နံမည္တစ္လံုးနဲ႔ လူ အျဖစ္အေယာင္ေဆာင္ခဲ႔စဥ္က

aungzawhtwe (62)in #myanmar • 7 years ago

အားလံုးပဲ မဂၤလာပါခင္ဗ်ာ။ ဒီေန့မနက္ အင္တာနက္ေလးဖြင့္ steemit feed ကိုႀကည့္လိုက္ေတာ့ ကိုယ္ေတြ gp1 က pro တင္ရမဲ႔ရက္ဆိုတာ သိလိုက္ရတယ္။ အဲဒါမွျပသနာပဲ။ ႀကိဳတင္ေရးထားျပီးသားကလည္း မရွိေသးဘူးေလ။ ဟိုဟာေရးရမလိုလို ဒီဟာေရးရမလိုလို စဥ္းစားေနရင္း Skynet က လာေနတဲ႔ဇာတ္ကားကို တစ္ခ်က္ႀကည့္လိုက္ေတာ့ ဇာတ္ကားနံမည္က " နံမည္တစ္လံုးနဲ႔ လူ " တဲ႔ခင္ဗ်။ ဇာတ္ကားနံမည္ျမင္ျပီး ေရးစရာ စဥ္းစားလို႔ ရသြားတယ္။ ကြ်န္ေတာ္ အရင္က နံမည္တစ္လံုးနဲ႔လူအျဖစ္ ခဏတာ ဟန္ေဆာင္ခဲ႔ဖူးတာ အမွတ္ရသြားတယ္ဗ်ိဳ႕။
depositphotos_2922012-stock-photo-memo-with-paper-clip-remember.jpg
Credit image source
2001- 2002 ခုႏွစ္တုန္းက ကြ်န္ေတာ္ဆယ္တန္းတက္တဲ႔အခ်ိန္မွာ အိမ္ကကြ်န္ေတာ့္ကို sport စက္ဘီေလးတစ္စီးဝယ္ေပးတယ္ဗ်။ ဆယ္တန္းနွစ္တစ္ခုလံုး ဒီစက္ဘီးေလးႏွင့္ ေက်ာင္းသြားေက်ာင္းျပန္လုပ္ရတဲ႔အျပင္ စာေမးပြဲေျဖလို႔ျပီးသြားေတာ့လည္း ဒီစက္ဘီးေလးက ကြ်န္ေတာ့္အတြက္အသံုးစရိတ္ကို လံုေလာက္ေအာင္ ရွာေဖြေပးနိုင္ခဲ႔တယ္။အဲဒီေခတ္က တရုတ္ဆိုင္ကယ္ေတြ ရြာဘက္ကို မေရာက္ေသးေတာ့ လူအမ်ားစုက သြားေရးလာေရးမွာ စက္ဘီကိုသာ အားကိုးအားထားျပဳရတဲ႔ အခ်ိန္ဆိုပါေတာ့ဗ်ာ။ ဂ်ပန္ဆိုင္ကယ္စီးနိုင္တဲ႔သူေတြရွိႀကေပမဲ႕ စီးနိုင္တဲ႔သူက ရြာမွာလက္ခ်ိဳးေရလို႔ရတယ္။ ဒါကစကားခ်ပ္ပါ ရွိေစေတာ့။

Credit image source
ကြ်န္ေတာ္တို႔ရြာမွာ ဒုရဲအုပ္အဆင့္စခန္းထိုင္တဲ႕ ရဲစခန္းေလးရွိတယ္ဗ်။ အဲဒီရဲစခန္းက ကြ်န္ေတာ္တို႔အိမ္ႏွင့္ ကပ္ရက္ဆိုေတာ့ စခန္းထဲမွာ ရွိတဲ႔ စခန္းမွဴးအပါအဝင္ လက္ေအာက္ငယ္သားရဲသားေလးေတြ ရဲကေတာ္ေတြႏွင့္ပါ ခင္မင္မႈကရွိေနတယ္။ ရဲေတြႏွင့္ပိုျပီးခင္မင္ရင္းႏွီးမႈ ရွိေစမဲ႔အေႀကာင္းေတြကလည္း ရွိေသးတယ္ဗ်။ ညေနခင္းေတြဆို ရဲေပါက္စေလးေတြက စခန္းထဲမွာ ပိုက္ေက်ာ္ျခင္းေန့တိုင္းခတ္ႀကတာဆိုေတာ့ ကြ်န္ေတာ္လည္းအျမဲတမ္းသြားသြားကစားျဖစ္တယ္။

