေလ။ ျပန္လာလ်ွင္လဲမေပ်ာ္ရတဲ့ ဘဝပါေလ။

-ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ အိမ္ကေတာ့ျပန္ရမွာပဲေလ။

ျမန္မာအစားစာေတြလဲ လြမ္းလွျပီေလ။

အမိျမန္မာျပည္ျကီးကိုလဲ လြမ္းလွျပီေလ။ ။

*STEEMIT မွာလုပ္ကိုင္ေနျကေတာ့ ျမန္မာညီအစ္ကိုေမာင္နွမမ်ားအားလံုး ထိုသို့ေသာ ဆင္းရဲဒုကၡမ်ားကင္းေဝးျကပါေစ။

*ေခါင္းပံု႔ျဖတ္ခံရတဲ့ ဘဝက လြတ္ကင္းျကပါေစ။

*သူမ်ားတိုင္းျပည္မွာ အလုပ္လုပ္ရေသာ ဘဝမွက်ြတ္လြတ္ျကပါေစ။

*ကိုယ့္လူမ်ိဳး ကိုယ္ဘာသာ ကိုယ္ေမြးေျမမွာစိတ္ခ်မ္းသာ ကိုယ္က်န္းမာ
စြာျဖင့္ ကိုဟ္ပိုင္စီးပြါးေရးေတြေအာင္ျမင္တိုးတတ္ျကပါေစဗ်ာ။

writer @ayeminmaung