မနိူးထခ်င္ဘူး အိပ္မက္သခင္ရယ္

အခန္း(၄)မွအဆက္-

ထိုအခ်ိန္မွာပင္ဖုန္းRingtoneသံ
ထျမည္လာေသာေၾကာင့္
ဖုန္းကိုၾကည့္လိုက္ရာ-
"ဟဲလို"
"ေအး ရူပ ေျပာ"
"နင္ဘယ္မွာလဲ"
"အိမ္မွာဘဲေပါ့"
"အားလား?"
"ဘာခိုင္းမလို႔လဲဟ?"
"ဟယ္ နင္ကလည္းေျပာရက္လိုက္တာ
ဒီသူငယ္ခ်င္းေလးတစ္ေယာက္ရွိတာ
အကူအညီေတာင္းတာလို႔ေျပာစမ္းပါ
ဟာ နင့္စကားေတြကသူစိမ္းဆန္လိုက္တာ"
"ဟား အပိုေတြမေျပာပါနဲ႔ဟာ
နင္ကခိုင္းခ်င္ရင္သာအမွတ္ရတာပါ
ကဲပါ ေျပာမွာသာေျပာစမ္းပါဟာ
လိုရင္းကိုမေရာက္နိူင္ဘူး"
"ဟီး ရုပ္ရွင္သြားၾကည့္ခ်င္လို႔ပါဟာ
ငါ့ကိုလိုက္ပို႔စမ္းပါေနာ္"
"ဟာ မၾကည့္ခ်င္ပါဘူး"
"နင္ကလည္း လုပ္ပါဟ ငါ့သူငယ္ခ်င္းေတြလည္းပါမွာပါ"
"ဒါဆိုငါ့ကိုဘာလို႔ေခၚေနေသးလဲ"
"ကိုေဝယံရယ္ မသိတာလည္း
မဟုတ္ဘူး ငါ့အေမကနင္ကလြဲျပီး
တျခားဘယ္ေယာက်္ားေလးနဲ႔
အျပင္လႊတ္လို႔လဲ"
"မသိနိူင္ဘူးေလ လႊတ္ခ်င္လည္း
လႊတ္မွာေပါ့"
"ေကာင္စုတ္ ေသဦးမယ္
လိုက္ပို႔မွာလား? မပို႔ဘူးလား?ေျပာ"
"ေတာ္ေတာ္အနိူင္က်င့္တာပဲဟာ
ပို႔မယ္ေဟ့ ပို႔မယ္"
"ျပီးသာပဲ အဲ့လိုလိမၼာစမ္းပါဟာ
ေန႔လည္3:00PMအိမ္လာေခၚလွည့္
ငါ့သူငယ္ခ်င္းေတြလည္းငါ့အိမ္မွာ
ဆံုမွာ တခ်ိဳ႕ကအတြဲေတြပါတယ္"
"ေအးပါ ငါလည္းနင္ရည္းစားမရ
မခ်င္းေတာ့နင့္ဝဋ္ခံရဦးမွေပါ့"
"အံမယ္ ရည္းစားမထားဘဲကို
နင့္ကိုအခုလိုနွိပ္စက္ရတာက
အရသာရွိတာ"
"စိတ္ဓာတ္ကရုပ္နဲ႔လိုက္တယ္"
"ဘာ ဘာေျပာတယ္ နင္ကမွစိတ္ပုတ္"
"ကဲ ဒါပဲဟာ ငါေရခ်ိဳးလိုက္ဦးမယ္"
"ေအးေအး See you!"
ဖုန္းခ်ျပီးသည္နွင့္တစ္ျပိဳင္နက္
LaptopကိုPowerပိတ္လိုက္ရပါေတာ့
သည္။ယခုအခ်ိန္တြင္Uptown
Girlsမ်ားကိုလ်စ္လ်ဴရႈကာ
မယ္မင္းႀကီးမအလိုက်ရုပ္ရွင္သြားရန္
ေရခ်ိဳးရမည္ျဖစ္ပါေတာ့သည္။
နာရီကိုတစ္ခ်က္ၾကည့္လိုက္ေသာ
အခါ2နာရီခြဲေနျပီျဖစ္သည္။
မည္သည့္ကိစၥကိုမဆို
ႀကိဳမေျပာတတ္ဘဲအခ်ိန္ကပ္၍
ဒုကၡေပးတတ္ေသာအက်င့္
သည္ေဒၚရူပလိမၼာ၏ေမြးရာပါပင္
ျဖစ္၏။ငယ္စဥ္ကတည္းကပင္
သူအနိူင္က်င့္သမ်ွကိုခံလာခဲ့ရသည္
မွာယေန႔အခ်ိန္ထိပင္ျဖစ္သည္။
သို႔ေပမဲ့လည္း ငယ္သူငယ္ခ်င္းဆို
သည့္သံေယာဇဥ္သည္ အျမစ္တြယ္
ခိုင္ခန္႔ေနေသာေၾကာင့္သာ။……။

