" စံဖဲလမ္း "

" ပူဇာစ ပူဇေနယ်ာနံဧတံမဂၤလမုတၱမံ "တဲ႕။ ဒီစကားေလးကေတာ့ အားလံုးႏွင့္ရင္းႏွီးျပီးသား နားလည္ႀကျပီးသား စကားလံုးေလး ျဖစ္ပါတယ္။ ပူေဇာ္သင့္ ပူေဇာ္ထိုက္သူကို ပူေဇာ္ျခင္းသည္ မဂၤလာျဖစ္ပါတယ္တဲ႕။ ထို့အတူ ဂုဏ္ျပဳသင့္ ဂုဏ္ျပဳထိုက္ေသာသူကို ဂုဏ္ျပဳျခင္းသည္လည္း မဂၤလာတရားေတာ္နဲ႕အညီျဖစ္ပါတယ္။

ျမန္မာနိုင္ငံတြင္ အာဇာနည္ပုဂၢိဳလ္မ်ား ေပၚထြက္ခဲ႕ေပရာ ထိုအာဇာနည္ပုဂၢိဳလ္မ်ားကို မေမ့ေသာအားျဖင့္လည္းေကာင္း ေႏွာင္းလူတို႔သိေစရန္အတြက္လည္းေကာင္း အာဇာနည္ပုဂၢိဳလ္မ်ားကို ဂုဏ္ျပဳ၍ လည္းေကာင္းတို႔၏ အမည္နာမျဖင့္ လမ္းနံမည္ ေစ်းနံမည္ ေဆးရံုနံမည္ အစရွိသည္ျဖင့္ နံမည္ေပးကာ ဂုဏ္ျပဳထားႀကေလသည္။

ဥပမာျပရေသာ္ ဦးဝိစာရလမ္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္လမ္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေစ်း သခင္ဖိုးလႀကီးလမ္း စစ္စံထြန္းေဆးရံု အစရွိသည္ျဖင့္ အာဇာနည္သူရဲေကာင္းမ်ား၏ အမည္နာမျဖင့္ ဂုဏ္ျပဳ၍ နံမည္ေပးထားႀကေလသည္။

အထက္တြင္ဆိုခဲ႔သည့္အတိုင္း အာဇာနည္ပုဂၢိဳလ္မ်ား၏ လမ္းနံမည္ ရွိသည့္နည္းတူ ကြ်ဳနု္ပ္၏ နံမည္ႏွင့္ လမ္းတစ္ခုလည္း ရွိေပသည္။ ကြ်န္ုပ္မွာေတာ့ အာဇာနည္လည္း မဟုတ္၍ ဂုဏ္ျပဳ မွည့္ေခၚခဲ႔ႀကျခင္းမဟုတ္ပါေပ။ အျမင္ကပ္၍ ေပးထားႀကျခင္းသာျဖစ္ဟန္တူပါသည္။ မည္သို႔ပင္ ဆိုေစကာမူ ယခုအခါတြင္ ကြ်နု္ပ္နံမည္ႏွင့္လမ္းသည္ ျမိဳ႕ နယ္စည္ပင္သာယာမွ အသိအမွတ္ျပဳကာ ဆိုင္းဘုတ္ပင္ လာတပ္ေပးထားေသာ တရားဝင္ လမ္းသြယ္တစ္ခုျဖစ္ေနေပေတာ့သည္။ ထိုအေႀကာင္းကိုျပန္ေျပာင္းကာ ေျပာရသည္ရွိေသာ္ အတိတ္စာမ်က္နာကို ခဏျပန္လွန္ပါရေစ။

ကြ်န္ေတာ္ ျမစ္ႀကီးနားရဲ႕အထက္ ေရႊေမွာ္ေတြကေန ျပန္ခဲ႕ေတာ့ လက္ထဲမွာ ထိုက္သင့္သေလာက္ ပိုက္ဆံေလးေတာ့ပါလာတယ္ဗ်။ အဲ႔ဒီပိုက္ဆံေလးေတြကို ကိုင္ျပီး ေလာပန္းေလာင္းတို႔ေပ်ာ္ရာေျမ ဖားကန္႔ကို သြားလိုက္တယ္ဆိုပါေတာ့။ ဖားကန့္ေရာက္ေတာ့ သူမ်ားေတြ ေက်ာက္ေတြ ေအာင္ႀကရႀကတာျမင္ေတာ့ အရမ္းဝမ္းပါး အားက်မိတာေပါ့ဗ်ာ။

