အညၾတဘဝမ်ား အပိုင္း(၃)

တမိုးေႏွာင္း၍ တေဆာင္းသစ္ျပန္ေခ်ေတာ့မည္။ဝသန္မိုးမင္း၏ ႏႈတ္ဆက္ေတးသံႏွင့္အတူ ႂကြင္းက်န္ ရစ္သည့္ မိုးစက္ပြင့္ေလးမ်ား၏ အသံက ဟိုမွာေဖ်ာက္ေဖ်ာက္ ၾကားေနရဆဲ။လင္းအာရံု၏ မနက္ခင္းေလးမ်ား၌ ေဟမာန္ ေဆာင္းလ၏ေ႐ွ႕ေျပးနိမိတ္ျဖစ္ေသာ ႏွင္းစက္ႏွင္းမႊားေလးမ်ားက ရစ္သိုင္းစျပဳ လာၿပီ ျဖစ္ေပသည္။

မုတ္သုန္ေလ အဆုတ္မွာဝင္ေရာက္လာတတ္သည့္ ခါေတာ္မီ မုန္တိုင္းမ်ားေၾကာင့္ လယ္ရိတ္မသိမ္းခင္ စပ္ၾကားတခို၌ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ေတာင္သူမ်ား၏ ယာခင္း အဝင္အတြက္ အခက္ေတြ႔တတ္ျပန္ေသးသည္။မနက္ခင္း ေနသာ၍ ေန႔လည္ဘက္တြင္ အံု႔ပ်က္ပ်က္ ျဖစ္ေနေသာ တိမ္ရိပ္ေတြေၾကာင့္ ေန႔ဘက္ ယာခင္းမ်ားအားေတာခုတ္ေပါင္း႐ွင္းဝင္ေရာက္ရန္ အဆင္ေျပေသာ္လည္း ယာခင္းမ်ား ထယ္ေရး ငင္ရန္၊ ယာခင္းထြန္ရန္မွာ မိုးရြာေနေနလ်ွင္ အဆင္မေျပျဖစ္တတ္ပါသည္။ထို႔ေၾကာင့္လည္း မိုးေႏွာင္းကာလ မုန္တိုင္းအဝင္အား ကြၽန္ေတာ္တို႔ ေတာင္သူေတြ ေၾကာက္တတ္ၾကေပသည္။

လယ္ျပင္စိုက္ခင္း မ်ားသည္လည္း စိမ္းစိုညိဳ႕မိႈင္း၍ေနၾကၿပီျဖစ္ေပသည္။ေလအေဝွ႔တြင္ အလိုက္သင့္ ယိမ္းကေနၾကေသာစပါးခင္းမ်ားသည္လည္း မ်ားမၾကာမီ သီးႏံွမ်ား အစီအရီ ဖူးပြင့္ ၾကေပေတာ့မည္။ပုလဲသြယ္ကဲ့သို႔ေသာ အစိုးရ၏ စပ္မ်ိဳးစပါးမ်ားကား ေကာက္သားဝင္ကာ ေဖာင္းကား၍ေနၾကၿပီျဖစ္သည္။ယာခင္းထြန္ယက္စိုက္ပ်ိဳးၿပီး၍ မ်ားမၾကာမီ ကြၽန္ေတာ္တို႔ လယ္သိမ္းရန္ လယ္ထဲသို႔ တစ္ဖန္ ျပန္လည္ ဝင္ေရာက္ၾကရေပဦးမည္။

မၾကာမီ သီတင္းကြၽတ္ ပြဲေတာ္လအား ေရာက္ရိွေပေတာ့မည္။ ဝါလကင္းလြတ္ေသာ သီတင္းကြၽတ္ပြဲေတာ္၌ ေက်းရြာတို႔ ဓေလ့ ဆီမီးပူေဇာ္ပြဲမ်ားအား ၿမိဳင္ၿမိဳင္ဆိုင္ဆိုင္ က်င္းပၾကေလ့ရိွသည္။ယင္းပြဲေတာ္ရက္မ်ားအတြင္း၌လည္း ယာလုပ္ငန္းဝင္ေရာက္ေနၾကသည့္ ေတာင္သူဦးႀကီးတို႔သည္ မိမိတို႔၏ ယာခင္းမ်ားအား ရပ္နားကာရြာတြင္းသို႔ ျပန္၍ဥပုတ္သီတင္း သီလေဆာက္တည္ၾကေပဦးမည္။ကာလသားလူမ်ိဳးအမ်ားကား ဆီမီး လွည့္လည္ပြဲမ်ား၌ ဆင္ႏြဲပါဝင္ရန္ မိမိတို႔၏ ယာခင္းမ်ားအား ေစားစီးစြာၿပီးစီးေအာင္ သူ႔ထက္ ငါ အၿပိဳင္ လုပ္ေဆာင္ေနၾကေတာ့၏။