Credit image source
ကြ်န္ေတာ္ ဆယ္တန္းစာေမးပြဲ ေျဖျပီးလို႔ ေအာင္စာရင္းေစာင့္ေနတဲ႔အခ်ိန္ မုန့္ဖိုးေလးဘာေလးရေအာင္ဆိုျပီး ခ်ဲတို႔ႏွစ္လံုးတို႔ ေကာ္မရွင္စားေရာင္းေသးတယ္။ ခ်ဲ ႏွစ္လံုးက ဥပေဒနဲ႕ မလြတ္ကင္းတဲ႔အလုပ္ျဖစ္ေပမဲ႔ ကြ်န္ေတာ္ကေတာ့ မေႀကာက္ေပါင္။ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ေကာ္မရွင္စား ယူေရာင္းေနတာက စခန္းမွဴးကေတာ္ဒိုင္ကိုင္တဲ႔စာအုပ္ေလ။ခ်ဲေရာင္းတဲ႔သူေတြ ရဲေႀကးေဆာင္ရေပမဲ႕ ကြ်န္ေတာ္ကေတာ့ ရဲေႀကးမေဆာင္ရတဲ႕သူဆိုပါေတာ့။

Credit image source
ရြာမွာ တာဝန္က်ေနတဲ႔ ရဲကေလးေတြကလည္း သူ႔ဟာနဲ႔သူေတာ့ အႀကံအဖန္ရွာတတ္ႀကတယ္ဗ်။ ရြာနီးခ်ဳပ္စပ္ေဘးရြာေတြက အရက္ပုန္းခ်က္တဲ႔အိမ္ေတြကို ရဲေႀကးသြားေတာင္းတာတို႔ ႀကက္ဝိုင္းဖဲဝိုင္းသတင္းႀကားရင္ လူလံုးသြားျပတာတို႔ လုပ္တတ္ႀကတယ္။ ႀကက္ဝိုင္း ဖဲဝိုင္းမွာ ရဲက လူလံုးသြားျပျပီဆိုမွေတာ့ ေသာက္ဖိုးစားဖိုးေတာ့ အသာကေလးရျပီေပါ့ေလ။ ဒါေပမဲ႔ အဲ့ေလာက္ေလးက သူတို႔အတြက္ အေပၚယံ ဂြင္ေလာက္ပဲ ရွိေသးတာဗ်။ ဂြင္ႀကီးႀကီးတစ္ခုရွိေသးတယ္။

ကြ်န္ေတာ္တို႔ ရြာေလးက ေရဦးျမိဳ႕ေလးႏွင့္ သိပ္မေဝးလွသလို မူးျမစ္ႏွင့္လည္း မလွမ္းမကမ္းမွာရွိတယ္။ ေရြဘိုဘက္ကို သြားျပီးေရာင္းတတ္တဲ႔ ႏြားကုန္သည္ေတြဟာ မူးျမစ္ကမ္းပါးေဘးကေန ႏြားေတြကိုေမာင္းျပီး သြားတတ္ႀကတယ္။ ရြာကရဲေလးေတြရဲ႕ အဓိကဂြင္က ႏြားအုပ္ေစာင့္ဖမ္းတဲ႔အလုပ္ပဲဗ်။ ႏြားကုန္သည္ေတြ႔ရင္ သူတို႔အတြက္ ဝင္ေငြက အရမ္းေျဖာင့္တာရယ္။ ႏြားအရြယ္အစားေပၚမူတည္ျပီးေတာ့ တစ္ေကာင္ကို ငါးရာေလာက္ကေန တစ္ေထာင့္ငါးရာေလာက္အထိ ရဲေႀကး သေဘာမ်ိဳးရႀကတယ္။ ဒါေပမဲ႕ ႏြားကုန္သည္က စခန္းကို လာေပးတာေတာ့ မဟုတ္ဘူးေပါ့။ရဲေတြက ေစာင့္ဖမ္းရတာရယ္။