အဲ႔ဒီအခ်ိန္မွာ ကြ်န္ေတာ္က ေက်ာက္မ်ိဳးဆိုတာလည္းနားမလည္ေသးဘူး ကိုယ္တိုင္လည္းမရွာတတ္ေသးပါဘူး။ ဒါေပမဲ႕ လက္ထဲေငြအနည္းပါလာေတာ့ အဲဒီေငြနဲ႕ပဲ ေက်ာက္ေတြလိုက္ဝယ္ျပီး ရမ္းတယ္ဆိုပါေတာ့။ ဝယ္လို႔ရလာတဲ႕ ေက်ာက္ေတြကိုေတာ့ တစ္လံုးမက်န္ အကုန္ျဖတ္ႀကည့္တယ္ခင္ဗ်။ ေက်ာက္ေတြက တစ္လံုးမွ မေအာင္တဲ႔အျပင္ ေက်ာက္မ်ိဳးနားမလည္ေသးတဲ႕ကြ်န္ေတာ္ ေက်ာက္မဟုတ္တဲ႕ ဟာေတြပါ ဝယ္မိျပီး ရံႈးတယ္ဆိုပါေတာ့ဗ်ာ။

မႀကာခင္ ပါလာတဲ႕ေငြစေလးေတြကုန္ျပီး ဆိုင္ကယ္တစ္စီးပဲ က်န္ေတာ့တယ္ဗ်။ အဲဒီအခါက်မွ ေရမေဆး ရွာတယ္ဆိုတဲ႕အလုပ္ကို နဖူးေတြ႔ ဒူးေတြ့လုပ္ရေတာ့တာပဲ။ ဒါေပမဲ႕ ေက်ာက္က မရပါဘူးဗ်ာ။ စားဝတ္ေနေရးပါ ခက္ခဲလာတဲ႕အခါက် ဝမ္းေရးအတြက္ မနက္ပိုင္းဆိုင္ကယ္ ကယ္ရီ ဆြဲျပီး ညေနပိုင္း ညပိုင္းေက်ာက္ရွာတဲ႕အလုပ္ကို တြဲလုပ္ခဲ႕ရတယ္။

အဲဒီလို ကယ္ရီဆြဲေနရင္းနဲ႕ တစ္ရက္က်ေတာ့ ဟိုအခန္းကို ခရီးသည္သြားပို႔ရတယ္ ဆိုပါေတာ့။ ခရီးသည္ သြားပို႔မိတဲ႕ အခန္းကပိုင္ရွင္က အရင္ ကြ်န္ေတာ္ျမစ္ႀကီးနားမွာ ညဖက္ ေစ်းကြက္ဖြင့္ေပးခဲ႕ရဖူးတဲ႕ တစ္ေယာက္ျဖစ္ေနပါေရာဗ်ိဳ႕။ သူကေတာ့ ဒီလုပ္ငန္းနဲ႕ အက်ိဳးေပးပံုရျပီး ပိုင္ရွင္ေတြ ဘာေတြေတာင္ ျဖစ္ေနျပီေလ။ အရင္တုန္းက အဆက္စပ္နဲ႕ ကြ်န္ေတာ့္ကို ဒီလိုင္းထဲ ျပန္ဝင္ဖို႔ ေျပာတယ္။ ကြ်န္ေတာ္ဒီအလုပ္ကို စိတ္မပါေတာ့တာေတာ့ အမွန္ဗ်။ သို႔ေပမဲ႕ အလုပ္အကိုင္က က်ပ္ေနတဲ႕ အခ်ိန္မွာ ေငြရလြယ္ကူတဲ႕ဟာကို လုပ္ခ်င္မိလာျပန္တယ္။ ျပန္လုပ္ဖို႔ စဥ္းစားဦးမယ္ ေျပာျပီးျပန္လာခဲ႕လိုက္တယ္။