            အခန္း(၅)

တိမ္ကင္းစင္သည့္ေကာင္းကင္ကို
ေမာ့ၾကည့္၍ပူျပင္းေသာေႏြရာသီ
ဒဏ္ကိုအံတုရန္အင္အားသစ္မ်ား
ကိုသဘာဝတရားႀကီးကေမြးဖြား
ေပးလိုက္ျပန္ပါသည္။
"ရင္ခုန္သံမရပ္ဘူး နာက်င္စရာ
မေတြ႕ဘူး ၾကင္နာသူအခ်စ္မမုန္း
ရက္ပါ ၾကာေနျပီဆိုေပမဲ့နာရီလို
ပါပဲ ပံုျပင္လိုရင္ထဲ စြဲလမ္းခဲ့တယ္
အေၾကာင္းတစ္ခုႀကံဳႀကိဳက္တဲ့အခါ
သတိရမိသူပါ ဟိုတုန္းကစိတ္နဲ႔ဆို
ငိုလိုက္မိမွာပါ နွလံုးသားကမင္းအတြက္ေနရာသီး
သန္႔ရွိသူပါ ဟိုအရင္တုန္းကပံုျပင္
ေဟာင္းေလးအတြက္……🎵🎶🎵"
ဝိုင္းစုခိုင္သိန္း၏"ခ်စ္ဦးပံုျပင္"
သည္Cherry FMမွေတာင္းဆိုထား
ျခင္းမရွိဘဲထုတ္လႊင့္လို႔ေနပါသည္။
အခ်စ္ဦးနွင့္ပတ္သတ္၍ဇာတ္လမ္း
ေဟာင္းရွိဖို႔မဆိုထားနွင့္။ေယာက်္ား
ေလးသူငယ္ခ်င္းေတာင္လက္တစ္
ဖက္ျပည့္ေအာင္မရွိေသာ လင္း အဖို႔
ဘာမဆိုင္ညာမဆိုင္နဲ႔ပင္ သီခ်င္း
ေလးကိုစူးစိုက္စြာနားေထာင္မိေန
ပါေတာ့သည္။
ထိုအခ်ိန္တြင္ေအာက္ထပ္မွ-
"သမီးေရ
သမီးသူငယ္ခ်င္းေတြလာတယ္
ေအာက္ဆင္းခဲ့ပါဦး"
"ဟုတ္ကဲ့ လာျပီ ေမေမ"
ဖုန္းမွRadioကိုပိတ္ကာ
ေအာက္ထပ္သို႔ေရာက္ေအာင္
ေလွကားထစ္မ်ားကိုေျခလွမ္းက်ဲ
မ်ားျဖင့္အစဥ္လိုက္ထပ္ပို၍
ဆင္းလာခဲ့ပါသည္။
"အံမယ္ မိန္းမေတြ ေနနိူင္တယ္ေနာ္
ဖုန္းေလးေတာင္မဆက္ဘူး"
မိမိတို႔သူငယ္ခ်င္းေလးေယာက္သည္
မူႀကိဳမွစ၍ယေန႔တကၠသိုလ္အတူတူ
တက္သည့္အထိမခြဲတမ္းအတူတူ
တက္ခဲ့ျခင္းသာျဖစ္သည္။
"ဟဲဟဲ နင္ကလည္း ေျပာေတာ့မယ္"
"ကဲပါ ဘယ္လိုဆံုမိၾကတာလဲ"
"ငါတို႔ရုပ္ရွင္သြားၾကည့္မလို႔
နင့္ကိုလာေခၚတာ"
"ဘာကားလဲ"
"ခ်ိဳျမန္ေသာကလဲ့စားေခ်ျခင္း"
"ဘယ္သူေတြလဲ"
"စိုင္းစိုင္းခမ္းလႈိင္ ေရႊမႈန္ရတီ
ခင္ဝင့္ဝါ"
သံစဥ္ကစိတ္ရွည္လက္ရွင္ရွင္းျပ
ေနသည္ကို