သီတင္းကြၽတ္ပြဲေတာ္ ရက္အတြင္း လုပ္ငန္းမ်ား နားထားၾကရမည္ျဖစ္သျဖင့္ ေတာင္သူအမ်ား မိမိတို႔၏ ယာခင္းမ်ားအား တတ္ႏိုင္သေလာက္ ၿပီးစီးေအာင္ လုပ္ကိုင္ေနၾကခ်ိန္တြင္ ထက္ေကာင္းကင္းဝဠာတခြင္တြင္ မိုးရိပ္သ႑ာမ်ားျဖင့္ အံု႔မိႈင္းညိွ႔၍ေနေပသည္။သီးတင္းကြၽတ္ မိုးကြၽတ္မ်ားျဖစ္ေလဦးေတာ့မည္လား။

မိုးေႏွာင္းကာလ၏ တတိယေရႀကီးကာလကလည္း က်န္ရိွေနေသးသျဖင့္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ေတာင္သူလယ္သမားမ်ားအဖို႔ မိမိတို႔၏ ယာခင္းမ်ားတြင္ စိုးတထင့္ထင့္ ျဖင့္ လုပ္ကိုင္ေနၾကရေပသည္။မုတ္သုန္ေလ အထြက္ေႏွာင္း၍လား။မုန္တိုင္းမ်ားဝင္ေရာက္ေန၍မ်ားေပလား။ရာသီဥတုက မံွဴ ပ်ပ်ျဖင့္ အဆက္မျပတ္ေသာမိုးဖြဲမ်ားက ေပ်ာက္သြားလိုက္ ေပၚလာလိုက္ျဖင့္ ေန႔ရက္မျပတ္ရိွေခ်သည္။ယာသမားတစုတို႔မွာ ၎တို႔ ခုတ္ထြင္ထားသည့္ အမိုက္ပံုမ်ားအား
မီး႐ႈိ႕၍မရႏိုင္ေတာ့သျဖင့္ ခရင္းခြ ေကာက္ဆြမ်ားကို ကိုင္ေဆာင္ကာ အမႈိက္ေပါင္းျမက္မ်ားအား မိမိတို႔၏ ယာခင္းစည္း႐ိုးမ်ားတြင္ စုပံုေနၾကရေတာ့သည္။ေနပူသည့္ အခါမ်ားတြင္ အလြယ္တကူ မီးရိွဳ႕ရေပေတာ့မည္။

မနက္ခင္းက ႏွင္းမွဳံေလးမ်ားျဖင့္ သာယာေနခဲ့ေသာ ရာသီဥတုက ယခုေန႔လည္ခင္းဘက္တြင္မွ ဘယ္အတြက္ရယ္မ် ထ၍ေဖာက္ေလသည္မသိ။မိုးစက္မ်ားက မသဲဘဲႏွင့္ ေစြေရာင္ေရာင္ တစိမ့္စိမ့္ရြာခ်ေန၏။ထို႔ေၾကာင္လည္း ႏြားသိုးႏွင့္မိုး အစိုးမရ ဟု ေ႐ွးလူႀကီးမ်ား ဆိုထားခဲ့ျခင္းေပမည္။

မည္သို႔ပင္ရိွေစေတာ့။ေတာသူေတာင္သား ေက်ာမြဲလူတန္းစားမ်ားဟု သမုတ္ခံခဲ့ၾကရေသာ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ေတာင္သူလယ္သမားမ်ားအတြက္ေတာ့ မိုးေအးေပမဲ့လည္း မၿငီးသာ၊ေနပူျပန္ေတာ့လည္း မနားသာသည့္ ဘဝမ်ားေပမို႔ နဖူးမွေခြၽး ေျခမက်ေအာင္ ႐ုန္းကန္ လွဳပ္႐ွားရင္းျဖင့္ အေျခမလွေသာ အညၾတဘဝမ်ားရယ္လို႔သာေျဖသိမ့္ေၾကနပ္ရဦးေတာ့မည္ ျဖစ္ေပသတည္း။

@aungmyowin
Images from facebook & google