ကယ္ရီဆြဲေနရင္းနဲ႕ ဒီအလုပ္နဲ႕ က်ြန္ေတာ္ ေရစက္ပါပံု ေျပာရဦးမယ္။ တစ္ရက္ အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ ကယ္ရီလာငွားတယ္ဗ်။ လမ္းမွာ ဆိုင္ကယ္စီးရင္း အလုပ္လိုခ်င္လို႔ ဖားကန့္ကို လာတာပါတဲ႕။ အလုပ္ရနိုင္တဲ႕ ေနရာေတြ သိသလားတဲ႕ သူတို႕က သူငယ္ခ်င္းငါးေယာက္ ဖားကန့္ကို တက္လာတာပါတဲ႕။ ကြ်န္ေတာ့္ကို အလုပ္ရွာခိုင္းတယ္ဗ် ဆိုင္ကယ္စီးရင္းေပါ့။ ကြ်န္ေတာ္ကလည္း ဆိုင္ေတြမွာ အကူေခၚတယ္ အဲဒါမ်ိဳး လုပ္ခ်င္သလား ေမးတယ္။ မလုပ္ခ်င္ဘူးတဲ႕။ ေက်ာက္ျမတ္ကုမၸဏီေတြမွာ ထမင္းခ်က္ေတြ လိုတယ္ လုပ္ခ်င္သလားေမးတယ္။ မလုပ္ခ်င္ဘူးတဲ႕။ ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ အလုပ္ကေလးေတြ တစ္ခုျပီးတစ္ခု စဥ္းစားျပီး ေျပာျပတယ္ ။ တစ္ခုမွ မလုပ္ခ်င္ဘူးတဲ႕။

ကြ်န္ေတာ္စိတ္ထဲက သိေတာ့သိလိုက္ျပီ။ နည္းနည္းလည္း စိတ္ကအခ်ဥ္ေပါက္လာတာနဲ႕ ဒါဆိုရင္ လုပ္စရာ အလုပ္ကတစ္ခုပဲ ရွိေတာ့တယ္ ဟိုအလုပ္လုပ္မလား ေပၚတင္ပဲ ေမးလိုက္တယ္။ အမေလးဗ်ာ ဝမ္းသာအားရနဲ႕ ဟုတ္ပါတယ္တဲ႕ သူတို႔လိုက္ရွာေနတာ အဲ႔ဒီအလုပ္ပါတဲ႕။ အဆက္အသြယ္မရွိလို႔ပါတဲ႕။ ေကာင္းႀကေရာဗ်ာ။ ကြ်န္ေတာ့္မွာျဖင့္ ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ျဖစ္နိုင္တဲ႕အလုပ္ေတြ စဥ္းစားေပးလိုက္ရတာ ေခါင္းေတြကို ပူေနတာပဲ။

အဲဒီငါးေယာက္ကို ဟို ေနရာလိုက္ပို႔ ေပးလိုက္တယ္ ဆိုပါေတာ့။ ကြ်န္ေတာ့္နံမည္ကို စျပီး နံမည္ေပးတာ အဲ႕ဒီငါးေယာက္ပဲဗ်။ နံမည္အရင္းမဟုတ္ပဲ ဘယ္လိုစိတ္ကူးေပါက္ျပီး ေခၚႀကတယ္ မဆိုနိုင္ဘူး။ သူတို႔ေခၚတဲ႕ နံမည္က " ကိုစံဖဲ " တဲ႕ေလ။

ေနာက္ပိုင္း က်ဳပ္လည္း အျပင္မွာ အလုပ္လုပ္ရတာ အဆင္မေျပေတာ့ အဲဒီအိမ္မွာ သြားျပီး မန္ေနဂ်ာ လုပ္ေနခဲ႕ေသးတယ္ ဆိုပါေတာ့။ အဲဒီမွာ ေနတဲ႕အခါက် ကြ်န္ေတာ့္ကို အားလံုးက "စံဖဲ " လို႔ေခၚေနႀကတာနဲ႕ ကြ်န္ေတာ့္နံမည္အရင္း ေပ်ာက္ျပီး " စံဖဲ " လို႔ပဲ နံမည္တြင္ေနေတာ့တာပါပဲ။ သူငယ္ခ်င္း ကယ္ရီသမားေတြကလည္း သူတို႔ရဲ႕ ခရီးသည္ေတြ လိုက္ပို႔တဲ႕အခါ ဘယ္သြား ပို႔လဲ ေမးရင္ စံဖဲလမ္းႀကား လိုက္ပို႔ရတာကြာ တဲ႕ေလ။