စိမ္းလဲ့ က ဝင္၍-
"နင္ကလည္းလိုက္မွာျဖင့္လိုက္ခဲ့
စမ္းပါ ပလိပ္စစ္ စစ္ ေနေတာ့တာပဲ"
"ေအးပါ စိမ္းလဲ့ရယ္ နင္စိတ္မရွည္
ခ်က္ကေတာ့လက္လန္ပါတယ္
အဝတ္အစားေလးေတာ့လဲပါရေစဦး
ငါးမိနစ္ေလာက္တည္းပါ"
"ေအးေအး ျမန္ျမန္လုပ္"
လင္း အဝတ္အစားလဲျပီးေသာအခါ
ရုပ္ရွင္သို႔သြားရန္ေလးေရာက္သား
ေျခလွမ္းမ်ားတက္ၾကြေနပါေတာ့
သည္။
ရုပ္ရွင္ရုံသို႔ေရာက္ေသာအခါ
12:30PMပင္ရွိေနသည္။
ဇာတ္ကားမွာလည္းသံုးပြင့္ဆိုင္
အခ်စ္ဇာတ္လမ္းျဖစ္၍
လူငယ္အမ်ားစုလာေရာက္ၾကည့္ရႈၾကေလသည္။ဇာတ္ကားသည္
လည္းဇာတ္ရွိန္ျမင့္တက္မႈမ်ားစြာျဖင့္
ပရိတ္သတ္ကိုဖမ္းစားသြားသည္မွာ ဇာတ္ကားျပီးဆံုးသြားသည္အထိျဖစ္သည္။
ဒီလိုနဲ႔ပင္အိမ္သို႔ျပန္လာေသာအခါ
လင္း၏အေတြးထဲတြင္မဆီမဆိုင္
အေတြးတစ္ခုသည္ရုပ္ရွင္ရုံမွ
ကပ္ျငိပါလာပါေလေတာ့သည္။
အကယ္၍ဇာတ္ကားထဲမွအတိုင္း
ေရႊမႈန္ရတီသရုပ္ေဆာင္ရေသာ
အံ့ထားေမcharacterေနရာတြင္
သူမ သာဆိုပါက မိမိ၏ခ်စ္သူအား
စြန္႔လႊတ္နိူင္ရန္ခက္ခဲမည္သာ
ျဖစ္ေပသည္။သို႔ေသာ္လည္း
သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူမ်ားကိုေတာ့
ျပန္လည္ေျပာျပပါကရယ္စရာ
တစ္ခုပင္ျဖစ္ပါေပလိမ့္မည္။
မိမိ၏အေၾကာင္းကိုေျခဆံုးေခါင္းဆံုး
သိၾကသူမ်ားကို မနက္ကRadioမွ
"အခ်စ္ဦးပံုျပင္"သီခ်င္းအား
စီးေမ်ာစြာခံစားခဲ့မႈနွင့္ယခုလို
အေတြးမ်ိဳးဝင္ျခင္းသည္ယေန႔မွ
တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ခံစားမႈမ်ိဳး
ျဖစ္သည္။တကယ္ဆိုလ်ွင္
လူတိုင္း၌ခံစားတတ္ေသာနွလံုးသား
ကိုယ္စီရွိၾကပါသည္။
ခ်စ္သူ ရည္းစားရွိမွသာလ်ွင္
ခံစားတတ္မည္မဟုတ္ဟုထင္ျမင္မိပါသည္။

ဆက္လက္ေစာင့္ေမ်ွာ္ဖတ္ရႈပါရန္-

Written by:Aung Thar Kyaw
@aungtharkyaw
MSC-138