Credit image source
ႏြားကုန္သည္ ျဖတ္သြားျဖတ္လာကို သြားေခ်ာင္းဖို႔ ရဲေလးေတြ စက္ဘီးစီးျပီးသြားရတာေပါ့ဗ်ာ။ အဲဒီရဲေတြထဲမွာ " ေဆြျမင့္ " ဆိုတဲ႔ရဲက ကြ်န္ေတာ္ႏွင့္ ေတာ္ေတာ္ခင္တယ္။ ႏြားအုပ္တစ္အုပ္ေတြ႔ရင္ စက္ဘီးတစ္စီးစာမကဘူူး ရေပမဲ႕ " ေဆြျမင့္ " ဆီစက္ဘီးက ဘယ္ေတာ့မွ ႀကာႀကာမျမဲဘူးရယ္။ ဘာျဖစ္လို႔ဆို သူက ဖဲရိုက္ရိုက္ျပီး ရံႈးပစ္လို႔ပဲ။ ေဆြျမင့္ သူ႔လက္ထဲ စက္ဘီးလဲမရွိ ပိုက္ဆံလည္းမကပ္တဲ႔အခ်ိန္ဆို ကြ်န္ေတာ့္စက္ဘီးကို ငွားျပီး ႏြားအုပ္အလာကို သြားေခ်ာင္းေတာ့တာပဲ။ ကြ်န္ေတာ္ ကိုယ္တိုင္ သူႏွင့္လိုက္သြားရင္ ႏြားကုန္သည္ဆီက ရတဲ႕ေငြ တစ္ဝက္ခြဲေပးတယ္။ မလိုက္နိုင္လို႔ စက္ဘီးပဲ ငွားေပးလိုက္တယ္ဆိုရင္ သံုးပံုတစ္ပံုပဲ ရတယ္။ ဒါေႀကာင့္ေျပာတာ ကြ်န္ေတာ့္စက္ဘီးေလးက ကြ်န္ေတာ့္ကို လုပ္ေႀကြးတယ္ဆိုတာေလ ။ အဟဲ။

ရဲေတြက ႏြားကုန္သည္ သြားေစာင့္တာ အလွည့္က် ေစာင့္ရတာဗ်။ တစ္ေယာက္တစ္လွည့္ အလွည့္က်တဲ႕ေန့သြားတဲ႔သူက အဲဒီေန့စာ ရတာယူပဲ။ ႏြားအုပ္နဲ႔ မေတြ႔ခဲ႔လည္း သူ႔ကံပဲေပါ့။ အဲလို ခြဲတမ္းခ်ထားႀကတယ္။ ေဆြျမင့္ အလွည့္က်တဲ႔ရက္ဆို သူပဲကံေကာင္းတာလား ကြ်န္ေတာ္ပဲ ကံေကာင္းတာလား မသိဘူး။ ႏြားအုပ္အျမဲတမ္းေတြ႔ရတယ္။ ႏြားအုပ္ေတြ႔ေတာ့ ပိုက္ဆံရတာေပါ့ဗ်ာ။တစ္ခါတစ္ေလ ကြ်န္ေတာ္သူနဲ႕အေဖာ္လိုက္သြားတတ္ျပီး တစ္ခါတစ္ေလ စက္ဘီးပဲ ငွားေပးလိုက္တယ္။ ေဆြျမင့္သြားျပီဆိုရင္ေတာ့ ႏြားကုန္သည္နဲ႕ ေတြ႔ကိုေတြ႔တာပါပဲ။

တစ္ရက္ ကြ်န္ေတာ္ စက္ဘီးေလးနင္းျပီး ေရဦးကို အိမ္ကဝယ္ခိုင္းတဲ႔ပစၥည္းေလး သြားဝယ္ဖို႔ ထြက္ခဲ႔ပါတယ္။ ခါတိုင္း ႏြားကုန္သည္ေစာင့္ျပီး ဖမ္းတဲ႔ေနရာ ေရာက္ေတာ့ ႏြားအေကာင္ ခြန္ႏွစ္ဆယ္ေလာက္ ေမာင္းျပီးသြားေနတာ ေတြ႔ရတယ္ဗ်။ ရြာျပန္ျပီး ဟိုေကာင္ေတြ သတင္းေပးရေအာင္ကလည္း စက္ဘီးနင္းျပီးသြားရမွာ ရြာနဲ႕က ေတာ္ေတာ္လွမ္းတယ္ မွီမွာ မဟုတ္ေတာ့ဘူး။ ႏြားအုပ္ေတြ႔ရင္ ပိုက္ဆံရမယ္ဆိုတဲ႔ အသိကလည္းရွိေနတယ္။ ဘာလုပ္လို႔ လုပ္ရမွန္း ေဝခြဲမရဘူး ျဖစ္ေနတာေပါ့ဗ်ာ။

ေနာက္ဆံုးေတာ့ ျဖစ္ခ်င္ရာ ျဖစ္လို႔ ဆံုးျဖတ္ျပီး ဦးထုပ္ကို ခပ္ငိုက္ငိုက္ေဆာင္း ႏြားအုပ္ေနာက္ စက္ဘီးကိုနင္းျပီး လိုက္သြားတယ္။ မွီလာတဲ႔အခ်ိန္က် အာလုတ္သံ နည္းနည္းထည့္ျပီး ႏြားေတြေမာင္းလာတဲ႕ ႏြားကုန္သည္ႏွစ္ေယာက္ကို " ဟိတ္ ရပ္လိုက္ " လို႔ ေအာ္လိုက္တယ္။ ခါတိုင္းေဆြျမင့္ႏွင့္ လိုက္ေနက်ဆိုေတာ့ ေဆြျမင့္ လုပ္သလို လုပ္ႀကည့္တာပါပဲ။

