Msc အလႉ+​ေတြ႔ဆုံပြဲမွ အမွတ္​တရ​ေလးမ်ား အပိုင္​း ၂

ဤကဲ့သို႔အသီးသီးမိတ္​ဆက္​ၿပီးၾကလ်ွင္​ ကားမ်ား​ေပၚတက္​ရန္​ထြက္​ခြာၾက​ေပ၏။
ကြၽန္​​ေတာ္​၊ကိုဂြၽန္​၊ဆရာ၊ဆရာ့ဇနီး၊ကိုစိုး၊ကိုဒိုမီ၊ျပည္​့စုံ၊ျပည္​့စုံအ​ေမ၊ကိုဟင္​၊ကိုသက္​၊ဆရာညီ တ္ို႔ႏွင္​့အတူ ကားတစ္​စီးထဲ စီးၾက​ေပသည္​။ ဆရာ့ ဇနီးသည္​ ​စကား​ေျပာ​ေကာငး္​မြန္​သူ ျဖစ္​​​ေၾကာင္း ထိုအခါ၌ သိခြင္​့ရခဲ့​ေပ၏။ ကား​ေပၚပါလာသူအားလုံး ​ေျပာဆိုၾကသည္​့ စကားဝိုင္​းတြင္​ ဦး​ေဆာင္​သူကား ဆရာ့ဇနီးပင္​။ ဆရာ့ဇနီး ​​ေျပာသည္​့စကားမ်ားထဲ၌ ကြၽန္​ုပ္​အဖို႔ မွတ္​မွတ္​ရရ ျဖစ္​​ေစသည္​့စကားတခြန္​း ႐ွိ​ေပ၏။ ထိုစကားသည္​ကား "လူဆိုတာ ဒုကၡ​ေရာက္​မွ အရည္​အခ်င္​း ​ေတြထြက္​​ေပၚလာတာ၊ ဒုကၡမ်ားမ်ား​ေရာက္​ခဲ့ဖူးရင္​ အခက္​ခဲ​​ေတြကို ကိုယ္​့အစြမ္​းစျဖင္​့ ​ေျဖ႐ွင္​းရၾကလိမ္​့မယ္​" ဘယ္​​ေသာအခာမွ ​ေမ့​ေတာ့မည္​မဟုတ္​သည္​့ စကားလုံးမ်ားပင္​။ မည္​သူတစ္​ဦးတစ္​​ေယာက္​မွ ႐ိုက္​၍မသင္​ရပါဘဲ ဦး​ေႏွာက္​တြင္​း၌ ခိုင္​မာစြာ ​ေနရာယူ၍သြား​ေပသည္​။ စကားမ်ားစြာ​ေျပာဆိုၾကရင္​းႏွင္​့ပင္​ msc မွအလႉတန္​းျပဳလုပ္​မည္​့ စိတၱဇ ​ေဆးရံုႀကီးထဲသို႔
ကြၽန္​​ေတာ္​ တို႔စီးလာသည္​့ကား​ေလး ဝင္​​ေရာက္​ခဲ့​ေပတာ့၏။ ​ေဆး႐ုံဝန္​းအတြင္​း ​ေရာက္​လ်ွင္​​ေရာက္​ခ်င္​းပင္​ ၾကက္​သားဒံ​ေပါက္​ဗူးမ်ား၊အ​ေအးဗူးမ်ားအား အသီးသီး သယ္​​ေဆာင္​၍၊​ေနရခ်ၾက​ေပသည္​။
ေဆးရံုဝန္​းအတြင္​း တာဝန္​ၾကသူမ်ားမွ လူနာမ်ားလန္​႔မည္​ စိုးရိမ္​ရ​ေသာ​ေၾကာင္​့ လူဦး​ေရမ်ားစြာ ဝင္​ခြင္​့မျပဳ​ေပ။
ကိုဟင္​၊ဆရာတို႔မွ ကိုယ္​တိုင္​ကိုယ္​က် သြား​ေရာက္​၍ လႉဒါန္​းၾက​ေပသည္​။ က်န္​လူမ်ားကား လူနာမ်ားထားရာ အ​ေဆာင္​​ေ႐ွ႕၌ပင္​ အလာဘ သလာဘ ​ေျပာဆိုၾကရင္​း ​ေစာင္​့၍​ေနၾက​ေပ၏။ ဤသို႔ျဖင္​့ လႉဒါန္​းမႈအတြက္​ လုပ္​စရာအသီးသီး လုပ္​၍ၿပီးစီးၾကလ်ွင္​ ျပန္​လည္​ထြက္​ခါ လာၾက​ေပသည္​။
.
Msc no.179
@aunggyi100
Myanmar Steemit မိသားစုဝင္​အားလုံး ​ေပ်ာ္​ရႊင္​ခ်မ္​း​ေျမ့ၾကပါ​​ေစ