ကြ်န္ေတာ္ လုပ္ရတဲ႕အလုပ္ကလည္း နယ္အစံုက ဟာေလးေတြနဲ႕ လူခ်ိန္းခ်ိန္းျပီး လုပ္ရတာကိုးဗ်။ အဲဒီေတာ့ တစ္ျခားက လူအသစ္ပို႔လိုက္ျပီဆိုရင္ ကိုယ့္ဆီ လာတတ္ဖို႔ လိပ္စာေပးရတယ္ေလ။ အဲဒီေတာ့ လိပ္စာထဲမွာ အမ်ားေခၚႀကတဲ႕ အမ်ားသိႀကတဲ႕ " စံဖဲလမ္း " ဆိုတာထည့္ျပီး ေပးရတာကိုးဗ်။ အဲဒီတည္းက ကြ်န္ေတာ္လည္း နံမည္ေပ်ာက္ျပီး " စံဖဲ " လို႔ အမည္တြင္ျပီး အဲဒီလမ္းပါ စံဖဲလမ္း ႀကားျဖစ္သြားေတာ့တာပဲ။

အဲဒီေနာက္ပိုင္းေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ ေက်ာက္သြားရွာရင္း ရာေက်ာက္ကေလးတစ္လံုးရလို႔ အဲဒီအလုပ္ကို ေတာ့ လံုးဝ စြန့္လြတ္ခဲ႕ပါတယ္။ ေက်ာက္ကေလးလည္း ရျပီးေရာ မႀကာပါဘူးဗ်ာ မေကာင္းမႈေတြ လုပ္ခဲ႕တဲ႕ ဒဏ္ကို ခံစားရတယ္နဲ႕ တူပါရဲ႕ ေက်ာက္မွန္ျပီး ေျခေထာက္က်ိဳးခဲ႕ပါတယ္။ က်ိဳးတဲ႕ဒဏ္ရာက ျပန္ေကာင္းလာခဲ႕ေပမဲ႕ အရင္လို အေမေမြးေပးလိုက္သလို အေကာင္းမဟုတ္ေတာ့ဘူးဗ်။ ေျခတစ္ဖက္ နိမ့္သြားခဲ႔ရတယ္။

အဲဒါေတြ ထားလိုက္ပါေလ။ အေစာက ေျပာတဲ႕ စံဖဲ လမ္းႀကားဟာ ျမိဳ႕ျပဖြံ႕ ျဖိဳးမႈ ျဖစ္လာေတာ့ စည္ပင္သာယာက လမ္းနံမည္ေတြ ဘာေတြေပးျပီး ဆိုင္းဘုတ္ေထာင္ဖို႔ ျဖစ္လာခဲ႕ပါတယ္။ စည္ပင္က လူေတြဗ်ာ အေတာ္ဆိုးတယ္။ လမ္းနံမည္ကို အျခားနံမည္ေပးလို႔ရပါရဲ႕နဲ႕ အဲဒီလမ္းကို " စံဖဲလမ္း " လို႔ စာေရးျပီး ဆိုင္းဘုတ္ကပ္သြားခဲ႕တယ္။
အခု ဒီစာကို ဖတ္မိႀကတဲ႕ သူေတြထဲမွာ စည္ပင္အရာရွိေတြမ်ား ပါႀကရင္ တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္မွာ ဖားကန့္ကို စည္ပင္ဦးစီးမွူး အျဖစ္ေျပာင္းလာခဲ႕ရရင္ အဲဒီလမ္းနံမည္ေလးကို တစ္ျခားနံမည္နဲ႕ ေျပာင္းေပးႀကပါ့လားဗ်ာ။

ဒီေလာက္နဲ႕ပဲ နိဂံုးခ်ဳပ္ပါရေစ။ တစ္ခုေတာ့ ေတာင္းပန္ထားခ်င္တယ္ဗ်ာ။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ေတြ Steemit ႏွစ္ပတ္လည္ေတြ႔ဆံုပြဲ ႀကရင္ ကြ်န္ေတာ့္ကို " စံဖဲ " လို႔ မေခၚႀကပါနဲ႕ေနာ္။

Photos Credit >>>Google

Author>>>@aungzawhtwe

MSC : 014