ႏြားကုန္သည္ႏွစ္ေယာက္က ရပ္လိုက္တဲ႔ အခ်ိန္မွာ သူတို႔ကို ဘာစကားမွ ေပးမေျပာပဲ ကိုယ္ကအရင္ဦးေအာင္ " ဘာမွစကားမ်ားမေနနဲ႕ ႏြားေတြ အကုန္ စခန္းကို ေမာင္းခဲ႕လိုက္ " လို႔ေျပာလိုက္တယ္။ ခါတိုင္းေဆြျမင့္ႏွင့္လိုက္သြားရင္ သူလဲ ဒီလိုပဲ ေျပာတာပဲေလ။ ႏြားကုန္သည္ ႏွစ္ေယာက္ျပဴျပဴးပ်ာပ်ာျဖစ္ျပီး " စခန္းထိေတာ့ မလိုက္ေတာ့ပါဘူး ဆရာရယ္ ဒီမွာတင္ ျပီးေအာင္ညွိရေအာင္ပါ " ေတြဘာေတြေျပာလာႀကတယ္။ အဟီး။

Credit image source
အဲဒါ ႏြားတစ္ေကာင္ကို ပ်မ္းမွ် ေျခာက္ရာႏႈန္းႏွင့္ ခြန္ႏွစ္ဆယ့္ႏွစ္ေကာင္စာ ဖိုးရလိုက္တယ္။ ေျပာရတာလဲ ကိုယ့္ေပါင္ကို လွန္ေထာင္းဆိုသလို ေကာင္းေတာ့ မေကာင္းဘူးေပါ့ဗ်ာ။ ရဲ အတုအေယာင္ေဆာင္ တစ္ခါက လုပ္ခဲ႔ဖူးတာေျပာပါတယ္။ အဲ႔လို မလုပ္ခင္ စဥ္းေတာ့ စဥ္းစားေသးတယ္ရယ္။ ဘာျပသနာျဖစ္နိုင္မလဲေပါ့။ စခန္းထိသာ သူတို႔တစ္ကယ္လိုက္ခဲ႔ရင္လည္း စခန္းမွဴးႏွင့္ ရဲသားေတြက ကြ်န္ေတာ့္ကို ဆူေတာ့ ဆူမွာမဟုတ္ဘူးလို႔ ေတြးမိလို႔ လုပ္ခဲ႔မိတာပါပဲ။ ႏြားကုန္သည္ေတြသာ ရဲစခန္းထိ လိုက္ခဲ႔ရင္ေတာ့ ပိုက္ဆံ ကြ်န္ေတာ္ရမွာ ဟုတ္ေတာ့ပါဘူးေပါ့ေလ။

ရြာျပန္ေရာက္ေတာ့ မေနနိုင္တာနဲ႕ အဲ႔ဒီအေႀကာင္းရဲေတြ ျပန္ေျပာျပေတာ့ " အေတာ္ဆိုးတဲ႕ေကာင္ " တဲ႕။ မင္းကေတာ့ " ရဲထက္ဆိုးတဲ႕ေကာင္ပါကြာ " တဲ႕။ " ေဝစုေပး " ဆိုျပီး ေတာင္းႀကေသးတယ္။ ေဝစုေတာ့ မေပးေတာ့ဘူးဆိုျပီး အဲ႔ဒီညက သူတို႔အတြက္ ေသာက္ဝိုင္းစားဝိုင္းေလး ဖန္တီးေပးလိုက္တယ္။" ေနာက္ေတာ့ အဲ႔လိုမလုပ္ပါနဲ႕ကြာ " ဆိုျပီး ဆံုးမႀကေသးတယ္။ ေနာက္လည္းမလုပ္ပါဘူး။ အဲဒီတစ္ခါေတာင္ ဘယ္လိုကဘယ္လို စိတ္ကူးေပါက္ျပီး ရဲ အေယာင္ေဆာင္သြားမိတယ္ မသိပါဘူး။

အမွန္က ႏြားကုန္သည္ႏွစ္ေယာက္မစဥ္းစားမိႀကတာဗ်။ အဲဒီအခ်ိန္က ကြ်န္ေတာ္က ဆယ္တန္းေျဖျပီးခါစ ခ်ာတိတ္ေလးရွိေသးတာ။ ရဲျဖစ္နိုင္လား မျဖစ္နိုင္လား မစဥ္းစားႀကတာ သူတို႔အပစ္ပဲေလေနာ့။

Author>>>@aungzawhtwe

MSC : 014

#life #knowledge #review #story